Kolejny mecz, w którym praktycznie nie możemy się czepiać żadnego zawodnika o słabą postawę. I o to nam przecież chodzi. GKS zagrał kolejny dobry mecz – i znów zwłaszcza w drugiej połowie. Piłkarze pokazują niesamowitą wolę walki, co w sytuacji organizacyjnej klubu jest ewenementem. Do tego dochodzą kwestie czysto piłkarskie, które kulały w naszym zespole, a teraz piłkarze uchwycili właściwy rytm.
Maciej Wierzbicki – 6,5
Znów grał pewnie, znów na zero z tyłu. W praktyce nie ma co mieć zastrzeżeń. Rywale jednak nie zmusili go do jakichś niesamowitych interwencji, poza jednym wyjątkiem – strzałem z bliska Rockiego, po którym Wierzba fantastyczną interwencją uchronił nasz zespół przed utratą bramki.
Alan Czerwiński – 6
Bez większych błędów, ale też bez fajerwerków. Nie miał tak spektakularnych interwencji jak w Nowym Sączu, ale spisał się dobrze. Solidny występ.
Mateusz Kamiński – 7
Pewnie w obronie, dobrze radził sobie z ofensywnymi zawodnikami z Tychów. Dodatkowo zaliczył asystę przy bramce Kowalczyka, co podnosi mu notę. No i raz w drugiej części gry, na swojej połowie popisał się slalomem pomiędzy rywalami, czym zapoczątkował akcję ofensywną.
Adrian Napierała – 7
Ofiarność, waleczność, czasem do upadłego – dosłownie, bo interwencje obrońca robi często już w parterze. Dobieganie do rywala, zastawianie się – to wszystko było w meczu z Tychami. Plus wkładanie głowy tam, gdzie inni boją się włożyć nogę. Bardzo dobry mecz kapitana.
Bartłomiej Chwalibogowski – 6,5
Nieco lepiej niż na Sandecji, duża aktywność w ofensywie, a i w defensywie udzielał się mocno (gra w końcu na obronie). Interwencja, gdy rywale wychodzili dwóch na jednego – wejście i wybicie piłki – duża klasa.
Arkadiusz Kowalczyk – 7
Gdy piłkarz zagrał dobre mecze z Cracovią i Łęczną dziwiliśmy się, że w następnych meczach trener sadza go na ławce. Tymczasem zawodnik wskoczył do składu ponownie i wykorzystuje swoją szansę. Dobry mecz w Nowym Sączu (asysta), a z Tychami gol. Do tego nie gra na alibi, nie unika odpowiedzialności. Czasem coś mu tam nie wyjdzie, ale jak wyjdzie, to jest bardzo dobrze. No i dobre pokazanie się z przodu po jednym ze stałych fragmentów dla Tychów. Otrzymał długa piłkę i gdyby nie drobny błąd w przyjęciu, to prawdopodobnie GKS wyszedłby dwóch na jednego. Brawo.
Marcin Pietroń – 6
Solidny występ pomocnika, ale bez większych fajerwerków. Wymyślił ciekawy sposób mijania przeciwnika – podbijając sobie piłkę nad jego głową. Co ciekawe – skuteczny sposób. Niestety otrzymał już drugą czerwoną kartkę w sezonie (za każdym razem w wyniku dwóch żółtych), a to oznacza pauzę w meczu z Miedzią.
Grzegorz Fonfara – 7
Znaczące wzmocnienie GieKSy w kwestiach czysto piłkarskich. Zawodnik wprowadza dużo jakości do gry naszego zespołu, podaje, drybluje i strzela. Raz znakomicie zachował się w polu karnym, na bardzo krótkim dystansie minął rywala i szukał długiego rogu, ale trafił w słupek. Próbuje uderzeń z dystansu.
Przemysław Pitry – 8
Za chwilę ktoś nas posądzi, że faworyzujemy Pitrego. Ale jak tu nie przyznawać wysokich not, jeśli zawodnik po raz trzeci z rzędu jest najlepszym zawodnikiem na boisku. W meczu z Tychami było go wszędzie pełno, a przyjęcia na klatkę, obroty z piłką z rywalem na karku, mijanie kilku rywali, otwierające podania i groźne strzały – to naprawdę świadczyło, że zawodnik jest w najlepszej formie od czasu, kiedy przyszedł do Katowic. Do tego dochodzi gra w destrukcji, odbieranie piłek rywalom. Czasami miało się wrażenie, że co Pitry sobie na boisku postanowi, to robi to bez problemu. Do pełni szczęścia zabrakło gola, a to w wyniku ofiarności tyskich obrońców, którzy blokowali jego strzały.
Bartosz Sobotka – 6,5
Niespodziewany powrót do składu i to na pozycję pomocnika, a nie obrońcy. Bardziej ofensywne ustawienie przysłużyło się zawodnikowi. Może czasem jeszcze do końca nie umiał się odnaleźć, ale był widoczny, rozgrywał piłkę z partnerami. Szkoda, że nie strzelił bramki w wymarzonej sytuacji, kiedy dostał piłkę od Kowalczyka.
Rafał Kujawa – 6
Na razie brakuje takich czysto związanych z efektywnością zagrań zawodnika, chodzi o gole, asysty czy otwierające podania. A gdy znajduje się w sytuacji strzeleckiej, nie może jakoś pokonać bramkarza rywali. Natomiast nie można powiedzieć, że gra słabo – angażuje się tak jak reszta, w środku pola rozgrywa piłkę i ogólnie pozostawia pozytywne wrażenie. Zawodnik na razie od czarnej roboty.
Grzegorz Goncerz (grał od 74. minuty) – niesklas.
Zawodnik wszedł na kwadrans przed końcem i zaliczył dobre zawody. Szkoda jedynie niewykorzystanej sytuacji sam na sam, ale samo wyjście do tej sytuacji bardzo dobre.
Deniss Rakels (grał od 86. minuty) – niesklas.
Pojawił się w samej końcówce meczu i nie zdążył się zaprezentować.
Michal Farkas (grał od 90. minuty) – niesklas.
Typowa zmiana taktyczna już w doliczonym czasie gry.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Dotarła do nas smutna wiadomość o śmierci kibica GKS Katowice Grzegorza Sztukiewicza.
Grzegorz kibicował GieKSie „od zawsze” – jeździł na wyjazdy już w latach 90. Był także członkiem Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964”. Na kibicowskim forum wpisywał się jako NICKczemNICK, ale na trybunach był znany jako Sztukens.
Ostatnie pożegnanie będzie miało miejsce 4 września o godzinie 14:00 w Sanktuarium św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej – Gołonogu.
Rodzinie i bliskim składamy najszczersze kondolencje.
Po meczu GKS Katowice – Radomiak Radom wypowiedzieli się trenerzy obu drużyn – Rafał Górak i Joao Henriques. Poniżej spisane główne wypowiedzi szkoleniowców, a na dole zapis audio całej konferencji prasowej.
Joao Henriques (trener Radomiaka Radom):
Nie mam zbyt wiele do powiedzenia. GKS strzelił trzy bramki, my dwie. Tyle mam do powiedzenia. Nasi zawodnicy do bohaterowie w tym meczu. Będziemy walczyć dalej.
Rafał Górak (trener GKS Katowice):
Ważny moment dla nas, bo pierwsza przerwa na kadrę to taka pierwsza tercja tej rundy i mieliśmy świadomość, że musimy zdobywać punkty, aby nie zakopać się. Wiadomo, jeśli chodzi punkty nie zdarzyło się nic zjawiskowego. Mamy siódmy punkt i to jest dla nas cenna zdobycz, a dzisiejszy mecz był bardzo ważnym egzaminem piłkarskiego charakteru, piłkarskiej złości i udowodnienia samemu sobie, że tydzień później możemy być bardzo dobrze dysponowani i możemy zapomnieć, że coś nam nie wyszło. Bo sport ma to do siebie, że co tydzień nie będziesz idealny, świetny i taki, jak będziesz sobie życzył. Ważne jest, jak sportowiec z tego wychodzi.
Tu nie chodzi o to, że nam się udało cokolwiek, bo udać to się może jeden raz, ale jak wychodzimy i zdajemy sobie sprawę z tego, że jesteśmy w opałach – a byliśmy w nich także w tym meczu. Graliśmy bardzo energetyczną pierwszą połowę, mogliśmy strzelić więcej bramek, a schodziliśmy tylko z remisem. Ze świadomością, że straciliśmy dwie bramki, a sami mogliśmy strzelić dużo więcej. No ale jednak obawa jest, że dwie straciliśmy.
Siła ofensywna Radomiaka jest ogromna, ci chłopcy są indywidualnie bardzo dobrze wyszkoleni, są szybcy, dynamiczni, niekonwencjonalni. Bardzo trudno się przeciw nim gra. Zresztą kontratak na 1:0 pokazywał dużą klasę. Niesamowicie jestem dumny ze swoich piłkarzy, że w taki sposób narzucili swoje tempo gry, byli w pierwszej połowie drużyną, która dominowała, stworzyła wiele sytuacji bramkowych, oddała wiele strzałów, miała dużo dośrodkowań. To była gra na tak. Z tego się cieszę, bo od tego tutaj jesteśmy. W drugiej połowie przeciwnik po zmianach, wrócił Capita, Maurides, także ta ławka również była silna. Gra się wyrównała i była troszeczkę szarpana. Natomiast niesamowicie niosła nas publika, dzisiaj ten nasz „żółty kocioł” był niesamowity i serce się raduje, w jaki sposób to odtworzyliśmy, bo wiemy jaką drogę przeszliśmy i ile było emocji. Druga połowa była świetnym koncertem i kibice bardzo pomagali, a bramka Marcina była pięknym ukoronowaniem. Skończyło się naszym zwycięstwem i możemy być bardzo szczęśliwi. Co tu dużo mówić, jeżeli w taki sposób GKS będzie grał, to kibiców będzie jeszcze więcej i ten nasz stadion, który tak nam pomaga, będzie szczęśliwy.
Bardzo cenne punkty, ważny moment, trochę poczucia, że dobra teraz chwila na odpoczynek ale za chwilę zabieramy się do ciężkiej roboty, bo jedziemy do Gdańska i wiadomo, jak ważne to będzie dla nas spotkanie.
W przerwie reprezentacyjnej spotkały się drużyny GKS Katowice i Górnik Zabrze. Półtora tygodnia po ligowym Śląskim Klasyku, mogliśmy na Bukowej znów oglądać derbową rywalizację, tym razem w formie meczu kontrolnego.
W 10. minucie, po dośrodkowaniu z rzutu rożnego Łukowskiego, Arkadiusz Jędrych uderzał głową, ale nad poprzeczką. W 25. minucie GKS miał idealną okazję do zdobycia bramki. Znów po kornerze wykonywanym przez Łukowskiego, piłkę zgrywał Jaroszek, ta po rykoszecie leciała w kierunku bramki, gdzie na wślizgu jeszcze próbował ją wepchnąć do bramki Łukasiak, jednak obrońcy Górnika wybili piłkę z linii bramkowej. Po pół godziny pierwszą okazję miał Górnik – z około 17 metrów uderzał Chłań, ale czujny Rafał Strączek złapał piłkę. W 37. minucie do prostopadłej piłki z chaosu doszedł Eman Marković, który wyszedł sam na sam i płaskim strzałem pokonał Loskę. Chwilę później z kontrą ruszyli katowiczanie, Błąd i Rosołek mieli naprzeciw jednego obrońcę, Maciej zdecydował się na strzał, ale przeniósł piłkę nad poprzeczką. W 43. minucie ponownie Rosołek uderzał z dystansu, ale bez problemu dla Loski. Do przerwy GKS prowadził posiadając lekką przewagę. Górnik nie zagroził poważnie naszej bramce.
W przerwie trener dokonał kilku zmian w składzie. W 50. minucie po zwodzie uderzał na bramkę Wędrychowski, ale bramkarz bez problemu poradził sobie z tym strzałem. Chwilę później wdzierał się w pole karne Massimo, ale został powstrzymany. W 55. minucie znakomitą okazję miał Zahović, który dostał od Massimo piłkę i z centrum pola karnego uderzał na bramkę, jednak nasz golkiper świetnie interweniował. W 68. minucie Bród podał do Swatowskiego, ten uderzał kąśliwie, ale bramkarz wybił na róg. Po chwili korner wykonywał Rejczyk, a Jędrych uderzał głową, minimalnie niecelnie. W 74. minucie do wybitej przed pole karne piłki dopadł Chłań i strzelił mocno, ale świetnie interweniował nasz golkiper. Po chwili jednak było 1:1, gdy po rzucie rożnym najwyżej wyskoczył rekonwalescent Barbosa i mocnym strzałem głową doprowadził do wyrównania. W 82. minucie Galan uderzał z dystansu, ale prosto w ręce bramkarza. Trzy minuty przed końcem koronkową akcję przeprowadził… Klemenz z Buksą, a ten pierwszy po odegraniu znalazł się w idealnej sytuacji, jednak po nodze rywala strzelił nad poprzeczką. W 90. minucie katowiczanie przeprowadzili decydującą akcję. Galan podał do Swatowskiego, ten mocno wstrzelił, a na wślizgu Buksa strzelił zwycięską bramkę. Druga połowa była już bardziej wyrównana, a momentami Górnik osiągał lekką przewagę. Jednak to katowiczanie okazali się zwycięzcami i podobnie jak w ligowym klasyku na Nowej Bukowej, w samym końcu strzelili zwycięską bramkę.
3.09.2025 Katowice
GKS Katowice – Górnik Zabrze 2:1
Bramka: Marković (37), Buksa (90) – Barbosa (74)
GKS: (I połowa) Strączek – Rogala, Jędrych, Paluszek (8. Jaroszek), Wasielewski, Łukowski – Błąd Bosch, Łukasiak, Marković – Rosołek.
(II połowa) Strączek – Bród, Klemenz, Jędrych, Rogala (60. Trepka), Łukowski (60. Galan) – Wędrychowski, Bosch (60. Milewski), Marković, Rejczyk, – Buksa
Górnik: (wyjściowy skład): Loska – Olkowski, Szcześniak, Pingot, Lukoszek, Chłań, Donio, Goh, Dzięgielewski, Zahović, Massimo. Grali także: Podolski, Tsirogotis, Barbosa.
engineer
8 października 2012 at 01:09
Goncerz 3 – nie wykorzystał setki i nawet nie próbował/nie umiał się zrehabilitować
Joo77
8 października 2012 at 10:27
Kowalczyk potrzebuje tylko jednego: zaufania trenera.Wtedy gra super.Jest nieprzeciętnie wysportowany – uprawiał karate.Zdobywał tytuły i nagrody w swojej, rzecz jasna, grupie wiekowej.