GieKSa kompromitująco przegrała z Ruchem Chorzów. Po raz kolejny kibice dostali od piłkarzy w twarz, tym samym niwelując wszystko, co zostało zrobione w poprzednich trzech kolejkach. Trudno dopatrywać się pozytywów, moglibyśmy ich szukać na siłę, ale tak naprawdę przegranie meczu roku w takim stylu powoduje, że mentalnie ten klub znowu jest na dnie.
Minusy:
– Przegrany mecz sezonu – dodatkowo w najważniejszym dla kibiców meczu, pierwszych derbach od 14 lat.
– Żenada w obronie – to co wyprawiał Mączyński, Midzierski i Frańczak dyskwalifikuje ich od udziału w ważnych meczach. Mogą grać ze Stomilem czy Bytovią i wtedy są dobrzy.
– Nerwy i niechlujstwo – zwłaszcza w pierwszej połowie były aż nadto widoczne, niedokładne, elektryczne podania, w wyniku strat sytuacje bramkowe dla gości.
– Absurdalne decyzje trenera – wystawienie Goncerza zakrawa na kuriozum. Brak Cerimagića w składzie też. Choćby te dwie decyzje mocno przyczyniły się do porażki.
– Idiotyczne samozadowolenie po meczu – wypowiedzi o bardzo dobrym meczu po przegraniu u siebie z czerwoną latarnią to istna kpina z kibiców. Naprawdę lepiej niech już nic nie mówią.
– Zniszczenie świetnej otoczki – znów wielka mobilizacja, masa kibiców, wielkie święto na trybunach zepsute przez tych co zawsze.
– Wróg jak u siebie – w pierwszej połowie w kontrach Ruch hasał po naszym boisku, jak tylko chciał. Po przerwie zneutralizowali poczynania GKS. Zagrali ogólnie na luzie i spiąć się musieli trochę tylko w drugiej połowie.
– Radość kibiców przeciwnika – do samej radości każdy ma prawo, ale my musimy (nawet przypadkiem) patrzeć na jakieś tweety czy zdjęcia z fety po przyjeździe na Cichą. A to boli.
– Brak optymizmu – tu nie ma co wierzyć w tę ekipkę. Mogą nawet wygrać 10 meczów z rzędu i mieć przed ostatnich spotkaniem sezonu szansę na awans, a i tak to tradycyjnie zwalą…
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
„Bukowa – Nasz Dom” to najnowszy film, którego prapremiera odbyła się niedawno w Multikinie w Katowicach. Gdy otrzymałem zadanie napisać dla Was recenzję z tego, co widziałem, to pomyślałem, że będzie mi nadzwyczaj trudno to opisać. Zwłaszcza nazwać emocje, które towarzyszyły mi podczas seansu w kinie. Film trwał 100 minut i przez cały ten czas byłem przepełniony różnymi nastrojami, ale zdecydowanie najsilniejsze było… wzruszenie.
„Bukowa – Nasz Dom” to opowieść, która spina klamrą nadchodzące pożegnanie ze stadionem, jubileuszowy rok dla klubu, sukces w postaci upragnionego awansu do ekstraklasy, a także pożegnanie klubowej Legendy – śp. Jana Furtoka. Całość obudowana jest historią pewnej rodziny z Bogucic. Historia, jakich zapewne wiele na Śląsku. Wielopokoleniowa rodzina: ojciec, syn i wnuk w jednym rzędzie na stadionowej trybunie. Historia opowiedziana oczami seniora, który pamięta czasy powstania klubu czy budowy stadionu, to nic innego jak lekcja historii dla większości osób obecnych na seansie. W międzyczasie wplatane były wywiady i anegdoty byłych zawodników GKS-u (między innymi Henryka Górnika, Lechosława Olszy). Historia Maćka – czyli „średniego” członka rodziny to zaś przelane na obraz to, co sami już mogliśmy w większości przeżywać. Czasy świetności – tłuste lata (tak zwana „Dekada GieKSy”), a potem kilkanaście chudych. Oprócz opisu emocji sportowych Maciej w fenomenalny sposób wprowadził widzów w świat społeczności kibicowskiej w Katowicach. To, jak była ona budowana i od czego się to zaczęło, zostało uzupełnione wypowiedziami wielu innych osób, które na pewno wszyscy odwiedzający Bukową kojarzą z trybun. Najmłodszy z rodu – Szymon to młody adept futbolu, zawodnik Młodej GieKSy. Na początku mówi on o tym, jak była w nim budowana miłość do futbolu, która przerodziła się w miłość do Klubu. Dla tego młodego chłopaka z Katowic największymi sportowymi marzeniami jest zadebiutowanie w seniorskiej drużynie GKS-u i transfer do Premier League.
Całość zwieńczona jest niepublikowanymi wcześniej archiwalnymi materiałami, zdjęciami i urywkami filmów, które gwarantuję Wam – będziecie oglądać z zapartym tchem. Do tego dziesiątki historii, oraz anegdot opowiedzianych przez ludzi, dla których GKS przez długie lata był i dalej jest częścią życia.
Premiera na klubowych kanale YouTube odbędzie się już w nadchodzące Święta Bożego Narodzenia i zapewniam, że wspólne oglądanie będzie wspaniałą rozrywką dla Was i Waszych rodzin. Jestem pewny, że odnajdziecie wiele wspólnych mianowników pomiędzy Wami a rodziną narratorów tego filmu. Produkcja ma potencjał, by zebrać dobre recenzje wśród kibiców i dziennikarzy z całej Polski, bo jest przepiękną historią o mieszkańcach, kibicach i zawodnikach. O przyjaźniach na całe życie, o sukcesach i porażkach i o całej społeczności budowanej przez lata wokół katowickiego Klubu.
Wszystkim z całego serca polecam film „Bukowa. Nasz Dom”. Reżyserem jest świetnie znany z „Dekady GieKSy” Michał Muzyczuk. Pozycja obowiązkowa dla każdego kibica GKS-u Katowice.
Foto: Grzegorz Bargieła/WKATOWICACH.eu.
W ostatnich kilkunastu dniach mogliście przeczytać na stronie moje opinie na temat tego, jak Ekstraklasa zweryfikowała poszczególnych piłkarzy GKS Katowice. Dziś przyjrzę się pracy trenera Rafała Góraka i zastanowię się nad tym, jak „zweryfikowała” go Ekstraklasa.
Rafał Górak – debiutancki bilans w Ekstraklasie wygląda nieźle. Nie było większych wpadek, ponieważ przegrane z Legią czy Lechem były wkalkulowane. Były pozytywne zaskoczenia, jak np. wygrane z Jagą i Cracovią czy zdemolowanie Puszczy. Mieliśmy też mecze, które powinniśmy wygrać, a które przegraliśmy – Korona i Zagłębie. Resztę raczej można ocenić normalnie, czyli dostawaliśmy taki rezultat, jaki wynikał z boiska. Samo wejście trenera w ligę oceniam pozytywnie. Ogarnął zespół po pierwszej porażce, drużyna dobrze przeszła przez tryb adaptacji. Odpowiednio zarządzamy szatnią i zawodnikami, którzy wywalczyli awans. Myślę, że nikt nie może się czuć pominięty, że nie dostał swojej szansy.
GieKSa w Ekstraklasie pokazała różne oblicze i dobrze byłoby, by trener Górak starał się równać do tego, które docenili inni, czyli „Bandy Zakapiorów”. Niestety kilka spotkań odbiegło od tego wizerunku i w tym rola trenera byśmy się prezentowali tak cały czas. Cieszy to, że pozostaliśmy wierni swojej taktyce, a nie przeszliśmy nagle na obronę i „lagę” do przodu. Brakuje trochę stabilności w zespole wobec kontuzji i zmian w składzie, ale nie można powiedzieć, że Górak nie próbuje i nie szuka nowych rozwiązań. W przypadku niektórych eksperymentów potrzeba ostatecznej decyzji, ponieważ wydaje mi się, że zawodnicy tacy jak Galan, Czerwiński, Kuusk, Klemenz będą lepiej prezentować się w momencie, w którym będą przywiązani do jednej pozycji.
Na plus stałe fragmenty, po których stwarzaliśmy zagrożenie i strzeliliśmy parę bramek. Na minus fatalnie przegrane derby z Górnikiem. Tutaj trener Górak powinien znaleźć receptę, by takich spotkań GieKSa nie przegrywała już w szatni. To, co może się jeszcze podobać to wychodzenie z kłopotów. W drugiej oraz pierwszej lidze szkoleniowiec przeszedł przez wszystkie możliwe kryzysy z drużyną. Ekstraklasa nie wybacza błędów i kiedy – po kilku ligowych porażkach oraz odpadnięciu w Pucharze Polski – mieliśmy zalążki kryzysu, to trener ogarnął to dość spokojnie. Brawo.
Ogólnie brawa za rundę, ale nie spoczywajmy na laurach. Weryfikacja pozytywna.
Tym razem, pod kątem ekstraklasowej weryfikacji, przyjrzymy się sytuacji zawodników, którzy grali w obronie. W przypadku niektórych z nich oceny dokonamy dwukrotnie, z uwagi na różne pozycje, na których zagrali w tym sezonie.
Arkadiusz Jędrych – Kapitan przez duże „K”. Jędrych to ostoja obrony GieKSy, także w Ekstraklasie. Nie jest tajemnicą, że zawodnik w pierwszej lidze otrzymywał propozycje transferu, ale wraz z awansem i przedłużeniem kontraktu, spekulacje ucichły. Kto wie, czy za chwilę nie wrócą, z uwagi na bardzo dobrą formę Jędrycha. Cztery strzelone bramki przypominają najlepsze lata GKS Katowice, kiedy to właśnie obrońcy strzelali i rozstrzygali spotkania. Weryfikacja pozytywna.
Lukas Klemenz – Pierwsze podejście do Ekstraklasy nie było udane, drugie z Wisłą umiarkowane, trzecie z GieKSą jest już lepsze i chyba można powoli mówić – „do trzech razy sztuka”. Klemenz prezentował równy poziom, ale pewne zachowania boiskowe są jeszcze do poprawy. Szczególnie bronienie jeden na jeden – za dużo przegrał takich pojedynków. Na ten moment możemy mówić, że jest dobrze. Weryfikacja pozytywna.
Marten Kuusk – Estończyk przebojem wkradł się do składu GieKSy w pierwszej lidze i wydawało się, że będzie silnym punktem w Ekstraklasie. Tutaj jednak walka o miejsce w składzie zaczęła się od nowa i efekt był taki, że Kuusk mocno stracił, jeśli chodzi o regularność. Nie wiadomo z czego to wynika, ponieważ gdy grał, to nie zawodził, a GieKSa z nim w składzie wygrała sporą liczbę spotkań. Do pełni szczęścia brakuje mu bramki, ale należy pochwalić za kapitalne asysty. Wydaje się, że na ten moment jego miejsce jest w zespole, a dyrektorzy oraz trener nie myślą o jego zastąpieniu. Tym bardziej że Marten powoli wchodzi w najlepszy wiek dla defensora. Weryfikacja pozytywna.
Marcin Wasielewski – Obok Jędrycha najpewniejszy punkt GieKSy i to niezależnie, na której gra stronie. Do dobrej gry dołożył bramkę i asysty. Nie ma się do czego przyczepić na przestrzeni całego sezonu. Weryfikacja pozytywna.
Grzegorz Rogala – Wydawało się, że z dwójki wahadłowych, to Rogala będzie bardziej pasować do stylu gry w Ekstraklasie. Lepsze wrażenie zrobił jednak Wasielewski, a Rogala z każdym meczem zatracał swoje atuty. Pechowa kontuzja wykluczyła go z rywalizacji na kilka spotkań. W kontekście weryfikacji – powinniśmy jednak poczekać i zobaczyć jak będzie prezentował się na wiosnę. Brak weryfikacji.
Alan Czerwiński – Czy liczyliśmy na więcej? Myślę, że tak. Czy jesteśmy zawiedzeni? Myślę, że nie. Powrót Czerwińskiego do GieKSy to miało być spore wzmocnienie przed walką o obronę ligowego bytu. Na razie wychodzi dobrze, ale wiele jest jeszcze do poprawy. Czerwiński od początku musiał walczyć o miejsce w składzie, a gdy już zaczął łapać regularność, to pojawiła się kontuzja. Następnie, z powodu kontuzji innych zawodników, zmienił pozycję na boisku. Zabrakło liczb, bo o ile jesteśmy przyzwyczajeni, że Alan bramek za dużo nie strzela, to spodziewaliśmy się więcej asyst. Trener Górak powinien się zastanowić, gdzie jest najwięcej pożytku z Alana – na boku obrony, wahadle czy w środku defensywy. Mnie bliżej do tej pierwszej opcji. Weryfikacja pozytywna.
Bartosz Jaroszek – Debiut w Ekstraklasie można uznać za sukces zawodnika. Mało kto się tego spodziewał. Jest solidny uzupełnieniem składu i przede wszystkim dobrym duchem szatni oraz klubu. Czy to powód, by trzymać go w zespole? Jedni powiedzą, że nie i należy się bez sentymentów pożegnać, inni będą chcieli zostawić zawodnika, ponieważ na takich postaciach często budowana jest tożsamość klubu. Mnie bliżej do drugiej opcji. Weryfikacja pozytywna.
Aleksander Komor – Jeden z tych zawodników, który może chyba czuć się trochę rozczarowany swoją postawą oraz liczbą minut, które otrzymywał po awansie do Ekstraklasy. Fakty jednak są takie, że zagrał cztery pełne mecze, w których ponieśliśmy trzy porażki. Dalecy jesteśmy od wyciągania wniosków, że to wina Komora, ale w innym ustawieniu defensywa prezentowała się lepiej. Komor ma 30 lat i to dobry moment, by zastanowić się co dalej z jego karierą. Wypożyczenie/odejście ligę niżej mogłoby być dobrym rozwiązaniem dla klubu i samego zawodnika. Jeśli nie teraz to w lecie. Weryfikacja negatywna.
Borja Galan – Przerzucony do obrony Hiszpan spisywał się nieźle, ale gra na nowej dla siebie pozycji i nie spodziewamy, że zostanie na niej do końca swej kariery. Na razie wychodzi to średnio – zarówno w defensywie jak i ofensywie. Trener Górak powinien się zastanowić nad przyszłością Galana na tej pozycji. Czasu na przygotowania nie ma wiele, a kluczowe mecze będą już na początku rundy. Myślę, że każdy więcej spodziewał się po tym zawodniku. Weryfikacja negatywna.
Mateusz Marzec – Wydawało się, że wobec kontuzji Rogali, to będzie jego naturalny zmiennik. Tym bardziej że już w pierwszej lidze zaczął grać na wahadle. Jednak czegoś mu brakuje, by pokonać drogę z ławki rezerwowych do pierwszego składu. Na razie to solidny zmiennik. Brak weryfikacji.
***
Obrona, jak na pierwszy sezon po 19 latach w Ekstraklasie, spisywała się całkiem nieźle. Plusem jest to, że zawodnicy dają coś w ofensywie. Jędrych z czterema bramkami, Klemenz z golem, Wasielewski z golem, Kuusk z asystami. Formacji brakuje nieco stabilizacji, ponieważ kontuzje nie omijały zawodników. Jeśli chodzi o plan na okienko transferowe, to być może pożegnamy Komora i zastąpimy go innym zawodnikiem? Potrzebne jest również określenie docelowej pozycji Galana na boisku.
Johny
24 października 2017 at 10:35
jeszcze jeden minus
Odpalenie rac i danie oddechu przeciwnikowi po golu kontaktowym….
kosa
24 października 2017 at 11:11
@Johny mecz przerwano nie z powodu wrzuconej racy, a dymu z wszystkich rac. Mimo wszystko rzucenie jej to głupota.
Mecza
24 października 2017 at 12:53
Jest jeden duży plus! Ukazał się stan faktyczny umiejętności piłkarskich. Tak jak było napisane, niektórzy mogą klepać zacięte mecze ze średniakami ale jeśli chcemy coś więcej to rozwiązujmy czym prędzej umowy. Ktoś kto przez 2 lata albo i więcej nie wybił się ponad tą przeciętność nie będzie piłkarzem z którym zrobimy awans.
Mecza
24 października 2017 at 12:57
Nie zgodzę się z wszystkimi minusami. Przed meczem 90% z nas postawiłaby na Prokica (strzelił bramkę z Olsztynem) to nie piszcie teraz po fakcie że lepiej aby grał Cermigic.
oloGks
24 października 2017 at 15:15
race trzeba było odpalic w 90 minucie a nie jak cislismy ich a oni ledwie dyszeli Ultrasi nastepnym razem zastanówcie sie kiedy to odpalac napewno nie jak gonimy wynik i cisniemy przeciwnika to była totalna głupota i wedłóg mnie to był najwiekszy minus i mi nie pierdolcie że nie
Obik1980
24 października 2017 at 20:41
Prawda jest taka ze dali d..y w 1 polowie pilkarze a pod koniec to samo blaszok z racami gdy pilkarze zaczynali cos grac.Pozdro
Patyk TzN
25 października 2017 at 08:57
prawda jest taka że nasi pseudoobrońcy nadają się conajwyżej na szkolny orlik… myślę, że na redboxie nawet nie daliy rady. W każdym meczu ktoś z trójki Midzierski, Kamiński, Klemenz musi popełnić przynajmniej jeden błąd po którym tracimy bramkę. I to na poziomie rocznika 2000 w szkółce gwiazda ruda śląska. Nie będę już nic wspominać o bocznych, ale wybicie głową Klemenza po dośrodkowaniu było tak patologiczne, że nie umiem tego opisać. Jak można dosrodkowanie wybijać glową tak, że trafia do napastnika ruchu który był bliżej bramki (bliżej linii koncowej boiska) niż on sam? Pilka po jego wybiciu nawet nie wyszla za pole karne!!! A to nie była swieca tylko mocne dosrodkowanie, wiec gdyby nie jego kwadratowy łeb to piłka sama by sie odbiła tak mocno ze wyszla by po za pole karne. A najlepsze Madrysz po meczu – pierwszej bramki nie obroniłby żaden bramkarz… rzeczywiscie – przelobowanie 3-metrowego bramkarza na linii bramowej to jest coś normalnego i nikt by tego nie wyłapał…
oloGks
25 października 2017 at 17:50
Poczytajcie komentarze na forach cała Polska się z nas śmieje że przegraliśmy przez debili którzy odpalili race i dali dychnąc smrodom ,może kurwa to będzie nauczka by dali se spokój z tymi racami
tomassi
25 października 2017 at 19:50
jasne ….jasne…..
mieli grać od początku a nie zwalać teraz na race
ludzie pomyślcie troche
ANDRZEJ
25 października 2017 at 21:25
gadacie wszyscy o racach, dymie przerwach, a nikt nie mówi o tym ,że ci chłopcy w NASZYCH koszulkach są daremni, bez jaj, bez ambicji/ta tylko jest zarezerwowana dla pana trenera/,ociężałe galerianki bez pomyślunku ….przecież ten przeciwnik zza miedzy jest słabiutki….niech jeszcze więcej czasu spędzają przy tablicach taktycznych a nie na boisku treningowym …to będzie jeszcze gorzej ….łza się w oku kręci kiedy przypominają się czasy jak kibice wołali ” do młyna” to przeciwnik drżał…a teraz 5 min do końca a oni/grajki/ grają se w dziada do tyłu… mają NAS w du…ie