Dołącz do nas

Piłka nożna Prasówka

Media o GieKSa-Arka: Arka celuje w dziesiąte zwycięstwo z rzędu

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Zapraszamy do przeczytania fragmentów doniesień mediów na temat popołudniowego meczu GKS Katowice – Arka Gdynia.

 

1liga.org – Zapowiedź 17. kolejki Fortuna 1 Ligi

[…] GKS Katowice – Arka Gdynia, sobota 2 grudnia, godz. 15:00

W pierwszym sobotnim meczu na boisku pojawią się zawodnicy lidera Fortuna 1 Ligi. Arka prezentuje się ostatnio świetnie i kolejnych rywali odprawia z kwitkiem. Gdynianie dodatkowo są opromienieni po ostatniej wygranej w derbach z Lechią Gdańsk. Drużyna prowadzona przez Wojciecha Łobodzińskiego o punkty powalczy teraz w Katowicach. Miejscowy GKS w ostatniej kolejce był bardzo blisko zwycięstwa w Krakowie z Wisłą, ale ostatecznie poniósł porażkę. Katowiczanie będą chcieli szybko zapomnieć o tamtym spotkaniu i zdobyć trzy „oczka”.

 

dziennikbałtycki.pl – Arka Gdynia celuje w dziesiąte zwycięstwo z rzędu. W sobotę zagra w Katowicach i będzie bronić pozycji lidera tabeli Fortuny 1. Ligi

Arka Gdynia kontynuuje zwycięską passę i nie ma zamiaru się zatrzymywać. Przed drużyną stanie trudne zadanie w najbliższej kolejce Fortuny 1. Ligi. Żółto-Niebiescy zmierzą się w wyjazdowym spotkaniu z GKS Katowice, a będą musieli sobie poradzić grając bez dwóch kluczowych zawodników. Gdynianie będą jednak walczyć o dziesiąte zwycięstwo z rzędu.

Dziewięć to brzmi dumnie, ale dziesięć to już dwucyfrówka i o takim osiągnięciu na pewno marzą piłkarze Żółto-Niebieskich. Seria kolejnych zwycięstw gdynian już budzi respekt, a wcale nie musi się skończyć. Podopieczni trenera Wojciecha Łobodzińskiego kolejnymi zwycięstwami z pewnością zbudowali w drużynie dużą pewność siebie. Dzięki temu na pewno lepiej czują się na boisku bez względu na to, z kim grają.

Przed meczem w Katowicach są jednak problemy kadrowe, który wynikają z przymusowej pauzy za nadmiar kartek. Z całą pewnością nie będą mogli zagrać Michał Marcjanik oraz Kacper Skóra, a trener Łobodziński musi znaleźć dla nich zastępców. Pole manewru nie jest specjalnie szerokie i wiele wskazuje na to, że Marcjanika na środku obrony zastąpi Ołeksandr Azacki. Z kolei w miejsce Skóry na skrzydle powinien wystąpić Kasjan Lipkowski. Pomimo tych problemów ze składem Żółto-Niebieskich stać na to, aby wrócić z Katowic z kompletem punktów.

– Taka seria zwycięstw z pewnością niesie drużynę w aspekcie mentalnym. Ja podchodzę do tego spokojnie i z rozsądkiem. Musimy bardzo dobrze przygotować się do meczu w Katowicach. Końcówka rundy zawsze wiąże się z konsekwencjami kontuzji, których u nas na szczęście nie ma, ale też kartek i teraz właśnie będziemy mieli ten problem. Musimy poradzić sobie bez dwóch podstawowych zawodników, którzy właśnie teraz będą pauzować. I tu jest pewien kłopot. Musimy znaleźć plan na mecz ligowy w Katowicach, a potem na spotkanie Pucharu Polski z Lechem Poznań w Gdyni. Także w spotkaniu z Lechem nie będzie mogło zagrać dwóch zawodników z powodu nadmiaru kartek – powiedział trener Łobodziński.

Przed piłkarzami Arki na pewno nie będzie stało łatwe zadanie. GKS Katowice, zwłaszcza grając u siebie, potrafi być niewygodnym rywalem. Drużyna ze Śląska będąc w roli gospodarza w tym sezonie wygrała cztery mecze, jeden zremisowała i dwa przegrała. I chociaż zajmuje dopiero dwunaste miejsce w tabeli, to przed własną publicznością potrafi wygrywać i zaskoczyć wyżej notowanego rywala. Na to zespół z Gdyni musi być przygotowany. Arka ma swoje atuty w ofensywie w postaci duetu Olaf Kobacki – Karol Czubak, którzy grają skutecznie. Na ich asysty i gole liczą właśnie kibice Żółto-Niebieskich. Z drugiej strony defensywa Arki musi uważać na Sebastiana Bergiera i Mateusza Maka. Ten pierwszy strzelił już sześć goli, a drugi dołożył cztery.

 

arkowcy.pl – Finis coronat opus | zapowiedź meczu GKS Katowice – Arka

Jedno z łacińskich przysłów głosi ,,finis coronat opus” – ,,koniec wieńczy dzieło”. Rundę jesienną w wykonaniu Arki z pewnością już możemy okrzyknąć dziełem – przed sezonem niewiele osób spodziewało się, że w tym czasie piłkarze Łobodzińskiego będą się legitymować bilansem 10-2-4.

Dziewięć zwycięstw z rzędu, w tym siedem w I lidze. Jeśli nastąpi ósme, żółto-niebiescy bez oglądania się na rywali zaklepią sobie tytuł mistrzów jesieni na zapleczu Ekstraklasy. Sytuacja nie jest jednak prosta, bo gdynianie przystąpią do sobotnich zawodów osłabieni brakiem dwóch wykartkowanych podstawowych zawodników. Na ile istotne okażą się te ubytki? Jak ci, których Wojciech Łobodziński pośle w bój w meczu kończącym nominalną rundę jesienną, poradzą sobie na Górnym Śląsku? Czy Arkowcy wytrzymają intensywność ostatnich tygodni i nie zdekoncentrują się wygranymi derbami Trójmiasta? W sobotę o 15:00 Arka gra przy ul. Bukowej z GKS-em Katowice.

,,Gieksa” wystartowała w tym sezonie jak wystrzelona z katapulty. Po sześciu kolejkach piłkarze Rafała Góraka z bilansem 4 zwycięstw, remisu i porażki plasowali się na 3. lokacie w tabeli. W tamtym momencie nastąpiło jednak załamanie formy – od 26 sierpnia katowiczanie wygrali w lidze zaledwie raz! Miało to miejsce 12 listopada w rywalizacji z GKS-em Tychy, kiedy wymęczyli zwycięstwo 1:0. Zawodnicy z Górnego Śląska nieźle wyglądali też w zeszłotygodniowej wyjazdowej potyczce z Wisłą Kraków, w której długo prowadzili 2:1, ale karygodne błędy w ustawieniu we własnym polu karnym zaważyły na utracie dwóch bramek w doliczonym czasie gry i w efekcie powrocie do Katowic z zerowym dorobkiem. Dzisiaj GKS znajduje się na 12. pozycji w stawce i traci tyle samo punktów – sześć – do miejsc barażowych, ile ma przewagi nad strefą spadkową. Można więc powiedzieć, że katowiczanie przebywają w miejscu, do jakiego nas przyzwyczaili, pełniąc przez lata rolę ligowego średniaka. W sobotę będą dodatkowo osłabieni absencją za nadmiar żółtych kartek swojego najlepszego strzelca, autora 6 goli w tej kampanii, Sebastiana Bergiera. Na szpicy prawdopodobnie zastąpi go Jakub Arak, za którego plecami pojawi się doskonale znany i szanowany w Gdyni Adrian Błąd oraz prawdopodobnie Mateusz Mak, choć nie można też wykluczyć występu w tym miejscu Mateusza Marca lub kolejnego byłego gracza Arki Christiana Alemana. Duet defensywnych pomocników utworzą trzeci zawodnik z przeszłością w Gdyni Oskar Repka oraz Antoni Kozubal, a za funkcjonowanie skrzydeł będą odpowiadać Marcin Wasielewski i Grzegorz Rogala. W tyłach obejrzymy tercet złożony z Aleksandra Komora, Bartosza Jaroszka i Arkadiusza Jędrycha, a między słupkami stanie Dawid Kudła. Arkowcy muszą mieć się na baczności, bo GKS to typowa drużyna własnego boiska – przy Bukowej katowiczanie wywalczyli 13 spośród 20 uzbieranych dotychczas punktów, tam też zanotowali cztery zwycięstwa spośród pięciu łącznie. To pokazuje, że podopiecznych Wojciecha Łobodzińskiego czeka w najbliższej kolejce trudne wyzwanie.

Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:

a/ przelew na konto bankowe:

SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533

b/ wpłatę na PayPal:

E-mail: [email protected]

c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.

Dziękujemy!

Kliknij, by skomentować
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy, jednakże zastrzega sobie prawo do ich cenzurowania lub usuwania.

Odpowiedz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Stadion

Trzy lata wielkich zmian

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.

W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.

Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.

Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.

Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.

Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG

Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.

Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.

Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85

Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85

Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85

Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.

Źródło: K.Kalkowski

Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.

Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:

Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85

Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85

Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85

Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85

Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85

31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.

Foto. Matma85

Foto. Matma85

Foto. Matma85

Foto. Matma85

Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.

Foto. Matma85

Foto. Matma85

Matma85

Kontynuuj czytanie

Felietony Piłka nożna

Post scriptum z wyjazdu do Krakowa

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.

  1. Na wyjazd do Krakowa złożyliśmy cztery wnioski o akredytację i bez problemu zostały nam przyznane: Madziara i Kazik (foto), Shellu i ja (press).
  2. Dzień przed wyjazdem napisał do mnie Łukasz, który w zeszłym sezonie kilkukrotnie pisał dla Was relację tekstową na żywo z pierwszoligowych boisk. Później w oczekiwaniu na nowe okulary musiał na chwile zaprzestać jeżdżenia. Oznajmił, że mógłby czasami pomóc, na co mu odpisałem – że będę miał go na uwadze i jakby była taka potrzeba, to będę dzwonił.
  3. Chciałbym widzieć jego zdziwienie, gdy w sobotę przed godziną ósmą dostał ode mnie wiadomość: czy nie chciałby pojechać do Krakowa? Shellu obudził się z wysoką gorączką. W momencie, kiedy Łukasz wyraził chęć, zacząłem ogarniać mu akredytację.
  4. Równo o godzinie dziewiątej wykręciłem numer do Marzeny Młynarczyk-Warwas, która pełni rolę rzecznika pasowego w Cracovii. Przedstawiłem jej sytuację i poprosiłem o przyznanie akredytacji Łukaszowi, a anulowanie Shellowi. Muszę przyznać, że wiele klubów powinno się uczyć od tej pani podejścia do człowieka. Była bardzo życzliwa i nie widziała żadnych problemów, aby podmienić akredytację. W wielu klubach zostalibyśmy zrugani, że w ogóle dzwonimy.
  5. Do Krakowa dojechaliśmy godzinę przed meczem, sprawnie zaparkowaliśmy samochód i udaliśmy się po akredytację. Ja z Łukaszem odebraliśmy je bardzo szybko, ale Magda z Kazikiem mieli je w innym miejscu, którego musieli się trochę naszukać.
  6. W tym dniu pod stadionem odbywały się obchody z okazji 106. rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości. Dla kibiców była grochówka z kotła, sporo pojazdów wojskowych i żołnierzy w pełnym umundurowaniu. Dodatkowy akcent mieliśmy jeszcze przed pierwszym gwizdkiem: żołnierze wynieśli na murawę 80-metrową biało-czerwoną flagę i zostały odśpiewane trzy zwrotki Mazurka Dąbrowskiego.
  7. Z Łukaszem udałem się na sektor prasowy, a Madziara z Kazikiem postanowili jeszcze pokrążyć pod stadionem, aby popstrykać trochę fotek i polatać dronem.
  8. Spotkanie rozpoczęło się dla nas bardzo dobrze i z niedowierzaniem oglądaliśmy poczynania naszych piłkarzy, którzy bez problemu stwarzali sobie sytuacje bramkowe, a to, co robił Mateusz Mak, przechodziło nasze najśmielsze oczekiwania.
  9. W drugiej połowie Adrian Błąd zdobył bramkę kolejki, którą zobaczyłem dopiero z odtworzenia, bo w trakcie meczu mi umknęła.
  10. Końcówka spotkania to istny rollercoaster, z którego wyszliśmy obronną ręką. Chyba nikt o zdrowych zmysłach nie spodziewał się, po utracie bramki w 93. minucie, że jeszcze wygramy ten mecz.
  11. Po meczu poszedłem do mix zony, aby przeprowadzić wywiad z Adrianem Błądem, który możecie przeczytać TUTAJ, a reszta ekipy udała się na konferencję.
  12. Po konferencji podszedłem do pani rzecznik, aby osobiście podziękować za przyznanie akredytacji na ostatnią chwilę – co ją niezmiernie zdziwiło. Stwierdziła, że takie drobnostki to ona załatwia od ręki i była zdziwiona, że w innych klubach tak to nie działa.
  13. Następnie udaliśmy się w kierunku Katowic. Ostatnia osoba (ja ;)) zameldowała się w domu po godzinie 20:00.
  14. Teraz trochę przerwy na mecze naszych „Orłów”, a następnie udamy się na wyjazd do Poznania.
Kontynuuj czytanie

Piłka nożna

Czas odświeżyć pamięć #16 – Lech Poznań

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Lech Poznań to rywal, z którym – z obecnego grona ekstraklasowiczów – nie graliśmy najdłużej. Od czasu spadku w 2005 roku nie było nam dane spotkać się w żadnej lidze, a w losowaniach Pucharu Polski także nie mieliśmy szczęścia. Na przebudowanym stadionie Lecha GieKSa wystąpi po raz pierwszy w spotkaniu z gospodarzami, ale wizytowaliśmy go już przy okazji spotkań z Wartą Poznań w I lidze. 

#1 – Da Silva – Wiele osób pamięta mecz i bramkę, w której było coś „magicznego”. GieKSa przed sezonem sprowadziła do ataku Brazylijczyka Leonardo Da Silvę i z miejsca stał się on ulubieńcem Bukowej. Wielu miało nadzieję, że rodzi nam się wielki talent na miarę możliwości R9.

Da Silva jedną z kilku bramek, strzelił właśnie w spotkaniu z Lechem. Zimowy wieczór na Bukowej uatrakcyjnił jednym z najładniejszych goli w historii spotkań pomiędzy ekipami. Zobaczcie poniżej, jak pięknie uderzył z popularnej „kapy”.

#2 – Ecik ogrywa Mistrza – Do sezonu 1992/93 Lech Poznań przystępował jako Mistrz Polski. Spotkanie rozgrywane było w marcu w Poznaniu i GieKSa po niezłym meczu pokonała Lecha 2:1. Ozdobą były bramki Maciejewskiego oraz Ecika Janoszki, który tradycyjnie już uderzeniem głową zapewnił GieKSie punkty i wygraną w ostatniej sekundzie spotkania. Nie mielibyśmy nic przeciwko, by to GieKSa w sobotni wieczór cieszyła się z wygranej w takich okolicznościach.

#3 Wojciech Show i zielone koszulki – Końcówka sezonu 1994/95 to remis GieKSy z Lechem na Bukowej. Mecz warty zapamiętania z uwagi na bramkę Wojciechowskiego, który po raz kolejny potwierdził, że był wielkim specjalistą, jeśli chodzi o rzuty wolne. Warte zapamiętania były również wyjazdowe koszulki z tamtego okresu. U siebie graliśmy tego dnia w zielonych trykotach i trzeba przyznać, że prezentowały się one świetnie.

#4 – Gajtkowski pokarał Lecha – W sezonie 2003/2004 GieKSa była przez niektórych skazywana na spadek, a mimo to całkiem nieźle radziła sobie w lidze. W 7. kolejce graliśmy na stadionie Lecha Poznań i mecz ten był wyjątkowy dla Krzysztofa Gajtkowskiego. Zawodnik, jeszcze kilka kolejek wcześniej był zawodnikiem Lecha Poznań, ale nie spełnił pokładanych w nim nadziei i wrócił w trakcie sezonu do Katowic. Powrót był całkiem udany, choć nie aż tak bardzo, jak wszyscy sobie tego życzyli. Gajtkowski zdobył kilka bramek, w tym na Lechu, która dała nam wygraną 2:1. Był to jeden z tych momentów, w których to rywale narzekali, że „byli gracze strzelają im bramki”.

#5 – Półfinał Pucharu Polski – Sezon 2003/04 to jeden z ostatnich „sukcesów” GieKSy w Pucharze Polski. Drużyna, która w sezonie zajęła 10. miejsce z trzema punktami przewagi nad strefą spadkową, dotarła do półfinału Pucharu Polski. Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia i nasze występy w tych rozgrywkach, to wynik ten jest abstrakcją. Abstrakcją tym większą, jeśli spojrzy się skład, którym graliśmy w tamtym okresie. Katowiczanie półfinał rozegrali z Lechem i pierwszy mecz przegraliśmy 1:2 (bramka Gajtka), a w rewanżu przegraliśmy 2:4. Nasz skład z tego drugiego mecz: Klytta – Sadzawicki, Pluta, Markowski, Adżem, Fonfara, Adamczyk, Widuch, Bała, Brożek, Gajtkowski.

***

Bilans spotkań z Lechem jest całkiem niezły – 17-13-18. Co ciekawe, mamy dodatni bilans bramkowy – 60-55. Był taki okres w historii naszej rywalizacji, w którym wygraliśmy wynikami 4:1, 3:0, 4:0. Miejmy nadzieję, że w sobotę zdobędziemy kolejne punkty w ligowej tabeli.

Kontynuuj czytanie

Zobacz również

Made with by Cysiu & Stęga