Felietony Piłka nożna
Prescriptum: Czy to dobry czas, by mówić o szacunku?
Czwartkowe święto „Boże Ciało” miało być wstępem do długiego weekendu i przyznam, że zaczął się on dla mnie całkiem miło. Zrobiłem sobie 30 km na rowerze aktywnie wypoczywając ze znajomymi, obejrzałem serial na Netflixie i zastanawiałem się nad wieczornymi planami. Aż tu nagle plany, jak to często bywa, same się nasunęły – czas zabrać się za pisanie felietonu po przeczytaniu wywiadu Prezesa Marcina Janickiego dla Pawła Czado z Gazety Wyborczej.
Wywiad znajdziecie TUTAJ.
Nie będziemy tutaj analizować całego wywiadu, odniesiemy się do najważniejszych kwestii w nim zawartych. Na początek najważniejsza, która poruszyła forum kibicowskie najbardziej.
Przyznam, że dwa razy czytałem tą wypowiedź i musiałem przeczytać trzeci raz, bo nie wierzyłem, że prezes Janicki może takie rzeczy mówić. Taka wypowiedź zabolała nie wiem, czy nie bardziej niż przegrane derby w tym sezonie.
Prezes we wcześniejszych odpowiedziach podkreśla, że nie jest z regionu i patrzy na wszystko z dystansem. Może więc byłby to dobry czas, by spojrzeć na wszystko nie z dystansem, a jako ktoś, kto spędził już trochę lat w tym klubie, mieście i doskonale poznał oczekiwania kibiców. Może czas, by prezes spojrzał na konferencję Lecha Poznań i słowa prezesa Rutkowskiego. Polecam obejrzeć ją TUTAJ (zwłaszcza początek i okolice 10-13 minuty). I teraz zestawiam słowa Rutkowskiego ze słowami Marcina Janickiego – niebo i ziemia niestety.
Wywiadem tym Marcin Janicki stracił w moich oczach, mam wrażenie, że szuka problemów na końcu listy. Nie będziemy chować głowy w piasek i mówić, że kibice są święci i zachowują się w 100 proc. normalnie, również i nasza redakcja ma swoje „małe rzeczy za uszami”.
Po tylu latach w I lidze, po dwóch latach upokorzeń, spotkań o nic, przegranych derbach – kibice mogą reagować różnie. Taki jest sport i trzeba to przyjąć. Próbować zmieniać zachowania kibiców owszem można, ale jeśli jest to priorytet dla prezesa, to coś jest nie tak. Priorytetem powinna być zmiana w klubie pewnych rzeczy.
Jeśli Łukasz Pielorz ma pretensje do kibiców w sezonie 2016/17 i po przegranych spotkaniach „pyskuje” przed nimi, a potem w przegranym spotkaniu z Kluczborkiem zawala dwie bramki (polecam je obejrzeć i obserwować zachowanie tego gracza), to ciężko nie pomyśleć, że coś jest nie tak.
Jeśli Bartłomiej Kalinkowski na trenera Legii typuje Jerzego Brzęczka twierdząc, że ogarnie on szatnie Legii i spokojnie da radę w chwili, gdy przegrał z nim awans, to również trzeba się zastanowić i zapytać Kalinkowskiego – Bartek, dlaczego wtedy nie ogarnięto szatni? Co się stało?
Jeśli Kędziora ucisza publiczność palcem po bramkach z Grudziądzem, to jakim cudem kibice mają okazywać szacunek piłkarzom po takim zachowaniu?
Kibice w tym nasza redakcja przez ostatnie dwa lata byli obdzierani z tego szacunku. Zaczęło się od wiosny zeszłego roku i przegrane kolejne spotkania o wskoczenie na fotel lidera, następnie przegrane z Kluczborkiem, słynny taniec w Grudziądzu i wypowiedzi Foszmańczyka po spotkaniu. Swoje dorzucił Grzegorz Goncerz na Twitterze.
Potem przyszedł kolejny sezon i kolejne spartaczone spotkania derbowe w tym z gimnazjalistami z Ruchu Chorzów, słabiutkimi Tychami w niecodziennych okolicznościach i bez walki na jesień w Sosnowcu. Czy to naprawdę mało, by ten szacunek został tracony krok po kroku? Jeśli mało, to dodamy coś od siebie.
Oto bowiem po przegranych 1:2 derbach z Ruchem na jesień tamtego roku dwie – trzy godziny po spotkaniu kapitan Midzierski wraz z Zejdlerem, Foszmańczykiem, Plevą oraz Sulkiem odwiedzili jedną z katowickich stacji benzynowych i dokonali zakupów, które z dobrym przygotowaniem do spotkań i regeneracją nie mają nic wspólnego. Oczywiście ktoś powie, piłkarze pili i pić będą. Problem zaczyna się jednak wtedy, gdy ten sam Midzierski popełnia w następnych spotkaniach błąd za błędem, Zejdler nie daje kompletnie nic zespołowi, a Foszmańczyk nagle łapie kontuzję za kontuzją, a do tego klub sponsoruje mu wakacje w Turcji. O Sulku i Plevie nie ma co nawet pisać. Należy więc zadać pytanie, czy Foszmańczykowi zaszkodził trening, czy może namiętnie jedzone hot–dogi po spotkaniach meczowych? Wtedy akurat z kabanosem i tradycyjne. Jeśli kapitan Midzierski tak budował team-spirit. to może był to jeden z powodów, dla którego to wszystko nie wyszło? Być może Zejdler, zamiast nocnych wizyt na stacji, powinien więcej czasu spędzać na treningach np. stałych fragmentów gry?
A dodajmy do tego jeszcze niepotwierdzone informacje o zarobkach Skrzecza – 12.000 miesięcznie dla zawodnika bez gola i asysty. To o czym my tu mówimy?
Z wielkim bólem piszemy o tej sytuacji, bo mieliśmy ją zachować dla siebie. Jeśli Marcin Janicki poczuje się urażony tą sytuacją, to osobiście go przeproszę, że nie dotrzymaliśmy obietnicy tego. Problem w tym, że sprawy zaszły za daleko i być może trzeba konkretnie wszystko wyczyścić, by każdy sobie wszystko przemyślał na spokojnie i zastanowił, co z tym zrobić.
Marcin Janicki pisze, że chce budować atmosferę i nastawienie. Problem w tym, że tutaj trzeba zacząć od zmian w klubie. Jeśli tu i ówdzie słyszy się, że pracownicy klubu w zakładach bukmacherskich obstawiają porażki GieKSy (podkreślę pracownicy, a nie piłkarze), to należy sobie zadać pytanie, jak taką atmosferę budować? Skoro pracownicy nie wierzą w sukces, to jak mają uwierzyć kibice?
Jak klub zamierza budować atmosferę i nastawienie skoro problemem dla klubowych kamer jest nagranie radości po wygranym spotkaniu? Skoro problemem jest zrobienie porządnych kulis ze spotkania i pokazania ludzkiej, normalnej twarzy zawodników, trenerów, piłki. Skoro dział komunikacji nad tym nie panuje i tego nie robi, to kto ma to zrobić prezesie? Kibice tym razem tego nie zrobią, bo nie mają już takiej możliwości.
Przykład z ostatnich dni – z Bukowej usunięty zostaje stary zegar, który był dla niektórych prawdziwą relikwią, symbolem sukcesów, symbolem tego klubu. Jak reaguje dział komunikacji na tą informację?
Pomijając fakt, że o zmianie kibice dowiadują się z profilu FB katowickiego radnego, to o szczegółach zmiany opowiada jedynie rzecznik klubu w odpowiedzi na komentarz twitterowy. Jeśli tak ma wyglądać komunikacja klubu, który strukturami jest już w ekstraklasie, to ciężko mi uwierzyć, jak to będzie wyglądać, gdy już tam będziemy.
Zmiana nastawienia i atmosfery, to nie jest kwestia pstryknięcia palcami i zmiany w tydzień. Na to trzeba będzie pracować latami, ale im szybciej zacznie Pan to zmieniać, tym szybciej mogą przyjść efekty. Najtrudniej zacząć zmiany od siebie i swoich pracowników, ale to jest podstawa do sukcesu, bo ten kto obwinia otoczenie zazwyczaj nie widzi swoich błędów. Liczę, że Pan je dostrzeże i będzie okazja do szybkiej reakcji.
I jeszcze jedno na koniec, bo tak mi się skojarzyło. Przez długie lata jeżdżąc autobusami trafiałem na komunikat „Żądając czystości, zachowaj ją sam” – teraz chciałbym: „Żądając szacunku, okazujcie go sami” – swoją postawą na boisku i poza nim piłkarze nie zasłużyli na szacunek kibiców.
Chciałbym się mylić i na koniec za rok podejść do prezesa i powiedzieć po awansie – „Myliłem się, tamten wywiad był bardzo dobry, bo tworzył presję na Tobie, a nie na zespole, który był nowo budowany”.
Na tą chwilę jednak mam takie wrażenie, że ten wywiad powinien wyglądać tak:
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy, jednakże zastrzega sobie
prawo do ich cenzurowania lub usuwania.
W ostatnich tygodniach relacje z Częstochowy zdominowały czołówki serwisów sportowych w Polsce. Sprawcą zamieszania był przede wszystkim trener Marek Papszun, ale forma sportowa Medalików również jest godna podkreślenia. Jak w tym wszystkim odnajdują się kibice pod Jasną Górą? Zapytałem Roberta Parkitnego ze stowarzyszenia „Wieczny Raków”, który po raz drugi odpowiedział na nasze zaproszenie. Jednocześnie zachęcam do lektury naszej poprzedniej rozmowy, w której poruszyliśmy wiele tematów związanych z historią Rakowa i naszych pojedynków.
Meczem w Częstochowie otwieramy rundę rewanżową. Jak podsumujesz postawę Rakowa w pierwszej części sezonu?
Na początku Raków stracił, ale później odrobił i teraz nasze miejsce jest mniej więcej takie, jak należy. Natomiast z kilku względów była to dla nas ciężka runda, stąd wiele osób wyraża się o Rakowie negatywnie, nie mając pełnej wiedzy o tym, co tak naprawdę dzieje się w klubie. Ja nie mam potrzeby mówić i pisać o wszystkim tylko po to, aby zebrać dodatkowe lajki. Przede wszystkim kadra nie była odpowiednio zestawiona, aby łapać punkty na wszystkich frontach. Niektórzy powiedzą, że doszły duże nazwiska, takie jak Bulat, Diaby-Fadiga czy Konstantópoulos, mimo to na początku nie grało to, jak należy. Moim zdaniem drużyna potrzebowała czasu, aby wszystko mogło się zazębić. Zmian w kadrze było dużo, do tego doszły kontuzje, dlatego początek sezonu był ciężki. W pewnym momencie pojawiały się nawet głosy nawołujące do zwolnienia trenera, ale kryzysy trzeba przezwyciężać i cała sztuka polega na tym, aby w takich momentach karta się odwróciła. Nam się to udało i dziś idziemy jak burza w Europie, a w lidze też wyglądamy coraz lepiej. Uważam, że tę rundę zakończymy jeszcze dwoma zwycięstwami, niestety m. in. waszym kosztem. Koniec końców runda jesienna w naszym wykonaniu była dobra, natomiast jako kibic polecam krytycznie podchodzić do informacji podawanych w Internecie. Czasem spotykam się z opiniami, że ktoś nie pamięta tak słabego meczu, odkąd kibicuje Rakowowi – wtedy wiem, że nie mamy o czym rozmawiać, bo sam doskonale pamiętam ciężkie czasy w naszej całkiem niedawnej historii.
A co sądzisz o formie GieKSy?
Wydaje się, że ten sezon jest dla was cięższy niż poprzedni, w roli beniaminka. Z drugiej strony takie mecze jak pucharowy z Jagiellonią pokazują, że w waszej drużynie jest potencjał i gdybyś zapytał mnie o kandydatów do spadku, to nie wskazałbym w tym gronie GieKSy. Myślę, że te niegdyś „ulubione” przez was pozycje 8-12 w 1. lidze są teraz w waszym zasięgu, jeśli chodzi o Ekstraklasę. Natomiast z zachwytem obserwuję kibicowski boom na GieKSę, spowodowany m.in. nowym stadionem. Miałem okazję być w waszym sklepie „Blaszok”, który wygląda okazale, co chwilę przychodzili ludzie nie tylko na zakupy, ale też pogadać i zapytać o bieżące sprawy. Gdyby taki stadion jak wasz powstał w Częstochowie, to również byłby to dla nas impuls do kibicowskiego rozwoju.
Pytając o GKS w tym sezonie, przeważały opinie, że głównym powodem słabszej formy na początku sezonu był transfer Oskara Repki. Jak ten zawodnik odnalazł się pod Jasną Górą?
Pierwsze wejście Repki do zespołu było bardzo dobre. Z czasem nieco przygasł, być może z tego względu, że Marek Papszun wymaga więcej niż w większości innych klubów, nie tyle w kwestii samego zaangażowania na boisku, ale przede wszystkim całej otoczki. Była taka sytuacja po naszym meczu z Górnikiem, przegranym u siebie 0:1, który był chyba najsłabszy w całej rundzie: gra była fatalna i gdy po meczu trener nie przebierał w słowach, to mocno oberwało się m. in. Repce. Oskar wylądował na ławce i było to trudne zderzenie z rzeczywistością Marka Papszuna. Być może w GieKSie wyglądało to inaczej – po porażce trener reagował w inny sposób, jak przystało na beniaminka, natomiast w Rakowie wylicza się każdy błąd. Sam nie zwracam dużej uwagi na aspekty piłkarskie, ale czytałem opinie, że w ostatnim meczu ze Śląskiem Repka był jednym z naszych najsłabszych ogniw. Dla mnie jest to piłkarz z ogromnym potencjałem, pozostaje jednak pytanie, czy na dłuższą metę dopasuje się do naszego stylu gry. Z drugiej strony za chwilę w Rakowie będzie nowy trener, więc rola Repki też może się zmienić.
Jest też piłkarz, który kiedyś próbował podbić Częstochowę, a dziś nie wyobrażamy sobie bez niego GieKSy. Uważasz, że patrząc na obecną formę Bartosza Nowaka, odpuszczenie go przez Raków było błędem?
Przede wszystkim Bartek jest fajnym człowiekiem – otwartym, uśmiechniętym, radosnym. Widać, że gra sprawia mu przyjemność. Trudno uważać jego transfer za błąd. Kiedyś przygotowałem dla trenera statystykę zawodników, którzy nie sprawdzili się w Rakowie – większość wylądowała w 2. lub 3. lidze. Tacy jak Nowak są wyjątkami, ale nie znam dokładnie kulis jego odejścia – może sam na to nalegał, a może naciskał agent. Ja widziałbym Bartka w Rakowie, ale w tamtym czasie rywalizacja na jego pozycji była ogromna. Ponadto czasem po prostu tak jest, że w jednym klubie zawodnik gaśnie, a gdzie indziej, przy innym trenerze rozkwita i taki transfer okazuje się strzałem w dziesiątkę.
„Gdy pojawiła się informacja, że Papszun wraca, miałem mieszane uczucia, zastanawiając się, czy jest szansa po raz drugi napisać tę samą historię” – to twoje słowa z naszej poprzedniej rozmowy. Wszystko wskazuje na to, że twoje obawy były słuszne.
Mimo całego zamieszania, jakie od kilku tygodni trwa w Częstochowie, z Markiem Papszunem wciąż mam dobre relacje. Po jednym z ostatnich meczów porozmawiałem trochę dłużej z trenerem i poznałem jego punkt widzenia oraz odczucia co do obecnej sytuacji w klubie. Dlatego teraz, gdy spotykam się z innymi kibicami i słucham niepochlebnych opinii na temat trenera, to staram się tonować nastroje. Trener Papszun nie jest idealny ani bezbłędny, ale takie sprawy często mają drugie dno i nie inaczej jest w tym przypadku.
Po ewentualnym odejściu Marek Papszun zachowa status legendy?
Pod koniec jego pierwszej kadencji byłem wśród inicjatorów uroczystego pożegnania trenera w naszym kibicowskim lokalu, wręczyliśmy mu też piłkę z napisem „trener – legenda”. Żegnaliśmy go jak króla, tymczasem niedługo później on wrócił. To dowód na to, że zarząd nie był przygotowany na jego odejście, decydując się na Dawida Szwargę. Poza tym nastroje byłyby inne, gdyby w poprzednim sezonie Raków zdobył mistrzostwo. Nie każdemu pasuje praca z Markiem Papszunem, ale trzeba pamiętać, że w tym, co robi, jest profesjonalistą i nawet w sytuacji, gdy jedną nogą jest w Legii, to jego piłkarze wychodzą na boisko przygotowani i wygrywają kolejne mecze. Po pamiętnej konferencji wielu w to zwątpiło – pojawiły się głosy, że piłkarze będą grać przeciwko trenerowi. Z kolei po wysokich zwycięstwach z Rapidem i Arką ci sami ludzie mówili: wygrali, bo chcieli zrobić na złość Papszunowi. Można oszaleć…
Po deklaracji trenera o chęci trenowania Legii studziłeś na Twitterze gorące głowy częstochowskich kibiców. Jakie uczucia dominują – zawód czy zrozumienie?
Zdecydowanie negatywnie odebrano tę wypowiedź trenera, przede wszystkim co do miejsca i czasu. Natomiast ja patrzę na to w inny sposób. Owszem, trener mógł to rozegrać inaczej, ale z drugiej strony, gdyby tego nie zrobił, a niedługo później wypłynęłaby informacja o jego przejściu do Legii, to spotkałby się z zarzutem, że nas zdradził i ukrywał prawdę. Wszyscy wiemy, że Papszun jest Legionistą, warszawiakiem i prowadzenie stołecznych zawsze było jego marzeniem. W Częstochowie zrobił kawał dobrej roboty, dlatego nie widzę w jego słowach aż tak dużej sensacji, jak przedstawiają to media.
Kwestia „transferu” Papszuna do Legii jest już oficjalna?
Nie mam pojęcia. Oficjalne jest porozumienie Rakowa z Łukaszem Tomczykiem – trenerem Polonii Bytom. Było już wiele wersji rozwoju sytuacji, natomiast jeśli miałbym obstawiać, to moim zdaniem Papszun zostanie w Częstochowie do końca rundy (kilka godzin później taką informację podał Tomasz Włodarczyk w serwisie meczyki.pl – przyp. red.).
W ostatnich tygodniach forma zarówno Rakowa, jak i GKS-u wyraźnie poszła w górę. To, co jeszcze nas łączy, to lanie od ostatniego w tabeli Piasta Gliwice. Jak do tego doszło w Częstochowie?
Na ten temat nie powiem zbyt wiele, bo choć w ciągu ostatnich 18 sezonów opuściłem zaledwie siedem domowych meczów Rakowa, to właśnie z Piastem był jeden z nich. Ani go nie oglądałem, ani też nie analizowałem tej porażki. Po pierwsze, Daniel Myśliwiec jest dobrym trenerem i szybko odcisnął swoje piętno na drużynie, a po drugie liga jest mega wyrównana i nawet tak niskie miejsce w tabeli jak Piasta nie znaczy, że nie potrafią się odgryźć. Inna sprawa, że Rakowowi zawsze lepiej gra się z drużynami z czołówki – nie wiem, czy to kwestia motywacji, czy czegoś innego. Mimo że Piast zdobył 6 punktów z naszymi drużynami, to uważam, że w końcowym rozrachunku znajdzie się mimo wszystko w trójce spadkowiczów.
Jeśli natomiast chodzi o czołówkę ligi, to wielokrotnie podkreśla się w mediach postawę Jagiellonii, która dobrze prezentuje się we wszystkich rozgrywkach. Tymczasem Raków radzi sobie równie dobrze, o ile nie lepiej, bo w przeciwieństwie do Jagi nadal ma szansę na Puchar Polski. Cele na ten sezon pozostają niezmienne?
Zdecydowanie. Zarówno trener, jak i piłkarze zarabiają takie pieniądze, że nie ma innego celu jak mistrzostwo. Pochwały dla Jagiellonii przypominają mi laurki dla Rakowa przy okazji marszu z 1. ligi do Ekstraklasy – jak to wszystko było doskonale poukładane. Jaga wygląda nawet lepiej – ogromny stadion, odpowiednie zaplecze infrastrukturalne i kibicowskie. Z kolei Raków jest w Polsce wyśmiewany przede wszystkim za brak stadionu. Mieliśmy swoje pięć minut zachwytów w mediach, a teraz każdy gorszy moment jest dodatkowo rozdmuchiwany. Nic się jednak nie zmienia: zarówno mistrzostwo, jak i Puchar Polski są dla nas mega ważne. Do tego jak najdłuższa gra w Lidze Konferencji. Po to sztab liczy tylu ludzi, by odpowiednio przygotować zespół do wszystkich rozgrywek, a wyniki muszą przyjść. Tym bardziej że w Pucharze robi się powoli autostrada do finału.
Musicie tylko uważać, by nie utknąć na bramkach z napisem „GKS Katowice”, ale przy odpowiednim zrządzeniu losu być może jeszcze będzie okazja o tym porozmawiać. Tymczasem skupiacie się na lidze i rozgrywkach europejskich. Czujecie się już w Sosnowcu jak u siebie?
W żadnym wypadku. Nie było tak ani w Bełchatowie, ani teraz w Sosnowcu. Trzeba być wdzięcznym włodarzom obu miast, że Raków miał gdzie grać, ale nie da się czuć dobrze poza Częstochową. Niby to tylko 60 kilometrów, ale każdy mecz w Sosnowcu bardziej przypomina bliski wyjazd niż mecz u siebie. Ciężko przyciągnąć tłumy na takie mecze, szczególnie tych najmłodszych – w Częstochowie byłoby to dużo prostsze. Sam stadion jest kapitalny do oglądania meczu, natomiast u siebie będziemy tylko w Częstochowie, choć na ten moment jest to nierealne. I pewnie w ciągu najbliższych lat się to nie zmieni.
Mimo że spodziewam się odpowiedzi, to i tak zadam ci to samo pytanie, co ostatnio: co nowego dzieje się w sprawie stadionu dla Rakowa?
Odpowiadam tak samo: nic się nie dzieje. Jakieś rozmowy się toczą, ale dopóki nie zobaczymy łopat na terenie budowy, to nie uwierzymy w żadne obietnice. Nie da się ukryć, że blokuje to rozwój klubu i Marek Papszun musi czuć to samo. Za każdym razem słyszy od prezesa, że rozmowy z Miastem są w toku – po pięciu czy sześciu latach można mieć już tego dość.
W poprzednim sezonie typowałeś gładkie 3:0 dla Rakowa w Częstochowie, tymczasem mecz potoczył się zupełnie inaczej.
Rzeczywiście, mój typ się nie sprawdził i po meczu śmiałem się w duchu, co ze mnie za znawca. Moim zdaniem tym meczem przegraliśmy mistrzostwo Polski, więc po czasie zabolało podwójnie. Szczególnie nie lubię przegrywać z Legią, Widzewem czy Lechem, a tutaj przyszła porażka z beniaminkiem. Mówi się trudno, bo takie wpadki się zdarzają. Myślę, że w najbliższą niedzielę 3:0 dla nas już musi być. Raków jest w gazie, a GieKSa będzie delikatnie podmęczona pojedynkiem z Jagiellonią, który musiał was sporo kosztować. Raków też co prawda grał ze Śląskiem, ale moim zdaniem wyglądało to trochę tak, jakby grał na pół gwizdka. Dlatego forma fizyczna będzie działać na naszą korzyść.
Wiem, że byłeś na Nowej Bukowej w pierwszej kolejce tego sezonu. Jak wrażenia?
Jak wspominałem w naszej poprzedniej rozmowie, tylko raz miałem okazję być na starej Bukowej – załapałem się na ostatni wyjazd w ubiegłym roku. W tym sezonie wiedziałem, że z powodu narodzin dziecka będę musiał odpuścić część wyjazdów, dlatego ucieszyłem się, że do Katowic jechaliśmy na samym początku i zdążyłem się do was wybrać. Miałem podobne odczucia jak z meczu w Lublinie – imponujący stadion, wszyscy ubrani na żółto, mnóstwo ludzi i kapitalny doping. Wielokrotnie podkreślałem, że doping ekip ze Śląska, takich jak GieKSa czy Górnik, to ścisły top w Polsce. Co do samego meczu to nie powiem za wiele, bo nie należę do tych, którzy szczególnie skupiają się na analizie boiskowych wydarzeń, najważniejsze było zwycięstwo 1:0. Cały wyjazd wspominam więc bardzo dobrze, z wyjątkiem incydentu z rozpylonym gazem, który wprowadził trochę zamieszania.
Po meczu z Rakowem można było odnieść wrażenie, że ktoś przewinął taśmę o kilka kolejek wstecz i z powrotem wrzucił GieKSę w tryb „mecz do ukłucia, ale nie do wygrania”. To nie był występ fatalny, ale zdecydowanie taki, który pozostawia po sobie uczucie niedosytu.
Kilka naprawdę obiecujących momentów w pierwszej połowie, trzy sytuacje, które aż prosiły się o lepsze ostatnie podanie lub dokładniejszy strzał, a jednocześnie za mało konsekwencji, by z Częstochowy wywieźć choćby punkt. Raków – drużyna w formie, w gazie, z szeroką kadrą – przycisnął po przerwie i to wystarczyło na jedno trafienie. Problem w tym, że my nie wykorzystaliśmy swoich szans wtedy, gdy mieliśmy ku temu przestrzeń. Zapraszam na plusy i minusy po meczu z Rakowem.
Plusy:
+ Pomysł na mecz w pierwszej połowie
Raków nie dominował od początku. GieKSa bardzo dobrze wyglądała w pressingu i w szybkim wyprowadzaniu piłki. Były momenty, w których to katowiczanie wyglądali dojrzalej – szczególnie do 30. minuty. Szkoda tylko, że z tego pomysłu nie udało się „wcisnąć” bramki.
+ Jędrych i Klemenz
W pierwszych 30 minutach GieKSa miała sytuacje… po stałych fragmentach i dobitkach właśnie środkowych obrońców. Jędrych dwa razy huknął z powietrza tak, że gdyby piłka zeszła, choć o pół metra, mielibyśmy kandydata do gola kolejki. Klemenz czyścił kluczowe akcje Rakowa – chociażby Makucha z 19. minuty. Solidny występ tej dwójki, szczególnie w pierwszej połowie.
Minusy:
– Niewykorzystane setki
To jest największy grzech tego meczu. Sytuacja 3 na 1 w 37. minucie – Zrel’ák mógł strzelić albo wystawić, a nie zrobił… niczego. W drugiej połowie Marković z pięciu metrów trafił w poprzeczkę, mając przed sobą pół bramki. W takim spotkaniu, jeśli masz 2-3 okazje, to musisz coś z nich zrobić, jeśli chcesz myśleć o wygranej.
– Statyczna reakcja przy straconej bramce
To był gol, którego można było uniknąć, bo sama akcja nie była wybitnie skomplikowana. Niestety Galan był spóźniony, a Brunes zupełnie niekryty. Raków przyspieszył w drugiej połowie, ale to nie był jakiś huragan – po prostu konsekwentna i cierpliwa gra.
– Głęboko i chaotycznie w drugiej połowie
Po 60. minucie w zasadzie przestaliśmy utrzymywać piłkę. Oderwane akcje, straty, chaos, brak wyjścia do pressingu. Raków to wykorzystał i zamknął GieKSę na długie minuty. Paradoksalnie – nie tworzyli sytuacji seryjnie, ale całkowicie przejęli inicjatywę. A my nie potrafiliśmy odpowiedzieć.
Podsumowanie:
GKS nie zagrał w Częstochowie meczu złego. Zagrał mecz… do wzięcia. I właśnie dlatego jest tyle rozczarowania.
To spotkanie nie zmienia obrazu całej jesieni. Wręcz przeciwnie – potwierdza, że ta drużyna gra dobrze. 6 zwycięstw w 7 ostatnich meczach przed Rakowem to nie przypadek. 20 punktów po jesieni w tak spłaszczonej tabeli to naprawdę solidny wynik. GieKSa po fatalnym starcie wróciła do ligi z jakością.
Ten mecz można było zremisować. Można było nawet wygrać. Nie udało się – ale też nie ma tu powodu, by bić na alarm. Przy takiej dyspozycji, jak z Motoru, Korony, Niecieczy, Jagiellonii, Pogoni czy w pierwszej połowie z Rakowem – GKS będzie punktował. Wiosna zacznie się praktycznie od zera, bo cała dolna połowa tabeli wciągnęła się w walkę o utrzymanie.
GieKSiarz
Gdy wydaje nam się, że i tak dużo przeżyliśmy w tym roku, GieKSa dokłada kolejną cegiełkę. Do wspomnień. Do historii. Do legendy. Rok 2025 to kolejny, który będziemy mogli wspominać z rozrzewnieniem i dumą. To nie jest jeszcze podsumowanie, bo czeka nas niedzielny mecz z Rakowem Częstochowa. Ale to, jak szybko Nowa Bukowa zaczęła pisać swoją historię, jest po prostu ewenementem. Ten stadion to już nie nowość i ciekawostka. To miejsce, w którym JUŻ przeżyliśmy piękne chwile, o których będziemy pamiętać na zawsze.
Wczorajsze późne popołudnie i wieczór było magiczne. Nie pamiętam tak głośnych i długich podziękowań i świętowania po meczu. Mimo mniejszej niż na meczach ligowych frekwencji było w tym tyle esencji, a euforia utrzymująca się po bramce Bartosza Nowaka była ciągle wyczuwalna. Nasz zespół osiągnął naprawdę wielki sukces ogrywając – nie waham się tego określenia użyć – obecnie najlepszą drużynę w Polsce. Tak, Jaga mimo chwilowego zawahania (które i tak nie jest naznaczone porażkami), jest w mojej opinii najlepiej i najrówniej grającą drużyną naszej ekstraklasy. I co najlepsze – GieKSa wygrała ten mecz zasłużenie. Znów żelaznym realizowaniem taktyki i przede wszystkim efektywnością w działaniu. Piłkarze Jagi dwoili się i troili próbując wejść w nasze pole karne, a wręcz bramkowe, ale zaraz mieli naprzeciw siebie gąszcz nóg i tułowi katowickich rywali. Nasi piłkarze byli jak smok, któremu w momencie obcięcia jednej nogi (czytaj minięciu jednego przeciwnika), wyrastały trzy nowe. Przez to Jaga nie stworzyła sobie bardzo klarownych sytuacji. Było kilka zamieszań, kilka strzałów z dystansu, kilka interwencji Strączka. Ale summa summarum, podobnie, jak w meczu z Pogonią, zagrożenia wielkiego z tej ofensywy Jagi nie było.
Pan Piłkarz Bartosz Nowak… Boże. Przecież to jest obecnie najlepszy piłkarz ekstraklasy. Inteligencja i efektywność tego zawodnika sprawia, że śmiało może on kandydować do najlepszego piłkarza GKS w ostatnim dwudziestoleciu. Przy czym nie mówimy tu o dorobku, długiej grze, tylko walorach czysto piłkarskich. Uważam, że od czasu Przemysława Pitrego nie mieliśmy tak dobrego zawodnika, tyle że Bartek i od tego zawodnika jest dużo lepszy. To inny poziom, inna liga. Cieszmy się, że mamy takiego piłkarza w swoich szeregach. W poprzednim sezonie trochę kręciliśmy nosem, bo choć zawodnik imponował swoimi niekonwencjonalnymi zagraniami i również był efektywny, zaliczał asysty, to jakoś mieliśmy wrażenie, że jest tego za mało, jak na jego potencjał. Teraz ten potencjał wybuchł ze zdwojoną siłą. Zawodnik jest to wprost doskonały i dla takich ludzi dzieci zaczynają się interesować piłką nożną i wieszają plakaty nad łóżkiem. Po prostu mistrz.
W wywiadzie dla GieKSaTV Bartek powiedział, że pierwsza bramka to w zdecydowanej większości zasługa Marcela Wędrychowskiego. Mam z tym stwierdzeniem problem, bo zgadzam się, ale nie do końca. To znaczy uważam, że większość zasługi w tym golu jest i Marcela, i Bartka. Wiem, że to wbrew logice, ale trudno. Zaraz się skupię na Marcelu, ale to co zrobił Bartosz tym minięcie na spokoju przeciwnika to też był majstersztyk. Przecież gdyby uderzył od razu, ryzykowałby trafieniem w blokujących przeciwników. A tak zamarkował strzał, nawinął i już nie miał żadnych przeszkód, by trafić do siatki. To był jego kunszt. Wielu piłkarzy stosuje nadmierne dryblingi, nawet w takich sytuacjach, ale często są one zupełnie bez sensu. Tutaj było to działanie w ściśle określonym celu – zwiększenia prawdopodobieństwa zdobycia bramki. I to się udało perfekcyjnie.
W pierwszej połowie Bartek często stosował taki subtelny pressing, próbował przewidzieć błąd rywala, więc gdy Piekutowski miał piłkę, robił taki ruch, to w lewo, to w prawo, by ewentualnie przeciąć piłkę. Dosłownie pomyślałem sobie wtedy, że mało prawdopodobne jest, że coś takiego się uda, ale po chwili przyszła druga myśl: Pan Piłkarz Bartosz Nowak wie, co robi i skoro tak robi, to jest duża szansa, że w końcu będzie z tego efekt. I choć nie bezpośrednio, to jednak taki błąd przeciwnika wykorzystał właśnie Marcel Wędrychowski. To jak katowicki De Bruyne wyczuł i doskoczył do golkipera gości, to też była klasa. Liczyła się szybkość. I oczywiście geneza tego gola jest po stronie Marcela. A potem był już kunszt Nowego.
W ataku zagrał tym razem Ilja Szkurin. Zawodnik przepychał się z rywalami, walczył. Sytuacji przez sporą część meczu nie miał. Ale jak już przyszło do pokazania swoich umiejętności, to i tu Białorusin spisał się świetnie. Najpierw świetne przyjęcie klatką, potem asysta oczywiście od Nowaka, no i pozostało już pewne wykończenie. Choć przyznam, że bardziej niż ten gol, podobało mi się zachowanie Ilji, przy golu na 3:1. Poszedł jak ten dzik na Vitala i już sam nie wiem, czy nasz zawodnik dziubnął tę piłkę czy rywal, ale ta agresja to było coś wspaniałego i doprowadziła ona do tego, że piłka trafiła pod nogi Nowaka, a ten – znów w wybitny sposób – strzelił niczym bilą do łuzy. W ogóle mam wrażenie między Szkurinem, a Nowakiem jest jakaś chemia, to jak współpracują i cieszą się wspólnie po bramkach, ten uśmiech na ustach i radość – coś pięknego. A Ilja w ogóle jeszcze punktuje u mnie dodatkowo tym, że ma kota – ale to już prywata 😉
Około 80. minuty byłem też pod wrażeniem jednej rzeczy i bardzo ceniłem nasz zespół. Mianowicie za to, że nie cofnęliśmy się do głębokiej defensywy. Oczywiście kilka razy byliśmy bardzo głęboko, bo Jaga rzuciła na nas wszystkie siły, do Imaza dołączyli Pululu czy Pietuszewski i mając dwubramkową stratę, logicznym było, że ruszą na nas. I czasem zakotłuje się w polu karnym. Jednak GieKSa starała się jak tylko mogła oddalić grę i dość często to się udawało. Ceniłem to dlatego, bo nieraz w takiej sytuacji zespoły cofają się już na stałe w swoją szesnastkę i tylko czekają na wymiar kary. Zamiast po prostu grać swoje. Powiedziałem sobie wtedy w duchu – właśnie w tej 80. minucie – że jeśli GKS straci dwa gole, to nie będę miał żadnych pretensji za ten sposób gry, bo ostatecznie to zmniejsza ryzyko utraty bramek, a nie zwiększa. Ostatecznie Jagiellonia strzeliła gola z rzutu karnego, bo Rafał Strączek w drugim meczu z rzędu znokautował rywala (poprzednio Kuuska, teraz Pozo), ale to była jedyna bramka gości w tym spotkaniu. I Rafał się do tego przyczynił również, broniąc dobrze i pewnie.
Ten mecz miał kilka analogii ze spotkaniem z ekstraklasy z poprzedniego sezonu. Znów wygraliśmy 3:1. Znów gola strzelił Pululu. I znowu katowiczanie zdobyli bramkę po fatalnym błędzie rywali w wyprowadzaniu piłki. Wtedy Nowak odebrał piłkę Halitiemu i gola strzelił Adrian Błąd, tym razem to Nowy był egzekutorem po świetnym odebraniu od Piekutowskiego. I znów euforia.
Dodajmy, że to już druga bramka w tym sezonie, w której nasz piłkarz odbiera piłkę bramkarzowi przeciwnika. W Płocku Rafałowi Leszczyńskiemu futbolówkę sprzed nosa zgarnął Marcin Wasielewski. Pressing się opłaca!
Nie zapominajmy też o świetnej defensywie naszej drużyny. To była kontynuacja gry z meczu z Pogonią. Poświęcenie, żółty (w tym przypadku czarny) mur naszych piłkarzy, wślizgi, bloki i wybloki. To co było naszym mankamentem na początku sezonu, w dwóch ostatnich meczach stało się chlubą. Nasz zespół znakomicie gra w obronie. A jeśli dołożymy do tego fakt, że nie opieramy się tylko na kontrach, tylko budujemy ciekawie swoje akcje ofensywne, można powiedzieć, że rozwój tej drużyny trwa w najlepsze.
Kolejnym naszym problemem były tracone nałogowo bramki do szatni. Już o tym zapomnieliśmy, choć Pululu akurat trafił na kilka minut przed końcem. Ale ostatnio mamy mecze na zero z tyłu, tych goli do szatni też po prostu nie zaliczamy. A tymczasem trend się odwrócił. Gdy ja się cieszyłem, że mamy spokojne 0:0 do przerwy i jedna minuta doliczona, GieKSa przeprowadziła swoją skuteczną akcję. Dla mnie to był totalny bonus, bo mentalnie byłem przy remisie do przerwy. A potem w doliczonym czasie całego meczu Bartosz ponownie strzelił gola.
Euforia po tej bramce była niebywała. Z wszystkich spadło ciśnienie. Te okrzyki „GKS! GKS!” i „Loooo, lolo loooooooo” po bramce przypominały stare czasy, jeszcze z lat 90., kiedy właśnie tak celebrowało się bramki. Absolutnie piękna sprawa.
Trener oczywiście na konferencji jest „oficjalny”, więc gdy zapytałem go, czy ma satysfakcję, że utarli nosa Jagiellonii za ten mecz ligowy, który się nie odbył powiedział, że nie rozpatruje tego w takich kategoriach. Za to my, jako kibice możemy – bo to też jest kwintesencja kibicowania, takiego bym powiedział w stylu angielski, czyli takie prztyczki, docinki. Więc troszkę Jaga dostała za swoje za to, że nie przygotowali boiska i lekceważąco podeszli zarówno do naszej drużyny, jak i kibiców, którzy do Białegostoku przyjechali. Chytry traci. Więc nie było co kombinować, trzeba było w tamtą niedzielę zagrać. Choć może Jaga wiedziała, co ją czeka i po prostu się bała?…
Myślałem o takim performancie, żeby trenerowi Siemieńcowi wręczyć łopatę do odśnieżania po meczu, ale stwierdziłem, że nie będę takich cyrków robił, choć wydaje mi się to całkiem zabawne (ach, pamiętny Puchar Pepco). Jednak nawet gdybym już miał sprzęt przygotowany, to w ostatniej chwili bym zrezygnował. Widząc przybitego trenera gości, włączyłaby mi się empatia i po prostu bym mu już nie dowalał. Poza tym mógłbym z tej konfrontacji nie wyjść żywy 😉
Jesteśmy w ćwierćfinale. Po raz pierwszy od 21 lat. W końcu po latach upokorzeń, kompromitacji i pucharowych dramatów, przeszliśmy już trzy rundy i zagramy na wiosnę w tych rozgrywkach. Czy znów naszym przeciwnikiem będzie ekipa z ekstraklasy? A może jakaś drużyna z niższej ligi? W ósemce znalazły się Avia Świdnik, Zawisza Bydgoszcz i Chojniczanka. To byłyby bardzo ciekawe opcje. W każdym razie droga na Narodowy zrobiła się realna. Trzeba będzie walczyć o to ze wszystkich sił.
W niedzielę Raków. Na zakończenie roku. GKS Katowice ma obecnie sześć zwycięstw w siedmiu ostatnich meczach. Bilans to znakomity. Trochę osób wieszczyło, że po porażce z Piastem w pozostałych spotkaniach nie zdobędziemy już żadnych punktów, że wszystko przegramy. Tymczasem mecz w Białymstoku się nie odbył, a potem z Pogonią i Jagą GKS po bardzo dobrej grze odniósł zwycięstwa. Naprawdę – wierzmy w tę drużynę.
Oczywiście z Rakowem łatwo nie będzie, bo piłkarze Marka Papszuna złapali dobry rytm. Odprawili z kwitkiem Rapid Wiedeń i Arkę strzelając im po cztery gole, wyeliminowali także Śląsk Wrocław. Więc przeciwnik jest trudny, ale przecież w lutym pokonaliśmy go w Częstochowie. A GieKSa jest na tyle w dobrej dyspozycji, że nie ma powodów, by nie wierzyć, że przy Limanowskiego nasz zespół nie jest w stanie grać o zwycięstwo.
Solski
1 czerwca 2018 at 08:24
Z tego co sobie przypominam na temat szacunku, to nawet jak przychodził trener Paszulewicz to wyraźnie powiedział, że na szacunek kibiców piłkarze muszą sobie zasłużyć swoją gra i zaangażowaniem. A co zrobili każdy wie.
kato
1 czerwca 2018 at 13:19
SZACUNEK DLA KIBICÓW!!!
O piłkarzach nie ma co się wypowiadać, bo już wszystko zostało powiedziane i napisane.
INO GIEKSA!!!
Mateusz
1 czerwca 2018 at 14:53
Najwidoczniej Janicki to też niewłaściwa osoba na sternika GieKSy i bardziej niż z kibicami trzyma z szatnią tych paralityków.
A
1 czerwca 2018 at 15:26
Podpisuje sie pod tym w 100%
Mecza
1 czerwca 2018 at 16:07
Brawo Janicki, ja już pisałem że wszytsko już było wymienione i nadal źle. Od prezydenta Katowic po prezesa klubu. Został stadion do wymiany i podejście kibiców. Stadion nie przeszkadza, szukajcie w sobie problemu. Roszczeniowość jakbyśmy byli Realem Madryt w 1 lidze. Jesteśmy jednymi z wielu i zejdźcie na ziemię, przetańczy żyć latami 90.
Joozak
1 czerwca 2018 at 16:30
Wypowiedź odpowiedzialnego Prezesa, który myśli o ściągnięciu nowych piłkarzy. Na oceny poczekajmy do rozliczeń z tego sezonu, które jeszcze nie nastąpiły.
Mecza
1 czerwca 2018 at 17:50
Miłość kibica do klubu jest bezwarunkowa. Jeśli ktoś czuje się, że jest oszukiwany niech zamilknie aby nie jątrzyć. Zawsze może sobie zmienić obiekt upodobań. Sosnowiec wszedł, idźcie tam. Zauważyłem wiele nowych nicków po porażkach, tak jakby tylko czekali na to. W życiu się nie układa to znajdą upust emocjom na tej stronie. Może to jednak taka wojenka hybrydowa, trole konkurencji mający na celu skłócenie kibiców lub nawet (niektórzy nawołują) wycofanie się miasta. Czemu to ma służyć? Internet za chwilę będzie więcej znaczył niż ustawka w lesie.
Mecza
1 czerwca 2018 at 17:54
Każdy z nas śpiewał czy wygrywasz czy nie. Zgoda, że piłkarze spieprzyli ale też już pisałem, że gdyby w pracy mnie obrażano gorzej bym pracował a mając długą umowę to już bym robił na złość tym co mnie obrażają, śmiałbym się z nich i jeszcze oni by mi za to płacili.
Błażej
1 czerwca 2018 at 18:28
W pracy to by Cię już dawno wywalili
Mecza
1 czerwca 2018 at 18:47
@Błażej brawo, ale to jest k. klub piłkarski, inaczej trzeba postępować z pracownikami. Tu nie chodzi tylko o GKS, tak jest na całym świecie. Czytałeś pewnie jak Dudek scementował całe Zagłębie, on się wiecznie uśmiecha nawet po porażkach. Chodzi po klubie i każdemu wchodzi w tyłek aby ten się dobrze czuł. Jak jesteś przeciętny to motywacja może zdziałać cuda. Dlaczego w GKS każdy przychodzący dobry, na którego klub wydaje krocie bo przychodzi Pan Piłkarz z ekstraklasy jest po 6 miesiącach do bani? Odpowiedz sobie na pytanie.
Mecza
1 czerwca 2018 at 18:51
U nas wszedł Paszul zimą do szatni z pianą na ustach i hasło wymagać, wymagać, wymagać. Przed Paszulem jest przyszłość ale musi pokory nabrać. On mi naprawdę przypomina Nawałkę, ale tego przed pracą z Benhakerem. Nawałka potrafił spóścić bogaty Lubin do 1 ligi. Jak umiejętności są zbliżone decyduje psychik i komfort pracy.
Irishman
2 czerwca 2018 at 07:07
@Mecza, co Ty piszesz?
Kibice u nas są na wielkim poziomie! Nie pamiętasz, jak kiedyś często były jakieś dymy, jak klub płacił ogromne odszkodowania i to jako recydywista??? To się zmieniło!
A jak twierdzisz, tak jak prezes, że u nas piłkarze są jakoś specjalnie obrażani, gorzej traktowani przez kibiców niż gdzie indziej albo niż kiedyś to chyba, obaj jesteście jacyś… no nie wiem, jacyś „odrealnieni” od piłki nożnej! Jasne, ze u nas nie będzie nigdy tak sielankowo jak na jakichś wioskach. Ale tu są Katowice, klub z tradycjami i aspiracjami! Tu można fajnie zarobić, fajnie żyć ale wymagania też są większe! I jak jeden z drugim piłkarzem tego nie potrafi docenić, a z drugiej strony znieść, TO DROGA WOLNA, BO SIĘ TU NIE NADAJE!!!
Piszesz, ze wszystko się zmieniło tylko kibice tacy sami. A to już nie pamiętasz, jak rok temu właśnie kibice rozłożyli parasol ochronny nad piłkarzami pod hasłem „cała GieKSa razem”. Sam byłem j..ny jak ostro pisałem ale zrozumiałem i się podporządkowałem. I właśnie wtedy Brzęczek, tak jak Dudek bronił piłkarzy, uśmiechał się, a prezes się z nimi kumplował. I co dostaliśmy w zamian???? Wstyd z Kluczborkiem i pokazanie kibicom w Grudządzu, że mają na nas wy…ne! BEZ REAKCJI KLUBU!!!
I Ty jeszcze śmiesz zarzucać (niestety wraz z prezesem, którego dotąd bardzo wysoko ceniłem, choć za pozyskiwanie kasy mimo fatalnych wyników nadal go cenią, ale na fuzbalu się moim zdaniem nie zna!), że winni są kibice?????
Nie @Mecza, u nas niestety przez te wszystkie lata po upadku nie spotkały się razem trzy rzeczy, które mogły razem dać awans. A może nawet dwie z tych trzech by wystarczyły. Chodzi mi o:
– dobre warunki finansowo-organizacyjne
– dobry prezes, który by to wykorzystał
– dobry trener.
Kibice są już dawno w ekstraklasie, a piłkarze…. moim zdaniem są wszędzie tacy sami. Ale ci, nasi są już zasiedziali, przegrani, zdemoralizowani, skłócenie z naszym środowiskiem, a być może i z trenerem, który jak się nie ogarnie to skończy jak Mandrysz, a nie jak Nawałka, bo do niego mu BAAAAARDZO DALEKO!
Ich trzeba po prostu MAKSYMALNIE wy…transferować. I trzeba to było zrobić już rok temu, czego wtedy nie zrobiono i dziś za to płacimy jeszcze większym upokorzeniem!!!
A nie kibiców jak sugerujesz.
Pozdrawiam!
Irishman
2 czerwca 2018 at 07:32
@Mecza, jeszcze odnośnie Nawałki. Poczytaj sobie jaki Nawałka ma stosunek do piłkarzy. On ani się nie uśmiecha, wchodząc piłkarzom w tyłki, ani nie opowiada, że będzie dla nich „katem” – zresztą on w ogóle mało udziela się medialnie – chyba, że musi. Ale za to na jego zajęciach albo na zgrupowaniach, które prowadzi panuje ŻELAZNA DYSCYPLINA! I to, plus świetny zmysł taktyczny wystarczało i na młodzież GieKsy, i na gwiazdorów w Górniku, i na gwiazdy w reprezentacji.
A co do piłkarzy, to tak jak pisałem wszyscy są tacy sami. A to jacy są w danym klubie zależy od tego oczywiście jakie warunki im się stworzy ale też przede wszystkim na co się im pozwoli, czego się od nich wymaga!
Ale ci nasi obecni są już tak zmanierowani i poobrażani, że choćby nie wiem co, to w Katowicach nic nie osiągną!
I dlatego mam prośbę, a właściwie błaganie (skoro ani żądań, ani próśb kibiców klub nie spełnia) w stosunku do prezesa. Jeśli, któryś miałby zostać, to BŁAGAM, nie dłużej niż na rok. Bo i klub, i Pan z nimi przegra. A jak zostaną tu na dłużej, to będą z nimi przegrywać także Pana następcy!
Fridek76
2 czerwca 2018 at 09:20
Brawo Irishman sama prawda. Rozbawił mnie mecza tekstem jak sie nie podoba to….
A moze trzeba cos zrobic aby bylo lepiej a nie udawac ze jest fajnie super bo z takim podejsciem to my kolejne lata spedzimy w 1 lidze.
Mecza
2 czerwca 2018 at 09:52
Po prostu inny punkt spojrzenia. Wszędzie są tacy sami piłkarze a u nas znowu w plecy. Przydałoby się coś ugrać czasem, jak inni. Tak naprawdę dopiero drugi sezon próbowaliśmy wywalczyć awans. Taka Teramalica mająca więcej pieniędzy chyb 4 czy 5 lat próbowała. Zapomnijcie i przestańcie używać słowa awans, nie będzie go w przyszłym sezonie. Trzeba na nowo drużynę stworzyć która będzie docierać się przez 2 lata i co rundę najsłabsze ogniwo wymieniać. Wszystko się uda jak będzie spokój i stabilizacja a nie kelejne rewolucje. Wątpię tylko czy mamy odpowiednich ludzi do zrobienie tego.Faktycznie ten awans może być na otwarcie stadionu i niech nikt nie będzie zaskoczony.
Irishman
2 czerwca 2018 at 12:07
I z tym się mogę zgodzić tylko najpierw rewolucja i to taka, o jakiej będzie się mówić latami, a potem spokojna robota!
Mecza
2 czerwca 2018 at 13:17
Tylko znowu kibice nie mogą wymuszać presji na prezesie, dyrektorze aby Ci robili głupie ruchy pod publikę. Przecież Cygan za bardzo słuchał głosu ludu, stąd nadal ponosimy konsekwencje. Transfery które ze zdrowym rozsądkiem nie miały nic wspólnego ale za to musiały „pokazać” że coś się robi a lud łykał.
artur
2 czerwca 2018 at 16:58
To po co w ogóle startować w 1 lidze skoro nie gra się o awans. Wasza filozofia podcina skrzydła. Przez te 13 lat tyle słabych drużyn awansowało i do dziś grają w e-klasie a wy gadacie o ambitnych planach budowania zespołu. Przecież oni od dekady budują zespół a są pośmiewiskiem w kraju. Bronicie prezesa i zarządu a to oni odpowiadają za te lata wstydu.
Mecza
2 czerwca 2018 at 17:44
@artur, przez dekadę w 1 lidze to GKS walczył o przetrwanie a nie o awans. Awans to tylko marzenie kibiców nie mające żadnych podstaw. Przecież przez te pierwsze 10 lat w 1 lidze myśmy drżeli o licencję na 1 ligę a co dopiero myśleć wyżej. Można mówić o przegranym awansie w okresie ostatnich dwóch lat a jeśli był przegrany trzeba zrobić rewolucję. Wydaje mi się że rewolucja to jakieś 25% szansy na awans od razu i to nie jest podcinanie skrzydeł ale realna ocena. Nawet gdyby przeszedł prywatny inwestor i powiedział, wykładam 50mln na transfery i chcę awansu tu i teraz ja bym wszystkich oszczędności na powodzenie takiej akcji nie postawił.
Wojtek
2 czerwca 2018 at 19:38
Jeśli za miejsca od 4-6 dostaną 8mln zł to wolą zostać w 1 lidze niż zapłacić bońkowi 10 mln za licencje do ekstraklasy i tak co roku 8mln do przodu to jest biznes a kibice to ciule którzy przychodzą i wierzą w awans a ja między nimi koniec i kropka od następnego sezonu mają 2 karnety mniej mój i syna
Mecza
2 czerwca 2018 at 20:43
@Wojtek, sam nie wiesz co piszesz. Shellu, Błażej, kosa robicie super robotę ale czasem zapominacie, że na Was spoczywa większa odpowiedzialność za słowa. Materiały są ciekawe i wyraźne ale cześć kibiców wyciąga niezrozumiałe wnioski dla siebie. Taka samo nakręcająca się spirala niechęci do klubu. Szybko z tego nie wyjdziemy. Chyba potrzebny stadion i kilka sezonów w ex, nowe pokolenie.