Dołącz do nas

Felietony Piłka nożna

Post scriptum do meczu z Zagłębiem

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Z lekkim opóźnieniem, ale tradycyjnym „Post scriptum” zamykamy temat meczu z Zagłębiem. Obecnie mamy przerwę reprezentacyjną (życzymy Mateuszowi Kowalczykowi występu z Chorwacją!), a za tydzień w piątek wrócimy na ligowy szlak, rozgrywając mecz z Widzewem Łódź. Wróćmy myślą, mową i uczynkiem do ostatniej soboty i wyjazdu do Lubina.

1. Dla mnie osobiście to był powrót na redakcyjny wyjazd po trzech latach. Ostatni raz miałem przyjemność relacjonować spotkanie GieKSy ze stadionu trzy lata temu, a był to mecz… z Widzewem w Łodzi. Perypetie klubowo-prywatne spowodowały, że zniknąłem z radarów. Z racji potrzeb redakcji, ale też moich chęci i po prostu podjarania się Ekstraklasą, postanowiłem wrócić. Może nie w takim wymiarze, jak wcześniej. Ale tym moim „dzieckiem”, jakim jest GieKSa.pl, trzeba się po prostu w wieku 12,5 lat strony na nowo zająć.

2. W tym czasie redakcja się mocno zrotowała, bo trochę osób odeszło, pojawiły się nowe. W ostatnich dwóch sezonach prym wiedli Patryk i Magda, z którymi to właśnie udałem się na wyjazd. Z Patrykiem byłem na wspomnianym meczu w Łodzi trzy lata temu. Magdę miałem dopiero okazję poznać.

3. Wcześniej w Lubinie byłem dwa razy. W sumie trzy. A w zasadzie to nawet cztery. Dwa razy na meczach ligowych – kiedy to przegrywaliśmy 0:1 – raz po golu Micanskiego, raz Papadopoulosa czy jakoś tak. Ale w czasach trzeciej ligi było też spotkanie z rezerwami, które wygraliśmy 1:0 po bramce Gielzy – jeszcze na starym, olbrzymim stadionie, kiedy to filmowałem chyba z największej wysokości w życiu. No i jeden sparing, na którym byłem z Klaudią i Kingą i dziewczyny bardzo chciały, żebym zrobił PS z tego meczu i napisał, że przed stadionem robiliśmy samochodem bączki (takie kółka). Wówczas powiedziałem, że to zbyt beznadziejne, żeby to umieszczać w tym artykule, niniejszym – po 10 latach – czynię to teraz 😀

4. Jako że do Lubina wyjechaliśmy bardzo wcześnie, mieliśmy sporo czasu, by jeszcze zahaczyć o coś do jedzenia. Wybór padł na Czerwonego Byka, czyli burgerownię w Lubinie. Jak mi Patryk potem mówił, jakiś miejscowy bardzo zachwalał tę knajpę. A według mnie? Burger niezły, ale jak cholera przypominał te Maestro Burgers z McDonalda plus bułka była właśnie taka dmuchana, „makowa”. Lubię Maka (Mateusza też), ale cholera no – od zwykłej knajpy spodziewałbym się czegoś lepszego. Za to frytki z bekonem, które wzięli moi towarzysze, wyglądały obłędnie.

5. Gdy wychodziliśmy z auta do tejże knajpy, przeżyliśmy w Lubinie szok, bo naprawdę zawiało chłodem. Aż się Magda obawiała, że zmarznie i ją zleje deszcz, bo i chmury były niepewne. Na szczęście jednak mikroklimat stadionu był bardziej przyjazny i nic ze złych rzeczy pogodowych się nie wydarzyło.

6. Podjechaliśmy też pod most, na którym na jednych filarach był napis „Zagłębie”, a drugich „Ultras”. Magda bardzo chciała tę przeplatankę uwiecznić na fotografii. A że nadal mieliśmy dobry czas, mogła swoje redakcyjne marzenie spełnić.

7. Na stadionie byliśmy około godzinę przed meczem. Mieliśmy trochę problemów z dojazdem. „Lej”, który został po starym obiekcie Zagłębia, spowodował, że pod kameralny obiekt trzeba dostać się, przejeżdżając przez jakieś stare, zaniedbane parkingi, z pułapkami w postaci betonowych kloców na przesmykach pomiędzy nimi. Mały labirynt. Ale wkrótce dotarliśmy.

8. Choć jak na tyle lat w Ekstraklasie niektóre rzeczy wyglądają tam jak prowizorka, to trzeba przyznać, że są bardzo dobrze oznaczone, a i personel ogarnia. Tak więc budka z akredytacjami była bardzo widoczna, a ich odbiór poszedł bardzo sprawnie. Mogliśmy kierować się na nasze miejsca – Magda na murawę, my z Patrykiem na trybunę prasową.

9. Dziennikarze z Lubina to niezłe żarłoki i cukrożercy. Gdy szukałem toalety, okazało się, że trzeba przejść przez salę konferencyjną i wyjść na drugi korytarz. Kątem oka rzuciłem na tacki z kanapkami, które… były już puste (same okruszki). A gdy robiłem sobie herbatę, nie było cukru. W międzyczasie przyszedł rzecznik i coś tam dokładał.

– Co dobrego pan przyniósł? – zapytałem.
– A nic, nic.
– Bo właśnie cukru chciałem sobie nasypać…
– A właśnie cukier przyniosłem.

Było pewnie ze 20 saszetek. Mogłem sobie pocukrzyć, ale… cdn.

10. Sektor prasowy nawet wygodny, choć standardowy. Troszkę trzeba się wcisnąć, ale nie jest to taka ciasnota, jaką pamiętam z dawnych czasów z Gliwic, Gdyni czy Bełchatowa, gdzie na prasówkach można było uprawiać gimnastykę artystyczną. Umiarkowanie duży blat, więc spokojnie można było pracować.

11. Na trybunach przechadzał się Artur Andruszczak. Chciałem go nawet złapać do wywiadu, ale gdzieś mi umknął (dopiero potem dowiedziałem się, że „Andrut” dopingował w sektorze gości razem z kibicami GieKSy). W każdym razie elegancki, biała koszula (a w sektorze gości dostał żółtą koszulkę). Zupełnie jak na boisku w barwach GieKSy 😀

12. Podczas meczu za nami usiadła grupka wesolutkich, pod wpływem dopingu, jegomości. Nie potrafiliśmy wywnioskować, kim są ci ludzie, bo emocjonowali się zarówno akcjami GKS, jak i Zagłębia, ale wskazanie było chyba jednak na Lubin, bo sprawnie operowali nazwiskami piłkarzy Zagłębia. Potem jeden coś tam mówił, że jest na każdym meczu Lecha. Więc może fani Kolejorza.

13. Moim zadaniem podczas tego meczu było napisanie relacji, spisanie konferencji oraz przed meczem krótkie video ze stadionu. Nie ukrywam, że wszystko sprawiło mi niebywałą radość. W końcu po kilkuset meczach jako redaktor mogłem poczuć w tej roli Ekstraklasę. Piękne uczucie.

14. Sam mecz był naprawdę bardzo ciekawy. Głównie za sprawą GieKSy, ale Zagłębie z rzadka też się odgryzało. Co chwilę zapisywałem coś w relacji, a czasem wręcz nie mogłem nadążyć, bo już rozwijała się kolejna akcja.

15. W przerwie poszedłem na salkę zrobić sobie drugą herbatę. Po saszetkach z cukrem pozostało już tylko wspomnienie.

16. To był sentymentalny mecz dla Adriana Błąda, który przecież 10 lat temu zagrał w Lubinie z GieKSą, jako zawodnik Zagłębia. W końcówce meczu zmienił go wówczas… Arkadiusz Woźniak, który to spotkanie całe przesiedział na ławce. Wówczas w barwach GKS zagrał Alan Czerwiński, obecny i teraz w Lubinie, ale niegrający z powodu kontuzji.

17. Woźniak miał jednak swój znaczący wpływ w to zwycięstwo. Jako rezerwowy wytarł dokładnie mokrą piłkę po koszulką, dzięki czemu jego partner mógł wrzucić futbolówkę w pole karne a la Rory Delap. W konsekwencji tego wrzutu padła jedyna bramka dla gospodarzy.

18. 10 lat temu straciliśmy jedynego gola w 88. minucie, teraz w 87. Nie jest to jeszcze taka powtarzalność, jak gole Polaków w doliczonym czasie gry na Hampden Park, ale całkiem niedaleko. Trzeba ten trend zmienić w przyszłym sezonie. Albo w tym, w Pucharze Polski. Wyobrażacie sobie? Grudzień, śnieżyca, dziesięć stopni mrozu i mecz we wtorek o 20.00 na stadionie Zagłębia. Miodzio!

19. Kibice GieKSy w liczbie tysiąca bardzo dobrze zaprezentowali się na sektorze gości. Głośny, słyszalny doping naprawdę mógł się podobać. Sympatycy Zagłębia byli natomiast jacyś niemrawi. Ale fajną mieli wariację na temat znanej przyśpiewki i trochę to wprowadziło świeżości. Zamiast typowego „Kurwa mać, Zagłębie grać” było „Kurwa jego mać, Zagłębie grać”. Mała rzecz, a jakże wzbogaciła przekaz.

20. Niestety gol w 87. minucie popsuł nam nastroje. Ten mecz trzeba było co najmniej zremisować, ale tak naprawdę należało go wygrać. Braki w wykończeniu akcji zadecydowały o porażce, a Waldemar Fornalik mógł się uśmiechnąć, czym wzburzył kibiców GKS oglądających ten mecz przed telewizorem.

21. Po meczu udałem się na konferencję prasową, zaraz na salkę doszła Magda, Patryk zaś poszedł pod szatnię Zagłębia łapać Arkadiusza Woźniaka. Miał przy tym trochę problemów, bo jakieś historie, że do dyspozycji dziennikarzy są zawsze trzej piłkarze Zagłębia, już ci trzej wyszli, a Patryk chciał Arka i rzecznik mówił, że limit już wyczerpany. No ale nasz redaktor zaczekał i się w końcu doczekał, a rozmowę możecie przeczytać na naszej stronie.

22. Natomiast naczekaliśmy się rekordowo długo na konferencję prasową. Zanim na sali pojawił się trener Rafał Górak, minęło 40 minut. Nie wiemy, co było przyczyną, ale było to bardzo nietypowe. Sama wypowiedź naszego szkoleniowca, a potem trenera Fornalika plus pytania z sali i odpowiedzi były stosunkowo krótkie.

23. Magda dzielnie walczyła ze zdjęciami i losem, który jej nie oszczędzał, jeśli chodzi o sprawy technicznie. Ale czasu było na tyle dużo, że udało się jej „na dwie raty” galerię stworzyć, a wkrótce Patryk wrzucił ją na stronę.

24. Trzeba przyznać, że salka pamięci, jaką jest przy okazji sala konferencyjna, robi wrażenie. Mnóstwo pamiątek, a moją uwagę przykuły akredytacje z pucharowych meczów lubinian sprzed kilku lat – z wyjazdowych meczów ze Sławiją Sofia, Partizanem Belgrad czy SønderjyskE. Nie mogło też zabraknąć biletu ze słynnego meczu z AC Milan. Poza tym masa pucharów, pucharków i puchareczków. Świetna sprawa.

25. Po konferencji jeszcze chwilę pracowaliśmy na sali i powoli trzeba było udać się w drogę powrotną, z opustoszałego już obiektu. Czekała nas trzygodzinna podróż do Katowic.

26. Na powrocie zatrzymaliśmy się w Maku – ale nie niegdysiejszym słynnym w dawnych czasach „przypałowym” Maku w Lubinie, podczas to którego w trzeciej lidze z lubością zatrzymywała się po meczach nasza drużyna wracając z tych wszystkich Świebodzinów, Słubic, Głogowów, Zielonych Gór czy Gorzowów.

27. My wybraliśmy któryś przy autostradzie. I ku naszemu zdziwieniu – był to iście sportowy McDonald. Na parkingu była żużlowa ekipa wyjazdowa ROW Rybnik, która wracała z meczu w Poznaniu, a w „restauracji” piłkarze Pniówka Pawłowice, którzy wracali z meczu z Lechią Zielona Góra (czyli poszli w ślady niegdysiejszych GieKSiarzy). Jakieś inne osoby coś mówiły o wynikach i tabeli.

28. Ogólnie padł im w Maku system, więc mieliśmy trochę problemów z zamówieniami, zżerało promocję, ale miły pan wykorzystał swoje punkty na moją rzecz, więc nie wyszło źle 😉

29. W Katowicach byliśmy późno, bo koło pierwszej. Mimo wyniku był to bardzo udany wyjazd.

 

2 komentarze
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy, jednakże zastrzega sobie prawo do ich cenzurowania lub usuwania.

2 komentarze

  1. Avatar photo

    robercik

    9 września 2024 at 21:10

    Zapomniałeś opisać mecz sparingowy przed rundą wiosenną w lutym 2012 roku i wejście na słynne „panie, wpuśc nas pan”:)

    • Avatar photo

      Shellu

      9 września 2024 at 23:48

      Hah, właśnie coś mi dzwoniło, ale nie wiedziałem, w którym kościele. Najlepsze jest to, że nas wpuścił 😀

Odpowiedz

Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Felietony Piłka nożna

Komu nie zależało, by zagrać?

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Gdy wyjrzałem dziś za okno z pokoju hotelowego, zobaczyłem szron na pobliskich dachach. I tyle. Śniegu nie było ani grama, jedyne, co mogło nas przyprawiać o lekkie dreszcze to przymrozek i konieczność spędzenia tego meczu w tak niskiej temperaturze. Wiadomo jednak, że podczas dobrego widowiska można się porządnie rozgrzać i emocje sportowe niwelują jakiekolwiek atmosferyczne niedogodności. Głowiłem się, jak to jest, że w różnych rejonach Polski mamy atak zimy, a przecież okolice bieguna zimna, które teoretycznie najbardziej są narażone na popularny biały puch, tym razem są wolne od tego.

Gdy jechałem autobusem na mecz i zaczęło lekko prószyć – a było to o godz. 10.30 ani przez myśl nie przeszło mi, jak to się wszystko skończy. Po prostu – śnieg zaczął sobie padać, nie był to jakiś armagedon, a i same opady śniegu, choć były wyraźne, nie przypominały tych, które znamy z przeszłości.

Po wejściu na stadion zobaczyłem taką właśnie oprószoną murawę – niezasypaną. Białawo-zieloną lub zielonkawo-białą. Typowy widok, gdy mamy pierwsze opady śniegu w roku lub też szron po mroźnej nocy. Białe gunwo (że tak zejdziemy z romantycznej wersji o puchu) ciągle jednak z białostockiego nieba spadało. I w pewnym momencie rzeczywiście murawa stała się dość biała. Nie przeszkodziło to jednak obu drużynom oraz sędziom rozgrzewać się. Kibice wypełniali stadion, zwłaszcza ci z Jagiellonii jeszcze przed meczem głośno dopingując swój zespół. Sympatycy GieKSy powoli zaczęli wchodzić na sektor gości i też dali znać o sobie. Przyznam, że nie myślałem w ogóle o tym, że mecz może się nie odbyć. Nie miałem takiego konceptu w głowie.

Za łopaty wzięło się… kilka osób. Zaczęli odśnieżać pola karne. Wyglądało to tak, że na jednym skrzydle stało trzech chłopa i sami nie wiedzieli, jak się za to zabrać. „Gdzie kucharek sześć…” – powiedziałem Miśkowi. A na drugim skrzydle szesnastki jeden jegomość odśnieżył na kilka metrów szerokość pola karnego, pokazując, że „da się”. A tamci deliberowali. Do tej pory odśnieżone były tylko linie i wspomniany kawałek. Na drugim polu karnym natomiast jakiś artysta „odśnieżał” w taki sposób, że zagarniał, wręcz zdrapywał śnieg, zamiast go nabierać na łopatę. Nie trzeba być śnieżnym omnibusem, żeby wiedzieć, że średnio efektywna jest to metoda. Po niedługim czasie wszyscy położyli na to lachę i sobie poszli czy tam przestali działać.

Dopiero kilka minut przed meczem zorientowałem się, że sędzia się dziwnie zachowuje, wychodzi i sprawdza. Załączyłem Canal+, by nasłuchiwać wieści i tam było jasne, że arbiter Wojciech Myć sugerował, iż szanse na rozegranie tego spotkania są dość marne. Potem wyszedł na boisko jeszcze raz, ze swoimi asystentami i patrzyli, jak zachowuje się piłka. W moim odczuciu ta rzucana i turlana przez nich futbolówka reagowała normalnie, z odpowiednim odbiciem czy brakiem większego oporu przy toczeniu się po ziemi. Do końca miałem nadzieję, że mecz się odbędzie.

Sędzia jednak zadecydował inaczej. W wywiadzie dla Canal+ powiedział, że ze względu na zdrowie zawodników, a także ograniczoną widoczność – podejmuje decyzję o odwołaniu meczu. Podał też argument, że do pomarańczowej piłki przykleja się śnieg i tak jej nie widać. A linie, które zostały odśnieżone i tak za chwilę zostałyby zasypane.

Mecz się nie odbył.

Odniosę się więc najpierw do słów sędziego, bo już one są dla mnie kuriozalne. Odśnieżone linie po 40 minutach (także już po odwołaniu meczu) nadal były widoczne. I nie zanosiło się specjalnie na to, że mają zostać momentalnie zasypane. Nawet jeśli – to chwila przerwy w meczu lub po prostu w przerwie między dwiema połowami – pospolite ruszenie do łopat i gotowe. A argument o piłce to już kuriozum do kwadratu. Na Boga – przecież śnieg to nie jest jakiś klej czy oleista substancja. I nawet jeśli w statycznej sytuacji klei się do piłki, to jest ona cały czas KOPANA. Dla informacji pana Mycia – to powoduje drgania w futbolówce, a to (plus odbijanie się od ziemi) z piłki przyklejony kawałek śniegu strząsa. Więc naprawdę nie mówmy takich głodnych kawałków na głos, bo tylko wzmacniamy opinię o sędziach taką, a nie inną.

Trener Siemieniec już po decyzji mówił dla Canal Plus, że z punktu widzenia logistyki w rundzie jesiennej, nie na rękę jest im nie grać, w domyśle, że ten mecz trzeba będzie jeszcze gdzieś wcisnąć. Tylko przecież WIADOMO, że tego spotkania nie da się rozegrać jesienią, bo przecież po ostatnim meczu ligowym Jaga gra dwa razy w Lidze Europy plus jeszcze w środku grudnia zaległy mecz z Motorem. Więc z GKS musieliby zagrać tuż przed świętami, a przecież nikt przy zdrowych zmysłach nie przedłuży rundy GieKSie o dwa tygodnie z powodu zaległego meczu. Niech więc trener Adrian nie robi ludziom wody z mózgu. Poza tym trener powiedział, że ze względu na stan boiska, była to jedyna i słuszna decyzja i trudno nie było odnieść wrażenia, że z powodu napiętego terminarza właśnie TERAZ, dłuższy oddech dla Jagiellonii to najlepsze, co może ich spotkać…

A Rafał Górak? Bardzo dyplomatycznie mówił, że rozumie decyzję sędziów, ale chyba trzy razy podczas wywiadu dał do zrozumienia, jakie miał zdanie… Panowie za zamkniętymi drzwiami rozmawiali, każdy dał swoje argumenty. Trener zwrócił uwagę, że ze względu na szczelnie wypełniony sektor gości mogło to wyglądać inaczej. Że białe linie widać i przy dobrej woli organizatora, boisko można byłoby doprowadzić do stanu używalności. Że taki wyjazd bez meczu to dodatkowe koszty dla klubu. Jakbym więc miał typować, to pewnie wyglądało to tak „ej Rafał, wiesz, jak jest, jaką mamy sytuację, wiem, że nie jest to wam na rękę, ale zgódź się na przełożenie meczu, odwdzięczymy się dobrym winkiem”… Być może więc ze względu na solidarność kolegów po fachu i gentelmen’s agreement, szkoleniowiec, mimo że wolałby zagrać – nie oponował.

No i właśnie. To jest pytanie – czy komuś zależało, żeby wykorzystać opady i meczu nie rozegrać? Powiem wprost – reakcja organizatora meczu na tę „zimę” jest mocno zastanawiająca i nie wiem, czy Jagiellonia nie powinna z tego tytułu ponieść konsekwencji. Powtórzę – klub nie zrobił absolutnie nic, żeby ten mecz rozegrać. Począwszy od prognoz – przecież atak zimy w Polsce był już wczoraj, więc nie można było nie zakładać, że podobna sytuacja powtórzy się w Białymstoku. A jeśli tak, to przygotowuje się zastępy ludzi – choćby na wszelki wypadek – do tego, żeby boisko odśnieżyć. Pamiętacie, co było w zeszłym sezonie w meczu Radomiaka z Zagłębiem? Momentalnie, w ciągu kilku minut płyta po nawałnicy zrobiła się biała. Tam też było ryzyko przerwania i odwołania meczu. Ale ludzie robili, co w swojej mocy, odśnieżali, jak tylko się da i spotkanie zostało dokończone. Wczoraj w Rzeszowie kompletnie zasypany stadion został odśnieżony i mecz również się odbył. A w Białymstoku? Nie było chętnych czy nie miało ich być? Mogli nawet tych żołnierzy wziąć, co to zawsze są na trybunach. Cokolwiek. A tutaj kilku ludzi z łopatą zaczęło nieskładnie machać, ale chyba ktoś im powiedział, że to bez sensu – no i przestali.

Nie będę wnikał, czy na takim boisku można grać czy nie. Jak bardzo wpływa to na zdrowie zawodników. Wiem, że w przeszłości takie mecze się odbywały i nikt nie płakał i nie zasłaniał się ani zdrowiem, ani terminarzem. GieKSa taki mecz rozgrywała z Arką Gdynia – pamiętny z niewykorzystanym karnym Adamczyka – i jakoś się dało. Nie jest to może najbardziej estetyczne widowisko, ale mecz jest rozegrany i jest z głowy.

Natomiast tu nie chodzi o to, czy na zaśnieżonym boisku można grać. Chodzi o to, że nikt nie zajął się odśnieżaniem. Dlatego cała ta sytuacja ostatecznie wydaje mi się po prostu skandaliczna. Dosłownie godzinkę śnieg poprószył – bez jakiejś większej nawałnicy – i odwołujemy mecz.

I tak – piłkarze pojechali sobie na drugi koniec polski, by pobiegać na murawie stadionu Jagiellonii. Klub zapłacił za hotel, wyżywienie, przejazd. Teraz będzie to musiał zrobić drugi raz – najpewniej na wiosnę. Kibice zrywali się o drugiej w nocy, niektórzy pewnie nawet nie poszli spać, by stawić się na zbiórkę w ciemnych Katowicach. Jechali w tak wielkiej liczbie przez cały kraj – też przecież zapłacili za bilety i przejazd. I dostali w bambuko, bo paru osobom nie chciało się wyjść i doprowadzić boisko do jako takiego stanu.

Uważam, że PZPN czy Ekstraklasa, czy kto tam zarządza tym całym grajdołkiem, nie powinien przyzwalać na taką fuszerkę. To jest kupa kasy i czas wielu ludzi, którzy zdecydowali się do Białegostoku przyjechać. To po prostu jest nie fair.

Nieraz bywały jakieś sytuacje czy to z pogodą, czy wybrykami kibiców i kapitanowie lub trenerzy obu drużyn zgodnie mówili – gramy/nie gramy. Była ta wyraźna jednogłośność. A czasem spór. Grano nawet po zapaści Christiana Eriksena – choć tam akurat uważam, że ta decyzja była fatalna (choć z drugiej strony to Euro, więc logistyka dużo trudniejsza). Tutaj zabrakło determinacji, żeby mecz rozegrać. Rozumiem trenera Góraka, że podszedł dyplomatycznie do sprawy. Ja tego protokołu dyplomatycznego trzymać nie muszę i wysuwam hipotezę, że komuś na rękę był ten niezbyt wielki opad śniegu.

Dotychczas wielokrotnie pisałem i mówiłem, że cenię Jagiellonię i Adriana Siemieńca za to, jak łączą ligę i puchary. Byłem pod wrażeniem, że rok temu Jaga nie przełożyła spotkania z GKS na jesień, gdy sama była pomiędzy meczami z Ajaxem – trener gospodarzy dzisiejszego niedoszłego pojedynku mówił, że poważna drużyna musi umieć grać co trzy dni. Tym razem jednak w obliczu meczu z KuPS i końcówki ligi, takie zdanie przestało już zobowiązywać.

Nam nie pozostaje nic innego, jak przygotować się do sobotniego spotkania z Pogonią. Oby piłkarze GKS również wykorzystali fakt, że nie będą mieli Jagi w nogach i jak najlepiej mentalnie i fizycznie przygotowali się do spotkania z Portowcami. A z Jagiellonią i tak się już niedługo zmierzymy, bo za jedenaście dni w Pucharze Polski.

Kups!

Kontynuuj czytanie

Piłka nożna

Mecz z Jagiellonią odwołany!

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

W związku z atakiem zimy w Białymstoku i niezdatnymi według sędziego warunkami do gry mecz Jagiellonia Białystok – GKS Katowice został odwołany.

Kontynuuj czytanie

Kibice Klub Piłka nożna

Puchar Polski dla wyjazdowiczów

Avatar photo

Opublikowany

dnia

Przez

Wczoraj klub GKS Katowice ogłosił, że wszyscy wyjazdowicze (a było ich aż 1022!), którzy pojechali na mecz do Białegostoku, mają w systemie biletowym przypisany voucher, który można wymienić na darmowy bilet na pucharowe spotkanie z Jagiellonią.

Jak informuje na swojej stronie internetowej klub (tutaj): Wyjazdowicze na swoich profilach w Systemie Biletowym GieKSy otrzymali voucher rabatujący cenę biletu na mecz pucharowy do 0 zł. Z prezentu można skorzystać już teraz! Voucher nie obejmuje biletów parkingowych oraz VIP. Co ważne, jeśli któryś z wyjazdowiczów nabył już wcześniej bilet na mecz pucharowy, to wówczas może wykorzystać voucher przy zakupie biletu na mecz innej sekcji GKS-u w 2025 r.

To kolejny miły gest ze strony klubu w kierunku najwierniejszych kibiców GieKSy. Już w niedzielę, zaraz po decyzji o niegraniu, piłkarze GieKSy podeszli pod sektor gości, a część z nich się na nim znalazła. Tam podziękowali fanatykom za tak liczną obecność, wspomnieli, że zawsze grają w „12” i dziś też chcieli dla nas wygrać. Oprócz tego rozdali swoje koszulki najmłodszym kibicom GKS Katowice, którzy wybrali się do Białegostoku. O tej sytuacji piszą więcej sami kibice na Facebooku (tutaj).

Przypomnijmy, że mecz z Jagiellonią zostanie rozegrany w czwartek 4 grudnia o 17:00 na Arenie Katowice. Na ten mecz NIE obowiązują karnety – wszyscy kibice muszą zakupić bilety (lub wykorzystać wspomniany wcześniej voucher). Bilety dostępne są w internetowym systemie (tutaj).

Kontynuuj czytanie

Zobacz również

Made with by Cysiu & Stęga