Na dobrą sprawę jeszcze emocje nie opadły po kolejnym zwycięstwie w roli gospodarza, a już przed katowiczanami następne spotkanie. Jutrzejszy mecz zostanie rozegrany w ramach zaległej 7. kolejki z Arką Gdynia. Pierwotnie został on przełożony z powodu trzech powołań zawodników gdynian do młodzieżowych reprezentacji Polski.
Nastroje w GKS z każdym kolejnym tygodniem są coraz lepsze. Na samym początku współpracy trener Kazimierz Moskal dał ogromny kredyt zaufania wszystkim zawodnikom szerokiej kadry pierwszego zespołu, dając do zrozumienia, że startują z „czystą kartą”. Mimo że w debiucie na ławce trenerskiej w spotkaniu z Górnikiem Łęczna był utytułowany gracz m.in. krakowskiej Wisły musiał przełknąć gorycz porażki, to jednak w ciągu następnych kilkunastu dni schodził z murawy w glorii chwały. Najpierw pokonał w meczu sparingowym Śląsk Wrocław 2:1, a w ostatnią sobotę w tym samym stosunku odprawił z kwitkiem rybnicki ROW. Jest to o tyle cenne zwycięstwo, że spowodowało wzmocnienie morale naszych piłkarzy, a ponadto pierwsze 2 trafienia w lidze zanotował autor 13 goli poprzedniego sezonu, Przemysław Pitry. Pojedynek z podopiecznymi Ryszarda Wieczorka był prowadzony w szybkim tempie, okraszony wieloma sytuacjami podbramkowymi. Bardzo dobrze w zespole ROW prezentowali się byli zawodnicy GieKSy, Mariusz Muszalik i Daniel Feruga, którzy nie unikali kombinacyjnej gry, a sam Feruga miał parę sytuacji, w których mógł doprowadzić do kapitulacji Rafała Dobrolińskiego, godnie zastępującego w bramce pauzującego za czerwoną kartkę Łukasza Budziłka. Podkreślić należy również fantastyczną postawę kibiców GKS Katowice i ROW Rybnik, którzy wspierani solidarnie przez kilkusetosobową ekipę z KSG, prowadzili doping na najwyższym poziomie i zaprezentowali efektowne oprawy na trybunach.
Teraz nadszedł czas na kolejną mobilizację. Do Katowic zawitają piłkarze gdyńskiej Arki. „Arkowcy” są jedynym zespołem grającym w tym roku przy Bukowej, który zdołał odnieść zwycięstwo. Potyczka miała miejsce 25 maja w ramach 31. kolejki pierwszej ligi. Piłkarze Arki wrócili do Gdyni z tarczą, dzięki zwycięstwu 2:1 po bramkach Tomasza Jarzębowskiego i Dawida Kubowicza. Honorowego gola dla katowiczan strzelił Sławomir Duda. Zwycięstwo gdynian mogło być bardziej okazałe, ale pod koniec pierwszej połowy Łukasz Budziłek wybronił jedenastkę egzekwowaną przez Piotra Kuklisa. Tego ostatniego jutro nie zobaczymy w Katowicach, ponieważ po zakończonym sezonie zmienił barwy na bydgoskiego Zawiszę, a z „Rycerzami Pomorza” zagramy już niebawem w następnej rundzie Pucharu Polski.
Arka Gdynia była uznawana przed sezonem za jednego z pretendentów do awansu do najwyższej klasy rozgrywkowej, jednak podobnie jak GieKSa, zanotowała ona falstart na samym początku sezonu. 11 punktów w 7 meczach jest to wynik poniżej oczekiwań dla sympatyków klubu z ul. Olimpijskiej. W przeciwieństwie do GKS, rezultaty spotkań piłkarzy Arki są jednak przewidywalne. Skoro zwyciężać to wyłącznie 3:0 (z GKS Tychy, Flotą Świnoujście i Sandecją Nowy Sącz). Remisy to tylko bezbramkowe (na inaugurację sezonu ze Stomilem Olsztyn i ostatnio z Miedzią Legnica). Jeśli przegrywać to wynikiem 1:2 (z Wisłą Płock i Okocimskim Brzesko). Kibice GieKSy nie mieliby nic przeciwko, by kolejna potyczka Arki została udokumentowana ich porażką 1:2. Coś więcej na ten temat mogą się wypowiedzieć niedawni bywalcy przy Bukowej – Podbeskidzie Bielsko Biała i ROW Rybnik – którzy właśnie w takich rozmiarach ulegali górniczej jedenastce.
Pytanie retoryczne – kto w ekipie GieKSiarzy mógłby zadbać o końcowy korzystny rezultat? Naturalną odpowiedzią wydaje się być wskazanie Przemysława Pitrego, który w bieżących rozgrywkach pierwszoligowych poznał już smak strzelonej bramki, a ponadto jesienią ubiegłego roku poprowadził GieKSę do zwycięstwa na stadionie w Gdyni 2:1.
Zadanie jednak nie jest tak proste jak pozornie mogłoby się wydawać. W szeregach gdynian znajdziemy kilku zawodników z ekstraklasową przeszłością. Najskuteczniejszym z nich jest Arkadiusz Aleksander, w przeszłości napastnik Górnika Zabrze i Odry Wodzisław. 33-latek od 4 lat występuje na boiskach pierwszej ligi, w których zdobył aż 58 goli w 113 meczach. W tym sezonie także wiedzie prym w barwach „żółto-niebieskich” mając na koncie 5 goli w 7 spotkaniach. Kolejną znaną twarzą w zespole gości jest rudowłosy Marcin Radzewicz, zdobywca Pucharu Polski w sezonie 2004/2005 reprezentując drużynę Groclinu Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski. Lewoskrzydłowy odpowiada za dogranie piłek do rosłego napastnika „Arkowców”, nierzadko samemu kończąc akcję bramką. W drugiej linii spotkać też można Tomasza Jarzębowskiego, doświadczonego defensywnego pomocnika. Zawodnik z ogromnym potencjałem, którego karierę piłkarską kilkukrotnie przerywały kontuzje. Niejednokrotnie fachowcy uważali go za jednego z najbardziej niedocenianych ligowców w kraju. O spokój w obronie ma zadbać Krzysztof Sobieraj, konfrontujący się wcześniej przeciwko GKS Katowice jeszcze w barwach Warty Poznań. 32-letni stoper cieszy się ogromnym zaufaniem od trenera Pawła Sikory, który w tym sezonie jeszcze nie schodził z murawy przed końcowym gwizdkiem.
Rywal GKS Katowice jest niewygodny. Ostatnie zwycięstwo przed własną publicznością z tym przeciwnikiem katowiczanie odnieśli aż pięć i pół roku temu, jednak by móc dalej być w grze o awans, należy wygrywać mecz z faworytami rozgrywek. Po ostatnim spotkaniu z rybniczanami taka myśl wydaje się być jeszcze bardziej oczywista.
GKS Katowice – Arka Gdynia, środa 18 września, godz. 17:00
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Najbliższe spotkanie GieKSy poprowadzi Piotr Rzucidło. Jego asystentami będą Marcin Lisowski i Tomasz Niemirowski. Sędzią technicznym będzie Rafał Rokosz. Arbitrami VAR będą Szymon Marciniak i Tomasz Listkiewicz.
Piotr Rzucidło swoją sędziowską karierę rozpoczął w sezonie 2015/16 w 3. lidze i na tym poziomie pracował aż do sezonu 2021/22 kiedy to zadebiutował w 2. lidze. W kolejnych rozgrywkach poprowadził swój pierwszy mecz na zapleczu Ekstraklasy, a na najwyższym poziomie rozgrywkowym zadebiutował w bieżącym sezonie.
W sezonie 2024/25 Piotr Rzucidło poprowadził do tej pory 1 mecz towarzyski reprezentacji młodzieżowych, 1 mecz CLJ, 1 mecz w 3. lidze, 1 mecz w Pucharze Polski oraz 12 spotkań w 1. lidze. W Ekstraklasie poprowadził 2 mecze, w których pokazał 11 żółtych kartek, 1 czerwoną po dwóch żółtych i podyktował 1 rzut karny.
Mecze GieKSy, które poprowadził Piotr Rzucidło:
Sezon 2023/24
Wisła Płock – GKS Katowice 2:1 (3 żółte kartki, rzut karny wykorzystany przez Jędrycha)
Bilans: 0 zwycięstw, 0 remisów, 1 porażka. Bramki 1:2.
Raport kartkowy
Rafał Górak nie będzie mógł skorzystać z Mateusza Kowalczyka, który w Szczecinie obejrzał 4. żółtą kartkę w sezonie.
Oskar Repka – 5 ŻK
Mateusz Kowalczyk – 4 ŻK
Adrian Błąd – 3 ŻK
Borja Galán – 3 ŻK
Lukas Klemenz – 3 ŻK
Märten Kuusk – 3 ŻK
Marcin Wasielewski – 3 ŻK
Sebastian Bergier – 3 ŻK
Alan Czerwiński – 2 ŻK
Arkadiusz Jędrych – 2 ŻK
Aleksander Komor – 2 ŻK
Mateusz Mak – 2 ŻK
Adam Zreľák – 2 ŻK
Bartosz Nowak – 1 ŻK
Filip Szymczak – 1 ŻK
Dawid Kudła – 1 ŻK
Grzegorz Rogala – 1 ŻK
Pogoda
Nie przewiduje się opadów deszczu, prognozowana temperatura w trakcie meczu to 14 stopni Celsjusza przy zachmurzonym niebie.
Najnowsze komentarze