Dołącz do nas

Felietony

Osamotnieni i porzuceni (piłkarze GKS)

Avatar photo

Opublikowany

dnia

GKS Katowice w pierwszych dwóch meczach rundy wiosennej zdobył tylko jeden punkt. Nasza drużyna jest tuż nad strefą spadkową, a przed nią 12 ciężkich meczów albo z drużynami lepszymi – czołówką zaplecza ekstraklasy, albo z bezpośrednimi rywalami do utrzymania w lidze. Ciężar gatunkowy każdego spotkania będzie więc olbrzymi i – o ile często mówi się, że stracone punkty można nadrobić czy odrobić – to w tym przypadku każda strata realnie przybliża widmo spadku w piłkarską otchłań.

W tej sytuacji drużyna udała się na najdalszy ligowy wyjazd w Polsce – do Świnoujścia. Piłkarze byli nad morzem już w piątek rano, aby zaaklimatyzować się i spokojnie przygotować do sobotniego meczu. Samo spotkanie było słabe w pierwszej połowie i przeciętne w drugiej. Mimo licznych ataków Floty udało się obronić bezbramkowy remis i punkt pojechał do Katowic.

Zazwyczaj w wyjazdowych meczach ligowych dana drużyna jest wspierana przez kibiców gości, na trybunach obcego stadionu pojawiają się też działacze. Są dziennikarze, media klubowe, jest masa osób zainteresowanych poczynaniami zespołu.

Do Świnoujścia za drużyną nie pojechał prawie nikt. Nie pojechali kibice, gdyż z powodu remontu trybun sektor gości został przydzielony dla miejscowych sympatyków. Na stadionie nie było także nikogo z Zarządu czy Rady Nadzorczej. Co prawda o ile Ireneusza Króla czy Tomasza Karczewskiego raczej próżno było szukać na wyjazdach (chyba że tak skrzętnie się ukrywali) to prezes Jacek Krysiak raczej pojawiał się i samą swoją obecnością dawał sygnał, że jest zainteresowany poczynaniami zespołu. Tym razem zabrakło i jego.

Na meczu oficjalnie pojawiła się tylko jedna osoba z mediów klubowych, a ściślej – z oficjalnej klubowej telewizji. W klubie postanowiono bowiem, że są środki tylko na wyjazd jednej takiej osoby. Nie pojechał ani rzecznik prasowy, ani nikt ze strony internetowej, choć podobno to jedna i ta sama osoba. Drugi kamerzysta musiał pojechać i zapłacić za własne pieniądze.

Jako dygresję zapytajmy się – skąd w takim razie relacja live na gieksa.pl? Też byliśmy zdziwieni, wydawało się bowiem, że ta relacja musi być pisana z kosmosu. Prawie. Relacja live z meczu w Świnoujściu była prowadzona najprawdopodobniej z Katowic lub okolic, a uderzające podobieństwo z cytatami ze strony internetowej ekstraklasa.net (z subtelną, ale nieudaną próbą pisania swoimi słowami) każe sądzić, że zerżnięta była z tegoż portalu. Z dwojga złego już lepiej się przyznać, że relacji nie będzie, bo nie ma nas na meczu, a nie po raz kolejny stwarzać pozory, robić w konia kibiców i udawać, że się jest na drugim końcu Polski.

Wracając do meritum. Przed meczem z Flotą do piłkarzy GieKSy zapewne dotarła informacja podana przez rzecznika prasowego Centrozapu Jarosława Latacza o tym, że finansowanie klubu jest zapewnione jedynie do 7 kwietnia, czyli do meczu z Kolejarzem Stróże. Wcześniej mieli oni sygnały bezpośrednie (w szatni) od Ireneusza Króla, że finansowanie będzie cały czas. I bądź tu piłkarzu mądry…

Całość wymienionych rzeczy sprawiła, że nasza drużyna w Świnoujściu była totalnie osamotniona, opuszczona, zostawiona sama sobie, bez niczyjego wsparcia, bez zainteresowania, jak noworodek wyrzucony przez matkę na śmietnik. Dodatkowo wspomniane informacje o możliwości wycofania zespołu z rozgrywek musiały zdemobilizować drużynę, która została potraktowana jak niepotrzebny nikomu śmieć. Widać to było również po piłkarzach na wieczornym spacerze, gdzie widzieliśmy bardziej grupę więźniów snujących się po deptaku, niż wierzącą w lepsze jutro ekipę umotywowanych ludzi. Piłkarze nie są głupi i rozumieją sytuację i wiedzą, że w tej chwili jest beznadziejnie i w działaczach nie mają żadnego wsparcia. Dodatkowo fakt konfliktu kibiców z klubem na pewno nie wpływa na nich mobilizująco, ale przynajmniej mogą liczyć na doping w meczach, w których kibice GKS są obecni. W Świnoujściu niestety nie byli.

My jako nowa nieoficjalna strona klubowa postanowiliśmy prześwietlać nasze mecze od A do Z. Postanowiliśmy chwalić i krytykować piłkarzy za ich postawę na boisku, niezależnie od wszelkich zawirowań organizacyjnych. Dlatego w większości nasze opinie są negatywne, bo tak naprawdę to czysto piłkarsko ani za mecz z Ruchem, ani za ten z Flotą nie ma specjalnie za co chwalić.

Natomiast w kontekście tego, co zostało napisane powyżej, trzeba zawodników trochę zrozumieć. Oczywiście możemy klepać slogany, że „profesjonalista powinien umieć się odciąć” czy „na boisku powinien zapomnieć o problemach i skupić się na grze”. Ale to są tylko slogany. Bo owszem piłkarz może grać dla kibiców, dla siebie, ale szczerze mówiąc – myśląc o obecnym zarządzie i Radzie Nadzorczej – nie można się dziwić, że oni nie potrafią się zmobilizować na grę dla spółki. Dla samego GKS Katowice może by potrafili. Ale grają również dla tworu o nazwie GKS GieKSa Katowice S.A. – dla swojej firmy, dla pracodawcy, który nieraz już nie płacił im przez kilka miesięcy, który obiecywał, zwodził i kłamał. Który mówi im co innego, a co innego przedstawia do mediów. Który nie interesuje się, który nie jedzie za drużyną na mecz ligowy. Który nie potrafi zachęcić większej ilości kibiców do przyjścia na mecz u siebie. Który grozi wycofaniem z rozgrywek.

W obliczu tego wszystkiego można cenić naszych piłkarzy za jedną rzecz. Nie przegrali w Świnoujściu, a dodatkowo chwilowa radość po golu, kiedy jeszcze myśleliśmy, że jest uznany, była niesamowita. Ławka rezerwowych wyskoczyła jak z katapulty do szczęśliwego Damiana Chmiela, to była prawdziwa euforia. Szkoda, że po chwili były już nerwy, ale to był piękny obrazek.

Mimo wszelkich problemów pokażmy naszym piłkarzom w arcyważnym meczu z Dolcanem, że nie są jednak osamotnieni, że jeśli nie na ludzi w garniturach, to przynajmniej mogą liczyć na swoich kibiców, że może to i jedyna, ale naprawdę wierna i oddana grupa ludzi, która pragnie sukcesów drużyny i sukcesów GKS Katowice. Piłkarze muszą czuć ten doping, pozytywną presję i wsparcie, muszą czuć, że ktoś może być ich NAPRAWDĘ dwunastym zawodnikiem.

A Wy piłkarze pokażcie, że piłka nożna jest dla kibiców, a „granie dla kibiców” to nie jest kolejny pusty slogan. Spróbujcie odciąć się od braku kasy i fatalnej sytuacji organizacyjnej klubu. Na władze tego klubu nie można już liczyć, więc pokażcie, że oprócz kibiców, jesteście drugą siłą tego klubu. Tego oczekujemy, jak również zwycięstwa z Dolcanem!

Michał Murzyn – Shellu

PS. My jako gieksainfo.pl pojawiliśmy się w Świnoujściu w 3-osobowym składzie. Dzięki temu na naszej stronie pojawiła się cała masa newsów przed- i pomeczowych oraz w trakcie zrelacjonowaliśmy w radiu przebieg spotkania. Może nie byliśmy zadowoleni z gry piłkarzy, może bardzo narzekaliśmy, może ostro krytykowaliśmy… ale przynajmniej byliśmy tam. Całym sercem z naszą drużyną.

Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:

a/ przelew na konto bankowe:

SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533

b/ wpłatę na PayPal:

E-mail: [email protected]

c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.

Dziękujemy!

3 komentarze
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy, jednakże zastrzega sobie prawo do ich cenzurowania lub usuwania.

3 komentarze

  1. Avatar photo

    silny

    27 marca 2012 at 14:07

    Dobry tekst:)

  2. Avatar photo

    GieKSas1985

    27 marca 2012 at 16:25

    Szacunek chłopaki za pracę dla naszej GieKSy dla nas wszystkich podpisuję się pod apelem powinno nas być jak najwięcej na Dolcanie

  3. Avatar photo

    silny

    27 marca 2012 at 21:08

    To Ty Gieksas z Zabek? Nie gadaj ze jedziesz na szpil????:))

Odpowiedz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Stadion

Trzy lata wielkich zmian

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.

W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.

Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.

Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.

Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.

Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG

Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.

Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.

Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85

Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85

Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85

Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.

Źródło: K.Kalkowski

Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.

Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:

Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85

Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85

Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85

Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85

Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85

31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.

Foto. Matma85

Foto. Matma85

Foto. Matma85

Foto. Matma85

Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.

Foto. Matma85

Foto. Matma85

Matma85

Kontynuuj czytanie

Felietony Piłka nożna

Post scriptum z wyjazdu do Krakowa

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.

  1. Na wyjazd do Krakowa złożyliśmy cztery wnioski o akredytację i bez problemu zostały nam przyznane: Madziara i Kazik (foto), Shellu i ja (press).
  2. Dzień przed wyjazdem napisał do mnie Łukasz, który w zeszłym sezonie kilkukrotnie pisał dla Was relację tekstową na żywo z pierwszoligowych boisk. Później w oczekiwaniu na nowe okulary musiał na chwile zaprzestać jeżdżenia. Oznajmił, że mógłby czasami pomóc, na co mu odpisałem – że będę miał go na uwadze i jakby była taka potrzeba, to będę dzwonił.
  3. Chciałbym widzieć jego zdziwienie, gdy w sobotę przed godziną ósmą dostał ode mnie wiadomość: czy nie chciałby pojechać do Krakowa? Shellu obudził się z wysoką gorączką. W momencie, kiedy Łukasz wyraził chęć, zacząłem ogarniać mu akredytację.
  4. Równo o godzinie dziewiątej wykręciłem numer do Marzeny Młynarczyk-Warwas, która pełni rolę rzecznika pasowego w Cracovii. Przedstawiłem jej sytuację i poprosiłem o przyznanie akredytacji Łukaszowi, a anulowanie Shellowi. Muszę przyznać, że wiele klubów powinno się uczyć od tej pani podejścia do człowieka. Była bardzo życzliwa i nie widziała żadnych problemów, aby podmienić akredytację. W wielu klubach zostalibyśmy zrugani, że w ogóle dzwonimy.
  5. Do Krakowa dojechaliśmy godzinę przed meczem, sprawnie zaparkowaliśmy samochód i udaliśmy się po akredytację. Ja z Łukaszem odebraliśmy je bardzo szybko, ale Magda z Kazikiem mieli je w innym miejscu, którego musieli się trochę naszukać.
  6. W tym dniu pod stadionem odbywały się obchody z okazji 106. rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości. Dla kibiców była grochówka z kotła, sporo pojazdów wojskowych i żołnierzy w pełnym umundurowaniu. Dodatkowy akcent mieliśmy jeszcze przed pierwszym gwizdkiem: żołnierze wynieśli na murawę 80-metrową biało-czerwoną flagę i zostały odśpiewane trzy zwrotki Mazurka Dąbrowskiego.
  7. Z Łukaszem udałem się na sektor prasowy, a Madziara z Kazikiem postanowili jeszcze pokrążyć pod stadionem, aby popstrykać trochę fotek i polatać dronem.
  8. Spotkanie rozpoczęło się dla nas bardzo dobrze i z niedowierzaniem oglądaliśmy poczynania naszych piłkarzy, którzy bez problemu stwarzali sobie sytuacje bramkowe, a to, co robił Mateusz Mak, przechodziło nasze najśmielsze oczekiwania.
  9. W drugiej połowie Adrian Błąd zdobył bramkę kolejki, którą zobaczyłem dopiero z odtworzenia, bo w trakcie meczu mi umknęła.
  10. Końcówka spotkania to istny rollercoaster, z którego wyszliśmy obronną ręką. Chyba nikt o zdrowych zmysłach nie spodziewał się, po utracie bramki w 93. minucie, że jeszcze wygramy ten mecz.
  11. Po meczu poszedłem do mix zony, aby przeprowadzić wywiad z Adrianem Błądem, który możecie przeczytać TUTAJ, a reszta ekipy udała się na konferencję.
  12. Po konferencji podszedłem do pani rzecznik, aby osobiście podziękować za przyznanie akredytacji na ostatnią chwilę – co ją niezmiernie zdziwiło. Stwierdziła, że takie drobnostki to ona załatwia od ręki i była zdziwiona, że w innych klubach tak to nie działa.
  13. Następnie udaliśmy się w kierunku Katowic. Ostatnia osoba (ja ;)) zameldowała się w domu po godzinie 20:00.
  14. Teraz trochę przerwy na mecze naszych „Orłów”, a następnie udamy się na wyjazd do Poznania.
Kontynuuj czytanie

Piłka nożna

Czas odświeżyć pamięć #16 – Lech Poznań

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Lech Poznań to rywal, z którym – z obecnego grona ekstraklasowiczów – nie graliśmy najdłużej. Od czasu spadku w 2005 roku nie było nam dane spotkać się w żadnej lidze, a w losowaniach Pucharu Polski także nie mieliśmy szczęścia. Na przebudowanym stadionie Lecha GieKSa wystąpi po raz pierwszy w spotkaniu z gospodarzami, ale wizytowaliśmy go już przy okazji spotkań z Wartą Poznań w I lidze. 

#1 – Da Silva – Wiele osób pamięta mecz i bramkę, w której było coś „magicznego”. GieKSa przed sezonem sprowadziła do ataku Brazylijczyka Leonardo Da Silvę i z miejsca stał się on ulubieńcem Bukowej. Wielu miało nadzieję, że rodzi nam się wielki talent na miarę możliwości R9.

Da Silva jedną z kilku bramek, strzelił właśnie w spotkaniu z Lechem. Zimowy wieczór na Bukowej uatrakcyjnił jednym z najładniejszych goli w historii spotkań pomiędzy ekipami. Zobaczcie poniżej, jak pięknie uderzył z popularnej „kapy”.

#2 – Ecik ogrywa Mistrza – Do sezonu 1992/93 Lech Poznań przystępował jako Mistrz Polski. Spotkanie rozgrywane było w marcu w Poznaniu i GieKSa po niezłym meczu pokonała Lecha 2:1. Ozdobą były bramki Maciejewskiego oraz Ecika Janoszki, który tradycyjnie już uderzeniem głową zapewnił GieKSie punkty i wygraną w ostatniej sekundzie spotkania. Nie mielibyśmy nic przeciwko, by to GieKSa w sobotni wieczór cieszyła się z wygranej w takich okolicznościach.

#3 Wojciech Show i zielone koszulki – Końcówka sezonu 1994/95 to remis GieKSy z Lechem na Bukowej. Mecz warty zapamiętania z uwagi na bramkę Wojciechowskiego, który po raz kolejny potwierdził, że był wielkim specjalistą, jeśli chodzi o rzuty wolne. Warte zapamiętania były również wyjazdowe koszulki z tamtego okresu. U siebie graliśmy tego dnia w zielonych trykotach i trzeba przyznać, że prezentowały się one świetnie.

#4 – Gajtkowski pokarał Lecha – W sezonie 2003/2004 GieKSa była przez niektórych skazywana na spadek, a mimo to całkiem nieźle radziła sobie w lidze. W 7. kolejce graliśmy na stadionie Lecha Poznań i mecz ten był wyjątkowy dla Krzysztofa Gajtkowskiego. Zawodnik, jeszcze kilka kolejek wcześniej był zawodnikiem Lecha Poznań, ale nie spełnił pokładanych w nim nadziei i wrócił w trakcie sezonu do Katowic. Powrót był całkiem udany, choć nie aż tak bardzo, jak wszyscy sobie tego życzyli. Gajtkowski zdobył kilka bramek, w tym na Lechu, która dała nam wygraną 2:1. Był to jeden z tych momentów, w których to rywale narzekali, że „byli gracze strzelają im bramki”.

#5 – Półfinał Pucharu Polski – Sezon 2003/04 to jeden z ostatnich „sukcesów” GieKSy w Pucharze Polski. Drużyna, która w sezonie zajęła 10. miejsce z trzema punktami przewagi nad strefą spadkową, dotarła do półfinału Pucharu Polski. Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia i nasze występy w tych rozgrywkach, to wynik ten jest abstrakcją. Abstrakcją tym większą, jeśli spojrzy się skład, którym graliśmy w tamtym okresie. Katowiczanie półfinał rozegrali z Lechem i pierwszy mecz przegraliśmy 1:2 (bramka Gajtka), a w rewanżu przegraliśmy 2:4. Nasz skład z tego drugiego mecz: Klytta – Sadzawicki, Pluta, Markowski, Adżem, Fonfara, Adamczyk, Widuch, Bała, Brożek, Gajtkowski.

***

Bilans spotkań z Lechem jest całkiem niezły – 17-13-18. Co ciekawe, mamy dodatni bilans bramkowy – 60-55. Był taki okres w historii naszej rywalizacji, w którym wygraliśmy wynikami 4:1, 3:0, 4:0. Miejmy nadzieję, że w sobotę zdobędziemy kolejne punkty w ligowej tabeli.

Kontynuuj czytanie

Zobacz również

Made with by Cysiu & Stęga