Piłka nożna

Noty i opisy za Miedź

Opublikowany

12 lat temu

dnia

12 maja 2013

Przez

Shellu

Trzeba powiedzieć, że mecz z Miedzią mógł się bardzo różnie potoczyć. Gospodarze mieli kilka znakomitych sytuacji na zdobycie bramki przy stanie 0:0. Wielkie szczęście było jednak tym razem po stronie GieKSy. Było trochę błędów w obronie, po których Miedź miała swoje sytuacje. Nieźle było natomiast w ofensywie, zwłaszcza w drugiej połowie. Dlatego ofensywni zawodnicy są w tym meczu ocenieni lepiej.

Łukasz Budziłek – 7
Bramkarz zaliczył kilka niezłych interwencji po strzałach rywali, w wielu przypadkach dopisało mu szczęście (słupek, strzał Zakrzewskiego, kilka uderzeń tuż obok słupka). Większych błędów nie popełnił. Po jego dalekim wykopie GieKSa zdobyła pierwszą bramkę. Kolejny mecz na zero.

Dominik Sadzawicki – 5,5
Nie popełnił większych błędów, ale zbyt często jego stroną akcję przeprowadzali piłkarze Miedzi. Czasem dał się wymanewrować, czasem nie. Średni występ zawodnika, mogła być odrobinę większa skuteczność w destrukcji, dużo dośrodkowań z jego strony w pole karne GKS.

Mateusz Kamiński – 5
Na chwilę obecną jest nieco słabiej niż wcześniej. Zawodnik kilkukrotnie dał się ograć rywalom, dochodzili oni do groźnych sytuacji strzeleckich. Mateusz musi zwiększyć koncentrację, aby wrócić do formy z początku rundy.

Kamil Cholerzyński – 7,5
W pierwszej połowie na stoperze – z niezłą grą (choć nie bezbłędną, raz dał się wkręcić piłkarzowi Miedzi w murawę) i próbą wyjść do przodu początkujących akcje ofensywne. W drugiej połowie przeszedł do pomocy i to był strzał w dziesiątkę. Zawodnik rozruszał środek pola, był bardzo aktywny, wchodził dynamicznie w pole karne, rozgrywał i próbował strzelać. Brawo.

Bartłomiej Chwalibogowski – 6
Tym razem średni występ Bartka, nie był widoczny w tym meczu. W akcjach ofensywnych tym razem specjalnie się nie udzielał, jeśli chodzi o defensywę to jego stroną dużo rzadziej atakowali legniczanie.

Janusz Gancarczyk – niesklas.
Już w 17. minucie musiał opuścić boisko. Do tego czasu aktywny, ale nie zdążył nic więcej pokazać.

Sławomir Duda – 5
Przeciętny występ zawodnika, okraszony do tego żółta kartką, która eliminuje go z meczu z Okocimskim. Mało widoczny w środku pola, nie aż tak skuteczny w destrukcji, być może odczuwa trudy rundy i gry co trzy dni. W przerwie zdjęty z boiska.

Grzegorz Fonfara – 7,5
Dobra praca w środku boiska, zapoczątkował wiele akcji ofensywnych, na szybkości wybiegał do kontr i dobrze je rozprowadzał. Kilka prób uderzenia na bramkę. Dobrze też udało mu się kilkukrotnie zagrać w destrukcji. I przede wszystkim bramka na 2:0. Dobry mecz.

Przemysław Pitry – 6
Już było trochę lepiej niż ostatnio, kilka zapoczątkowanych kontr, ze dwa strzały z dystansu. Nadal jednak momentami brakuje większej agresji w grze. Zawodnik wiele razy wychodzi do pojedynków główkowych, ale stosunkowo rzadko je wygrywa jak na swój wzrost.

Krzysztof Wołkowicz – 7
Niezła gra na lewym skrzydle, kilka dobrych dośrodkowań, aktywny. Miał też jedną dobrą sytuację do strzelenia gola, ale źle przyłożył nogę. To była namiastka tego Wołka,którego chcemy oglądać, ale tylko… namiastka.

Deniss Rakels – 7,5
Możemy czepiać się czasami, ale ostatnio postawił na efektywność. Łotysz trochę zaczyna w niektórych elementach gry przypominać Macieja Żurawskiego z pewnego okresu – pozornie irytujące cofanie się po piłkę nawet na swoją połowę, aby rozgrywać – podczas gdy oczekujemy przede wszystkim strzelania bramek. „Problem” w tym, że Rakels ostatnio jest skuteczny – dwa gole z Flotą, bramki z Kolejarzem, Tychami i teraz z Miedzią mówią same za siebie. Dodatkowo zalicza asysty. Z Miedzią był głównym architektem wygranej, strzelając bramkę „z niczego” oraz zaliczając bardzo dobrą asystę do Fonfary.

Alan Czerwiński (grał od 17. minuty) – 6,5
Wszedł na pomoc dość szybko i można powiedzieć – w końcu na tę pozycję. Ofensywny Czerwiński to zawodnik, który przydaje się drużynie. Był aktywny nie tylko na skrzydle, ale i w środku, raz nawet był jako… środkowy napastnik podczas jednej z kontr. Można powiedzieć, że zaliczył 80% asysty przy golu Rakelsa, bo naciskał przeciwnika i zmusił go do złego podania do bramkarza. Alan Czerwiński – tylko do pomocy!

Jacek Kowalczyk (grał od 46. minuty) – 5,5
Zawodnik wielkich błędów nie popełnił, ale ma jedną wadę, którą zresztą miał chyba zawsze – zbyt łagodne, za mało agresywne krycie rywala. I w tym meczu zamiast po prostu się przepchnąć, wejść ciałem w stylu Adriana Napierały, zawodnik pozwalał na to rywalowi i ten dochodził do groźnej sytuacji. Ale zrzucamy to na karb braku ogrania. Mimo wszystko defensywa na jego pojawieniu się na boisku znacznie nie ucierpiała, a zyskała ofensywa, bo przeszedł tam Cholerzyński.

Arkadiusz Kowalczyk (grał od 90. minuty) – niesklas.
Typowa zmiana taktyczna.

Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:

a/ przelew na konto bankowe:

SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533

b/ wpłatę na PayPal:

E-mail: [email protected]

c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.

Dziękujemy!

Kliknij, by skomentować

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy, jednakże zastrzega sobie prawo do ich cenzurowania lub usuwania.

Odpowiedz
Anuluj pisanie odpowiedzi

Stadion

Trzy lata wielkich zmian

Opublikowany

2 tygodnie temu

dnia

13 listopada 2024

Przez

kosa

Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.

W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.

Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.

Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.

Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.

Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG

Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.

Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.

Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85

Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.

Źródło: K.Kalkowski

Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.

Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:

Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85

31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.

Foto. Matma85

Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.

Foto. Matma85

Matma85

Kontynuuj czytanie

Felietony Piłka nożna

Post scriptum z wyjazdu do Krakowa

Opublikowany

2 tygodnie temu

dnia

13 listopada 2024

Przez

Misiek

Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.

Na wyjazd do Krakowa złożyliśmy cztery wnioski o akredytację i bez problemu zostały nam przyznane: Madziara i Kazik (foto), Shellu i ja (press).
Dzień przed wyjazdem napisał do mnie Łukasz, który w zeszłym sezonie kilkukrotnie pisał dla Was relację tekstową na żywo z pierwszoligowych boisk. Później w oczekiwaniu na nowe okulary musiał na chwile zaprzestać jeżdżenia. Oznajmił, że mógłby czasami pomóc, na co mu odpisałem – że będę miał go na uwadze i jakby była taka potrzeba, to będę dzwonił.
Chciałbym widzieć jego zdziwienie, gdy w sobotę przed godziną ósmą dostał ode mnie wiadomość: czy nie chciałby pojechać do Krakowa? Shellu obudził się z wysoką gorączką. W momencie, kiedy Łukasz wyraził chęć, zacząłem ogarniać mu akredytację.
Równo o godzinie dziewiątej wykręciłem numer do Marzeny Młynarczyk-Warwas, która pełni rolę rzecznika pasowego w Cracovii. Przedstawiłem jej sytuację i poprosiłem o przyznanie akredytacji Łukaszowi, a anulowanie Shellowi. Muszę przyznać, że wiele klubów powinno się uczyć od tej pani podejścia do człowieka. Była bardzo życzliwa i nie widziała żadnych problemów, aby podmienić akredytację. W wielu klubach zostalibyśmy zrugani, że w ogóle dzwonimy.
Do Krakowa dojechaliśmy godzinę przed meczem, sprawnie zaparkowaliśmy samochód i udaliśmy się po akredytację. Ja z Łukaszem odebraliśmy je bardzo szybko, ale Magda z Kazikiem mieli je w innym miejscu, którego musieli się trochę naszukać.
W tym dniu pod stadionem odbywały się obchody z okazji 106. rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości. Dla kibiców była grochówka z kotła, sporo pojazdów wojskowych i żołnierzy w pełnym umundurowaniu. Dodatkowy akcent mieliśmy jeszcze przed pierwszym gwizdkiem: żołnierze wynieśli na murawę 80-metrową biało-czerwoną flagę i zostały odśpiewane trzy zwrotki Mazurka Dąbrowskiego.
Z Łukaszem udałem się na sektor prasowy, a Madziara z Kazikiem postanowili jeszcze pokrążyć pod stadionem, aby popstrykać trochę fotek i polatać dronem.
Spotkanie rozpoczęło się dla nas bardzo dobrze i z niedowierzaniem oglądaliśmy poczynania naszych piłkarzy, którzy bez problemu stwarzali sobie sytuacje bramkowe, a to, co robił Mateusz Mak, przechodziło nasze najśmielsze oczekiwania.
W drugiej połowie Adrian Błąd zdobył bramkę kolejki, którą zobaczyłem dopiero z odtworzenia, bo w trakcie meczu mi umknęła.
Końcówka spotkania to istny rollercoaster, z którego wyszliśmy obronną ręką. Chyba nikt o zdrowych zmysłach nie spodziewał się, po utracie bramki w 93. minucie, że jeszcze wygramy ten mecz.
Po meczu poszedłem do mix zony, aby przeprowadzić wywiad z Adrianem Błądem, który możecie przeczytać TUTAJ, a reszta ekipy udała się na konferencję.
Po konferencji podszedłem do pani rzecznik, aby osobiście podziękować za przyznanie akredytacji na ostatnią chwilę – co ją niezmiernie zdziwiło. Stwierdziła, że takie drobnostki to ona załatwia od ręki i była zdziwiona, że w innych klubach tak to nie działa.
Następnie udaliśmy się w kierunku Katowic. Ostatnia osoba (ja ;)) zameldowała się w domu po godzinie 20:00.
Teraz trochę przerwy na mecze naszych „Orłów”, a następnie udamy się na wyjazd do Poznania.