Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
Roh
3 października 2020 at 22:29
Chopie skończ pierdolić
Maks
3 października 2020 at 22:35
Skończ pierdolić bajeczki i wypier….
Roh
3 października 2020 at 22:54
Pojadom na Wigry czy Chojnicznaka i dostamom 3, bo tam wiedzom jak budować drużyne
Damiano
3 października 2020 at 23:34
Panie Górak pora odejść
PołudnioweK-ce
4 października 2020 at 00:00
Czasami zastanawiam się czy nad tym stadionem nie ciąży jakieś fatum..dziwne mecze i przegrane lub zremisowane mecze wygrane.. a tak poważnie to zacznę brać to wszystko na poważnie gdzieś od 30 kolejki, teraz na tym etapie to są przedbiegi dlatego proponuje wyluzować..
Rafał
4 października 2020 at 01:43
Drużyna jaka jest każdy widzi, ale jakimi trzeba być FRAJERAMI by tak grać.
Trener nie umie wpoić zawodnikom serca do walki do końcowego gwizdka, gry w presingu przez cały mecz a nie odpuszczanie i tak się kończy jak dzisiaj. Szczerze to nie widzę żadnej pracy którą by wykonał trener od początku sezonu jedyne na co go stać to rotowanie zawodnikami i nic więcej, to po co taki trener tej drużynie. Wszytkiemu winny trener i dyrektor sportowy że zatrudnili takie łamagi a potem nie umieją sobie z nimi poradzić i tak to wygląda. Zmiana obu panów wskazana.
Rafał
4 października 2020 at 01:57
Drużyna kobiet Gks ma większe JAJA niż wy FUJARY bo grając w 10 i przegrywając 2-1 potrafiły zremisować 2-2 a panowie by dostali ze 3 jeszcze. Panie są bardziej Charakterne i bojowe niż te niedojdy. Panowie nie chcą zrozumieć by wygrywać to trzeba strzelać bramek tyle ile wlezie i być spokojnym o końcowy wynik a tu prowadzą 1-0 i myślą że są tacy zajebiści o tuż kurde nie są, za to są FRAJERAMI i BANDĄ DARMOZJADÓW NA KTÓRYCH PŁACI MIASTO ZA NASZE PODADKI, ZA TEN MIESIĄC i ZA TAKĄ GRE KASY NIE POWINNIŚCIE DOSTAĆ, SĄ WYNIKI JEST KASA, NIE MA WYNIKÓW NIEMA KASY!!!!!!
KaTe
4 października 2020 at 09:38
Trener G. ma pretensje do zespołu, a może by tak spojrzał w lustro?
W prawie każdym meczu, przed końcem, zmienia defensywnego pomocnika. To dezorganizuje drużynę. Jeśli spojrzy się w dość zamierzchłą przeszłość, to Widuch, Grzesik lub Nawrocki grywali raczej całe szpile…
Kato
4 października 2020 at 10:27
To nie jest dobra taktyka, gdy sie nie ma umiejętności i wytrenowania gry w obronie pod presją. A to widać.
To że gramy na utrzymanie wyniku, nie znaczy że oddajemy rożnego za free!!!
Bo każda taka sytuacja może dać dodatkową bramke, cenną bramkę dla nas!!!
A tak zdajemy się na naszą obrone, która jest jak sito, a dopuszczenie do pola karnego i magla kończy sie tak jak sie skończyło, remisem, czyli naszą przegraną.
Należy do czasu opracowania gry w obronie, której widać nie mamy, strzelać ile się da bramek. I grać do końca.
Dopiero pewna przewaga bramkowa, daje nam spokój w końcówce meczu.
Inaczej to będzie źle, bo nikt nie odpuszcza i gra jak widać do końca. Tylko nie my.
Niestety praca, praca, praca i jeszcze raz praca …
Daro
4 października 2020 at 12:42
Pamiętam jak niektórzy mnie atakowali jak mówiłem że oni nie chcą awansować a teraz wszystko pięknie wychodzi że miałem rację. Tylko myślałem że zaczną w drugiej połowie sezonu to robić jak zawsze było do tej pory a oni już teraz to pokazują.
Kato
5 października 2020 at 09:14
Będziemy gonić i przed końcem zabraknie dosłownie ułamka do awansu.
Na razie środek, a potem piekne wygrane mecze, które nic nie dadzą w efekcie końcowym.
Obym się mylił i…
Chyba że się ogarną i opamiętają, zaczną grać całą drużyną. Bo teraz to jakieś jedynie pojedyncze przebłyski chwili.
jeżyk
5 października 2020 at 13:55
Panie Górak dla dobra tego klubu odejdź Pan. Niestety ale nie ma żadnych pozytywów pańskiej pracy a wręcz przeciwnie jest teraz totalny regres. Jak chce pan awansować w sytuacji gdy gubi pan pkt z takimi rywalami. Co będzie jak przyjdzie grać z czołówką ligi. przypominam Panu ze ma pan optymalną kadrę a przynajmniej pan tak twierdził. Niestety ale pan utrwala swoją osobą błędy i fatalne nawyki. W jaki sposób zmienił pan mental zespołu skoro on jest cały czas taki sam. Mental frajera i minimalisty. Dlaczego jak tylko uda wam się strzelić bramkę to przestajecie grać w piłkę. Potem się to mści bo wystarczy jeden błąd lub strzał życia i posprzątane. Niestety ale w tej dziedzinie jest jeszcze gorzej niż było. Dlaczego cały czas stawia pan na Mrozka jak to wyjątkowo slaby bramkarz który nic nie daje temu zespołowi. Wszystko co leci w bramkę wpada do sieci. Tak słabego bramkarza gks jeszcze nie miał. Skoro mrozek nic nie daje to trzeba postawić na kogoś innego. Czego się pan boi. Frankowski jest zdecydowanie lepszy niż mrozek i na dodatek to nasz zawodnik a nie Lecha.
Robson
5 października 2020 at 14:32
Niestety zgadzam się z poprzednikami coraz większe frajerstwo i zero pomysłu na grę