Piłka nożna
Głowa Sławka, proporczyk Śrutwy, absurd spikera…
Do meczu z Ruchem Chorzów pozostało jeszcze kilka dni, ale jak widać na naszej stronie – derbami żyjemy już teraz. Chcemy ten mecz potraktować inaczej niż wszystkie pozostałe, bo to właśnie te derby są dla każdego GieKSiarza najważniejsze i najbardziej prestiżowe. Gdy dodamy do tego fakt, że od kilkunastu lat obie drużyny nie miały okazji się spotkać, a całe pokolenie kibiców nie zaznało możliwości uczestniczenia w tym meczu – trzeba powiedzieć, że na Bukowej w niedzielę będzie miało miejsce bardzo ważne wydarzenie.
Pierwszy mecz na Bukowej z Ruchem, który mogłem obejrzeć miał miejsce w 1997 roku. W kwietniu katowiczanie pokonali chorzowian 1:0 po niesamowitej sprawie, bo golu Sławomira Wojciechowskiego…głową, co chyba nigdy mu się poza tym spotkaniem nie zdarzyło. Pamiętam Studio Gol w katowickiej trójce, gdzie był właśnie Sławek i jeden z zawodników Ruchu, choć nie potrafię powiedzieć który. W każdym razie derby przeniosły się do studia i obaj zawodnicy nie szczędzili sobie uszczypliwości. Może to był Mariusz Śrutwa? Nie pamiętam.
Ze Śrutwą kojarzy mi się zabawna historia, gdy GKS grał na wyjeździe z Rozwojem w trzeciej lidze, a barwy gospodarzy reprezentował właśnie kominiarz. Po meczu zbieraliśmy wywiady i akurat natknąłem się na tego zawodnika trzymającego w ręku… proporczyk GieKSy. Moje pierwsze pytanie było takie, czy powiesi sobie ten proporczyk na ścianie. Odpowiedzi twierdzącej nie uzyskałem…
To co jeszcze z tamtych czasów mi się kojarzy, to chyba najgłupsza i najbardziej absurdalna rzecz, jaką pamiętam na Bukowej. Otóż podczas jednego z meczów ligowych, spiker poinformował, że mecz z trybuny VIP obserwuje, uwaga, uwaga – Maciej Mizia, zawodnik Ruchu Chorzów! To jest tak głupie, że do dzisiaj nie mogę uwierzyć, że ktoś na coś takiego wpadł. Nie muszę mówić, jaka była reakcja trybun…
Derby w kolejny sezonie, wiadomo… Mecz przerwany, potem powtórzony. Pamiętam moment, kiedy wstałem w kolejce do kasy lub już do wejścia, ale na wysokości dużego billboardu na płocie – w tłumie ludzi. Ze stadionu dobiegały odgłosy, że coś się dzieje, a akcja przybiera na sile. Strasznie to było wtedy frustrujące, że nie ma się w zasięgu wzroku tego, co ma się w zasięgu słuchu. Już nawet nie chodzi o ciekawość, co po prostu takie ograniczenia pola widzenia. A co było na meczu, w trakcie pierwszej połowy i w przerwie – wszyscy wiemy. Sędzia Zygmunt Ziober nie widział możliwości kontynuowania spotkania. Zostało rozegrane kilka dni później przy pustych trybunach, a GKS wygrał po samobójczym golu Tomasza Szuflity. Co ciekawe, bramka ta pojawia się w spocie oficjalnej strony GieKSy jako dymek u fryzjerki, która „ciągle o tym myśli”. Przyznam, że rozbawiło mnie to, że może ona myśleć akurat o samobóju Szuflity 🙂
Wkrótce GieKSa spadła, ale po roku awansowała (jak to brzmi w kontekście naszej obecnej „banicji”). W 2001 roku GieKSa grała w kwietniu z Ruchem na własnym boisku. Ten mecz szczególnie do zapamiętania z kapitalnej akcji Tomasza Moskały, który w swoim rajdzie od połowy boiska chyba dwa razy był faulowany przez Marka Wleciałowskiego, ale mimo to doszedł do pola karnego i piękną podcinką zdobył bramkę. Niestety 10 minut przed końcem wyrównał Jasiu Wosiu.
Spotkanie z 2002 roku było pamiętne z kilku względów. W zimowej scenerii GieKSa wygrała 2:1. Wspomniany Mariusz Śrutwa spokojnie – ale jednak podniecił się wyraźnie, gdy znów Jasiu Wosiu trafił do siatki na Bukowej. Jednak od prowadzenia Ruchu, do przegrywania minęły zaledwie 4 minuty, bo Marek Kubisz i Marcin Janus strzelili bramki, wprawiając Katowice w euforię.
Rok później GieKSa zajęła trzecie miejsce w lidze, a marsz ku podium wiódł m.in. przez mecz z Niebieskimi na Bukowej. Wygrana 1:0 po efektownym golu Kowalczyka spowodowała – o ile dobrze pamiętam – że GieKSa grając pierwszy mecz w kolejce, była przez jeden lub dwa dni liderem, z czterema punktami przewagi nad Wisłą Kraków! Ech… Nawet można było wówczas pomarzyć o mistrzostwie, choć szansa na to przy Wiśle Kasperczaka była mizerna. Ale jakie to były czasy… Do tego fantastyczna oprawa, z legendarnym „wodospadem”.
Od 14 lat nie graliśmy z Ruchem Chorzów, więc ostatni mecz to zamierzchła przeszłość. Koniec z tym. Już w niedzielę derby!
Śledźcie GieKSa.pl, na naszej stronie będą pojawiać się kolejne materiały dotyczące niedzielnego spotkania.
I jeszcze jedna ważna rzecz. Jutro też jest mecz – pamiętajcie! GieKSa gra ze Stomilem i tu również obecność jest obowiązkowa!
Hokej
Kompromitacja w Tychach
W 20. kolejce THL nasza drużyna wyruszyła do Tychów żeby zmierzyć się z miejscowym GKS-em.
Pierwszą tercję rozpoczęliśmy od szarpanej gry w tercji neutralnej. Dopiero w 4. minucie strzał na bramkę Fucika zdołał oddać Wronka, ale jego uderzenie nie sprawiło problemów bramkarzowi gospodarzy. W 7. minucie miejscowi wyszli na prowadzenie. W drugiej połowie pierwszej odsłony nasza drużyna stanęła przed szansą wyrównania wyniku za sprawą liczebnej przewagi. Pomimo oddania kilku groźnych strzałów, to żaden z naszych zawodników nie zdołał pokonać Fucika. W 19. minucie fantastyczną interwencją popisał się Eliasson ratując nas przed utratą drugiej bramki. Chwilę przed syreną kończącą pierwszą tercję Eliasson ponownie zachował czujność i pewnie obronił kolejne strzały gospodarzy.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od zdecydowanego ataku na bramkę Fucika, blisko zdobycia bramki był Wronka i Varttinen. W 24. minucie gospodarze zdobyli drugą bramkę, wykorzystując liczebną przewagę. Kilkanaście sekund później gospodarze ponownie podwyższyli. W 25. minucie nastąpiła zmiana bramkarza w naszej drużynie. W 28. minucie czwartą bramkę dla drużyny gospodarzy zdobył Drabik, wykorzystując bierną postawę naszych obrońców. W 33. minucie w sytuacji sam na sam z Fucikiem znalazł się Dupuy, ale jego strzał był za lekki, by pokonać bramkarza gospodarzy. Na sam koniec drugiej odsłony gospodarze po raz piąty wbili krążek do naszej bramki.
Trzecią odsłonę rozpoczęliśmy od kilku strzałów na bramkę Fucika. Jednak to gospodarze ponownie znaleźli drogę do naszej bramki, zdobywając szóstą bramkę w tym meczu. Minutę później po raz siódmy do bramki trafił Viinikainen. Na sam koniec meczu bramkę honorową dla naszej drużyny zdobył Jonasz Hofman.
GKS Tychy – GKS Katowice 7:1 (1:0, 4:0, 2:1)
1:0 Filip Komorski (Valtteri Kakkonen, Rafał Drabik) 06:16
2:0 Alan Łyszczarczyk (Rasmus Hejlanko, Valtteri Kakkonen) 23:23, 5/4
3:0 Mark Viitianen (Dominik Paś) 24:18
4:0 Rafał Drabik (Szymon Kucharski, Mateusz Bryk) 27:48
5:0 Mateusz Gościński (Hannu Kuru, Olli Kaskinen) 38:56
6:0 Hannu Kuru (Juuso Walli, Bartłomiej Pociecha) 45:23
7:0 Olli-Petteri Viinikainen (Alan Łyszczarczyk, Rasmus Hejlanko) 47:54
7:1 Jonasz Hofman
GKS Tychy: Fucik, Lewartowski – Viinikainen, Bryk, Łyszczarczyk, Komorski, Knuutinen – Kaskinen, Kakkonen, Jeziorski, Kuru, Heljanko- Walli, Pociecha, Karkkanen, Paś, Viitanen – Bizacki, Ubowski, Drabik, Kucharski, Gościński.
GKS Katowice: Eliasson, Kieler – Maciaś, Hoffman, Wronka, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Verveda, Anderson, Monto, Dupuy – Runesson, Lundegard, Michalski, McNulty, Hofman Jo. – Chodor, Dawid, Hofman Ja.
Piłka nożna kobiet
1/8 finału dla Katowic
Trójkolorowe w chłodną i ponurą sobotę wygrały, po równie ponurym meczu, z Rekordem Bielsko-Biała 2:0 i awansowały do 1/8 Pucharu Polski.
Przed spotkaniem Karolina Koch odebrała pamiątkowe zdjęcie z rąk prezesa Sławomira Witka za pokonanie bariery 100 występów w roli trenerki naszej drużyny. Gratulujemy i jeszcze raz dziękujemy za wszystkie dotychczasowe sukcesy! Warto także wspomnieć, że kilka dni przed spotkaniem, swój kontrakt o trzy lata przedłużyła Nicola Brzęczek.
W 2. minucie Marcjanna Zawadzka musiała uznać wyższość Roksany Gulec, która wymanewrowała ją w pole i oddała strzał w kierunku dalszego słupka. Oliwia Macała niewiele mogłaby w tej sytuacji zrobić, gdyby po rykoszecie futbolówka nie zmieniła swojej trajektorii na górną część poprzeczki. Po trzecim rzucie rożnym dopiero udało się oddać rekordzistkom strzał, natomiast Agnieszka Glinka była bardzo daleka od trafienia choćby w okolice bramki. W 7. minucie niemal wyczyn Lukasa Klemenza z meczu z Piastem powtórzyła Patrycja Kozarzewska, na szczęście nie udało jej się aż tak dokładnie przymierzyć w kierunku swojej bramki. Pierwszą klarowną akcję dla GieKSy wykreowała Jagoda Cyraniak dalekim podaniem do Julii Włodarczyk, skrzydłowa po wymagającym sprincie zgrała do otoczonej przez rywalki Aleksandry Nieciąg i skończyło się na wymuszonej stracie. Kolejne minuty upłynęły obu drużynom w środku pola, mnóstwo było przepychanek i przerw w grze. W 26. minucie groźny strzał z pierwszej piłki oddała Patrycja Kozarzewska, a poprzedzone to było tradycyjnym pokazem zdolności dryblerskich Klaudii Maciążki na prawej flance i kąśliwą centrą Katarzyny Nowak. Kolejny kwadrans czekaliśmy na ciekawszą akcję, skonstruowaną bardzo nietypowo: Patricia Hmirova z poziomu murawy walczyła o piłkę, ostatecznie zagrywając ją na lewe skrzydło. Finalnie na prawej flance strzał oddała Dżesika Jaszek, choć znacząco przesadziła z siłą tego uderzenia. W 43. minucie doskonałe podanie Jagody Cyraniak za linię obrony zmarnowała Klaudia Maciążka złym przyjęciem, choć nie była to też łatwa piłka. Na zakończenie połowy obrończyni jeszcze sama spróbowała szczęścia z dystansu, jednak tego szczęścia jej nieco zabrakło.
Z przytupem drugą część gry rozpoczęła Julia Włodarczyk, jej centra była o milimetry od dotarcia do dobrze ustawionej Aleksandry Nieciąg. W 52. minucie wynik starcia otworzyła Nicola Brzęczek po dośrodkowaniu Klaudii Maciążki. Dobrą pracę na obrończyniach wykonała Dżesika Jaszek, a wcześniej na obieg z Maciążką zagrała Patricia Hmirova. Kilka centymetrów od podwyższenia wyniku był duet wpisany już do protokołu meczowego, choć tym razem w odwróconych rolach: Włodarczyk wypuściła skrzydłem Brzęczek, ta zgrała na środek do Maciążki i piłka zatrzymała się na linii bramkowej po rykoszecie. Bliźniaczą akcję w 58. minucie, z pominięciem zgrania do środka, finalizowała sama Nicola Brzeczek, jednak zbyt długim prowadzeniem zmusiła się do sytuacyjnego i bardzo nieudanego strzału. W 63. minucie Dżesika Jaszek z Maciążką doskonale zagrały na jeden kontakt, ostatecznie jednak znów defensywa Rekordzistek zdołała zablokować zarówno dośrodkowanie Nieciąg, jak i strzał Włodarczyk. W 68. minucie doskonałe sytuacje miały Nicola Brzęczek oraz Aleksandra Nieciąg, jednak miały sporo pecha przy swoich próbach i nadal utrzymywał się wynik 1:0. W 74. minucie Klaudia Maciążka zeszła do środka boiska i choć jej podanie zostało zablokowane, to Dżesika Jaszek zdołała odzyskać posiadanie już w polu karnym i precyzyjnym strzałem przy słupku podwyższyła na 2:0. Wahadłowa powinna mieć na swoim koncie także asystę już chwilę później, jednak w zupełnie niezrozumiały sposób podała za plecy wszystkich swoich koleżanek spod linii końcowej. W 83. minucie jej podanie zakończyło się podobnym skutkiem, choć tym razem Hmirova zdołała zebrać wybitą piłkę i oddać strzał pełen fantazji. Dwie minuty później kolejną bramkę powinna mieć na swoim koncie Brzęczek, aż sama złapała się za głowę. Santa Vuskane udanie zastosowała skok pressingowy i wycofała do Włodarczyk, która przytomnie odnalazła wybiegającą w korytarz napastniczkę, a ta przelobowała golkiperkę, nie trafiając jednocześnie w szerokość bramki. W doliczonym czasie gry skrzydłowa zrozumiała gest Vuskane i posłała mocną piłkę za linię obrony, jednak te zamiary odgadnęła także Kinga Ptaszek i zatrzymała futbolówkę tuż przed głową Łotyszki.
GieKSa wygrała 2:0 i awansowała do 1/8 Pucharu Polski.
GKS Katowice – Rekord Bielsko-Biała 2:0 (0:0)
Bramki: Brzęczek (52), Jaszek (75).
GKS Katowice: Macała – Nowak, Zawadzka, Cyraniak – Dżesika Jaszek, Kozarzewska (82. Kalaberova), Hmirova, Włodarczyk – Maciążka, Nieciąg (77. Vuskane), Brzęczek (90. Langosz).
Rekord Bielsko-Biała: Ptaszek – Glinka, Dereń, Jendrzejczyk (82. Krysman), Niesłańczyk, Zgoda (67. Dębińska), Sowa, Janku, Gulec (67. Sikora), Katarzyna Jaszek (73. Conceicao), Bednarek (67. Długokęcka).
Kartki: Kozarzewska, Włodarczyk – Sowa.
Kibice Piłka nożna Wideo
Doping GieKSiarzy na derbach
Zapraszamy do materiału wideo, na którym zarejestrowaliśmy doping kibiców GKS Katowice na sobotnich derbach z Piastem. Niestety – wynik na murawie był zupełnie inny niż na trybunach.




Taurus
17 października 2017 at 18:46
Albo mi albo Shellowi pamiec szwankuje bo glowe bym dal ze zimowa sceneria, poranne odsniezanie, wodospad i 1-0 po golu Kowalczyka to wszystko byl rok 2003.
Irishman
17 października 2017 at 20:08
Pamiętam jak kiedyś Śrutwa wlazł na „czwórkę” i… stanął jak wryty. Chyba myślał, że idzie na loże VIP. Oczywiscie odpowiednio go powitaliśmy więc się szybko ewakuował 🙂