GKS Katowice do Niecieczy jechał przełamać wyjazdową niemoc w tym sezonie. Katowiczanie regularnie punktują u siebie, a do bycia liderem tabeli właśnie brakuje im oczek zdobywanych na wyjazdach. Po efektownym zwycięstwie z Olimpią Grudziądz wierzyliśmy, że zespół odczaruje nieszczęśliwy dotychczas stadion w Niecieczy.
W poprzednich sezonach drużyna spod Żabna biła się o awans do ekstraklasy i to było widać, gdy katowiczanie przyjeżdżali na ten obiekt. Ostatnie dwa mecze to były porażki 0:2 i 0:1, wcześniej za czasów Wojciecha Stawowego udało się zremisować 3:3. Postawa niecieczan w tym sezonie dawała jednak nadzieję na to, że w końcu uda się sięgnąć po pełną pulę.
W składzie GKS zabrakło jednego z architektów wygranej z Olimpią – Tomasza Wróbla. Zawodnik odniósł kontuzję na jednym z treningów w tygodniu, ale na spotkanie ze Stomilem powinien już być gotowy. Do zespołu wrócił natomiast Przemysław Pitry. Trener Kazimierz Moskal pokombinował trochę ze składem – na lewej stronie mieliśmy i Bartłomieja Chwalibogowskiego i Rafała Pietrzaka, na prawej natomiast był Krzysztof Wołkowicz. Ponownie na pozycji ofensywnego pomocnika zagrał Grzegorz Fonfara, a w ataku wspomniany Pitry.
Mecz rozpoczął się znakomicie dla GKS. Już w 6. minucie świetnie lewą stroną przedarł się w pole karne Kamil Cholerzyński i z ostrego kąta strzelił do bramki Sebastiana Nowaka. Nie minęło 7 minut, a było już 2:0. Przemysław Pitry dojrzał niepilnowanego Fonfarę i zagrał mu prostopadłą piłkę, ten minął jeszcze rywala w polu karnym i strzelił w długi róg. Początek kapitalny i wydawało się, że GKS będzie miał ten mecz pod kontrolą. Tymczasem minutę później gospodarze zdobyli kontaktową bramkę, po uderzeniu pod poprzeczkę Emila Drozdowicza. Trzy bramki na początku spotkania zapowiadały ciekawe widowisko. Do końca pierwszej połowy oba zespoły atakowały i stwarzały sobie lepsze bądź gorsze sytuacje podbramkowe. W GKS z dystansu uderzał dwukrotnie Wołkowicz, były to soczyste uderzenia, ale w środek bramki. Natomiast w 31. minucie Wołek miał najlepszą sytuację, gdy po rzucie wolnym świetnie zacentrował mu na głowę Pietrzak – pomocnik mając przed sobą pustą niemal bramkę uderzył obok słupka. W końcówce pierwszej części gry z wolnego uderzał Jakub Czerwiński, ale Łukasz Budziłek sparował piłkę na róg.
W drugiej części gry od początku z impetem zaatakowali gospodarze. Raz po raz zbliżali się pod nasze pole karne, atakowali środkiem i skrzydłami. Po jednej z akcji lewą stroną piłkę w pole karne wstrzelił Andrzej Rybski i gdyby nie ofiarna interwencja Chwalibogowskiego, rywal trafiłby do pustej bramki. Kilka minut później jeden z rywali wyszedł sam na sam i tutaj bardzo dobra interwenecja Budziłka zapobiegła utracie bramki. Po tej sytuacji nasz golkiper odniósł drobny uraz, ale po interwencji masażystów mógł grać dalej. W ogóle nasi medycy mieli sporo pracy, bo podczas meczu musieli też opatrywać Fonfarę czy Cholerzyńskiego. GKS w tej fazie meczu miał problem z utrzymaniem piłki w środku boiska, a większość prób rozegrania kończyło się stratami i atakami podopiecznych Mirosława Jabłońskiego. Dobrą sytuacją dla GKS był rzut wolny, jednak Pitry przeniósł piłkę tuż nad poprzeczką. Jedyną szansą dla GKS były stałe fragmenty gry lub ewentualna szybka kontra. I właśnie taka kontra się nadarzyła, choć bardzo wysokie ustawienie obrońców Niecieczy ułatwiło zdobycie bramki. Piłkę w środku boiska miał Pitry, uwolnił się spod pressingu rywala i kapitalnie wypuścił Fonfarę sam na sam z Nowakiem – pomocnik technicznie, podcinką pokonał rosłego golkipera i GKS znów wyszedł na dwubramkowe prowadzenie. Od tego momentu animusz Niecieczy osłabł, atakowali dalej, ale już bez takiego przekonania, a GKS grał już spokojnie. Do końca meczu nic już się nie wydarzyło i GKS po raz pierwszy wygrał w tym sezonie na wyjeździe.
Licznie przybyli kibice z Katowic mogą naprawdę być optymistami przed kolejnymi meczami. GKS potrafi grać ofensywnie i nawet jeśli gra się nie układa, tak jak na początku drugiej połowy, nasz zespół potrafi wygrać mecz. Po strzelonej bramce, walczy o następne. No i w dwóch ostatnich meczach GKS strzelił siedem bramek.
To co pozytywne to fakt, że piłkarze Moskala potrafią grać bez swoich liderów. W poprzedniej kolejce nie grał Pitry, teraz absencję miał Wróbel. Piłkarze, którzy ich zastępują pokazują, że da się wygrywać nawet bez kluczowych zawodników.
Po 14. kolejce GKS Katowice zajmuje pozycję wicelidera i ma dwa punkty przewagi nad trzecim miejscem oraz dwa oczka straty do lidera. Dawno katowiczanie nie byli w tak dobrej sytuacji w tabeli. Oby tak dalej!
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Najbliższe spotkanie GieKSy poprowadzi Piotr Rzucidło. Jego asystentami będą Marcin Lisowski i Tomasz Niemirowski. Sędzią technicznym będzie Rafał Rokosz. Arbitrami VAR będą Szymon Marciniak i Tomasz Listkiewicz.
Piotr Rzucidło swoją sędziowską karierę rozpoczął w sezonie 2015/16 w 3. lidze i na tym poziomie pracował aż do sezonu 2021/22 kiedy to zadebiutował w 2. lidze. W kolejnych rozgrywkach poprowadził swój pierwszy mecz na zapleczu Ekstraklasy, a na najwyższym poziomie rozgrywkowym zadebiutował w bieżącym sezonie.
W sezonie 2024/25 Piotr Rzucidło poprowadził do tej pory 1 mecz towarzyski reprezentacji młodzieżowych, 1 mecz CLJ, 1 mecz w 3. lidze, 1 mecz w Pucharze Polski oraz 12 spotkań w 1. lidze. W Ekstraklasie poprowadził 2 mecze, w których pokazał 11 żółtych kartek, 1 czerwoną po dwóch żółtych i podyktował 1 rzut karny.
Mecze GieKSy, które poprowadził Piotr Rzucidło:
Sezon 2023/24
Wisła Płock – GKS Katowice 2:1 (3 żółte kartki, rzut karny wykorzystany przez Jędrycha)
Bilans: 0 zwycięstw, 0 remisów, 1 porażka. Bramki 1:2.
Raport kartkowy
Rafał Górak nie będzie mógł skorzystać z Mateusza Kowalczyka, który w Szczecinie obejrzał 4. żółtą kartkę w sezonie.
Oskar Repka – 5 ŻK
Mateusz Kowalczyk – 4 ŻK
Adrian Błąd – 3 ŻK
Borja Galán – 3 ŻK
Lukas Klemenz – 3 ŻK
Märten Kuusk – 3 ŻK
Marcin Wasielewski – 3 ŻK
Sebastian Bergier – 3 ŻK
Alan Czerwiński – 2 ŻK
Arkadiusz Jędrych – 2 ŻK
Aleksander Komor – 2 ŻK
Mateusz Mak – 2 ŻK
Adam Zreľák – 2 ŻK
Bartosz Nowak – 1 ŻK
Filip Szymczak – 1 ŻK
Dawid Kudła – 1 ŻK
Grzegorz Rogala – 1 ŻK
Pogoda
Nie przewiduje się opadów deszczu, prognozowana temperatura w trakcie meczu to 14 stopni Celsjusza przy zachmurzonym niebie.
Najnowsze komentarze