Piłka nożna
Snajperzy strzelali poza tarczę
GKS Katowice strzelił w obecnym sezonie 16 bramek w 21 meczach ligowych. Zawstydzająca średnia 0,76 na mecz (0,78 wliczając mecze pucharowe) pokazuje jedno. Satystycznie tracąc w meczu gola, może być nam ciężko zdobyć jakikolwiek punkt. A że czystych kont – jak wspomniane było w artykule o obrońcach – mieliśmy zaledwie pięć, indolencja strzelecka staje się naprawdę sporym problemem.
Na 23 rozegrane mecze, ani razu nie zdarzyło się, aby GieKSa strzeliła więcej niż 2 gole. Tyle trafień zanotowała tylko 4 razy. Aż trudno uwierzyć, że w 19 na 23 mecze zespół nie potrafił wbić więcej niż jednego gola. Raz zawodnicy GKS trafili do siatki 9 razy, a aż 10 (słownie dziesięć!) nie potrafili zdobyć ani jednej bramki!
Na ten haniebny bilans złożyła się oczywiście nie tylko suma trafień napastników, ale i całej reszty. Ale skoro o napastnikach mówimy, to powiedzmy tylko tyle, że zaledwie 4 gole padły po ich uderzeniach. Mowa o dwóch trafieniach Rumina z początku rundy i dwóch golach Śpiączki. Tyle samo goli strzelił Woźniak, ale grał on wówczas na bocznej pomocy i to z flanek zbiegł do środka, dwukrotnie głową pokonując bramkarzy rywali.
Tak naprawdę tylko dwóch zawodników zaistniało jako napastnicy w obecnym sezonie. Zaczął Daniel Rumin, który z Podbeskidziem co prawda zaczął z ławki, ale w kolejnych dwóch spotkaniach wybiegł już w podstawowym składzie. Bramki z ŁKS i Tychami od razu podniosły jego wartość. A jednak… wejście w GKS mogło być nie tylko dobre, ale wręcz piorunujące, bo ilość sytuacji, które miał zawodnik, spokojnie mogła mu dać co najmniej podwojenie dorobku już na starcie. Wystarczy wspomnieć tylko pierwszą minutę z Tychami czy dwustuprocentową okazję z początku w Nowym Sączu. Niestety te spektakularne pudła nie wpłynęły dobrze na piłkarza, a dodatkowo Jacek Paszulewicz zaczął dawać mu sygnały, że nie do końca jest mu potrzebny. Jeszcze z Rakowem na siłę upchnął Daniela i Woźniaka w jednym składzie, z korzyścią dla blondyna. Coś jednak wisiało na włosku i pozycja Rumina zaczęła spadać tak szybko, jak wcześniej wzrosła. Dodatkowo w klubie pojawili się wspomniany Woźniak i Bartosz Śpiączka i to ten drugi za chwilę z marszu stał się numerem jeden. Rumin zaczął grywać raczej ogony, z kilkoma epizodami od pierwszych minut. Nie było jednak tego błysku z początku i poza meczem z Garbarnią, w którym strzelił dwie nieuznane bramki, ciężko go wyróżnić za jakieś spotkanie. Ulubieńcem Dariusza Dudka się nie stał – po pół godzinie gry w Bytowie wszedł tylko na zmianę taktyczną w Bielsku i to było dotychczas jego ostatnie spotkanie w GKS.
Bartosz Śpiączka sezon zaczął w Niecieczy i strzelił nawet gola w Tychach w czwartej kolejce. Od 10. kolejki zaczął jednak grać w GKS Katowice i trzeba przyznać, że początek miał koszmarny, chyba gorszy niż początek Wojciecha Kędziory w GKS. Zawodnik był apatyczny, ociężały, do tego niesamowicie surowy technicznie. Wydawało się, że to kolejny z licznej ekipy szrotu w naszym klubie. Nawet w pucharowych meczach, w których grał raził swoją beznadziejną grą, brakami szybkościowymi i typowo piłkarskimi. Od meczu z Bytovią coś drgnęło. Zawodnik strzelił bramkę po bardzo dobrym wejściu na piłkę przy rzucie rożnym. W Bielsku trafił po raz kolejny, z wielką dozą szczęścia, ale przynajmniej dał szansę bramkarzowi na błąd, a asysta przy bramce Adriana Błąda była bardzo dobra. Zawodnik jakby się obudził, nie tylko w czystej efektywności, ale także w pracy dla zespołu i zaangażowaniu. Co prawda z Podbeskidziem powinien wylecieć przez to z boiska, ale… upiekło mu się. Kolejne mecze nie były już wybitne, ale lepsze niż na początku. Mimo wszystko to nadal zdecydowanie za mało, aby ocenić go jako dobry czy nawet przeciętny transfer. Nadal się nie broni, ale przynajmniej z żenującego awansował na słaby.
Wspomniany Arkadiusz Woźniak wszedł w drugiej połowie meczu z Wigrami i miał kilka świetnych okazji. Zabrakło nieco szczęścia, ale wydawało się, że trafił nam się napastnik z prawdziwego zdarzenia. Niestety popularny Paszul od razu ustawił go na boku pomocy i poza dwoma wspomnianymi golami, piłkarz kompletnie nic w GKS nie pokazał.
I jeszcze jedna gwiazda ataku – uwaga, uwaga! – Dalibor Volas! Słoweniec zagrał w pierwszym meczu z Podbeskidziem, przez godzinę. Potem trener go zdjął i w GKS nie dał już szansy zagrać. A tymczasem Dalibor odnalazł się w NK Krsko i strzelił w tym sezonie już cztery bramki w ekstraklasie Słowenii.
Napastnicy od wielu lat nie są naszą siłą. Oprócz Grzegorza Goncerza w ostatnich sezonach mieliśmy jedynie przebłyski, jak Wojciech Kędziora czy trochę wcześniej Deniss Rakels. Teraz tak naprawdę trafiają do nas coraz gorsi „snajperzy”, którzy dodatkowo, gdy nie mają wsparcia od linii pomocy, są absolutnie bezradni. Niemniej jednak, mogło to wyglądać inaczej, gdyby Rumin wykorzystywał swoje sytuacje, Woźniak był wystawiany na szpicy, a Śpiączka ogarnął się od pierwszego meczu, a nie ósmego. Masa złych decyzji personalnych, a potem taktycznych, plus oczywiście wątpliwe umiejętności zawodników wpływają na tak fatalne liczby przytoczone na początku tego artykułu. Nie strzelając bramek nie uratujemy tej ligi, a kto ma to zrobić, jak nie napastnicy? Nie uratujemy tej ligi tym bardziej, że trudno się spodziewać, żeby obrona zaczęła grać tak dobrze, że będzie traciła – powiedzmy – dwa razy mniej goli…
W 20. kolejce THL nasza drużyna wyruszyła do Tychów żeby zmierzyć się z miejscowym GKS-em.
Pierwszą tercję rozpoczęliśmy od szarpanej gry w tercji neutralnej. Dopiero w 4. minucie strzał na bramkę Fucika zdołał oddać Wronka, ale jego uderzenie nie sprawiło problemów bramkarzowi gospodarzy. W 7. minucie miejscowi wyszli na prowadzenie. W drugiej połowie pierwszej odsłony nasza drużyna stanęła przed szansą wyrównania wyniku za sprawą liczebnej przewagi. Pomimo oddania kilku groźnych strzałów, to żaden z naszych zawodników nie zdołał pokonać Fucika. W 19. minucie fantastyczną interwencją popisał się Eliasson ratując nas przed utratą drugiej bramki. Chwilę przed syreną kończącą pierwszą tercję Eliasson ponownie zachował czujność i pewnie obronił kolejne strzały gospodarzy.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od zdecydowanego ataku na bramkę Fucika, blisko zdobycia bramki był Wronka i Varttinen. W 24. minucie gospodarze zdobyli drugą bramkę, wykorzystując liczebną przewagę. Kilkanaście sekund później gospodarze ponownie podwyższyli. W 25. minucie nastąpiła zmiana bramkarza w naszej drużynie. W 28. minucie czwartą bramkę dla drużyny gospodarzy zdobył Drabik, wykorzystując bierną postawę naszych obrońców. W 33. minucie w sytuacji sam na sam z Fucikiem znalazł się Dupuy, ale jego strzał był za lekki, by pokonać bramkarza gospodarzy. Na sam koniec drugiej odsłony gospodarze po raz piąty wbili krążek do naszej bramki.
Trzecią odsłonę rozpoczęliśmy od kilku strzałów na bramkę Fucika. Jednak to gospodarze ponownie znaleźli drogę do naszej bramki, zdobywając szóstą bramkę w tym meczu. Minutę później po raz siódmy do bramki trafił Viinikainen. Na sam koniec meczu bramkę honorową dla naszej drużyny zdobył Jonasz Hofman.
GKS Tychy – GKS Katowice 7:1 (1:0, 4:0, 2:1)
1:0 Filip Komorski (Valtteri Kakkonen, Rafał Drabik) 06:16
2:0 Alan Łyszczarczyk (Rasmus Hejlanko, Valtteri Kakkonen) 23:23, 5/4
3:0 Mark Viitianen (Dominik Paś) 24:18
4:0 Rafał Drabik (Szymon Kucharski, Mateusz Bryk) 27:48
5:0 Mateusz Gościński (Hannu Kuru, Olli Kaskinen) 38:56
6:0 Hannu Kuru (Juuso Walli, Bartłomiej Pociecha) 45:23
7:0 Olli-Petteri Viinikainen (Alan Łyszczarczyk, Rasmus Hejlanko) 47:54
7:1 Jonasz Hofman
GKS Tychy: Fucik, Lewartowski – Viinikainen, Bryk, Łyszczarczyk, Komorski, Knuutinen – Kaskinen, Kakkonen, Jeziorski, Kuru, Heljanko- Walli, Pociecha, Karkkanen, Paś, Viitanen – Bizacki, Ubowski, Drabik, Kucharski, Gościński.
GKS Katowice: Eliasson, Kieler – Maciaś, Hoffman, Wronka, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Verveda, Anderson, Monto, Dupuy – Runesson, Lundegard, Michalski, McNulty, Hofman Jo. – Chodor, Dawid, Hofman Ja.
Trójkolorowe w chłodną i ponurą sobotę wygrały, po równie ponurym meczu, z Rekordem Bielsko-Biała 2:0 i awansowały do 1/8 Pucharu Polski.
Przed spotkaniem Karolina Koch odebrała pamiątkowe zdjęcie z rąk prezesa Sławomira Witka za pokonanie bariery 100 występów w roli trenerki naszej drużyny. Gratulujemy i jeszcze raz dziękujemy za wszystkie dotychczasowe sukcesy! Warto także wspomnieć, że kilka dni przed spotkaniem, swój kontrakt o trzy lata przedłużyła Nicola Brzęczek.
W 2. minucie Marcjanna Zawadzka musiała uznać wyższość Roksany Gulec, która wymanewrowała ją w pole i oddała strzał w kierunku dalszego słupka. Oliwia Macała niewiele mogłaby w tej sytuacji zrobić, gdyby po rykoszecie futbolówka nie zmieniła swojej trajektorii na górną część poprzeczki. Po trzecim rzucie rożnym dopiero udało się oddać rekordzistkom strzał, natomiast Agnieszka Glinka była bardzo daleka od trafienia choćby w okolice bramki. W 7. minucie niemal wyczyn Lukasa Klemenza z meczu z Piastem powtórzyła Patrycja Kozarzewska, na szczęście nie udało jej się aż tak dokładnie przymierzyć w kierunku swojej bramki. Pierwszą klarowną akcję dla GieKSy wykreowała Jagoda Cyraniak dalekim podaniem do Julii Włodarczyk, skrzydłowa po wymagającym sprincie zgrała do otoczonej przez rywalki Aleksandry Nieciąg i skończyło się na wymuszonej stracie. Kolejne minuty upłynęły obu drużynom w środku pola, mnóstwo było przepychanek i przerw w grze. W 26. minucie groźny strzał z pierwszej piłki oddała Patrycja Kozarzewska, a poprzedzone to było tradycyjnym pokazem zdolności dryblerskich Klaudii Maciążki na prawej flance i kąśliwą centrą Katarzyny Nowak. Kolejny kwadrans czekaliśmy na ciekawszą akcję, skonstruowaną bardzo nietypowo: Patricia Hmirova z poziomu murawy walczyła o piłkę, ostatecznie zagrywając ją na lewe skrzydło. Finalnie na prawej flance strzał oddała Dżesika Jaszek, choć znacząco przesadziła z siłą tego uderzenia. W 43. minucie doskonałe podanie Jagody Cyraniak za linię obrony zmarnowała Klaudia Maciążka złym przyjęciem, choć nie była to też łatwa piłka. Na zakończenie połowy obrończyni jeszcze sama spróbowała szczęścia z dystansu, jednak tego szczęścia jej nieco zabrakło.
Z przytupem drugą część gry rozpoczęła Julia Włodarczyk, jej centra była o milimetry od dotarcia do dobrze ustawionej Aleksandry Nieciąg. W 52. minucie wynik starcia otworzyła Nicola Brzęczek po dośrodkowaniu Klaudii Maciążki. Dobrą pracę na obrończyniach wykonała Dżesika Jaszek, a wcześniej na obieg z Maciążką zagrała Patricia Hmirova. Kilka centymetrów od podwyższenia wyniku był duet wpisany już do protokołu meczowego, choć tym razem w odwróconych rolach: Włodarczyk wypuściła skrzydłem Brzęczek, ta zgrała na środek do Maciążki i piłka zatrzymała się na linii bramkowej po rykoszecie. Bliźniaczą akcję w 58. minucie, z pominięciem zgrania do środka, finalizowała sama Nicola Brzeczek, jednak zbyt długim prowadzeniem zmusiła się do sytuacyjnego i bardzo nieudanego strzału. W 63. minucie Dżesika Jaszek z Maciążką doskonale zagrały na jeden kontakt, ostatecznie jednak znów defensywa Rekordzistek zdołała zablokować zarówno dośrodkowanie Nieciąg, jak i strzał Włodarczyk. W 68. minucie doskonałe sytuacje miały Nicola Brzęczek oraz Aleksandra Nieciąg, jednak miały sporo pecha przy swoich próbach i nadal utrzymywał się wynik 1:0. W 74. minucie Klaudia Maciążka zeszła do środka boiska i choć jej podanie zostało zablokowane, to Dżesika Jaszek zdołała odzyskać posiadanie już w polu karnym i precyzyjnym strzałem przy słupku podwyższyła na 2:0. Wahadłowa powinna mieć na swoim koncie także asystę już chwilę później, jednak w zupełnie niezrozumiały sposób podała za plecy wszystkich swoich koleżanek spod linii końcowej. W 83. minucie jej podanie zakończyło się podobnym skutkiem, choć tym razem Hmirova zdołała zebrać wybitą piłkę i oddać strzał pełen fantazji. Dwie minuty później kolejną bramkę powinna mieć na swoim koncie Brzęczek, aż sama złapała się za głowę. Santa Vuskane udanie zastosowała skok pressingowy i wycofała do Włodarczyk, która przytomnie odnalazła wybiegającą w korytarz napastniczkę, a ta przelobowała golkiperkę, nie trafiając jednocześnie w szerokość bramki. W doliczonym czasie gry skrzydłowa zrozumiała gest Vuskane i posłała mocną piłkę za linię obrony, jednak te zamiary odgadnęła także Kinga Ptaszek i zatrzymała futbolówkę tuż przed głową Łotyszki.
GieKSa wygrała 2:0 i awansowała do 1/8 Pucharu Polski.
GKS Katowice – Rekord Bielsko-Biała 2:0 (0:0)
Bramki: Brzęczek (52), Jaszek (75).
GKS Katowice: Macała – Nowak, Zawadzka, Cyraniak – Dżesika Jaszek, Kozarzewska (82. Kalaberova), Hmirova, Włodarczyk – Maciążka, Nieciąg (77. Vuskane), Brzęczek (90. Langosz).
Rekord Bielsko-Biała: Ptaszek – Glinka, Dereń, Jendrzejczyk (82. Krysman), Niesłańczyk, Zgoda (67. Dębińska), Sowa, Janku, Gulec (67. Sikora), Katarzyna Jaszek (73. Conceicao), Bednarek (67. Długokęcka).
Kartki: Kozarzewska, Włodarczyk – Sowa.
W związku z atakiem zimy w Białymstoku i niezdatnymi według sędziego warunkami do gry mecz Jagiellonia Białystok – GKS Katowice został odwołany.
Argail
21 grudnia 2018 at 12:05
Tytuł tego artykułu jest błędny i krzywdzący!!! Sugeruje żę mamy w zespole snajperów, którzy zgodnie z definicją są strzelcami odznaczającymi się ponadprzeciętnymi umiejętnościami i są specjalnie wyszkoleni do wykorzystania tych umiejętności. Więc porównanie tej „formacji” do „snajperów” jest bardzo w stosunku do prawdziwych „SNAJPERÓW” niesprawiedliwe a wręcz obraźliwe. (w ten sposób pozwoliłem sobie na wylanie moich jesiennych frustracji na język internetowego hejtu) mam nadzieje, ona zawsze umiera ostatnia, żę za rok taki tytuł będzie już na miejscu, czego wszystkim nam kibicom GKS-u życzę.
Czesio
21 grudnia 2018 at 12:12
Poza bramkarzami nie funkcjonowała u nas żadna formacja
pablo eskobar
21 grudnia 2018 at 21:59
hehe jaby tacy snajperzy byli na wojnie to spokojnie by mozna chodzic o placu boju)))
Zachary
24 grudnia 2018 at 17:30
Dobre posumowanie.
W zeszlym roku strzelał Prokic ale nie udało się go utrzymać.
Śpiączka jest nieskuteczny i nie wierzę w jego przebudzenie.
Volas to było nieporozumienie.
Jeśli mamy się utrzymać to potrzebny jest ktoś kreatywny. Napastnik jest w tej chwili PRIORYTETEM!
Może Paweł Brożek przed emeryturą chciałby nas jeszcze raz podratować.