27. kolejka PKO BP Ekstraklasy za nami. Potknięcie z niżej notowanym rywalem zaliczył lider tabeli – Raków, tak samo jak znajdująca się za nim Jagiellonia. Wykorzystali to zawodnicy z Poznania, którzy wrócili na drugą pozycję. W Radomiu mecz został przerwany na kilkanaście minut z powodu… ataku zimy, a mecz w Białymstoku poprowadzili arbitrzy z dalekiej Japonii. O tych i innych wydarzeniach możecie przeczytać w poniższym podsumowaniu.
Jako pierwsi do walki stanęli zawodnicy Stali Mielec i Cracovii. Gospodarze pod wodzą nowego trenera – Ivana Djurdevića szybko wyszli na prowadzenie po golu Wolsztyńskiego. W drugiej połowie śmielej zaczęli atakować goście, co przyniosło efekt w postaci bramki wyrównującej, którą zdobył Kallman. Wynik remisowy utrzymał się już do końca i obie drużyny podzieliły się punktami. W meczu Widzewa z Lechią lepsi byli gospodarze. Najwięcej wydarzyło się tuż przed przerwą. W 39. minucie do bramki trafił Shehu. Pięć minut później rzutu karnego nie wykorzystał Pawłowski, a w doliczonym czasie gry przepiękną bramkę z rzutu wolnego zdobył Alvarez. Wynik nie uległ już zmianie i dla Widzewa było to trzecie z rzędu zwycięstwo, a dla Gikiewicza trzecie z rzędu czyste konto.
Sobotni mecz Radomiaka z Zagłębiem Lubin zaskoczył głównie tym, że w drugiej połowie został przerwany na kilkanaście minut z powodu przechodzącej nad Radomiem śnieżycy. Jedynego gola strzelił w tym meczu Orlikowski, który wykorzystał dośrodkowanie z rzutu rożnego i głową skierował piłkę do siatki. Doszło również do kuriozalnej sytuacji, kiedy jeden z zawodników gospodarzy wyrzucając piłkę z autu, trafił… do siatki. Nikt jej jednak wcześniej nie dotknął, więc bramka oczywiście nie mogła zostać uznana. Zagłębie zwyciężyło 1:0. Po raz czwarty z rzędu zapunktowali zawodnicy Śląska, którzy zremisowali 1:1 z Motorem Lublin. Prowadzenie dało im ładne trafienie Ortiza, który strzałem z ostrego kąta przelobował Rosę. W drugiej połowie goście byli dużo lepsi, a bramkę wyrównującą zdobył Ndiaye. Przyjezdni mieli szansę nawet zwyciężyć w tym meczu, lecz zabrakło im skuteczności. Na koniec dnia Lech Poznań podejmował Koronę Kielce i po dwóch z rzędu porażkach w końcu udało im się zdobyć trzy punkty. Po bramkach Gholizadeha i Ishaka zwyciężyli 2:0 i znów z nadzieją pozostało im czekać na wyniki meczów swoich rywali.
Niedzielę rozpoczęli zawodnicy Jagiellonii i Piasta. Ten mecz sędziowali zaproszeni w ramach wymiany arbitrzy z Japonii. Jagiellonia w 22. minucie wyszła na prowadzenie po strzale z dystansu Wojtuszka. Mieli oni niejedną szansę na podwyższenie wyniku i przeprowadzali wiele ataków. Piast natomiast liczył na kontry. Jedna z nich udała się w 62. minucie, kiedy to przepięknym uderzeniem popisał się Thierry Gale. Dla zawodnika z Barbadosu była to premierowa bramka w ekstraklasie. Zawodnicy Jagiellonii nie zdołali już zdobyć decydującej bramki i mecz zakończył się remisem. Górnik w starciu z Legią od początku był stroną przeważającą, co przełożyło się na bramkę Ismaheela już w 8. minucie. W drugiej połowie zawodnik gości Luquinhas zdobył dwie gole, przez co Legia przerwała serię trzech meczów bez zwycięstwa w lidze. Ciężką przeprawę mieli zawodnicy GieKSy na wyjeździe w Szczecinie, choć pierwsza połowa w ich wykonaniu była obiecująca, to podłamała ich bramka Koulourisa strzelona z rzutu karnego w doliczonym czasie. W drugiej połowie grecki napastnik Portowców dołożył jeszcze dwa trafienia, przez co w klasyfikacji strzelców ma ich już 20, o cztery więcej od Kallmana i Ishaka. Mecz Pogoni z GKS-em zakończył się wynikiem 4:0.
W poniedziałek rozgrywki 27. kolejki PKO BP Ekstraklasy tak samo jak tydzień temu zakończyli zawodnicy Rakowa Częstochowa, którzy w wyjazdowym spotkaniu jedynie zremisowali z dobrze spisującą się tego dnia Puszczą Niepołomice. Do przerwy zawodnicy Marka Papszuna prowadzili po golu Ivi Lopeza, a w doliczonym czasie gry bramkę na wagę remisu zdobył Barkovsky, dla którego było to debiutanckie trafienie w Ekstraklasie. Co warte uwagi Raków jest jedyną drużyną, która w meczach wyjazdowych jeszcze nie została pokonana.
Stal Mielec – Cracovia 1:1
Widzew Łódź – Lechia Gdańsk 2:0
Radomiak Radom – Zagłębie Lubin 0:1
Śląsk Wrocław – Motor Lublin 1:1
Lech Poznań – Korona Kielce 2:0
Jagiellonia – Piast Gliwice 1:1
Górnik Zabrze – Legia Warszawa 1:2
Pogoń Szczecin – GKS Katowice 4:0
Puszcza Niepołomice – Raków Częstochowa 1:1
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
W trakcie świętowania na boisku mistrzostwa zdobytego przez uKochane zadaliśmy trenerowi Rafałowi Górakowi kilka pytań dotyczących obu piłkarskich drużyn GKS Katowice.
Chciałby pan, żeby kobieca GieKSa została na stałe na Nowej Bukowej?
Rafał Górak: Oczywiście, docelowo to także jest miejsce dla kobiecej dywizji. Cała logistyka też jest potrzebna do przygotowania drużyny na przenosiny, trzeba zabezpieczyć treningi. Nawet my jeszcze tutaj nie jesteśmy do końca przeniesieni, więc pewnie to jeszcze troszkę potrwa.
Czy zespół przejmował się plotką o wsparciu finansowym ze strony Rakowa?
Ubaw był dość dobry, zaraz mieliśmy w głowie szyderczy ton tego wszystkiego. Walka o mistrza toczyła się także na płaszczyźnie psychologicznej. My chcieliśmy zagrać jak najlepiej dla siebie, dla GKS-u.
Alan Czerwiński ma zostać docelowo na wahadle?
Alan Czerwiński to bardzo kompleksowy piłkarz i pomoże nam w każdym aspekcie. Świetnie spisywał się na środku obrony i to jest również jego pozycja. Będzie wystawiany w zależności od potrzeb.
Ma trener już jakiś plan na początek przyszłego sezonu?
Zawodnicy będą mieli zero-jedynkowe wakacje, a my z dyrektorem mamy trochę pracy związanej z kadrą i nie tylko. Trochę pracy jest, ale ten tydzień, dziesięć dni dla siebie muszę urwać, żeby się trochę zresetować.
Ósme miejsce na koniec to wynik dobry czy bardzo dobry?
Bardzo dobry.
Gdyby jakimś cudem jednak pojawił się dodatkowy milion na koncie klubu, to jakby go wykorzystać?
Milion złotych czy euro? (śmiech)
Euro, zaszalejmy.
Na pewno na zwiększanie standardu wokół zespołu, żeby w GKS-ie rósł poziom przygotowania piłkarzy do gry. Nigdy nie będę chciał powstania kominów płacowych, nie możemy otwierać się na taki kierunek. Każdy milion euro nam się przyda, żeby drużyna była coraz lepsza.
Zacznijmy od naszej ulubionej statystyki, czyli, jak radzili sobie beniaminkowie w pięciu ostatnich sezonach. Po 34 kolejkach rozgrywek ich dorobek wyniósł:
19/20 Raków 50 (u) ŁKS 21 (s)
20/21 Stal 29 (u) Podbeskidzie 25 (s) Warta 43 (u)
21/22 Radomiak 48 (u) Termalica 32 (s) Łęczna 28 (s)
22/23 Miedź 23 (s) Widzew 41 (u) Korona 41 (u)
23/24 ŁKS 24 (s) Ruch 32 (s) Puszcza 40 (u)
Proforma dodajmy, że sezon 19/20 to było 37 kolejek i tam Raków zgromadził ostatecznie 53 oczka, natomiast po 34 kolejkach miał właśnie pół setki.
To oznacza, że GKS Katowice ze swoimi 49 punktami zaprezentował się tylko o oczko gorzej niż Medaliki wówczas, a ponadto – wraz z Motorem Lublin – okazaliśmy się najlepszymi beniaminkami w ostatnich latach. Rewelacjami były Radomiak, Widzew czy Warta, ale i od nich katowiczanie okazali się lepsi. Co by nie mówić – sezon GieKSy był po prostu doskonały.
Naprawdę, pisałem to już wielokrotnie, ale w najśmielszych snach nie mogliśmy się spodziewać, że na pięć kolejek przed końcem GieKSa będzie matematycznie utrzymana (a realnie kilka tygodni wcześniej), że zakończymy sezon z 18 puntami przewagi nad strefą spadkową. Że odsadzimy wicemistrza Polski na 19 punktów. Że będziemy mieli więcej zwycięstw niż porażek. Że choć z siedmioma drużynami nie uda nam się wygrać, to na jedenaście ekip drużyna Rafała Góraka znajdzie sposób. Że pokona Raków, Jagiellonię, Pogoń, dwa razy Cracovię, Górnika czy wspomniany Śląsk. Że bilans z ekipami ze strefy spadkowej będzie „po Bożemu”, czyli 5-1-0, bramki 13-1. Że w tabeli będziemy nad Górnikiem, Piastem, Koroną, Widzewem. Że będziemy szóstą najlepszą ofensywą w lidze. Że Lech Poznań będzie w euforii po remisie na Nowej Bukowej, dającym mu w konsekwencji tydzień później tytuł Mistrza Polski.
I tych ochów i achów można by mnożyć. „Kropkę nad i” zespół postawił w Gdańsku, po raz drugi w tym sezonie odwracając losy meczu. GieKSa znów się nie poddała i dodatkowo zrewanżowała się za klęskę z poprzedniego sezonu 1:5. Z drużyną będącą, jakby nie było, pewną rewelacją wiosny, kiedy to John Carver odmienił oblicze zespołu, który zaczął grać efektownie, punktować, a przed meczem z GKS miał serię czterech zwycięstw z rzędu u siebie.
Na podsumowania przyjdzie czas, ale z tego miejsca po prostu wypada podziękować – sztabowi za świetne przygotowanie do rozgrywek, mentalne, taktyczne, fizyczne oraz piłkarzom za kapitalną realizację tego, co zostało przez ten sztab przygotowany.
Począwszy od bramkarza, Dawida Kudły, który świetnie bronił przez cały sezon i nawet ta wpadka w Gdańsku w żadnym stopniu nie zmienia tego obrazu. To tak jak Oliver Kahn po finale Mundialu w 2002 roku, który powiedział” „rozegrałem bardzo dobry turniej i żaden pieprzony jeden błąd tego nie zmieni”. Tyle że pomyłka Niemca wówczas przy golu Ronaldo zaważyła o porażce, a tutaj Dawid i tak wygrał. Świetny bramkarz i znakomity sezon.
Nie chcę tu się rozpisywać o każdym zawodniku, można więc po prostu kilku wyróżnić. Arkadiusz Jędrych jako ostoja defensywy, kapitan z krwi i kości, rozegrał wszystkie 34 mecze w pełnym wymiarze! Ewenement. Trudno dziś sobie wyobrazić drużynę bez tego zawodnika.
Marcin Wasielewski to nasze żywe srebro, zawodnik aż szalał na swoim skrzydle, a jego interwencja z meczu z Jagiellonią na Bukowej to było mistrzostwo świata.
Bartek Nowak, jakkolwiek nieraz wydający się, że mógłby dać więcej to gdy trzeba było to… dawał. Kapitalne asysty, nieoczywiste podania, niekonwencjonalne zagrania. W końcu ten gol z Lechem.
Oskar Repka – to co wyprawiał ten zawodnik na koniec sezonu, przekracza wszelkie granice. Pięć goli w sześciu meczach ofensy… przepraszam defensywnego pomocnika to coś niebywałego. Prawdziwy, skuteczny twardziel ze środka pola.
Mateusz Kowalczyk – piłkarz, którego za wszelką cenę trzeba zatrzymać w Katowicach. Wieki nie było w GKS młodego piłkarza, który tak z przytupem wszedłby do zespołu i został główną postacią. Zaczął w drugiej kolejce i… tak został. W pierwszym składzie.
Adrian Błąd – wielu kibiców zastanawiało się, czy weteran wyrobi kondycyjnie i piłkarsko. Niepotrzebnie. Zawodnik najwyraźniej stęsknił się za ekstraklasą, bo dawał GieKSie bardzo dużo, swoim doświadczeniem i liderowaniem na boisku.
Sebastian Bergier, wydawało się, że będzie grzał ławę, ale w obliczu kontuzji Adama Zrelaka wskoczył do składu i nastrzelał sporo goli, dając GieKSie wiele punktów.
To tylko kilku piłkarzy, ale tak naprawdę cała drużyna spisała się na medal. Nie było momentu w sezonie, który można by było określić mianem kryzysu. Kilka razy było blisko, ale wtedy GieKSa po prostu… wygrywała mecz albo dwa. Zastanawialiśmy się, jak katowiczanie będą spisywać się po zapewnieniu utrzymania. Choć przegrali z Legią i Koroną, to w ostatnich trzech meczach zgarnęli siedem punktów.
Naprawdę, choćbym chciał, to nie mam się do czego przyczepić. Po KAŻDYM sezonie w ostatnich dwóch dekadach o coś można było mieć pretensje do zespołu. Tutaj – no po prostu nie, już odpuszczam ten nieszczęsny Puchar Polski.
Nie obyło się natomiast bez mankamentów, dlatego GKS nie został Mistrzem Polski, ani nie awansował do pucharów. Są elementy do poprawy, przede wszystkim w defensywie i ataku. Stracenie średnio 1,38 gola na mecz to trochę za dużo. Zwłaszcza że wiele bramek było traconych w wyniku naprawdę głupich błędów, braku koncentracji, kiksów. To jest główny element do poprawy. Bo sama gra w defensywie była jako taka dobra. Tylko te indywidualne nieraz błędy…
Koniecznie trzeba też znaleźć napastnika, a najlepiej dwóch. Niestety Adam Zrelak doszedł do siebie, ale jest to piłkarz ryzykowny. Po odejściu Bergiera nie ma go kim zastąpić, więc zapewne nad dziewiątką nasi trenerzy mocno pracują.
Sezon 2024/25 się zakończył. Dokładnie rok temu GKS awansował do ekstraklasy, teraz w tej ekstraklasie się utrzymał. To naprawdę powód do świętowania, bo ile dumy nasz zespół przyniósł przed całą piłkarską Polską, jest nie do przecenienia. Po 20 latach, gdy GieKSą nie interesował się medialny pies z kulawą nogą, teraz mówią o nas wszyscy i to w superlatywach. Wraz z Nowym Stadionem mamy piękny komplet.
Dzięki drużyno – to był kapitalny sezon!
Po meczu GKS Katowice – Lech Poznań wypowiedzieli się trenerzy obu drużyn – Rafał Górak i Nils Frederiksen. Poniżej spisane główne wypowiedzi trenerów, na dole newsa natomiast cała konferencja prasował w wersji audio.
Nils Frederiksen (trener Lecha Poznań):
Jeśli jesteś w końcówce sezonu i walczysz o mistrzostwo, jest mała różnica między dwoma zespołami, takie mecze z reguły obfitują w takie nerwowe starcia i akcje. Jest dużo nerwów i napięcia na boisku i tak też było dzisiaj. Dla mnie najważniejsze jest to, że mamy punkt i zachowaliśmy pozycję lidera. Nie jest ważne, jak zagraliśmy, najważniejszy jest rezultat i miejsce w tabeli. Wiadomo, nic jeszcze nie jest przesądzone, ale mamy pole position do ataku i musimy wygrać ostatni mecz. Drużyna była regularnie krytykowana za brak umiejętności wyciągnięcia wyniku, no to dzisiaj było odwrotne i to jest tym bardziej godne podkreślenia, bo to był mecz nie tylko najważniejszy, ale i najtrudniejszy.
Rafał Górak (trener GKS Katowice):
Jesteśmy bardzo zadowoleni z postawy zespołu i sposoby gry. Postawiliśmy wysoko poprzeczkę rywalowi. W wielu spotkaniach z zespołami ze ścisłej czołówki graliśmy jak równy z równym, dzisiaj też tak było. To był bardzo dobry i równy mecz w naszym wykonaniu. To jest początek takiego podsumowania, bo dzisiaj kończymy sezon w Katowicach. Przyjdzie czas na podsumowania całościowe, po meczu w Gdańsku, by podsumować to wszystko. To był piękny rejs, ta historia. Dziś nieśliśmy trybuny, a one nas też niosły, to była fajna synergia, dziękujemy naszym fanom za to, że to w Katowicach to tak działa i będzie wyznacznikiem nowego trendu i sezonu, który już niedługo się rozpocznie. Teraz chcemy pojechać po zwycięstwo w Gdańsku.
Najnowsze komentarze