Po meczu GKS Katowice – Odra Opole odbyła się tradycyjna konferencja prasowa, podczas której wypowiedzieli się trenerzy obu zespołów – Jacek Paszulewicz i Mariusz Rumak.
Mariusz Rumak (Odra Opole):
W naszym wykonaniu były to dwie zupełnie różne połowy – nawet nie chodzi o wynik, ale o sposób grania. W pierwszej nie graliśmy tego, co sobie zakładaliśmy, nie graliśmy tego, co potrafimy grać, co graliśmy w poprzednich spotkaniach i co widać w treningu. Było dużo błędów indywidualnych, bojaźni, brakowało też ostatniego podania. Straciliśmy dwie bramki po błędach indywidualnych, jedną z nich do szatni i był to trudny moment dla zespołu. Cieszę się niezmiernie, że zespół zareagował w ten sposób i do końca grał o każdy centymetr boiska. Zaczęliśmy pokazywać jakość, utrzymywaliśmy się przy piłce, czyli to, co zakładaliśmy sobie od początku meczu. Stwarzaliśmy sytuacje i dostaliśmy nagrodę w postaci jednego punktu i dwóch bramek, z czego się niezmiernie cieszę, bo buduje się kolektyw, mentalność. W Katowicach zawsze się trudno gra, co słyszałem z opowieści, bo to był dla mnie pierwszy raz na tym stadionie. Wiem, że stać nas natomiast na więcej i jeśli odblokujemy hamulce w głowie i moi piłkarze uwierzą, że od pierwszej minuty mogą tak grać, to możemy być jeszcze groźniejsi.
Jacek Paszulewicz (GKS Katowice):
Przepraszam państwa za zwłokę i za to, że nietypowo – oddzielnie – robimy dzisiaj tę konferencję. Powaga sytuacji i atmosfera w szatni, która była po tym remisie, wymagała tego, żeby dłużej zostać z zespołem. Zakładaliśmy dzisiaj wiele rzeczy, ale najważniejsze było to, żeby zdobyć 3 punkty. Nieważny był styl, stąd jakość spotkania – szczególnie z naszej strony – była słabsza niż w poprzednich spotkaniach, a na ironię losu zdobyliśmy dwie bramki i mecz się ułożył idealnie, aby się przełamać i wrócić do normalności. Być może te dwie bramki nas uśpiły, bo w drugiej połowie oddaliśmy kontrolę nad spotkaniem i dwa błędy zostały wykorzystane znowu przez przeciwnika. My klarownych sytuacji sobie nie stworzyliśmy, myślę o drugiej połowie, kilka strzałów. Nie chcę zwalać na sędziego, czy mógł gwizdać karnego, czy nie. W poprzednich spotkaniach mogliśmy bez pomocy sędziego wygrywać te spotkania i dzisiaj rozmawiać w całkiem innej atmosferze. Sytuacja jest bardzo ciężka, jeśli chodzi o zdobycz punktową. Nie można odmówić umiejętności i braku realizacji założeń i chciałbym tu mimo wszystko bronić zespół. Zakładaliśmy sobie skuteczną grę, a nie grę, która miała się podobać i ponosić naszych fanów. Nie udało się. Zdobyliśmy jeden punkt, który z jednej strony szanujemy, ale z drugiej wiemy, że nic nam on nie daje.
Jeśli chodzi o przyszłość moją i zespołu, to do dnia jutrzejszego zostaną podjęte decyzję, będziemy szukali najlepszego rozwiązania dla zespołu. Dobro GKS Katowice jest najważniejsze. Mam nadzieję, że napis wyryty przez kibiców, że „zwycięży ten kto wytrwa” będzie dalej przyświecać kibicom i całemu klubowi i ten sukces w końcu przyjdzie.
Rozmawiamy na temat optymalnych rozwiązań dla drużyny. Jeśli w gronie kierownictwa klubu dojdziemy do takich wniosków, że moje odejście jest jedyną drogą, żeby zespół zaczął funkcjonować tak, jak wszyscy tego oczekują, to w dniu jutrzejszym przestanę pełnić funkcję pierwszego trenera. Jeśli znajdziemy inne rozwiązanie, które będzie z korzyścią dla zespołu, następne spotkanie poprowadzę jako pierwszy trener. Proszę się wstrzymać na 24 godziny, bo jesteśmy dopiero po meczu i emocje nie są dobrym doradcą, a dobro GKS jest na pierwszym miejscu.
Jeśli chodzi o teorie spiskowe, to nikt nikogo za rękę nie złapał i ja wierzę w ludzi i zespół. Oczywiście mamy 22 zawodników i tylko 11 lub 14 jest zadowolonych, tych którzy grają. Pamiętajmy, że projekt zmian, który został wprowadzony – m.in. przez moją osobę – dotyka wszystkich. Przyjście nowego trenera wiąże się przeważnie z tym, że jest zmiana systemu, w którym kilku zawodników może już nie mieć miejsca, więc ofiar na pewno będzie więcej. Myślę, że ten zespół jest na tyle doświadczony, że nie dopuszczam myśli, że piłkarze grali wbrew mnie, kibicom czy klubowi. Większość z nich znałem wcześniej z pracy czy z boiska. Myślę że te czasy minęły i dopóki nie złapiecie państwo nikogo za rękę w tych teoriach spiskowych, to będę się upierał, że wszystko zostało zrobione tak, jak należy, natomiast na wynik składa się wiele rzeczy. Nie możemy w tej chwili mówić już o braku szczęścia, bo dzisiaj, gdybyśmy mieli więcej sytuacji, to moglibyśmy mówić, że niewykorzystane sytuacje się zemściły. Dzisiaj zagraliśmy rozważnie, ale powtórzę po raz kolejny – i nie jest to krytyka – tak klasowy zespół jak GKS Katowice, bo nadal uważam, że to jest jeden z najlepszych zespołów w pierwszej lidze, nie może dać sobie wydrzeć zwycięstwa prowadząc 2:0 i nad tym ubolewam, bo gdyby było odwrotnie, przekaz i odbiór tego remisu byłby inny niż to, jak roztrwoniliśmy dwubramkowe prowadzenie.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Po ostatnim meczu z Arką Gdynia, humory w Katowicach były bardzo dobre. GieKSa odbiła się od dna i w fantastycznym stylu pokonała gdynian. Piłkarze Rafała Góraka chcieli podtrzymać tę passę. Ten sam plan miał jednak Górnik Zabrze, który również efektownie odprawił z kwitkiem Pogoń Szczecin. Przy Roosevelta zapowiadało się naprawdę świetne widowisko, przy rekordowej – 28-tysięcznej – frekwencji.
W GieKSie nastąpiła jedna zmiana w porównaniu z meczem z Arką. Kontuzjowanego Alana Czerwińskiego zastąpił Lukas Klemenz, czyli bohater meczu z gdynianami. W składzie zabrzan ponownie zabrakło Lukasa Podolskiego (ale był już na ławce), mogliśmy natomiast obawiać się dynamicznych Ousmane Sowa i Tofeeka Ismaheela.
Początek meczu był wyrównany, ale drużyny nie stwarzały sobie sytuacji bramkowych, choć gdyby w 5. minucie Adam Zrelak dobrze przyjął piłkę wyszedłby sam na sam od połowy boiska z Łubikiem. W 11. minucie lekko uciekał Klemenzowi Tofeek Ismaheel, który wbiegł w pole karne i nawijał naszego obrońcę, ale Lukas ostatecznie zablokował ten strzał. W 19. minucie Kubicki bardzo dobrze obsłużył prostopadłym podaniem Ambrosa, który kąśliwie uderzał, ale Dawid Kudła bardzo dobrze obronił ten strzał. Pięć minut później w pole karne próbował wdzierał się Borja Galan, ale jego strzał został zamortyzowany. W pierwszych trzydziestu minutach nieco lepiej prezentował się Górnik i mógł to przypieczętować bramką, gdy fatalną stratę przed polem karnym zaliczył Kacper Łukasiak, ale po wygarnięciu piłki przez Kubickiego nie doszedł do niej Liseth. Niestety cofnięta gra GKS nie opłaciła się. Galan dał bardzo dużo miejsca w polu karnym rywalowi, a Ousmane Sow skrzętnie to wykorzystał, wycofując piłkę na 16. metr do Patrika Hellebranda, który pewnym strzałem pokonał Kudłę. W końcówce GKS miał kilka stałych fragmentów gry, ale w przeciwieństwie do meczu z Arką, tutaj nie było z tego żadnego zagrożenia.
Początek drugiej połowy mógł być fatalny. Klemenz wyprowadzał tak, że podał do przeciwnika, piłka zaraz poszła do niepilnowanego Janży, ten wycofał do Sowa, analogicznie jak ten zawodnik w pierwszej połowie, jednak Sow strzelił technicznie obok słupka. Po chwili, w zamieszaniu w polu karnym po wrzucie z autu Kowalczyka, ekwilibrystycznie do piłki próbował dopaść Kuusk, ale nic z tego nie wyszło. Po chwili i tak było 2:0. W 53. minucie piłkarze GKS zagrali niebywale statycznie w polu karnym. Dośrodkowywał Ambros, a kompletnie niepilnowany, choć wśród tłumu naszych (!) zawodników Liseth z bliska skierował piłkę do siatki. W 61. minucie znów rozmontowali naszą dziurawą obronę rywale, Janża znów mając lotnisko na skrzydle, popędził i wycofał po ziemi, a Sow tym razem strzelił niecelnie. Po chwili mieliśmy zmiany, weszli na boisko Aleksander Buksa i debiutujący w GKS Jesse Bosch. Trzy minuty później było po meczu, gdy doszło do absolutnie kuriozalnej sytuacji. Marten Kuusk zagrywał do Kudły. Problem w tym, że naszego bramkarza nie było w bramce i piłka wpadła do siatki ku rozpaczy estońskiego defensora. Kilka minut później swoją szansę miał Ismaheel, ale po dośrodkowaniu z prawej stroną i strzale zawodnika bardzo dobrze interweniował Kudła. W 81. minucie z dystansu uderzał wprowadzony na boisko Lukas Podolski, ale znów obronił bramkarz. W 88. minucie na strzał zdecydował się Kuusk, a piłka musnęła górną stronę poprzeczki. Po chwili była powtórka, uderzał z daleka Gruszkowski i również piłka otarła obramowanie, tym razem spojenie.
Wygląda na to, że GKS przegrał to spotkanie już przed meczem, ewentualnie w trakcie pierwszej połowy. Nie da się z Górnikiem Zabrze, grając tak asekuracyjnie, liczyć na cud i to, że rywale nie strzelą bramki. Dodatkowo po utracie bramki posypało się całkowicie wszystko i nie dość, że nadal nie mieliśmy nic z przodu, to jeszcze popełnialiśmy katastrofalne błędy z tyłu, a gospodarze skrzętnie to wykorzystali. Był to najsłabszy mecz GKS w tym sezonie. Nie chodzi o wynik. Sposób gry był nieprzystający ekstraklasowej drużynie.
23.08.2025, Zabrze
Górnik Zabrze – GKS Katowice 3:0 (1:0)
Bramki: Hellebrand (40), Liseth (53), Kuusk (64-s).
Górnik: Łubik – Kmet (70. Szcześniak), Janicki, Josema (76. Pingot), Janża, Kubicki, Hellebrand, Ambros (70. Podolski), Sow (69. Dzięgielewski), Liseth, Ismaheel (76. Lukoszek).
GKS: Kudła – Wasielewski, Klemenz, Jędrych, Kuusk, Galan (70. Gruszkowski) – Błąd (70. Łukowski), Kowalczyk, Łukasiak (61. Bosch), Nowak (78. Wędrychowski) – Zrelak (61. Buksa).
Żółte kartki: Nowak.
Sędzia: Szymon Marciniak (Płock).
Widzów: 28236 (w tym 4300 kibiców GieKSy).
Dotarła do nas smutna wiadomość o śmierci kibica GKS Katowice Grzegorza Sztukiewicza.
Grzegorz kibicował GieKSie „od zawsze” – jeździł na wyjazdy już w latach 90. Był także członkiem Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964”. Na kibicowskim forum wpisywał się jako NICKczemNICK, ale na trybunach był znany jako Sztukens.
Ostatnie pożegnanie będzie miało miejsce 4 września o godzinie 14:00 w Sanktuarium św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej – Gołonogu.
Rodzinie i bliskim składamy najszczersze kondolencje.
Sędzią sobotniego meczu Górnik Zabrze – GKS Katowice będzie Szymon Marciniak z Płocka. Śląski Klasyk odbędzie się w sobotę o godzinie 20.15.
Arbitra przedstawiać nie trzeba, ale jednak to zrobimy. Nasz sędzia międzynarodowy ma CV tak bogate, że ciężko objąć wszystko. Według portalu 90minut.pl pierwsze udokumentowane spotkanie to mecz Pucharu Polski w 2006 roku pomiędzy Spartą Augustów i Mrągowią Mrągowo. Szybko piął się po szczeblach kariery i już w kolejnym sezonie prowadził trzy mecze ówczesnej drugiej ligi, czyli zaplecza ekstraklasy.
Uwaga! Wówczas – 5 kwietnia 2008 poprowadził jedyny w swojej karierze mecz GKS Katowice, było to spotkanie w Turku, w którym GKS Katowice zremisował z miejscowym Turem 1:1. Poniżej możecie zobaczyć bramki z tego meczu, nakręcone przez autora niniejszego artykułu. Gola dla GKS zdobył wówczas Krzysztof Kaliciak, a wyrównał dobrze nam znany, grający później w GieKSie – Filip Burkhardt.
W sezonie 2012/13 przyszedł debiut w europejskich pucharach, gdy w Lidze Europy sędziował mecz Lazio z Mariborem. Dwa lata później zadebiutował w Lidze Mistrzów spotkaniem Juventus – Malmo.
Wyliczanie wszystkich prowadzonych przez Marciniaka meczów byłoby dużym wyzwaniem. Spójrzmy po prostu na zbiorczą liczbę spotkań, które prowadził konkretnym europejskim drużynom na przestrzeni tych lat – głównie w Lidze Mistrzów, a także w minimalnym stopniu w Lidze Europy:
Inter Mediolan – 10
Real Madryt – 9
Atletico Madryt – 8
Liverpool, PSG – 7
Juventus, Barcelona, Milan – 6
Bayern, Manchester City, Tottenham, Lyon, Benfica – 4
Sevilla, Feyenoord, Napoli – 3
W mniejszej liczbie prowadził też mecze takich drużyn jak m.in. Lazio, Fiorentina, Manchester United, Roma, BVB, Ajax, Bayer Leverkusen, Lipsk, Atalanta, OM, FC Porto, Chelsea, Sporting, Galatasaray czy Arsenal. Dodajmy, że w zestawieniu nie są uwzględnione spotkaniach w ramach choćby Klubowych Mistrzostw Świata, gdzie dodatkowo dwukrotnie sędziował Realowi Madryt.
W 2013 sędziował swój pierwszy finał Pucharu Polski – pierwszy z dwóch meczów Śląska Wrocław z Legią Warszawa. Później jeszcze trzykrotnie prowadził mecz finałowy na Stadionie Narodowym.
W swojej europejskiej przygodzie był arbitrem kilku spotkań, które obrosły legendą. Na przykład w 2017 był rozjemcą pierwszego meczu 1/8 finału Ligi Mistrzów, w którym PSG pokonało Barcelonę 4:0. Ten mecz był preludium do historii z rewanżu, gdzie Blaugrana po niesamowitej remontadzie zwyciężyła 6:1. Rok później w tej samej fazie na Marciniaka posypała się lawina krytyki po meczu Tottenham – Juventus (1:2), w którym nasz arbiter popełnił duże błędy. W 2023 roku sędziował w półfinale pogrom Realu Madryt przez Manchester City, kiedy podopieczni Pepa Guardioli wygrali 4:0. A w zeszłym sezonie niesamowite spotkania w 1/8 i 1/2 finału pomiędzy Atletico i Realem oraz Interem i Barceloną – w obu przypadkach były to rewanże. W derbach Madrytu arbiter miał absolutnie nietypową sytuację, gdy w konkursie jedenastek Julian Alvarez dwa razy dotknął piłkę – co dopiero – i to w wielkich kontrowersjach – wykazał VAR. Znowuż w pojedynku na Giuseppe Meazza widzieliśmy prawdziwy spektakl piłki. Gdy w 87. minucie Raphinia trafiał na 3:2 dla Barcelony, wydawało się, że jest pozamiatane. Wyrównał w doliczonym czasie Acerbi, a w dogrywce Nero-Azurri za sparwą Frattesiego przechyli szalę na swoją korzyść.
Szymon Marciniak od dekady prowadzi też mecze reprezentacji. Prowadził spotkania na Mistrzostwach Europy i Świata. W 2016 roku był rozjemcą meczów Hiszpania – Czechy, Islandia – Austria i Niemcy – Słowacja. Podczas Mundialu w Rosji sędziował spotkania Argentyna – Islandia i Niemcy – Szwecja z fenomenalnym trafieniem Kroosa w doliczonym czasie z rzutu wolnego. Na Mistrzostwach Świata w Katarze prowadził spotkania Francja – Dania i Argentyna – Australia, a na Euro 2024 Belgia – Rumunia i Szwajcaria – Włochy.
Na deser zostawiliśmy oczywiście największe sukcesy polskiego sędziego. Czyli sędziowane finały. Najpierw finał Klubowych Mistrzostw Świata 2024, w którym Manchester City pokonał Fliminense 4:0. City zapewniło sobie udział w turnieju poprzez wygranie Ligi Mistrzów w 2023 roku, który również prowadził polski sędzia – Anglicy pokonali Inter Mediolan 1:0 po golu Rodriego. No i nade wszystko mecz meczów, najważniejsze wydarzenie w czteroleciu światowej piłki, czyli finał Mistrzostw Świata 2022 w Katarze: Argentyna – Francja. Finał niebanalny, bo z dwoma golami Leo Messiego i hat-trickiem Kyliana Mbappe. Marciniak był świadkiem ukoronowania Leo Messiego jako najlepszego piłkarza w historii futbolu, zwieńczającego swoją piękną karierę tytułem Mistrza Świata.
Ma w swoim dorobku także prowadzone finały Cypru, Grecji i Albanii oraz Superpuchar Europy.
Przechodząc do spraw przyziemnych – w obecnym sezonie Marciniak prowadził cztery spotkania ekstraklasy, w których pokazał 16 żółtych kartek (średnio 4 na mecz) i ani jednej czerwonej. Podyktował jeden rzut karny – dla Pogoni w meczu z Arką.
Oficjalnie prowadził tylko jedno wspomniane spotkanie GKS Katowice, natomiast na uwagę zasługuje fakt, że Marciniak był gościem specjalnym i sędzią podczas turniejów Spodek Super Cup 2024 i 2025. W obecnym roku zrobił też rzecz niesamowitą – prowadząc mecz w Arabii Saudyjskiej wieczorem dzień przed turniejem, sobie tylko znanymi sposobami przemieścił się do Katowic, by w Spodku już być około godziny 15.00 zwartym i gotowym do pracy.
Będzie to pierwszy Klasyk Szymona Marciniaka, bo mimo wielu wybitnych spotkań, nie udało mu się jeszcze poprowadzić hiszpańskiego El Clasico pomiędzy Realem Madryt i Barceloną.
Irishman
20 września 2018 at 06:29
Nareszcie trener (przeciwników), który nie włazi nam kurtuazyjnie ale bez sensu w tyłek. A stwierdzenie o trudnym terenie na Bukowej, które ZNA Z OPOWIEŚCI po prosty W DYCHE!!!