Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
Johny
24 października 2017 at 10:35
jeszcze jeden minus
Odpalenie rac i danie oddechu przeciwnikowi po golu kontaktowym….
kosa
24 października 2017 at 11:11
@Johny mecz przerwano nie z powodu wrzuconej racy, a dymu z wszystkich rac. Mimo wszystko rzucenie jej to głupota.
Mecza
24 października 2017 at 12:53
Jest jeden duży plus! Ukazał się stan faktyczny umiejętności piłkarskich. Tak jak było napisane, niektórzy mogą klepać zacięte mecze ze średniakami ale jeśli chcemy coś więcej to rozwiązujmy czym prędzej umowy. Ktoś kto przez 2 lata albo i więcej nie wybił się ponad tą przeciętność nie będzie piłkarzem z którym zrobimy awans.
Mecza
24 października 2017 at 12:57
Nie zgodzę się z wszystkimi minusami. Przed meczem 90% z nas postawiłaby na Prokica (strzelił bramkę z Olsztynem) to nie piszcie teraz po fakcie że lepiej aby grał Cermigic.
oloGks
24 października 2017 at 15:15
race trzeba było odpalic w 90 minucie a nie jak cislismy ich a oni ledwie dyszeli Ultrasi nastepnym razem zastanówcie sie kiedy to odpalac napewno nie jak gonimy wynik i cisniemy przeciwnika to była totalna głupota i wedłóg mnie to był najwiekszy minus i mi nie pierdolcie że nie
Obik1980
24 października 2017 at 20:41
Prawda jest taka ze dali d..y w 1 polowie pilkarze a pod koniec to samo blaszok z racami gdy pilkarze zaczynali cos grac.Pozdro
Patyk TzN
25 października 2017 at 08:57
prawda jest taka że nasi pseudoobrońcy nadają się conajwyżej na szkolny orlik… myślę, że na redboxie nawet nie daliy rady. W każdym meczu ktoś z trójki Midzierski, Kamiński, Klemenz musi popełnić przynajmniej jeden błąd po którym tracimy bramkę. I to na poziomie rocznika 2000 w szkółce gwiazda ruda śląska. Nie będę już nic wspominać o bocznych, ale wybicie głową Klemenza po dośrodkowaniu było tak patologiczne, że nie umiem tego opisać. Jak można dosrodkowanie wybijać glową tak, że trafia do napastnika ruchu który był bliżej bramki (bliżej linii koncowej boiska) niż on sam? Pilka po jego wybiciu nawet nie wyszla za pole karne!!! A to nie była swieca tylko mocne dosrodkowanie, wiec gdyby nie jego kwadratowy łeb to piłka sama by sie odbiła tak mocno ze wyszla by po za pole karne. A najlepsze Madrysz po meczu – pierwszej bramki nie obroniłby żaden bramkarz… rzeczywiscie – przelobowanie 3-metrowego bramkarza na linii bramowej to jest coś normalnego i nikt by tego nie wyłapał…
oloGks
25 października 2017 at 17:50
Poczytajcie komentarze na forach cała Polska się z nas śmieje że przegraliśmy przez debili którzy odpalili race i dali dychnąc smrodom ,może kurwa to będzie nauczka by dali se spokój z tymi racami
tomassi
25 października 2017 at 19:50
jasne ….jasne…..
mieli grać od początku a nie zwalać teraz na race
ludzie pomyślcie troche
ANDRZEJ
25 października 2017 at 21:25
gadacie wszyscy o racach, dymie przerwach, a nikt nie mówi o tym ,że ci chłopcy w NASZYCH koszulkach są daremni, bez jaj, bez ambicji/ta tylko jest zarezerwowana dla pana trenera/,ociężałe galerianki bez pomyślunku ….przecież ten przeciwnik zza miedzy jest słabiutki….niech jeszcze więcej czasu spędzają przy tablicach taktycznych a nie na boisku treningowym …to będzie jeszcze gorzej ….łza się w oku kręci kiedy przypominają się czasy jak kibice wołali ” do młyna” to przeciwnik drżał…a teraz 5 min do końca a oni/grajki/ grają se w dziada do tyłu… mają NAS w du…ie