Runda jesienna na zapleczu ekstraklasy zakończona. Wprawdzie do rozegrania został przełożony mecz Arki z Niecieczą, ale najważniejsze już wiemy. Mistrzem jesieni dość niespodziewanie został Górnik Łęczna, a tuż za jego plecami uplasował się katowicki GKS. Tabelę zamyka Okocimski Brzesko, a w strefie spadkowej znaleźli się jeszcze Termalica Nieciecza (jeżeli wygra z Arką opuści „czerwoną strefę”), ROW i Flota. Ligowa tabela jest niesamowicie spłaszczona, a taka sytuacja gwarantuje emocje do ostatniej kolejki zarówno w kontekście utrzymania, jak i awansu. Na podsumowanie całej rundy będziemy mieli mnóstwo czasu w trakcie długiej zimy, prześledźmy więc wydarzenia związane z 17. kolejką.
Zaczęło się już w piątek w Rybniku, gdzie ROW pod wodzą Marka Wleciałowskiego przegrał 1:2 z Olimpią Grudziądz. Gospodarze objęli prowadzenie w 61. minucie po trafieniu Cisse, ale potem było już tylko gorzej. Zaledwie 60. sekund później czerwoną kartkę w konsekwencji drugiej żółtej obejrzał Kostecki, a po kolejnych 5 minutach Marcin Grolik skosił w polu karnym Cieślińskiego prokurując w ten sposób karnego i opuszczając boisko po czerwonej kartce. Sam poszkodowany okazał się pewnym egzekutorem jedenastki, a na 5 minut przed końcowym gwizdkiem Ruszkul strzelił dla przyjezdnych gola na wagę trzech punktów. Dobrze układały się boiskowe wydarzenia miejscowym do momentu, kiedy zmuszeni byli kończyć mecz w dziewiątkę, Olimpia skorzystała z okazji i przełamała kiepską ostatnio passę.
Sobota rozpoczęła się od dwóch meczów, w których zespoły podzieliły się punktami. W Brzesku w starciu dwóch zespołów zagrożonych spadkiem Okocimski 1:1 zremisował z Flotą. Po golu Bodzionego goście prowadzili, aż do 91. minuty, kiedy to punkt gospodarzom zapewnił Wojcieszyński. 4. minuty wcześniej za drugą żółtą kartkę z boiska wyleciał piłkarz Floty Marek Opalacz. Sytuacja obu drużyn w tabeli nie uległa, więc poprawie. Remis padł również w Ząbkach w starciu Dolcanu z Chojniczanką. Spotkanie stało na żenującym poziomie, a zakończyło się najbardziej nielubianym przez kibiców bezbramkowym remisem.
Bardzo dobry z kolei mecz obejrzeli kibice w Nowym Sączu, gdzie na stadionie im. Ojca Władysława Augustynka Sączersi pokonali 2:0 GKS Bełchatów. Mecz toczył się w szybkim tempie i obfitował w sporo bramkowych sytuacji. Coś nie tak dzieje się z zespołem „Torfiorzy”, gdyż Sandecja zwyciężyła w pełni zasłużenie. Zespół Kamila Kieresia już wie, że z ekstraklasy łatwiej spaść niż do niej wrócić.
2000 kibiców w Łęcznej obejrzało, jak Górnik pieczętuje mistrzostwo jesieni. Początek sezonu nie zapowiadał tak wspaniałej rundy ekipy prowadzonej przez Jurija Szatałowa. Zespół z Lubelszczyzny rozbił nieistniejący tego dnia Stomil 3:0. Górnik ma na koncie trzy porażki w tej rundzie, odniesione w 1., 2. i 10. kolejce, to najmniejsza ilość porażek wśród pierwszoligowców. Wiosna będzie pracowita dla obu zespołów, jednak zgoła odmienna jeśli chodzi o cele. Duma Lubelszczyzny powalczy o awans, a Olsztyn będzie chciał zachować dla siebie pierwszą ligę.
GKS Katowice jesień zakończył na pozycji wicelidera dzięki wygranej z bardzo wymagającym beniaminkiem z Płocka. Grzegorz Fonfara pięknym golem zapewnił Trójkolorowym cenny komplet punktów, a o samym meczu poczytacie w innym miejscu naszej strony.
Zawód w Legnicy, gdzie po słabym meczu Miedź zremisowała z GKS-em Tychy 0:0. Runda jesienna to duże rozczarowanie dla jednych i drugich, ale po zmianach na ławce trenerskiej oba zespoły bardzo odżyły. Miedź deklarowała walkę o ekstraklasę, ale strata do miejsca premiowanego awansem wynosi 9 punktów, w tej lidze to jednak niewiele. Tyszanie tylko punkt za Miedzianką.
Kolejka zakończyła się niespodzianką w Stróżach. Puszcza Niepołomice wygrała z Kolejarzem 2:3 i w tabeli awansowała na 13 miejsce, a jeszcze niedawno okupowała ostatnią lokatę. Podopieczni trenera Wójtowicza całkowicie zdominowali Kolejarza, a nie jest to łatwa sprawa na „takim” boisku. Puszcza po golach Cholewiaka, Kałata i Janika z karnego prowadziła już 0:3. Kolejarz uratował honor trafieniami Wolańskiego i Szymańskiego w 85’ i 87’ minucie. To był prawie idealny mecz gości, jednak kubeł zimnej wody na głowy za to, że dali sobie wbić dwie bramki w dwie minuty.
17. kolejka
ROW Rybnik – Olimpia Grudziądz 1:2
Okocimski Brzesko – Flota Świnoujście 1:1
Dolcan Ząbki – Chojniczanka Chojnice 0:0
Sandecja Nowy Sącz – GKS Bełchatów 2:0
Górnik Łęczna – Stomil Olsztyn 3:0
GKS Katowice – Wisła Płock 1:0
Miedź Legnica – GKS Tychy 0:0
Kolejarz Stróże – Puszcza Niepołomice 2:3
Arka Gdynia – Termalica Nieciecza środa 27 listopada
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.
W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.
Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.
Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.
Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.
Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG
Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.
Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.
Źródło: K.Kalkowski
Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.
Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Matma85
Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.
Lech Poznań to rywal, z którym – z obecnego grona ekstraklasowiczów – nie graliśmy najdłużej. Od czasu spadku w 2005 roku nie było nam dane spotkać się w żadnej lidze, a w losowaniach Pucharu Polski także nie mieliśmy szczęścia. Na przebudowanym stadionie Lecha GieKSa wystąpi po raz pierwszy w spotkaniu z gospodarzami, ale wizytowaliśmy go już przy okazji spotkań z Wartą Poznań w I lidze.
#1 – Da Silva – Wiele osób pamięta mecz i bramkę, w której było coś „magicznego”. GieKSa przed sezonem sprowadziła do ataku Brazylijczyka Leonardo Da Silvę i z miejsca stał się on ulubieńcem Bukowej. Wielu miało nadzieję, że rodzi nam się wielki talent na miarę możliwości R9.
Da Silva jedną z kilku bramek, strzelił właśnie w spotkaniu z Lechem. Zimowy wieczór na Bukowej uatrakcyjnił jednym z najładniejszych goli w historii spotkań pomiędzy ekipami. Zobaczcie poniżej, jak pięknie uderzył z popularnej „kapy”.
#2 – Ecik ogrywa Mistrza – Do sezonu 1992/93 Lech Poznań przystępował jako Mistrz Polski. Spotkanie rozgrywane było w marcu w Poznaniu i GieKSa po niezłym meczu pokonała Lecha 2:1. Ozdobą były bramki Maciejewskiego oraz Ecika Janoszki, który tradycyjnie już uderzeniem głową zapewnił GieKSie punkty i wygraną w ostatniej sekundzie spotkania. Nie mielibyśmy nic przeciwko, by to GieKSa w sobotni wieczór cieszyła się z wygranej w takich okolicznościach.
#3 Wojciech Show i zielone koszulki – Końcówka sezonu 1994/95 to remis GieKSy z Lechem na Bukowej. Mecz warty zapamiętania z uwagi na bramkę Wojciechowskiego, który po raz kolejny potwierdził, że był wielkim specjalistą, jeśli chodzi o rzuty wolne. Warte zapamiętania były również wyjazdowe koszulki z tamtego okresu. U siebie graliśmy tego dnia w zielonych trykotach i trzeba przyznać, że prezentowały się one świetnie.
#4 – Gajtkowski pokarał Lecha – W sezonie 2003/2004 GieKSa była przez niektórych skazywana na spadek, a mimo to całkiem nieźle radziła sobie w lidze. W 7. kolejce graliśmy na stadionie Lecha Poznań i mecz ten był wyjątkowy dla Krzysztofa Gajtkowskiego. Zawodnik, jeszcze kilka kolejek wcześniej był zawodnikiem Lecha Poznań, ale nie spełnił pokładanych w nim nadziei i wrócił w trakcie sezonu do Katowic. Powrót był całkiem udany, choć nie aż tak bardzo, jak wszyscy sobie tego życzyli. Gajtkowski zdobył kilka bramek, w tym na Lechu, która dała nam wygraną 2:1. Był to jeden z tych momentów, w których to rywale narzekali, że „byli gracze strzelają im bramki”.
#5 – Półfinał Pucharu Polski – Sezon 2003/04 to jeden z ostatnich „sukcesów” GieKSy w Pucharze Polski. Drużyna, która w sezonie zajęła 10. miejsce z trzema punktami przewagi nad strefą spadkową, dotarła do półfinału Pucharu Polski. Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia i nasze występy w tych rozgrywkach, to wynik ten jest abstrakcją. Abstrakcją tym większą, jeśli spojrzy się skład, którym graliśmy w tamtym okresie. Katowiczanie półfinał rozegrali z Lechem i pierwszy mecz przegraliśmy 1:2 (bramka Gajtka), a w rewanżu przegraliśmy 2:4. Nasz skład z tego drugiego mecz: Klytta – Sadzawicki, Pluta, Markowski, Adżem, Fonfara, Adamczyk, Widuch, Bała, Brożek, Gajtkowski.
***
Bilans spotkań z Lechem jest całkiem niezły – 17-13-18. Co ciekawe, mamy dodatni bilans bramkowy – 60-55. Był taki okres w historii naszej rywalizacji, w którym wygraliśmy wynikami 4:1, 3:0, 4:0. Miejmy nadzieję, że w sobotę zdobędziemy kolejne punkty w ligowej tabeli.
Najnowsze komentarze