Piłka nożna
Który zespół zawdzięcza awans rzutowi monetą?
Historia gdyńskie Arki sięga roku 1929, kiedy to grupa pracowników gdyńskiego portu powołała do żucia Klub Sportowy Gdynia. Dla ludzi związanych z ty klubem bardzo ważny jest również rok 1952, kiedy to po raz pierwszy w nazwie klubu pojawia się słowo „Arka”. Rok później Arka wywalcza historyczny awans do III ligi i nigdy później nie gra na niższym szczeblu rozgrywek. W 1960 Arka zdobywa premierowy awans do II ligi. Na ekstraklasę w Gdyni czekano aż to 1974 roku, kiedy to Arka awansowała prowadzona przez trenera Słaboszowskiego. Pierwszym trofeum zdobytym przez żółto-niebieskich jest Puchar Polski z 1979 roku. W 1982 roku arka opuściła ekstraklasę na…23 lata – powrót nastąpił w roku 2005. Ostatnim znaczącym wydarzeniem w historii klubu było otwarcie nowoczesnego stadionu, które miało miejsce w 2011 oku. Z mniej przyjemnych rzeczy można odnotować, że w 2007 roku Arka została zdegradowana, co było konsekwencją udziału w aferze korupcyjnej. Obecnie gdyński klub to zespół zaplecza ekstraklasy, ale z aspiracjami i przede wszystkim zapleczem godnym najwyższej klasy rozgrywkowej.
W Arce Gdynia grało wielu popularnych piłkarzy, ale tylko kilku wpisało się na karty historii klubu, jako legendy. Nazwisko Józefa Barbachena ludziom niezwiązanym z klubem mówi niewiele albo nawet nic. Karierę piłkarską rozpoczynał w Cracovii, której barw bronił w latach 1937-1939. Po II wojnie światowej osiadł w Gdyni. Do 1949 grał w zespole RKS MIR Gdynia, będącym poprzednikiem Arki, a w latach 1950-1955 już oficjalnie w Arce Gdynia. Razem z zespołem świętował pierwszy w historii awans do III ligi i zdobycie Pucharu Polski na szczeblu okręgowym Z piłką nożną pozostał związany również po zakończeniu aktywnej kariery zawodniczej. Sukcesy odnosił zwłaszcza, jako trener ekip młodzieżowych, doprowadzając juniorów Arki do brązowego (1956) i srebrnego (1959) medalu mistrzostw Polski w tej kategorii wiekowej. W 1963 został trenerem zespołu seniorskiego Arki, który w 1965 wprowadził do II ligi. Dużo popularniejszą postacią jest Janusz Kupcewicz, który karierę zaczynał w Warmii Olsztyn, skąd przeniósł się do Stomilu. W Ekstraklasie debiutował w zespole Arki Gdynia, potem występował w Lechu Poznań, a następnie we francuskim Saint-Étienne. Po grze we Francji wyjechał do greckiej Larisy. Następnie wrócił na jakiś czas do Polski do drużyny Lechii Gdańsk, by potem znów wyjechać zagranicę do Turcji, do Adanasporu. Tam zakończył karierę. W reprezentacji zadebiutował w 1976 roku. Na MŚ w 1978 roku był rezerwowym; występował natomiast na mistrzostwach w Hiszpanii. W sumie w kadrze rozegrał 19 meczów i strzelił 5 bramek. Zdobył Puchar Polski z Arką Gdynia i mistrzostwo kraju z Lechem Poznań. Legendą, którą można określić, jako najświeższą jest Dariusz Ulanowski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, zawodnik Arki Gdynia. Przeszedł do niej z Pogoni Lębork. Jego debiut w I lidze (obecnie ekstraklasie) miał miejsce w dniu 15 października 2005 roku w zremisowanym 1:1 meczu pomiędzy Arką Gdynia a Amicą Wronki (obecnie KKS Lech Poznań), póki co nie strzelił żadnej bramki w najwyższej klasie rozgrywkowej. W klubie z Gdyni jest od lipca 1994 roku (jest najdłużej grającym w Arce zawodnikiem), w przeszłości był również kapitanem drużyny. W barwach Arki rozegrał 422meczów. Po sezonie 2009/2010 został asystentem Roberta Wilczyńskiego, który zajmuje się Juniorami Młodszymi w Arce Gdynia.
Z GieKSą Arka dotąd mierzyła się szesnaście razy. Pierwszy mecz miał miejsce tuż po utworzeniu GKS-u w roku 1964. GKS wygrał pewnie z klubem grającym pod nazwą MZKS 4:0. W latach kolejnych boje obu klubów były bardzo wyrównane a swoje miejsce miały głównie w latach 70-tych. Mecz GieKSy z Arką w sezonie 2007/08 był pierwszym od 23 lat! Przypomnijmy, że i wtedy górą byli Trójkolorowi. W ostatnim z dotychczas rozegranych pojedynków górą byli jednak Arkowcy. Spotkanie rozgrywane w Katowicach zakończyło się zwycięstwem gości 2:1. Arka prowadziła już po 24 minutach a gole strzelali kolejno Jarzębowski i Kubowicz. Tuż przed przerwą kontaktowego gola zdobył Duda, ale na więcej nie było stać GieKSiarzy. Przegrana bolała, szczególnie że od 55 minuty Arka grała w dziesiątkę. Mimo to bilans spotkań nadal jest po stronie GieKSy, która zwyciężała 5 razy, 4-krotknie lepszy był zespół z Pomorza, a 7 meczów kończyło się remisem. Bilans goli to 21 – 14 na korzyść Hanysów.
Ciekawostki:
Historyczny awans do II ligi w 1960 roku Arka zawdzięcza…rzutowi monetą. Oby już w środę GieKSa pokazałą Arce, że dla nich szczęście skończyło się dawno temu.
Felietony Piłka nożna
Plusy i minusy po Rakowie
Po meczu z Rakowem można było odnieść wrażenie, że ktoś przewinął taśmę o kilka kolejek wstecz i z powrotem wrzucił GieKSę w tryb „mecz do ukłucia, ale nie do wygrania”. To nie był występ fatalny, ale zdecydowanie taki, który pozostawia po sobie uczucie niedosytu.
Kilka naprawdę obiecujących momentów w pierwszej połowie, trzy sytuacje, które aż prosiły się o lepsze ostatnie podanie lub dokładniejszy strzał, a jednocześnie za mało konsekwencji, by z Częstochowy wywieźć choćby punkt. Raków – drużyna w formie, w gazie, z szeroką kadrą – przycisnął po przerwie i to wystarczyło na jedno trafienie. Problem w tym, że my nie wykorzystaliśmy swoich szans wtedy, gdy mieliśmy ku temu przestrzeń. Zapraszam na plusy i minusy po meczu z Rakowem.
Plusy:
+ Pomysł na mecz w pierwszej połowie
Raków nie dominował od początku. GieKSa bardzo dobrze wyglądała w pressingu i w szybkim wyprowadzaniu piłki. Były momenty, w których to katowiczanie wyglądali dojrzalej – szczególnie do 30. minuty. Szkoda tylko, że z tego pomysłu nie udało się „wcisnąć” bramki.
+ Jędrych i Klemenz
W pierwszych 30 minutach GieKSa miała sytuacje… po stałych fragmentach i dobitkach właśnie środkowych obrońców. Jędrych dwa razy huknął z powietrza tak, że gdyby piłka zeszła, choć o pół metra, mielibyśmy kandydata do gola kolejki. Klemenz czyścił kluczowe akcje Rakowa – chociażby Makucha z 19. minuty. Solidny występ tej dwójki, szczególnie w pierwszej połowie.
Minusy:
– Niewykorzystane setki
To jest największy grzech tego meczu. Sytuacja 3 na 1 w 37. minucie – Zrel’ák mógł strzelić albo wystawić, a nie zrobił… niczego. W drugiej połowie Marković z pięciu metrów trafił w poprzeczkę, mając przed sobą pół bramki. W takim spotkaniu, jeśli masz 2-3 okazje, to musisz coś z nich zrobić, jeśli chcesz myśleć o wygranej.
– Statyczna reakcja przy straconej bramce
To był gol, którego można było uniknąć, bo sama akcja nie była wybitnie skomplikowana. Niestety Galan był spóźniony, a Brunes zupełnie niekryty. Raków przyspieszył w drugiej połowie, ale to nie był jakiś huragan – po prostu konsekwentna i cierpliwa gra.
– Głęboko i chaotycznie w drugiej połowie
Po 60. minucie w zasadzie przestaliśmy utrzymywać piłkę. Oderwane akcje, straty, chaos, brak wyjścia do pressingu. Raków to wykorzystał i zamknął GieKSę na długie minuty. Paradoksalnie – nie tworzyli sytuacji seryjnie, ale całkowicie przejęli inicjatywę. A my nie potrafiliśmy odpowiedzieć.
Podsumowanie:
GKS nie zagrał w Częstochowie meczu złego. Zagrał mecz… do wzięcia. I właśnie dlatego jest tyle rozczarowania.
To spotkanie nie zmienia obrazu całej jesieni. Wręcz przeciwnie – potwierdza, że ta drużyna gra dobrze. 6 zwycięstw w 7 ostatnich meczach przed Rakowem to nie przypadek. 20 punktów po jesieni w tak spłaszczonej tabeli to naprawdę solidny wynik. GieKSa po fatalnym starcie wróciła do ligi z jakością.
Ten mecz można było zremisować. Można było nawet wygrać. Nie udało się – ale też nie ma tu powodu, by bić na alarm. Przy takiej dyspozycji, jak z Motoru, Korony, Niecieczy, Jagiellonii, Pogoni czy w pierwszej połowie z Rakowem – GKS będzie punktował. Wiosna zacznie się praktycznie od zera, bo cała dolna połowa tabeli wciągnęła się w walkę o utrzymanie.
GieKSiarz
Piłka nożna
Widzew rywalem GieKSy
Dziś w siedzibie TVP Sport odbyło się losowanie ćwierćfinałów Pucharu Polski. GKS Katowice zmierzy się w tej fazie z Widzewem Łódź. Mecz odbędzie się w Katowicach, a 1/4 Pucharu Polski zaplanowano na 3-5 marca.
Widzew obecnie zajmuje 13. miejsce w Ekstraklasie, mając w dorobku 20 punktów, czyli tyle samo co GKS. Na 18 meczów piłkarzy Igora Jovicevića (a wcześniej Żelijko Sopića i Patryka Czubaka) składa się 6 zwycięstw, 2 remisy i 10 porażek (bramki 26-28). We wcześniejszych rundach Widzew wyeliminował trzy drużyny z ekstraklasy: Termalikę, Zagłębie Lubin i Pogoń Szczecin.
Zanim dojdzie do pojedynku pucharowego, obie drużyny zmierzą się w lidze (także w Katowicach), w kolejce, która odbędzie się 6-8 lutego.
Pozostałe pary tej fazy to:
Lech Poznań – Górnik Zabrze
Zawisza Bydgoszcz – Chojniczanka Chojnice
Avia Świdnik – Raków Częstochowa
Kibice Piłka nożna Wideo
Doping GieKSy w Częstochowie
W niedzielny wieczór do Częstochowy, na ostatni mecz w tym roku, wybrał się komplet GieKSiarzy. Ultrasi zadbali o przedświąteczny klimat na sektorze.


Najnowsze komentarze