Zapraszamy do przeczytania prasówki z ubiegłego tygodnia, na temat związane z piłkarską GieKSą.
katowickisport.pl – Rekordowa dotacja, rekordowe apetyty
[…] Rozdział owych środków pomiędzy wnioskujące podmioty – było ich w sumie 17 – nie jest niespodzianką. Zgodnie z przyjętą strategią, lwia część pieniędzy – czyli 9,5 mln zł (o 1,5 mln więcej niż w 2017) – trafi do GKS-u Katowice, czyli „okrętu flagowego” miasta w dziedzinie sportu. To znaczący zastrzyk gotówki.
– Rekordowy w historii miasta – podkreśla wiceprezydent Waldemar Bojarun. – I wyczerpuje możliwości budżetu miejskiego w zakresie dotacji.
[…] – Wsparcie jest oczywiście bardzo duże – podkreśla prezydent Bojarun – niemniej nie jest w stanie pokryć wszystkich wydatków wielosekcyjnego klubu. Zmuszamy tym samym zarząd klubu do poszukiwania pieniędzy na rynku, choć oczywiście zdajemy sobie sprawę, że – zwłaszcza na Śląsku, przy wielu konkurujących podmiotach – jest to trudne i w wielu przypadkach zależy na przykład od zainteresowań sympatii sportowych szefostwa danej firmy.
Nasz rozmówca nie wykluczył więc, że na Bukową (lub do hokeistów) mogą trafić jeszcze w tym roku środki miejskie z innego niż dotacja tytułu.
– Oczywiście zawsze istnieje narzędzie w postaci podniesienia kapitału. Podkreślam jednak, że o ile dotąd – budując markę pod nazwą „GKS Katowice” – zwracaliśmy uwagę przede wszystkim na efekt promocyjny oraz szeroki zakres aktywizowania i szkolenia dzieci i młodzieży, tak zaczynamy teraz wymagać znaczącego efektu sportowego. I od niego też zależeć będą ewentualne dalsze posunięcia finansowe miasta – zaznacza Waldemar Bojarun.
[…] Jeszcze na grudniowej gali „Złotych Buków” powyższe słowa ubrane zostały w nieco lżejszą formę („Szachiści uratowali honor GieKSy”). Tym razem owe oczekiwania są konkretne: walka o medale w przypadku hokeistów; miejsce w czołówce (rozumianej jako pierwsza szóstka) siatkarzy, wreszcie…
– W przypadku piłkarzy, cel jest niezmienny od lat – uśmiecha się wiceprezydent, nawet nie wypowiadając słowa „ekstraklasa”. Zresztą w owych wyliczonych wyżej celach nie ma żadnego zaskoczenia: wszystkie ujęte są w strategii rozwoju klubu, stworzonej jeszcze za czasów prezesury Wojciecha Cygana, a obecnie jedynie zaktualizowanej.
Prezydent Bojarun – przypominając owe zapisy – co prawda unika słowa „ultimatum”, ale rzuca na koniec zdanie: – Cierpliwość miasta ma swoje granice…
Andrzej Bledzewski trenerem bramkarzy GKS-u Katowice
Były trener bramkarzy Olimpii Grudziądz Andrzej Bledzewski będzie teraz zajmował się golkiperami GKS-u Katowice.
40-letni były bramkarz został trenerem bramkarzy w GKS-ie Katowice, gdzie zastąpił Janusza Jojkę. Bledzewski pracował w Olimpii od stycznia 2016 roku, gdzie miał okazję współpracować z Jackiem Paszulewiczem – obecnym szkoleniowcem GieKSy.
Bledzewski jest wychowankiem Bałtyku Gdynia. W latach 1997-2003 bronił bramki Górnika Zabrze. Swój ostatni sezon (2014/2015) rozegrał w Miedzi Legnica. Miał także krótki epizod w seniorskiej reprezentacji Polski – 13 lutego 2002 roku zagrał kilka minut w towarzyskim meczu z Irlandią Północną.
Powrót na Bukową. Historia zatoczyła koło
Po ośmiu latach na Bukową wrócił Jakub Dziółka.
– Traktuję to jako wyróżnienie. GKS Katowice to mój klub – podkreśla asystent trenera Jacka Paszulewicza.
[…] Na podjęcie decyzji o pożegnaniu zespołu lidera tabeli III grupy III ligi miał zaledwie kilka godzin.
– Była ona bardzo trudna – bo w Częstochowie osiągnęliśmy dobry wynik – ale takie jest życie trenera. Każdy marzy, by pracować na jak najwyższym szczeblu. Absolutnie nie myślałem, że pożegnam się ze Skrą w tym momencie, jednak takie propozycje nie padają często. Dla mnie to nobilitacja, nowe doświadczenie i właśnie tak traktuję przeprowadzkę do Katowic – dodaje, zaś na pytanie czy wolałby, aby ta oferta przyszła po zakończeniu rozgrywek, odpowiada: – W tym zawodzie nie można kalkulować, co będzie za miesiąc, za dwa, za trzy. Jako trener pracuję raptem od pięciu lat. Chcę się rozwijać i jak najlepiej wywiązywać z powierzonych obowiązków. Wszystko dla dobra GieKSy. Budynek i korytarze wiele się nie zmieniły, ale pomieszczenia i obiekty, na których przychodzi nam trenować, już tak. Czuć ducha unoszącego się w klubie i jestem przekonany, że będzie on pchał go do przodu – nie ukrywa Jakub Dziółka, w którego ściągnięciu na Bukową spory udział miał Tadeusz Bartnik, dyrektor sportowy GKS-u.
[…] W Skrze stał na czele sztabu szkoleniowego i do niego należał decydujący głos.
– Teraz jest podobnie. Choć nad całością czuwa trener Paszulewicz i podejmuje ostateczne decyzje, to sam nie ukrywa, że rola asystentów jest bardzo ważna – dodaje niespełna 38-letni trener, który przy Bukowej spotkał starych znajomych. – Z Tomkiem Foszmańczykiem i Mateuszem Kamińskim graliśmy razem w Polonii Bytom, a gdy wiosną 2010 roku przychodziłem do GKS-u jako zawodnik, Wojtek Herman już był fizjoterapeutą, więc nasze drogi znów się zeszły – uśmiecha się Dziółka.
Przeprowadzka do Katowic wiązała się również ze zmianą rytmu dnia. Przez ostatnie 3,5 roku – wyjeżdżając z domu w Mysłowicach – kierował się na północ, a teraz udaje się na zachód.
– Do Częstochowy jeździłem popołudniami, bo trenowaliśmy wieczorami i w obie strony pokonywałem 160 kilometrów. Do Katowic jest znacznie bliżej. Wyruszam rankiem i cały dzień mam zajęty, ale wcale mi to nie przeszkadza. Liczę, że pobyt w GKS-ie sprawi, że stanę się lepszym trenerem. Mamy z Magdą troje dzieci. Nikola nie mieszka już z nami, ale 8-letni Kuba i 3,5-letnia Maja wymagają opieki. Czasem bym chciał, żeby doba miała więcej niż 24 godziny, jednak podstawą jest odpowiednia organizacja – mówi na koniec Jakub Dziółka, absolwent wydziału fizjoterapii na katowickiej AWF i trener z licencją UEFA A.
sportslaski.pl – Pewna wygrana GieKSy z ROW-em Rybnik
GKS Katowice bez większych problemów ogral ROW 1964 Rybnik. Dla obu zespołów był to pierwszy sparing tej zimy.
Jako pierwszy gola strzelił Łukasz Zejdler, który wykorzystał dośrodkowanie na piąty metr. Chwilę później – po zagraniu Adriana Błąda – podwyższył Wojciech Kędziora. Rybniczanie odpowiedzieli trafieniem z rzutu karnego Mariusza Zganiacza. Na przerwę jednak schodzili z dwubramkową stratą, bo chwilę przed końcem pierwszej połowy na listę strzelców wpisał się Błąd, ładnym uderzeniem z rzutu wolnego.
Na drugą połowę obie drużyny wyszły w zmienionych „11”. Wciąż lepsze wrażenie sprawiał GKS, który strzelił kolejne gole – najpierw bramkarza ROW-u pokonał Oktawian Skrzecz, a chwilę przed końcem wynik ustalił młody Artur Grzechynka.
Ofensywna i agresywna – taka będzie GieKSa Paszulewicza?
W pierwszym sparingu pod wodzą Jacka Paszulewicza GKS Katowice efektownie rozprawił się z ROW-em 1964 Rybnik.
[…] GKS od początku grał ofensywnie, starając się odbierać piłkę na połowie rywala. To m.in. dzięki takiej postawie wynik jest tak efektowny, ale zwycięstwem 5:1 przy Bukowej nie zamierzają się zachwycać.
– W początkowej fazie przygotowań wynik schodzi na dalszy plan. Ważniejsza jest realizacja założeń – podkreśla trener Jacek Paszulewicz.
– W większości te założenia zostały zrealizowane. Chcieliśmy grać bardzo agresywnie na połowie przeciwnika, odbierać piłkę bardzo wysoko. Graliśmy dużą liczbą bardzo ofensywnych zawodników, stąd też tyle sytuacji bramkowych. Wynik mógł być bardziej okazały – przyznaje trener GKS-u.
Jak to w sparingach bywa, ukazały się elementy, nad którymi trzeba jeszcze popracować.
– Sytuacji z rzutem karnym można było uniknąć, jest materiał do analizy. Z meczu na mecz zawodnicy będą poznawali więcej aspektów, na które zwracam uwagę – podsumowuje Paszulewicz.
row1964rybnik.com – Pierwsze śliwki robaczywki… 1:5 w sparingu z GKS Katowice
[…] Po ciężkich dwutygodniowych treningach, rozegraliśmy w Rybniku-Kamieniu mecz z I-ligowym GKS-em Katowice. Katowiczanie pokazali, że obecnie znajdują się w wyższej klasie rozgrywkowej, pokonując nasz zespół 1:5.
Duet trenerski Koniarek-Buchała w sobotnim spotkaniu nie mógł skorzystać ze wszystkich zawodników, dając szansę między innymi naszym zawodnikom z zespołów juniorskich.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
W niedzielne popołudnie piłkarze GKS-u Katowice pojechali na wyjazdowe spotkanie do Szczecina w ramach 27. kolejki PKO BP Ekstraklasy. W wyjściowej jedenastce doszło do czterech zmian i od pierwszej minuty zagrali Szymczak, Kuusk, Drachal i Gruszkowski.
Pierwszą połowę zaczęli zawodnicy GieKSy, ale nie stworzyli realnego zagrożenia. W trzeciej minucie Filip Szymczak wyszedł sam na sam z bramkarzem i mimo tego, że i tak był na spalonym, to nie zdołał pokonać Cojocaru. Chwilę później Alan Czerwiński ruszył prawą stroną boiska aż do linii końcowej i wrzucił piłkę w pole karne. Obrońca gospodarzy strącił futbolówkę wprost pod nogi Oskara Repki, który pokusił się o strzał zza pola karnego, ale został on zablokowany. Pierwszy kwadrans spotkania nie porwał piłkarsko, ale GieKSa częściej zapędzała się pod bramkę Pogoni i dłużej utrzymywała się przy piłce. W 15. minucie Kudła źle wybił piłkę i zrobiło się groźnie pod bramką GieKSy, na szczęście nasz bramkarz zdołał się zrehabilitować i wybronił strzał Kolourisa. Chwilę później znów Pogoń była bliska zdobycia bramki, ale zawodnik gospodarzy uderzył niecelnie. W 19. minucie zrobiło się sporo zamieszania w polu karnym Cojocaru, gdy Mateusz Kowalczyk delikatnie trącił piłkę głowa, zmieniając jej tor lotu, ale nic z tego nie wyszło. W kolejnych minutach gra przeniosła się głównie w środkową strefę boiska i żadna drużyna nie była w stanie skonstruować składnej akcji. W 33. minucie Koutris przeniósł piłkę nad bramką Kudły, uderzając lewą nogą. Chwilę później Drachal był bliski zdobycia bramki, ale w ostatnim momencie piłka mu odskoczyła. W 42. minucie Loncar uderzył głową z bliskiej odległości, ale Kudła zdołał ją wybić końcówkami palców. Po wznowieniu z rzutu rożnego Dawid Drachal chciał oddalić zagrożenie i w momenciem gdy wybijał piłkę, to podbiegł Kurzawa, który dostał prosto w skroń i potrzebował pomocy medycznej. W doliczonym czasie pierwszej połowy Gruszkowski rzucił się, aby zablokować strzał Koutrisa i piłka niefortunnie odbiła mu się od ręki. Po długiej przerwie i analizie VAR sędzia wskazał na jedenastkę, którą pewnie wykorzystał Koulouris. Po tej bramce arbiter zakończył pierwszą połowę.
Na drugą połowę GieKSa wyszła w takim samym składzie, natomiast w drużynie Pogoni doszło do jednej zmiany. Po czterech minutach drugiej połowy Koulouris znów wpisał się na listę strzelców – tym razem pokonał Kudłę z bardzo bliskiej odległości, a piłkę wrzucił Kamil Grosicki, który przepchał i objechał bezradnego Alana Czerwińskiego. W kolejnych minutach GieKSa, chcąc odrabiać straty, odsłoniła się jeszcze bardziej, co próbował wykorzystać Wahlqvist, ale uderzył bardzo niecelnie. Po upływie godziny gry trener Rafał Górak pokusił się o potrójną zmianę. Na boisko weszli Błąd, Bergier i Galan. Chwilę późnej Arkadiusz Jędrych wpuścił swojego bramkarza na minę. Źle obliczył odległość do Kudły i zagrał zbyt lekko i niedokładnie do tyłu. Kudła musiał opuścić bramkę, aby ratować sytuację i po serii niefortunnych podań piłka trafiła pod nogi Grosickiego, jednak jego strzał został zablokowany przez naszego bramkarza. W 68. minucie Sebastian Bergier wyszedł sam na sam z bramkarzem, ale nie trafił w światło bramki, była to idealna okazja na złapanie kontaktu. Chwilę później Loncar został sfaulowany przez Kuuska, ale sędzia puścił akcję i do piłki dobiegł Sebastian Bergier, który zaliczył… soczysty upadek. W kolejnych minutach gra zrobiła się bardzo rwana i było dużo niedokładności w obu zespołach. W 82. minucie Kacper Łukasiak pokonał Dawida Kudłę strzałem na dalszy słupek. Warto zaznaczyć, że ten zawodnik wszedł na boisko… minutę wcześniej. Pięć minut później Koulouris trzeci raz wpisał się na listę strzelców, pokonując Kudłę strzałem na długi róg. Chwilę później sędzia zakończył spotkanie.
6.04.2025, Szczecin
Pogoń Szczecin – GKS Katowice 4:0 (1:0)
Bramki: Koulouris (45-k, 49, 87), Łukasiak (82).
Pogoń Szczecin: Cojocaru – Wahlqvist, Loncar, Borges, Koutris (86. Lis), Gamboa, Ulvestad, Kurzawa (80. Smoliński), Przyborek (46. Wędrychowski), Grosicki (81. Łukasiak), Kolouris (88. Paryzek).
GKS Katowice: Kudła – Gruszkowski (62. Galan), Czerwiński, Jędrych, Kuusk (80. Komor), Wasielewski – Drachal (62. Błąd), Kowalczyk, Repka, Nowak (88. Marzec) – Szymczak (62. Bergier).
Żółte kartki: Kowalczyk.
Sędzia: Paweł Raczkowski (Warszawa).
Widzów: 19 938.
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
kooolooi
22 stycznia 2018 at 16:26
Paszulewicz nowy Nawałka!