W sobotę na Bukowej zawitają rezerwy Śląska Wrocław w składzie z jednym z najskuteczniejszych strzelców drugiej ligi. Sebastian Bergier z 16 golami na koncie plasuje się tuż za plecami Kamila Wojtyry (Skra) i Dawida Wolnego (Sokół), którzy przewodzą tabeli strzelców z 18 trafieniami.
Sebastian Bergier to wychowanek Śląska Wrocław. W klubie ze Stolicy Dolnego Śląska przeszedł przez wszystkie szczeble młodzieżowe, a niespełna trzy tygodnie przed swoimi 18 urodzinami zadebiutował w Ekstraklasie. Bramkostrzelny napastnik pokazuje duży potencjał i pokładane są w nim ogromne nadzieje. Na dowód tego, że we Wrocławiu mocno liczą na wychowanka, było podpisanie nowej trzyletniej umowy z opcją przedłużenia o kolejne dwa lata przed startem aktualnego sezonu. Z dużym entuzjazmem o pozostaniu Bergiera w Śląsku wypowiadał się również dyrektor sportowy – Dariusz Sztylka:
” –Pokładamy w Sebastianie spore nadzieje i cieszymy się, że kolejny utalentowany zawodnik z Dolnego Śląska zostanie w naszym klubie na dłużej. Sebastian poczynił znaczne postępy nie tylko na boisku, ale również w sferze mentalnej. Z pewnością dojrzał, nabrał doświadczenia i spodziewamy się, że będzie odgrywał coraz ważniejszą rolę w zespole”.
Bergier snajperskim talentem emanował już w rozgrywkach Centralnej Ligi Juniorów. W sezonie 2016/17 w 18 meczach zdobył 18 goli, co pozwoliło mu zostać najlepszym strzelcem zachodniej grupy CLJ. Ten wyczyn powtórzył również w kolejnym sezonie, w którym zdobył o 3 gole więcej. W sumie na boiskach Centralnej ligi Juniorów rozegrał 61 meczów i strzelił 43 bramki.
Tej skuteczności w drużynie młodzieżowej, długi czas jednak nie mógł przełożyć na futbol seniorski. Przed startem sezonu 2018/19 w Śląsku zdecydowano się na wypożyczenie utalentowanego zawodnika do pierwszej ligi. O transfer Bergiera mocno zabiegał ówczesny trener Stali Mielec – Artur Skowronek. Szkoleniowiec Stali dopiął swego, a młody napastnik powędrował do Mielca na roczne wypożyczenie.
„-Trener Artur Skowronek dzwonił do mnie i nalegał na przyjście. Zaufałem mu i myślę, że wszystko będzie dobrze”.
Dobrze, jak się później okazało nie było. Bergier grał mało, pojawiał się na boisku głównie jako rezerwowy na ostatnie fragmenty meczów. Co gorsza, w żadnym, ze spotkań nie zdobył bramki, ani też nie zanotował asysty. W międzyczasie do Stali dołączyło dwóch nowych napastników i akcje Bergiera spadły jeszcze bardziej.
Młody napastnik nie musiał długo czekać na skutki słabych występów w barwach Stali. Artur Skowronek zaraz po rundzie jesiennej postanowił przedwcześnie zakończyć wypożyczenie Bergiera i oddelegować go do macierzystego klubu.
Skrócone wypożyczenie do Stali nie oznaczało jednak dla niego pożegnania z pierwszą ligą. Po Bergiera zgłosiły się walczące o ligowy byt – Wigry Suwałki.
Na Podlasiu było jednak jeszcze gorzej. Bergier zagrał w zaledwie 4 spotkaniach w I lidze. Występował częściej w czwartoligowej drużynie rezerw, dla której zdobył w sumie 10 bramek. Był to bardzo rozczarowujący sezon i duża lekcja dla tego utalentowanego zawodnika.
Kolejny sezon był dla Bergiera już o niebo lepszy. Ocierał się o kadrę pierwszego zespołu Śląska i zaliczył 11 występów w Ekstraklasie. Natomiast z zespołem rezerw wywalczył awans do II ligi w skróconym sezonie przez pandemię w III lidze, a także zdobył 8 bramek w 16 meczach.
Testy w Genoi, Sampdorii i SPAL
Niewiele brakowało, a od 3 sezonów Bergier nie grałby na Polskich boiskach, a w słonecznej Italii. Jego wyśmienite występy w CLJ wzbudzały spore zainteresowanie włoskich klubów. Pierwszym zespołem, który zaprosił Bergiera na testy była Genoa. Zawodnik dwukrotnie pod koniec 2016 roku udał się tam na kilkudniowy sprawdzian umiejętności. W styczniu 2017 roku na podobne testy zaprosiła go również Sampdoria, ale najbliżej pozyskania Bergiera była drużyna z Ferrary – SPAL.
Bergier z klubem SPAL, udał się na dwutygodniowy obóz, po którym włosi byli zdecydowani na pozyskanie młodego Polaka. SPAL złożyło Śląskowi ofertę wypożyczenia z opcją wykupu jednak transfer ostatecznie zablokował Adam Matysek – ówczesny dyrektor sportowy klubu ze stolicy Dolnego Śląska. Argumentując decyzję tym, że widzi Bergiera w pierwszym zespole Śląska.
Mecze przeciwko GieKSie
Dla Bergiera sobotnia rywalizacja będzie dopiero trzecim spotkaniem przeciwko GieKSie w karierze. Jaka dotąd bilans jest remisowy. Jedno zwycięstwo i jedna porażka. Gola w żadnym z poprzednich spotkań nie udało mu się nam strzelić i oby ta passa została wydłużona również o sobotnie spotkanie.
Historia
2018/19
(I liga) Stal Mielec – GKS Katowice 2:0 (grał 12 minut)
2020/21
Śląsk II Wrocław – GKS Katowice 0:3 (grał 81 minut)
Bilans: 1 wygrana, 1 porażka (rozegrane 93 minuty).
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Prezentujemy zapis z konferencji po remisie 0:0 z Górnikiem Łęczna.
Pavol Stano: Uważam, że widzieliśmy dobre widowisko, choć bez bramek. Staraliśmy się eliminować te mocne strony GieKSy i grać tak, jak chcieliśmy. Zaangażowanie chłopaków było fajne, jakość adekwatna do meczu, wyglądało na to, że to zrobimy i doprowadzimy ten mecz do końca. Trzeba przyznać, że gospodarze też mieli sytuacje. Remis, każdy chciał więcej, trzeba ten punkt szanować.
***
Rafał Górak: Skończyło się meczem remisowym, wydaje się, że były momenty, gdzie Górnik Łęczna prowadził grę w sposób bardziej spójny. Nie można tu mówić jednak o czystych sytuacjach, a szkoda mi sytuacji Kuuska, najlepszej ze wszystkich. Widać progres w grze drużyny z Łęcznej, nie będę w jakiś sposób narzekał. Obawiam się o nasz stan kadrowy, mamy dwa treningi, a łatwy mecz nas nie czeka. Musimy ciężko pracować, by zawodników doprowadzić do dyspozycji, bo mamy dużo tych kontuzji. Dopadła nas grypa jelitowa. Trzeba szanować ten punkt i doceniam tę walkę z naprawdę dobrze grającym rywalem.
Urazy Rogali i Wasielewskiego?
Górak: Grzesiek to uraz mięśniowy, Marcin zmagał się z urazem od dłuższego czasu. Marcin, jak go znam, będzie robił wszystko, by być gotowym na następne spotkanie. Czasu mamy mało, trzeba myśleć o tym, kim ich zastąpimy.
Wracają demony jesieni?
Górak: Nigdy nie miałem demonów, nic mi się nie przypomina. Mocna liga i wymagający rywale, rzeczywiście dzisiaj ten punkt biorę do kieszeni, myślę o meczu w Warszawie.
Arek Jędrych stracił przytomność czy było to zwykłe zderzenie?
Górak: Nie stracił, natomiast otrzymał poważny cios. Nos jest złamany, ale to nie złamie Jędrycha.
Duża delegacja z GKS-u Tychy na trybunach. Było dziś jakieś ukrycie schematu?
Górak: Żadnego ukrycia schematu dzisiaj nie było.
Mecz z Polonią Warszawa to spotkanie z zespołem z dołu tabeli. Będzie to trudne spotkanie?
Górak: Zespół z Warszawy to zdeterminowany i niezły zespół. Mamy całkowity obraz tej drużyny, spodziewamy się naprawdę trudnego spotkania. Zdajemy sobie sprawę, że jest na co patrzeć i łatwo nie będzie.
Kończąc temat zawieszeń i nieobecnych zawodników. Ile meczów zawieszenia otrzymał Repka i jak powrót Komora?
Górak: Oskar dwa spotkania, więc nie będzie dostępny w Warszawie, a Komor można powiedzieć już w 80% wyleczony. Nie chcieliśmy dzisiaj ryzykować zawodnika, ale wydaje mi się, że te dwa dni doprowadzą go do 100% dyspozycji.
Ostatnie spotkanie finałowe nie zawiodło nikogo. Obie drużyny prezentowały dojrzały hokej, o czym świadczy fakt, że w regulaminowym czasie gry nie obejrzeliśmy bramek i o tym, która drużyna została Mistrzem Polski, rozstrzygnęła dogrywka. W niej złotego gola zdobył Kaleinikovas zapewniając Re-Plast Unii Oświęcim tytuł Mistrza Polski w hokeju na lodzie.
Świadome wagi spotkania obie drużyny od początku starały się narzucić przeciwnikowi swój styl gry, jednak dobrze w obu ekipach spisywały się formacje defensywne. W 5. minucie Kaleinikovas i Dziubiński sprawdzili dyspozycję Murraya. W odpowiedzi Kovalchuk, który rozgrywał bardzo dobre zawody, dograł do Hitosato, lecz uderzenie Japończyka obronił Lundin. Z upływem czasu częściej przy krążku utrzymywali się katowiczanie, a oświęcimianie próbowali wyprowadzać szybkie kontry. Mimo prób Maciasia, Iisakki, Pasiuta po stronie GieKSy oraz Heikkinena, Ackereda, Denyskina i Dyukova po stronie Re-Plast Unii Oświęcim bramek w pierwszej tercji nie obejrzeliśmy. Natomiast równo z syreną za grę wysokim kijem do boksu kar został odesłany Marklund.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od gry w osłabieniu. Pierwszą minutę dobrze się broniliśmy, ale w drugiej minucie tego osłabienia groźne strzały oddali Sadłocha i Ahopelto, które obronił Murray. Po wyrównaniu sił na lodzie mecz się wyrównał, a obie drużyny grały uważnie w defensywie. W 30. minucie na ławkę kar został odesłany Heikkinen. Podczas okresu gry w przewadze Lundina próbowali pokonać Hitosato i Monto. W ostatnich pięciu minutach drugiej tercji mecz nabrał rumieńców. Najpierw w 36. minucie Marklund trafił w słupek, a w odpowiedzi Heikkinen przegrał pojedynek sam na sam z bramkarzem GieKSy. Dwie minuty później Murray z kłopotami obronił strzał Ackereda. Druga tercja zakończyła się także wynikiem bezbramkowym.
Początek trzeciej tercji należał do GieKSy, ale krążek po uderzeniach Michalskiego i Isakki minął bramkę Lundina, ale podobnie jak to było w poprzednich tercjach, z biegiem czasu mecz się wyrównał. W 50. minucie Murray obronił uderzenia Karjalajnen, Kowalówki i Sołtysa. Podobnie jak dwie poprzednie tercje, również trzecia zakończyła się wynikiem 0:0, a zatem o tytule Mistrza Polski rozstrzygnęła dogrywka.
Dogrywkę rozpoczęliśmy od dwóch niewykorzystanych sytuacji. Najpierw bliski pokonania Lundina był Koponen, a chiwlę później po uderzeniu Iisakki krążek minimalnie minął oświęcimską bramkę. W odpowiedzi Ackered trafił w obramowanie naszej bramki. Sytuacja ta była jeszcze sprawdzana na wideo. W 66. minucie groźnie strzelał Ackered, a chwilę później Murray uprzedził Sadłochę, który znalazłby się w sytuacji sam na sam. O tytule Mistrza Polski zdecydowała sytuacja z68. minucie, kiedy Kaleinikovas strzałem po dalszym słupku pokonał Murraya.
GKS Katowice – Re Plast Unia Oświęcim 0:1 (0:0, 0:0, 0:0 d. 0:1)
0:1 Mark Kaleinikovas (Elliot Lorraine) 66:21
GKS Katowice: Murray, (Kieler) – Delmas, Kruczek, Bepierszcz, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Koponen, Iisakka, Monto, Lehtimaki – Wanacki, Cook, Smal, Michalski, Marklund – Lebek, Chodor, Hitosato, Maciaś, Kovalchuk.
Re-Plast Unia Oświęcim: Lundin, (Kowalówka R.) – Dyukov, Jakobsons, Sadłocha, Dziubiński, Kaleinikovas – Valtola, Uimonen, Ahopelto, Heikkinen, Karjalainen – Bezuska, Ackered, Kowalówka S., Lorraine, Denyskin – Noworyta, Łukawski, Wanat, Krzemień, Sołtys.
Zapraszamy do przeczytania zapisu konferencji prasowej po remisie 2:2 z Termalicą Bruk-Bet Niecieczą.
Rafał Górak: Dobry wieczór. Niewątpliwie, mecz jakby o dwóch historiach i nad tym ubolewam, bo wydaje mi się, że gdyby nas było po równo, to wyjechalibyśmy stąd z trzema punktami. Wyjeżdżamy z jednym punktem i również, wydaje mi się, należy to w jakiś sposób przyjąć. Wszelkie złości i wszelkie jakieś trudności trzeba wystudzić, schować dzisiaj do kieszeni i zabrać punkt z trudnego terenu. Po prostu przeanalizować spotkanie, w czwartek już kolejne i trzeba, wydaje mi się, pozytywnie nastawiać na to, co przed nami. Niestety, każdy popełnia jakieś błędy, myśmy się ich nie ustrzegli. Ta czerwona kartka, podyktowana oczywiście słusznie, to błąd naszego zawodnika, no i cóż zrobić. Nie jestem od tego, aby go ganić, wprost przeciwnie, zawsze będę zawodników podnosił na duchu i w jakiś sposób rozumiał emocje. Szkoda, bo wydaje mi się, tak jak powiedziałem na początku, że wyjeżdżalibyśmy stąd z trzema punktami.
Pytanie: Ten mecz pan traktuje jako wygrany jeden punkt, czy jednak mimo wszystko przegrane dwa, biorąc pod uwagę tę pierwszą połowę? 2:0 wynik, praktycznie czerwona kartka już w doliczonym czasie, ale patrząc stricte na statystyki z całego meczu, to GieKSa powinna się cieszyć z tego, że wywozi stąd jeden punkt. Czy tym spotkaniem Dawid Kudła troszeczkę odkupił winy ze spotkania z Odrą Opole?
Górak: Sumarycznie, gdyby zobaczyć, to tak, jak mówię: gdyby mówić tylko o samej grze i o samej historii tego spotkania to wydaje mi się, że grę mieliśmy pod kontrolą, w szczególności, że prowadziliśmy 2:0 do przerwy. Jeżeli utrzymalibyśmy równowagę, osobową wydaje mi się, że nie udałoby się rywalom zdobyć dwóch bramek, a wydaje mi się, ze my byśmy cały czas dążyli do tego, by strzelić kolejną. To jest finał tych dywagacji, po prostu przyjmuję ten punkt, biorę go na klatę, bo zdaję sobie sprawę, że statystyki całego meczu po stracie zawodnika leciały na łeb, na szyję i na pewno tutaj należy podkreślić dominację Termaliki i to, że stwarzała sytuację, że było bardzo, bardzo groźnie. Dawid dzisiaj zagrał bardzo dobre spotkanie, ja nie winiłem go z punktu widzenia zero-jedynkowego za to spotkanie z Odrą, myśmy tam też zawalili w innych aspektach. Tam nie było akurat tej bezpośredniej winy Dawida, a dzisiaj bronił bardzo dobrze i na pewno to był jego dobry występ. Bierzemy ten punkt z pokorą, nie cieszymy się i nie jest to dla nas jakaś wielka sprawa, ale tez nie popadamy w jakiś smutek. Po prostu skończyło się remisem i taki jest stan faktyczny.
***
Marcin Brosz: Oglądaliśmy naprawdę emocjonujące widowisko i to tak naprawdę od pierwszej do ostatniej minuty, aż szkoda, że się skończyło. Patrząc na przebieg meczu, graliśmy z jednym z zespołów, który aspiruje do tego, by w przyszłym sezonie występować w Ekstraklasie. To, co łączy ten mecz i poprzedni, to mieliśmy dużo sytuacji bramkowych z meczu, i to strzałów groźnych, i to stwarzanych takich groźnych sytuacji. Bardzo dużo. To, co podkreślam, posiadanie piłki, tak chcemy grać. Wiadomo, na końcu jest ta najważniejsza rubryczka: bramki i jedna droga: tu trzeba konsekwentnie pracować nad wykończeniem, bo widać, że jesteśmy w stanie stwarzać sytuacje, natomiast ta finalizacja to jest praca na treningach. Widać progres, natomiast to nie jest tak, że z treningu na trening będzie tak łatwo wykonywany, więc to jest moment, nad którym pracujemy. Podsumowując: ciekawe widowisko, dużo emocji, dużo pojedynków jeden na jeden, to co kibice lubią. Do końca mecz trzymał w napięciu i w emocjach.
Pytanie: Po pierwszej połowie wydawało się, że trudno wam będzie wrócić do gry. Było 2:0, po przerwie przejęliście inicjatywę. Bramka w 93. minucie, daje dużo radości, czy niedosyt zostaje?
Brosz: Wartość dodana, to to, że po raz któryś do końca gonimy, wierzymy w to, że jesteśmy w stanie odwrócić wynik meczu i tu widać, że jest duży progres. Ta pierwsza połowa, przegrywaliśmy 2:0, te bramki… Też wiemy, jak padały, jakby je wziąć, ten mecz był bardzo dobry, z jednej i drugiej strony. Naprawdę to było dobre widowisko na dobrym poziomie. Były te sytuacje, których musimy zdecydowanie unikać, i pierwsza i druga bramka. Oczywiście, to nas nie usprawiedliwia. Podział punktów, i my i GKS walczyliśmy o trzy, nie rozpatrywałbym w tych kategoriach. Dla nas jest ważne to, że po raz kolejny z zespołem, który walczy o najwyższe cele, byliśmy w stanie i nawiązać na boisku bardzo równą walkę, jak również udało nam się strzelić dwie bramki. Mieliśmy sytuację na zdobycie kolejnych.
