Piłka nożna Prasówka
Media o meczu: GieKSa przegrywa z Widzewem
Zapraszamy do przeczytania fragmentów doniesień na temat wczorajszego meczu I ligi GKS Katowice – Widzew Łódź. GieKSa przegrała 0:2 (0:1).
1liga.org – Środa w F1L: Wygrana Widzewa
Faworytem tego starcia musiał być łódzki Widzew, czyli wicelider tabeli. Na boisku to twierdzenie przełożyło się na fakty w końcówce pierwszej połowy. Kolejny tego dnia odgwizdany karny pewnie wykorzystał Marek Hanousek i na przerwę łodzianie schodzili z jednobramkową zaliczką. W drugiej odsłonie w okolicach 70′ mecz został przerwany z powodu incydentu na trybunach, ale finalnie sędzia zdecydował się dokończyć grę. W 84′ prowadzenie Widzewa podwyższył Przemysław Kita i ostatecznie to widzewiacy dopisują sobie komplet oczek.
sportdziennik.com – Awantura przy Bukowej, Widzew lepszy od GKS-u
[…] Można powiedzieć, że mecz ten miał… tercje. Ta środkowa, po zasadniczej przerwie, była bezbramkowa. Pierwszą i trzecią wygrał Widzew. Prowadzenie objął w 41. minucie. Wydawało się, że Bartłomiej Pawłowski padł teatralnie w polu karnym, powstrzymywany przez Huberta Sadowskiego. Bartosz Jaroszek i Rafał Figiel, gracze GieKSy, wykonali nawet w stronę sędziego charakterystyczny gest, domagając się żółtej kartki dla gwiazdy łodzian. Po analizie VAR wyszło, że Sadowski nadepnął Pawłowskiego – jedenastka. Z wapna nie pomylił się Marek Hanousek.
Drugą bramkę, kwadrans po pauzie spowodowanej zadymą, zdobył Przemysław Kita, jeden z trzech widzewiaków wprowadzony przez trenera Janusza Niedźwiedzia na tę ostatnią tercję. Kita przelobował Dawida Kudłę. Było po zawodach, choć świetną okazję na kontaktowego gola zmarnował Marko Roginić. GKS miał problem, by zagrozić wiceliderowi, oddać celny strzał. Po raz drugi od momentu powrotu do klubu trenera Rafała Góraka poniósł dwie z rzędu domowe porażki. Poprzednio zdarzyło się to na samym początku pierwszego sezonu drugoligowego – ze Zniczem i Bytovią. Teraz pełną pulę z Bukowej wywiozły Polkowice i Widzew.
W niedzielę GKS zakończy domową serię konfrontacją z Odrą Opole. Trzeba się liczyć z tym, że bez publiczności – a także z tym, że klub przystąpi do tego meczu jako… mistrz Polski. To, co dzieje się na boisku i hokejowej tafli, to dwa światy. Dwoma światami okazała się też postawa trybun w Satelicie i na Bukowej. Na meczach piłkarskich zwykle też jest świetna atmosfera. Takich obrazków, jak w środowy wieczór, nie widziano tu od dawna.
lodz.tvp.pl – GKS Katowice – Widzew Łódź 0:2. Liczą się punkty!
[…] Od początku spotkania łodzianie starali się przejmować inicjatywę. Akcje Widzewiaków, z czasem coraz groźniejsze, kończyły się jednak bez próby strzału na bramkę Dawida Kudły. Katowice odpowiadały pressingiem, przez co zagrania Widzewa traciły na dokładności. W pierwszym kwadransie meczu kibice przy ul. Bukowej nie doczekali się żadnej sytuacji bramkowej.
Dopiero w 17. minucie po strzale z dystansu Lipskiego i rykoszecie od katowickiego obrońcy piłka mogła zmylić Kudłę, wyszła jednak na rzut rożny. Trzy minuty później groźną kontrę szybkiego Adriana Błąda przerwał faulem Marek Hanusek, otrzymując za to żółtą kartkę. Po stałym fragmencie gry piłka trafiła do niepilnowanego Stromeckiego, który jednak uderzył nad łódzką bramką.
Była 29. minuta gdy Hanousek ładnie dostrzegł na prawej stronie Danielaka. Ten pociągnął paręnaście metrów, zacentrował do Kuna – a jeden z najniższych na boisku uderzał głową sprzed pola karnego. Niecelnie. Zaś trzy minuty później Danielak musiał w groźnej sytuacji pod własną bramką wybijać piłkę na rzut rożny.
W 34. minucie Guzdek ładnie uwolnił się na środku od opieki trzech przeciwników i rozpoczął kontrę, do której włączył się Pawłowski. Gdy dostał piłkę, wdarł się w pole karne – i padł jak rażony gromem. Był opatrywany na murawie, ale gwizdek sędziego milczał jak zaklęty. Dopiero sędziowie VAR, po długiej debacie, namówili głównego arbitra do przejrzenia materiału filmowego. Był rzut karny!
Do piłki podszedł Marek Hanusek i strzelił w lewy róg bramki Dawida Kudły, który wyczuł intencje strzelca – jednak nie dał rady złapać piłki. Widzew prowadził. Chwilę później było jednak groźnie, gdy po rzucie rożnym dla GKS gola o mało nie wpakował Widzewowi Bartosz Jaroszek.
Już w doliczonym czasie gry pierwszej połowy niepilnowany Pawłowski ładnie rozpoczął akcję na lewej stronie – i wypatrzył wchodzącego po drugiej stronie szesnastki Terpiłowskiego. Młody zawodnik Widzewa strzelił z pierwszej piłki, ale ta po długim rogu opuściła plac gry.
Do końca tej odsłony Widzew nie był w stanie ponownie zagrozić katowickiej bramce, momentami rażąc prostymi błędami w rozgrywaniu piłki. GKS, wyraźnie okazując respekt przed rywalem, również grał bez typowo piłkarskich argumentów, które mogłyby zagrozić przeciwnikowi.
Od początku drugiej połowy znów największym przeciwnikiem Widzewa był sam Widzew: łodzianie grali chaotycznie, bardzo niedokładnie, popełniając błędy w rozegraniu. Wydawało się, że w 56. minucie do groźnego strzału złoży się Pawłowski, który po aucie dla łodzian zszedł ładnie do środka – ale na piętnastym metrze uderzał tak nieszczęśliwie, że doznał kontuzji. Zmienił go Hansen.
W 60. minucie zapachniało bramką dla Katowic, gdy do ładnego strzału z dystansu złożył się Arkadiusz Woźniak – mocne uderzenie przeleciało tuż nad bramką Ravasa. Trzy minuty później, po stracie Terpiłowskiego, z groźną kontrą ruszyli gospodarze: Damian Pawłas przegrał jednak pojedynek w polu karnym ze Stępińskim. W kolejnej akcji w wykonaniu Katowic znów Stępiński wybił piłkę na rzut rożny.
W 69. minucie gry w Widzewie nastąpiła potrójna zmiana – na boisku pojawili się: Gołębiowski, Kita i Michalski. Chwilę później mecz został przerwany z powodu używania środków pirotechnicznych przez kibiców GKS. Po dłuższej przerwie sędziowie wznowili mecz po cofnięciu zegara do 70. minuty. Chwilę potem Gołębiowski dopadł do piłki zagrywanej z prawej strony przez Lipskiego – ale strzelił za wysoko.
Sześć minut później znów Gołębiowski uderzał na bramkę Dawida Kudły – z rzutu wolnego po faulu na Danielaku. Trafił jednak wprost w ręce bramkarza GKS. W 81. kapitalną okazję zmarnował Michalski, gdy akcję rozegrali Kun z Hansenem – a skrzydłowy Widzewa dostał piłkę tuż przed bramką GKS… Powinno być 0:2.
Ale to stało się chwilę później! Piękną bramkę strzelił ulubieniec łódzkiej publiczności, Przemysław Kita. Po wygranej przebitce na środku znakomitą asystą „za kołnierz” obrońców popisał się Lipski – a jego kolega z ataku zachował się jeszcze lepiej, przerzucając efektownym lobem bramkarza GKS. Piłka jeszcze ładnie odbiła się od słupka.
W 88. minucie postraszył Widzewiaków Marko Roginić, który znalazł się sam na sam przed Ravasem – po błędzie Nowaka. Fatalnie jednak skiksował. I choć sędzia doliczył jeszcze cztery minuty, wynik się już nie zmienił.
infokatowice.pl – GieKSa przegrywa z Widzewem
[…] W wyjściowym składzie GieKSy nastąpiło kilka zmian w porównaniu do ostatniego, bardzo słabego spotkania z Górnikiem Polkowice. Na ławce rezerwowych usiedli Janiszewski, Kołodziejski, Repka i Roginić. Zamiast nich na murawie zobaczyliśmy Stromeckiego, Jaroszka, Pawlasa i Szwedzika. Choć od początku meczu gra toczyła się głównie w okolicach pola karnego katowiczan, to właśnie oni jako pierwsi mogli zdobyć gola. W 22 min. piłka po strzale Figla odbiła się od obrońców i trafiła do Szwedzika, który mocno uderzył z woleja, jednak jakieś dwa metry nad bramką. W kolejnych minutach z boiska wiało nudą. W 34 min. Pawłowski przewrócił się w polu karnym, ale sędzia nakazał kontynuować grę. Kilkadziesiąt sekund później przerwał jednak grę, a po kolejnych kilku minutach wskazał na jedenastkę, którą na bramkę zamienił Hanousek. Do końca połowy na murawie ponownie niewiele się działo i po 45 minutach Widzew prowadził z GieKSą 1:0.
W przerwie trener Rafał Górak dokonał dwóch zmian w składzie GieKSy. Stromeckiego i Szwedzika zastąpili Roginić i Urynowicz. Tym razem to szukający wyrównania Trójkolorowi przeważali, choć przez pierwsze kilkanaście minut nie byli w stanie stworzyć żadnego zagrożenia pod bramką gości. W 60 min. w końcu udało im się przeprowadzić groźną akcję, silny strzał Woźniaka przeleciał jednak minimalnie nad poprzeczką.
W 20. kolejce THL nasza drużyna wyruszyła do Tychów żeby zmierzyć się z miejscowym GKS-em.
Pierwszą tercję rozpoczęliśmy od szarpanej gry w tercji neutralnej. Dopiero w 4. minucie strzał na bramkę Fucika zdołał oddać Wronka, ale jego uderzenie nie sprawiło problemów bramkarzowi gospodarzy. W 7. minucie miejscowi wyszli na prowadzenie. W drugiej połowie pierwszej odsłony nasza drużyna stanęła przed szansą wyrównania wyniku za sprawą liczebnej przewagi. Pomimo oddania kilku groźnych strzałów, to żaden z naszych zawodników nie zdołał pokonać Fucika. W 19. minucie fantastyczną interwencją popisał się Eliasson ratując nas przed utratą drugiej bramki. Chwilę przed syreną kończącą pierwszą tercję Eliasson ponownie zachował czujność i pewnie obronił kolejne strzały gospodarzy.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od zdecydowanego ataku na bramkę Fucika, blisko zdobycia bramki był Wronka i Varttinen. W 24. minucie gospodarze zdobyli drugą bramkę, wykorzystując liczebną przewagę. Kilkanaście sekund później gospodarze ponownie podwyższyli. W 25. minucie nastąpiła zmiana bramkarza w naszej drużynie. W 28. minucie czwartą bramkę dla drużyny gospodarzy zdobył Drabik, wykorzystując bierną postawę naszych obrońców. W 33. minucie w sytuacji sam na sam z Fucikiem znalazł się Dupuy, ale jego strzał był za lekki, by pokonać bramkarza gospodarzy. Na sam koniec drugiej odsłony gospodarze po raz piąty wbili krążek do naszej bramki.
Trzecią odsłonę rozpoczęliśmy od kilku strzałów na bramkę Fucika. Jednak to gospodarze ponownie znaleźli drogę do naszej bramki, zdobywając szóstą bramkę w tym meczu. Minutę później po raz siódmy do bramki trafił Viinikainen. Na sam koniec meczu bramkę honorową dla naszej drużyny zdobył Jonasz Hofman.
GKS Tychy – GKS Katowice 7:1 (1:0, 4:0, 2:1)
1:0 Filip Komorski (Valtteri Kakkonen, Rafał Drabik) 06:16
2:0 Alan Łyszczarczyk (Rasmus Hejlanko, Valtteri Kakkonen) 23:23, 5/4
3:0 Mark Viitianen (Dominik Paś) 24:18
4:0 Rafał Drabik (Szymon Kucharski, Mateusz Bryk) 27:48
5:0 Mateusz Gościński (Hannu Kuru, Olli Kaskinen) 38:56
6:0 Hannu Kuru (Juuso Walli, Bartłomiej Pociecha) 45:23
7:0 Olli-Petteri Viinikainen (Alan Łyszczarczyk, Rasmus Hejlanko) 47:54
7:1 Jonasz Hofman
GKS Tychy: Fucik, Lewartowski – Viinikainen, Bryk, Łyszczarczyk, Komorski, Knuutinen – Kaskinen, Kakkonen, Jeziorski, Kuru, Heljanko- Walli, Pociecha, Karkkanen, Paś, Viitanen – Bizacki, Ubowski, Drabik, Kucharski, Gościński.
GKS Katowice: Eliasson, Kieler – Maciaś, Hoffman, Wronka, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Verveda, Anderson, Monto, Dupuy – Runesson, Lundegard, Michalski, McNulty, Hofman Jo. – Chodor, Dawid, Hofman Ja.
Zapraszamy do drugiej fotorelacji z wczorajszego wieczoru. GieKSa przegrała z Piastem Gliwice 1:3.
No i po raz kolejny potwierdziło się, jak dziwna bywa piłka. Przynajmniej jeśli przekładamy matematykę na boisko. I punkty oraz miejsca w tabeli. Matematycznie Piast nie miał prawa z nami wygrać, statystycznie niby też, choć patrząc na rachunek prawdopodobieństwa, kiedyś musieli to drugie zwycięstwo osiągnąć. Stało się i nikt w Katowicach nie jest z tego powodu zadowolony. Faktem jest, że Piast na to zwycięstwo zasłużył, choćby dlatego, że był bardziej zdeterminowany. Jednak czy był lepszy na tyle, aby dokonać takiej deklasacji?
Śmiem twierdzić, że jakby taki mecz powtórzyć, to wcale nie byłoby oczywiste, że goście znów by wygrali. Zwycięstwo odnieśli zasłużone, jednak splot różnego rodzaju okoliczności – tak nieszczęśliwych dla GKS, a fortunnych dla gliwiczan spowodował, że wykorzystując sposobność z zimną krwią, zainkasowali trzy punkty. Ale tę sposobność najpierw musieli mieć.
Zaczęło się od kontuzji Mateusza Kowalczyka. Zawodnik jeszcze próbował po obiciu okolic nerki pozostać na boisku, ale sam po chwili poprosił o zmianę. Kontuzja niepiłkarska, więc w tej chwili najważniejsze jest po prostu jego zdrowie i miejmy nadzieję, że ostatecznie nie będzie to nic poważnego. Potem w kilka minut katowiczanie stracili dwie bramki. Najpierw fatalnie zachowali się w obronie, bo Drapiński był kompletnie niepilnowany i wystarczyło mu tylko dołożyć stopę do piłki, aby pokonać Rafała Strączka. No a potem Lukas Klemenz też jakoś intuicyjnie chciał wybić piłkę, ale pokonał własnego bramkarza. Mieliśmy nadzieję na ten rzut karny, ale po analizie VAR sędzia Raczkowski podyktowaną jedenastkę anulował – słusznie, bo faulu nie było. I tak mieliśmy jeszcze szczęście, bo tych plag mogło być więcej – w początkowej fazie meczu na boisku opatrywany był Bartosz Nowak, interwencja medyczna była też przez chwilę potrzebna Wasylowi. Mimo wszystko za dużo tych nieszczęść, jak na jeden mecz.
Problem jest taki, że po pierwszej połowie, gdy GKS przegrywał 0:2 i nie miał nic do stracenia, myśleliśmy, że nasz zespół rzuci się na przeciwnika i wybije im z głowy myśl o punktach. Miało być tak, że goście będą żałowali, że te dwa gole strzelili. Nic takiego nie miało miejsca. Druga połowa była równie zła jak pierwsza albo nawet gorsza. GieKSa biła głową w mur, kompletnie nie potrafiąc zagrozić bramce Placha. Piast wyprowadzał kontry, z czego jedną wykorzystał i gliwicki Di Maria zamknął spotkanie. A mogło być jeszcze wyżej, bo nasz zespół tak się odkrył, że rekordowa porażka na Nowej Bukowej stawała się coraz bardziej realna. Bramka Lukasa Klemenza na koniec tylko dała drobną korektę na wyniku. Osobliwe jest to, że Lukas strzelił w tym meczu do właściwej i niewłaściwej siatki, jeszcze bardziej osobliwe, że powtórzył tego typu wyczyn Arkadiusza Jędrycha sprzed… dwóch meczów.
Trzeba przyznać, że Piast zagrał kapitalnie w defensywie. Zneutralizował nasz zespół kompletnie, dodatkowo nie bronił się jakoś bardzo głęboko, GKS skutecznie był wypychany, a wszelkie próby licznych prostopadłych podań ze strony piłkarzy Góraka kończyły się „sukcesem” Piasta. No i właśnie to mam na myśli, pisząc, że mecz mógł się potoczyć inaczej. Bo trzeba przyznać, że pomysł na mecz z podaniami za plecy – czy to długimi w powietrzu, czy bardziej po ziemi, wyglądał na całkiem niezły i nawet próby nie były najgorsze. Czujność obrońców Piasta była jednak na wysokim poziomie. Gdy już taka piłka przeszła, to albo Adam Zrelak został wzięty w kleszcze (sytuacja z odwołanym karnym), albo Ilja Szkurin był na spalonym po podaniu Wędrychowskiego (ale i tak Białorusin trafił w Placha).
Problem widzę inny. GieKSa chyba za bardzo postawił na tę kwestię czysto piłkarską. Chcieliśmy ten mecz wygrać umiejętnościami i kunsztem, a zabrakło walki wręcz. Piast tę „grę w piłkę” od początku meczu próbował nam wybić z głowy i zrobił to skutecznie. Nie mieliśmy więc – tak jak na wiosnę – łupanki, którą trudno było nazwać meczem piłkarskim. Mieliśmy GieKSę, która w piłkę chciała grać i Piasta, który był jednak dużo bardziej zdeterminowany do walki. Nie odbieram oczywiście Piastowi tego, że w kluczowych momentach też pokazał umiejętności, bo to jest oczywiste. Poziom agresji jednak zdecydowanie był po stronie zawodników Myśliwca i teraz to oni okazali się „zakapiorami”. Trochę to wyglądało tak, jak na szkolnym korytarzu, kiedy z klasowym łobuzem kujon chce rozmawiać na argumenty. I ma je sensowne, logiczne, tylko co z tego, skoro łobuz wyprowadził szybki cios i kujonowi tylko spadły okulary z nosa…
Ogólnie nie chcę jakoś specjalnie krytykować tego sposobu naszej gry, natomiast wygląda na to, że sztab trenerski się przeliczył, a przez to, że do przerwy było już 0:2, trudno było to skorygować. Osobiście chciałbym, żeby GKS dążył do gry w piłkę i generalnie nie będę o to miał pretensji. Czasem jednak być może trzeba postawić na proste i bardziej… prymitywne środki. To tak jak z tym rozgrywaniem od tyłu, kiedy różne drużyny nieraz tak bardzo chcą ten schemat utrzymywać, że czasem, zamiast po prostu wywalić piłkę w oczywistej sytuacji, klepią ją sobie trzy metry od bramki i za chwilę dostają gonga.
A już nie bawiąc się w porównania, metafory i piękne słowa. Piast po prostu od początku meczu zaczął dosłownie spuszczać wpierdol naszym piłkarzom, a ci nie potrafili odpowiedzieć tym samym. I też dlatego przegraliśmy. Z Koroną GieKSa potrafiła pójść na noże. W meczu derbowym – zupełnie nie.
Wracając do tematu bramek samobójczych – to niesłychane, że GKS ma ich w tym sezonie już pięć. I solidarni są ze sobą środkowi obrońcy, bo już każdy z nich ma po jednym takim trafieniu. Piątego samobója zaliczył Kowal w Łodzi. Wiadomo, że jest to często pech, ale skoro sytuacja się powtarza – to jest jakiś defekt, nad którym pewnie trzeba popracować. Jest to jakaś niefrasobliwość naszych zawodników, może czasami wręcz lekka niechlujność.
Nie ma co płakać. Już nie będę się rozpisywał na temat opinii niektórych kibiców, bo poświęciłem na to poprzednie felietony i… straciłem sporo nerwów. Teraz nawet nie czytałem (jeszcze) wielu komentarzy, ale jeśli natknąłem się po tej porażce znów na zdanie jednego ancymona, że mamy fatalnego trenera, fatalnych piłkarzy i zespół na co najwyżej pierwszą ligę, to wiem po prostu, że mam do czynienia z osobą niezbyt lotną. Tyle.
Sam nie wierzyłem, że możemy ten mecz przegrać. Nie sądziłem natomiast, że zwycięstwo będzie formalnością. A już na pewno nie spodziewałem się, że Piast nas tak rozjedzie. Ten mecz ostatecznie był fatalny. Nie wychodziło nam nic. Piastowi wyszło wszystko. Powtórzę – wykorzystali wszystkie swoje sposobności otwierające im drogę do zwycięstwa. To oni byli wyrachowani. Ale matrycą była agresja.
Październikowo-listopadowy piękny sen z serią czterech zwycięstw się skończył, przyszła szara jesienna rzeczywistość. Jednak dziś jest kolejny dzień, a wkrótce następne. GieKSa to nie jest drużyna perfekcyjna i jeszcze nie jest na tyle dobra, żeby takie mecze jak z Piastem zdecydowanie wygrywać. Absolutnie jednak nie jesteśmy tak słabi, żeby znów mówić, że zlecimy z hukiem z ekstraklasy. Mogliśmy stworzyć sobie ultra-komfortową sytuację przed końcem rundy jesiennej. Nie udało się. Nadal musimy punktować, żeby zadomowić się mocniej w środku tabeli.
Przed nami przerwa reprezentacyjna, a po niej piekielnie ciężkie spotkania. Tak jak pisałem, o punkty będzie niebywale trudno, ale musimy grać swoje. Może z większą różnorodnością środków, w zależności od rywala. Skoro jednak Piast wygrał z GKS, to dlaczego GieKSa ma nie móc wygrać z Jagiellonią? W tej lidze wszystko jest możliwe. I katowiczan stać na punktowanie nawet z Jagą, Pogonią i Rakowem.
Także GieKSiarze nie ma co się załamywać i wchodzić w jakieś smuty. Zostawmy to ludziom, dla których frustracja jest życiowym paliwem. Niech dla nas paliwem będzie nieustający optymizm – oparty na faktach i doświadczeniu. Doświadczeniu takim, że GieKSa jeszcze dopiero co potrafiła bardzo dobrze grać w piłkę, być lepsza od przeciwników i wygrywać mecz za meczem.
Najnowsze komentarze