Autorem zapowiedzi meczowej jest Bombon.
Po dwutygodniowej przerwie na pierwszoligowe boiska powracają piłkarze z Bukowej. Ostatnie wyniki ligowe pozostawiają wiele do życzenia, co sprawia ogromny zawód kibicom GieKSy, tym bardziej po przedsezonowych zapowiedziach odnośnie awansu do najwyższej klasy rozgrywkowej.
Dwunasta lokata (mimo jednego mniej rozegranego spotkania) stawia przed trenerem Kazimierzem Moskalem nie lada wyzwanie, jeśli chodzi o zestawienie wyjściowej jedenastki na sobotni mecz z ROW Rybnik. Co prawda zwycięstwo z Miedzią pozwoliło na zaczerpnięcie głębokiego oddechu po upokorzeniu w Bełchatowie, jednak w następnym tygodniu katowiczanie kolejny raz zawiedli w wyjazdowej potyczce. Porażka 0:3 z Górnikiem Łęczna skomplikowała sytuację GieKSy nie tylko w kontekście tabeli zaplecza ekstraklasy, ale także wykluczyła z gry na dwa spotkania Łukasza Budziłka, który jest bodaj jedynym zawodnikiem, co do którego kibice od początku sezonu nie mają zastrzeżeń.
Pocieszający jest fakt, że pomimo słabszego okresu gry, piłkarze GKS Katowice będą gospodarzami najbliższych trzech spotkań: Z ROW, Arką i Dolcanem. W dotychczasowych dwóch spotkaniach u siebie komplet punktów został przy Bukowej, a ponadto GieKSa wyeliminowała w 1/16 finału Pucharu Polski Podbeskidzie Bielsko-Biała. Jeśli do tego uwzględnić wszystkie wyniki rozegrane od początku roku przy Bukowej to bilans jest imponujący: 7-1-1. Nie pozostaje nic innego, jak trzymanie kciuków, by po „trójmeczu” zanotować dwucyfrową ilość zwycięstw.
Przesłanki do kontynuacji passy wygranych są niemałe, ponieważ w ostatnią sobotę GieKSa pokusiła się o miłą niespodziankę. Katowiczanie rozegrali przy Oporowskiej we Wrocławiu mecz kontrolny z tamtejszym Śląskiem, zespołem który w ostatnich trzech latach lądował na podium ekstraklasy. Trudno było znaleźć optymistów przed tą potyczką, jednak GKS powiodła się sztuka odniesienia zwycięstwa z renomowanym przeciwnikiem, a na tablicy końcowej widniał wynik 2:1 dla Katowic. O bramki pokusili się Przemysław Pitry, który tak jak w meczu z Podbeskidziem, zdobył gola głową. Autorem drugiego trafienia był Nemanja Kuzmanović, który otrzymał zaproszenie na testy od sztabu szkoleniowego. Trudno ocenić jak potoczą się dalsze losy Serba, jednak należą mu się słowa pochwały za cwaniactwo w polu karnym, które wykazał przy niezdecydowaniu obrońcy Śląska i z najbliższej odległości wpakował piłkę do siatki. Po tak pozytywnych wieściach nie pozostaje nic innego jak walka o wygraną w meczu na własnym terenie.
Okazja ku temu wydaje się być komfortowa. Do Katowic zawita najbardziej specyficzna drużyna obecnego sezonu – ROW Rybnik. Rybniczanie to najbardziej kompromisowy zespół zaplecza ekstraklasy, który w 7 spotkaniach uzbierał 6 punktów, uzyskane wyłącznie poprzez remisy. Niewiele brakowało, a ekipa z południa Polski miałaby ich na koncie komplet siedmiu, ale – nasz niedawny przeciwnik – Sandecja Nowy Sącz – wyrwała zwycięstwo drużynie podopiecznych Ryszarda Wieczorka, przypieczętowując gola na 3:2 w 90. minucie meczu. Jest to o tyle bolesna porażka, iż już po godzinie gry ROW prowadził 2:0. To oznacza, iż nasz najbliższy rywal nie zaznał jeszcze smaku zwycięstwa na pierwszoligowych boiskach.
W zespole rybniczan jest dwóch zawodników doskonale znanych z występów w GKS-ie Katowice. Najbardziej kojarzonym graczem z Bukową jest Mariusz Muszalik, siostrzeniec najlepszego snajpera w historii GieKSy Jana Furtoka. Muszalik reprezentował barwy Trójkolorowych w latach 1996-2004. W sumie Muszalik przywdziewał koszulkę z herbem GieKSy na piersi 222 razy, zdobywając w niej łącznie 13 goli. 34-latek jest ważnym ogniwem w zestawieniu trenera Wieczorka, gdyż rozegrał do tej pory komplet 7 spotkań w obecnym sezonie, nie zostając przy tym ani razu zmienionym.
Drugim zawodnikiem z katowicką przeszłością jest Daniel Feruga. O tym zawodniku można powiedzieć, że wszędzie się sprawdził, tylko nie w Katowicach. 25-letni prawoskrzydłowy spędził w GKS tylko rundę jesienną sezonu 2011/2012, po czym został odsunięty bez żalu od zespołu przez ówczesnego trenera Rafała Góraka. Ten filigranowy gracz rozegrał 15 spotkań i żaden z nich nie został okraszony golem. Dość powiedzieć, że zawodnik nie cieszył się renomą wśród wymagających kibiców GKS-u Katowice. Natomiast w obecnym sezonie Feruga zdobył dla ekipy z Rybnika już 4 bramki, będąc jej najlepszym strzelcem. Warto także odnotować, że w poprzednim sezonie miał istotny wkład w drodze po awans do pierwszej ligi, pokonując bramkarzy rywali aż 10-krotnie w 29 spotkaniach.
Miejmy nadzieję, że GieKSa dopilnuje, by komplet punktów w tym sezonie po raz kolejny pozostał w Katowicach i potwierdzi, że hasło „Twierdza Bukowej” nie będzie wyłącznie dziełem przypadku.
GKS Katowice – ROW Rybnik, sobota 14 września, godz. 18.00
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Najbliższe spotkanie GieKSy poprowadzi Piotr Rzucidło. Jego asystentami będą Marcin Lisowski i Tomasz Niemirowski. Sędzią technicznym będzie Rafał Rokosz. Arbitrami VAR będą Szymon Marciniak i Tomasz Listkiewicz.
Piotr Rzucidło swoją sędziowską karierę rozpoczął w sezonie 2015/16 w 3. lidze i na tym poziomie pracował aż do sezonu 2021/22 kiedy to zadebiutował w 2. lidze. W kolejnych rozgrywkach poprowadził swój pierwszy mecz na zapleczu Ekstraklasy, a na najwyższym poziomie rozgrywkowym zadebiutował w bieżącym sezonie.
W sezonie 2024/25 Piotr Rzucidło poprowadził do tej pory 1 mecz towarzyski reprezentacji młodzieżowych, 1 mecz CLJ, 1 mecz w 3. lidze, 1 mecz w Pucharze Polski oraz 12 spotkań w 1. lidze. W Ekstraklasie poprowadził 2 mecze, w których pokazał 11 żółtych kartek, 1 czerwoną po dwóch żółtych i podyktował 1 rzut karny.
Mecze GieKSy, które poprowadził Piotr Rzucidło:
Sezon 2023/24
Wisła Płock – GKS Katowice 2:1 (3 żółte kartki, rzut karny wykorzystany przez Jędrycha)
Bilans: 0 zwycięstw, 0 remisów, 1 porażka. Bramki 1:2.
Raport kartkowy
Rafał Górak nie będzie mógł skorzystać z Mateusza Kowalczyka, który w Szczecinie obejrzał 4. żółtą kartkę w sezonie.
Oskar Repka – 5 ŻK
Mateusz Kowalczyk – 4 ŻK
Adrian Błąd – 3 ŻK
Borja Galán – 3 ŻK
Lukas Klemenz – 3 ŻK
Märten Kuusk – 3 ŻK
Marcin Wasielewski – 3 ŻK
Sebastian Bergier – 3 ŻK
Alan Czerwiński – 2 ŻK
Arkadiusz Jędrych – 2 ŻK
Aleksander Komor – 2 ŻK
Mateusz Mak – 2 ŻK
Adam Zreľák – 2 ŻK
Bartosz Nowak – 1 ŻK
Filip Szymczak – 1 ŻK
Dawid Kudła – 1 ŻK
Grzegorz Rogala – 1 ŻK
Pogoda
Nie przewiduje się opadów deszczu, prognozowana temperatura w trakcie meczu to 14 stopni Celsjusza przy zachmurzonym niebie.
Najnowsze komentarze