Piłkarze GieKSy zremisowali wczoraj z broniącą się przed spadkiem Stalą Mielec 3:3. Mecz był ciekawym widowiskiem. Zapraszamy do przeczytania fragmentów doniesień mass mediów, które wybraliśmy dla Was.
sportowefakty.wp.pl – Trzy gole w dziesiątkę! Wielki charakter GKS-u Katowice
Sześć goli, czerwona kartka i niesamowity zwrot akcji. Stal Mielec zremisowała z GKS-em Katowice 3:3 choć wydawało się, że spotkanie ma w pełni pod kontrolą.
Meczem w Mielcu obdzielić można wszystkie te stadiony Nice I ligi, w których emocji szuka się ze świeczką. Cóż to było za spotkanie!
Stal świetnie rozpoczęła i z każdą minutą nabierała tempa. Do przerwy pewnie prowadziła, swoją grą bijąc gości na głowę. GKS Katowice stracił w pierwszej połowie nie tylko dwa gole (strzelali Szymon Sobczak i Krystian Getinger), ale i Olivera Praznovskyego. Słowak wyprostowaną nogą zaatakował rywala i obejrzał czerwoną kartkę.
[…] Druga połowa rozpoczęła się od rzutu karnego podyktowanego za faul Getingera. Celnie z 11 metrów w sam środek bramki uderzył Tomasz Foszmańczyk, czym dał sygnał do ataku.
Stal nie potrafiła uporządkować gry. Grała z przewagą zawodnika, ale zupełnie nie było tego widać. Chaotyczna obrona prędzej czy później musiała zakończyć się stratą gola i w 61. minucie do remisu sprytnym lobem doprowadził Andreja Prokić. Co ciekawe asystę zaliczył bramkarz Sebastian Nowak, który wznawiał grę dalekim wykopem.
Gospodarze musieli stracić dwa gole, by ponownie przypomnieć sobie jak się atakuje.
katowickisport.pl – Szalony mecz w Mielcu. GKS podzielił się punktami ze Stalą grając w osłabieniu
[…] GieKSa w siedmiu meczach rundy wiosennej uzbierała tylko osiem punktów, co jak na zespół zgłaszający aspiracje do gry w ekstraklasie, nie jest dorobkiem wybitnym. Zwłaszcza że ścisk w tabeli jest niemiłosierny. W dodatku katowiczanie mierzyli się z rewelacją rundy wiosennej.
[…] Podopieczni Jerzego Brzęczka dość szybko przekonali się, jaką siłę stanowi w ostatnich tygodniach Stal. Już w ósmej minucie Aleksandyr Kolew zgrał piłkę do Szymona Sobczaka, a ten z woleja wpakował piłkę do siatki, choć na plecach miał Mateusza Kamińskiego. Od 21. minuty GieKSa grała w dziesiątkę po czerwonej kartce za faul taktyczny w środku pola dla Olivera Praznovsky’ego. Obraz nędzy i rozpaczy dopełnił kolejny gol Stali – zagranie Aleksandara Koleva wzdłuż bramki wykończył z bliska Krystian Getinger.
GKS po zmianie stron zaczął odrabiać straty – trzy minuty po wznowieniu gry rzut karny wykorzystał Foszmańczyk, a w 63. minucie Andreja Prokić doprowadził do remisu. To obudziło Stal, która za sprawą Koleva ponownie wyszła na prowadzenie. Katowiczanie odpowiedzieli siedem minut przed końcem regulaminowego czasu gry – piłka po uderzeniu Lebedyńskiego rykoszetem trafiła do bramki.
sportslaski.pl – GKS z charakterem, ale punkt tylko jeden. Świetne meczycho!
[…] Pierwsze 20 minut w wykonaniu GieKSy można podsumować jednym słowem – dramat. Katowiczanie szybko stracili gola po sytuacji, w której zawinili praktycznie wszyscy zaangażowani w obronę piłkarze.
[…] Kilkanaście minut później fatalnie zachował się Prażnovsky, który skasował szarżującego skrzydłem Sobczaka. Sędzia pokazał obrońcy GKS-u czerwoną kartkę, co dodało zawodnikom Stali wiatru w żagle. Gospodarze raz za razem atakowali bramkę Nowaka.
[…] Na drugą połowę GKS wyszedł już z Łukaszem Pielorzem i Damianem Garbacikiem, który szybko dał się gospodarzom we znaki – chwilę po wznowieniu gry pomocnik śląskiej ekipy był faulowany w polu karnym przez Getingera, co nie umknęło uwadze sędziego, który podyktował rzut karny dla katowiczan. Z 11 metrów gola zdobył Tomasz Foszmańczyk.
Kontaktowa bramka wyraźnie zmobilizowała gości, którzy – mimo gry w osłabieniu – odważnie atakowali. Opłaciło się. Prokić wykorzystał chwilowe zaćmienie umysłu bramkarza Tomasza Libery, który wybiegł z bramki w kierunku Serba, pilnowanego przez obrońcę. Zawodnik GieKSy zauważył pustą bramką i lobem doprowadził do wyrównania. Warto podkreślić, że asystę zanotował… Nowak!
Stal ocknęła się i zaczęła atakować. Dwie wyśmienite okazje zmarnował Dorian Buczek, który dwa razy z kilku metrów uderzył głową obok bramki.
[…] Jeden punkt z pewnością nie cieszy katowiczan, jednak trzeba pamiętać, że przez ponad godzinę musieli oni grać w osłabieniu…
gol24.pl – Ależ meczycho w Mielcu! Stal dzieli się punktami z GKS-em
[…] Zawodnicy Stali myślami zostali jeszcze w szatni, drużyna grała ospale, a GKS choć w osłabieniu spychał mielczan do głębokiej defensywy. Na boisku widoczna były wielka determinacja zawodników z Katowic, którzy cały czas walczą o awans do Lotto Ekstraklasy. W 63. minucie Andreja Prokić, po błędzie Tomasza Libery bardzo ładnym lobem wyrównał wynik meczu. Nadzieje na 3 punkty dla mielczan obudził Aleksandar Kolev – zawodnik uderzył nie do obrony w 71. minucie i zrobiło się 3:2 dla Stali. Gdy kibice Stali świętowali zdobycie trzech punktów, trybuny uciszył Mikołaj Lebedyński. W zamieszaniu podbramkowym rezerwowy zawodnik GKS-u najlepiej się odnalazł i doprowadził do wyrównania. Szkoleniowcy określili to spotkanie jako „mecz walki” i trudno się z nimi nie zgodzić. Mecz obfitował w wiele fauli, zawodnicy nie odpuszczali w żadnej sytuacji, a wynikiem tego było aż 7 żółtych kartek dla obu drużyn i jedna czerwona. GKS zagrał dojrzalszy futbol, a Stali zabrakło koncentracji w kluczowych momentach meczu. Dwa utytułowane kluby podzieliły się punktami, ale z wyniku może cieszyć się wyłącznie GKS Katowice.
futbolfejs.pl – Jak Stal mogła to wypuścić z rąk? GieKSa traci punkty, ale pokazała, że ma jaja
W Mielcu jeszcze długo po tym meczu będą leczyć kaca. Przecież już w przerwie wydawało się, że jest po zawodach. Gładkie 2:0 po pierwszej połowie, do tego od 20. minuty gra z przewagą jednego zawodnika… Wystarczyło wyjść i przypilnować wyniku. A tak można powiedzieć, że Stal przegrała… 3:3.
GieKSa leżała już na deskach i prosiła o jak najniższy wymiar kary. Czemu więc ta Stal się nad rywalem zlitowała? Nie wiemy i już się tego nie dowiemy.
[…] Do przerwy dominacja beniaminka była bezdyskusyjna. Czego efektem dwa gole i czerwona kartka dla Praznovsky’ego. GieKSa wyglądała jak zespół, który zupełnie nie ma pojęcia, jak dobrać się rywalowi do skóry. Patrząc na te nieporadne harce piłkarzy Jerzego Brzęczka, można się było co najwyżej uśmiechać pod nosem, przypominając sobie te wszystkie szumne zapowiedzi o „murowanym kandydacie” i marszu do ekstraklasy. Z taką grą o żadnej ekstraklasie nie może być mowy. Bliżej z tym do remizy niż na salony.
[…] Co więc stało się w przerwie w obu szatniach?
Być może za spokojnie było w tej mieleckiej, za to w szatni gości Brzęczek najwyraźniej trafił we właściwą strunę, po od początku drugiej połowy GKS rzucił się na rywala, jakby od tego spotkania zależało życie piłkarzy. Nie minął kwadrans i straty były odrobione – a przypominamy, że od czterdziestu minut GieKSa miała na boisku jednego piłkarza mniej. Jednak nie pękła, nie załamała się, tylko pokazała, że ma jaja i tanio skóry nie sprzeda.
Trochę to trwało, zanim gospodarze uświadomili sobie, że mecz zaczął się od początku.
[…] GieKSa i owszem, pokazała w drugiej połowie, że ma jaja, ale bez wydatnej pomocy Libery wyjechałaby z Mielca z niczym. A tak ten jeden punkt przy takim biegu wydarzeń musi jej smakować wyjątkowo. Z akcentem na słowo „musi”…
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
W niedzielne popołudnie piłkarze GKS-u Katowice pojechali na wyjazdowe spotkanie do Szczecina w ramach 27. kolejki PKO BP Ekstraklasy. W wyjściowej jedenastce doszło do czterech zmian i od pierwszej minuty zagrali Szymczak, Kuusk, Drachal i Gruszkowski.
Pierwszą połowę zaczęli zawodnicy GieKSy, ale nie stworzyli realnego zagrożenia. W trzeciej minucie Filip Szymczak wyszedł sam na sam z bramkarzem i mimo tego, że i tak był na spalonym, to nie zdołał pokonać Cojocaru. Chwilę później Alan Czerwiński ruszył prawą stroną boiska aż do linii końcowej i wrzucił piłkę w pole karne. Obrońca gospodarzy strącił futbolówkę wprost pod nogi Oskara Repki, który pokusił się o strzał zza pola karnego, ale został on zablokowany. Pierwszy kwadrans spotkania nie porwał piłkarsko, ale GieKSa częściej zapędzała się pod bramkę Pogoni i dłużej utrzymywała się przy piłce. W 15. minucie Kudła źle wybił piłkę i zrobiło się groźnie pod bramką GieKSy, na szczęście nasz bramkarz zdołał się zrehabilitować i wybronił strzał Kolourisa. Chwilę później znów Pogoń była bliska zdobycia bramki, ale zawodnik gospodarzy uderzył niecelnie. W 19. minucie zrobiło się sporo zamieszania w polu karnym Cojocaru, gdy Mateusz Kowalczyk delikatnie trącił piłkę głowa, zmieniając jej tor lotu, ale nic z tego nie wyszło. W kolejnych minutach gra przeniosła się głównie w środkową strefę boiska i żadna drużyna nie była w stanie skonstruować składnej akcji. W 33. minucie Koutris przeniósł piłkę nad bramką Kudły, uderzając lewą nogą. Chwilę później Drachal był bliski zdobycia bramki, ale w ostatnim momencie piłka mu odskoczyła. W 42. minucie Loncar uderzył głową z bliskiej odległości, ale Kudła zdołał ją wybić końcówkami palców. Po wznowieniu z rzutu rożnego Dawid Drachal chciał oddalić zagrożenie i w momenciem gdy wybijał piłkę, to podbiegł Kurzawa, który dostał prosto w skroń i potrzebował pomocy medycznej. W doliczonym czasie pierwszej połowy Gruszkowski rzucił się, aby zablokować strzał Koutrisa i piłka niefortunnie odbiła mu się od ręki. Po długiej przerwie i analizie VAR sędzia wskazał na jedenastkę, którą pewnie wykorzystał Koulouris. Po tej bramce arbiter zakończył pierwszą połowę.
Na drugą połowę GieKSa wyszła w takim samym składzie, natomiast w drużynie Pogoni doszło do jednej zmiany. Po czterech minutach drugiej połowy Koulouris znów wpisał się na listę strzelców – tym razem pokonał Kudłę z bardzo bliskiej odległości, a piłkę wrzucił Kamil Grosicki, który przepchał i objechał bezradnego Alana Czerwińskiego. W kolejnych minutach GieKSa, chcąc odrabiać straty, odsłoniła się jeszcze bardziej, co próbował wykorzystać Wahlqvist, ale uderzył bardzo niecelnie. Po upływie godziny gry trener Rafał Górak pokusił się o potrójną zmianę. Na boisko weszli Błąd, Bergier i Galan. Chwilę późnej Arkadiusz Jędrych wpuścił swojego bramkarza na minę. Źle obliczył odległość do Kudły i zagrał zbyt lekko i niedokładnie do tyłu. Kudła musiał opuścić bramkę, aby ratować sytuację i po serii niefortunnych podań piłka trafiła pod nogi Grosickiego, jednak jego strzał został zablokowany przez naszego bramkarza. W 68. minucie Sebastian Bergier wyszedł sam na sam z bramkarzem, ale nie trafił w światło bramki, była to idealna okazja na złapanie kontaktu. Chwilę później Loncar został sfaulowany przez Kuuska, ale sędzia puścił akcję i do piłki dobiegł Sebastian Bergier, który zaliczył… soczysty upadek. W kolejnych minutach gra zrobiła się bardzo rwana i było dużo niedokładności w obu zespołach. W 82. minucie Kacper Łukasiak pokonał Dawida Kudłę strzałem na dalszy słupek. Warto zaznaczyć, że ten zawodnik wszedł na boisko… minutę wcześniej. Pięć minut później Koulouris trzeci raz wpisał się na listę strzelców, pokonując Kudłę strzałem na długi róg. Chwilę później sędzia zakończył spotkanie.
6.04.2025, Szczecin
Pogoń Szczecin – GKS Katowice 4:0 (1:0)
Bramki: Koulouris (45-k, 49, 87), Łukasiak (82).
Pogoń Szczecin: Cojocaru – Wahlqvist, Loncar, Borges, Koutris (86. Lis), Gamboa, Ulvestad, Kurzawa (80. Smoliński), Przyborek (46. Wędrychowski), Grosicki (81. Łukasiak), Kolouris (88. Paryzek).
GKS Katowice: Kudła – Gruszkowski (62. Galan), Czerwiński, Jędrych, Kuusk (80. Komor), Wasielewski – Drachal (62. Błąd), Kowalczyk, Repka, Nowak (88. Marzec) – Szymczak (62. Bergier).
Żółte kartki: Kowalczyk.
Sędzia: Paweł Raczkowski (Warszawa).
Widzów: 19 938.
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
Dortmund
23 kwietnia 2017 at 11:02
gut spiel