Sądny dzień, sądny tydzień. Jak kilka w ostatnich latach. Choć do końca rozgrywek drugiej ligi pozostają cztery kolejki, to właśnie mecz z Widzewem może okazać się decydujący. To wielkie szczęście, że z łodzianami możemy jeszcze mierzyć się bezpośrednio i nie liczyć na to, że my wygramy swój mecz z kimś tam, a oni się potkną. Tutaj wszystko rozstrzygnie się na jednym boisku, a nie na dwóch. I po spotkaniu będziemy mogli wychodzić z wielkimi nadziejami i optymizmem, ale jest też opcja, że w zasadzie wszystko będzie pozamiatane.
Choć w kibiców znów wstąpiła nadzieja i częściowo jest ta myśl o niedzieli, jako o ważnym wydarzeniu w historii tego sezonu. Trzeba jednak sobie powiedzieć, że w wielu przypadkach nie ma tego przebierania nogami z niecierpliwości i tego „elektryzowania się” meczem na szczycie. Poprzednie sezony niestety zrobiły swoje, a kibice GieKSy nie są głupi, żeby nie przypominać sobie doświadczeń z 2017, 2018 i 2019 roku. Więc znów nadzieją, ale i pewną rezerwą, podchodzimy do sprawy. Tak, żeby ewentualny gong był mniej bolesny.
Tak naprawdę trudno jakoś się mocniej zaczepić na sensowych argumentach, bo obie ekipy – GieKSa i Widzew – nie dają ich na tyle mocnych, żeby którąkolwiek uważać za zdecydowanego faworyta. To co jest nadzieją dla naszego zespołu to słabość łodzian. Znów – podobnie jak rok temu wiosną – tracą punkty na potęgę i z lekko zdecydowanego lidera jeszcze dwa tygodnie temu, obecnie są w sytuacji możliwego wypadnięcia poza dwójkę. Kibice w Łodzi się frustrują i również obawiają się powtórki z rozrywki.
Niestety słabość łodzian nie wystarczy. Bo i my nie jesteśmy mocarzami, jeśli chodzi o postawę po restarcie. I nasza postawa rówineż nie daje żadnej gwarancji na zdobycze punktowe.
Tutaj będzie trzeba się wzbić chociażby o jeden poziom wyżej. Bo to, co wystarczało na Garbarnię czy Elanę, może nie wystarczyć na Widzew. To nie jest słaba ekipa, ale jakaś taka… nieposkładana. Być może z trenerem, który wpasowałby się w tę drużynę, byłoby dużo lepiej. A jednak Widzewowi nie idzie. Nie można natomiast dać się uśpić.
Patrząc na trójmecz Lech – Polkowice – Elana, mieliśmy momenty zarówno niezłe, jak i tragiczne. Niezła była druga połowa we Wronkach i taką GieKSę chcielibyśmy oglądać. Mecz z Elaną był całkiem poprawny, z niezłymi momentami. Ale było też fatalne spotkanie z Polkowicami. I tej odsłony na pewno nie chcielibyśmy w starciu z wiceliderem oglądać.
Choć piłkarze i zwłaszcza trenerzy lubią mówić, że „żaden mecz nie jest szczególny” albo „wszystkie są tak samo ważne”, to jednak wolałbym, żeby Rafał Górak z ekipą piłkarzy jednak potraktowali ten mecz priorytetowo. A dlaczego tak? Już mówię:
Bo w poprzednich latach wszystkie ważne mecze – o awans czy derbowe – z największymi leszczami za przeciwników, z rozbitymi mentalnie ekipami, z juniorami z Chorzowa PRIORYTETOWO potraktowane nie zostały i GieKSa je przegrała. Przewaliła. Przerżnęła. Drwiono z nas na stadionach największych wrogów, drwiła z nas cała Polska!
Chcielibyśmy, żeby z tym był już koniec. Chcemy w końcu sukcesu. Dodam, że wspomniane wyżej mecze GieKSa nie tylko przegrywała. Przegrywała jest w haniebnym stylu, beza walki, bez zaangażowania, a jedynie prowokując lawinę domysłów i podejrzeń. Te mecze były tak żenujące, tak oddane bez walki, że trudno było myśleć inaczej.
Kilku zawodników jeszcze pamięta poprzedni sezon, a nawet dwa sezony. Tak jak w przypadku kapitana zespołu Adriana Błąda. Pal już licho te poprzednie sezony, nie chcę do nich więcej wracać. Ale to właśnie Adrian, jak kluczowy zawodnik tego zespołu – ma coś do udowodnienia i naprawienia. Z kluczowych zawodników tyczy się to również Arkadiusza Jędrycha. O Arkadiuszu Woźniaku nie chcę się rozwodzić, bo z Widzewa wykluczył się sam…
Ale to właśnie Jędrych i Błąd są tymi zawodnikami, którzy powinni tak nastawić tę drużynę, żeby wyszła z pierdolnięciem na Widzew. Nie mówię o huraganowych atakach, ale o nastawieniu na walkę. Wślizg, sprint i nie dawanie sobie w kaszę dmuchać. Liczę w tym temacie oczywiście też na trenera, który po poprzednim przegranym w końcówce sezonu awansie w Elanie, chyba ma podwójną ambicję, żeby jednak tym razem się udało.
Chcemy walki. Nie chcemy tłumaczenia po meczu, że Widzew, to Widzew. Skoro w ostatnim czasie wygrywali z nim tacy mocarze jak Skra, Legionovia czy Pogoń Siedlce, to znaczy, że Widzew na ten moment jest tylko z nazwy, a nie z formy. I że GKS również może z tym zespołem wygrać. Ale tak jak wspomniałem – jedynie z należytym podejściem, z ambicją, bez koszmarów w obronie i z zachowanie niezłej skuteczności.
Powiedziałbym też – czas w końcu na jakiś naprawdę przekonujący mecz. Bo takiego w tej rundzie wiosennej nie rozegraliśmy. Ciągle wszystko było na styku i to takim z wielką niewiadomą. Tutaj, nawet jeśli z Widzewem miałoby się wszystko na styku rozgrywać to dobrze by było, żeby po naprawdę dobrej naszej grze.
Panowie, wszystko jest w waszych nogach, głowach i sercach. Zagrajcie w końcu jakiś naprawdę ważny mecz GieKSy z takim sercem, na jaki zasługuje ranga tego spotkania. I dajcie nam w końcu jakąś większą radość, bo nie ma chyba w Europie bardziej dotkniętych klęskami kibiców niż kibice GieKSy.
Czekamy w niedzielę na sukces!
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
GKS Katowice utrzymał się w Ekstraklasie.
To, co od dłuższego czasu było „pewne” (dla jednych już po Górniku, dla innych po Puszczy, a dla każdego po Wrocławiu) dziś zostało formalnie potwierdzone. Po stracie punktów przez Puszczę Niepołomice w meczu z Pogonią Szczecin (4:5) GieKSa oficjalnie utrzymała się w Ekstraklasie.
Po wielkosoboniej wygranej we Wrocławiu Śląsk stracił szansę na dogonienie nas w tabeli. W miniony wtorek Stal Mielec, po remisie z Górnikiem Zabrze, także przestała nam „zagrażać”. Dziś do tej dwójki dołączyła Puszcza Niepołomice, która nie może nas już wyprzedzić w tabeli.
Przypomnijmy, że nasza drużyna ani razu w tym sezonie nie znajdowała się na miejscu spadkowym, a matematyczne utrzymanie na początku 30. kolejki to duże osiągnięcie, które potwierdza tylko, jak świetny sezon rozgrywa GieKSa.
GieKSa nie potrafiła przez 90 minut pokonać bramkarki rywalek, a po naszej stronie pojawiło się zbyt wiele błędów indywidualnych. Tym samym celebracja mistrzostwa musi jeszcze poczekać, a szansa na takową fetę będzie już za tydzień przy Bukowej.
Klaudia Słowińska w Łęcznej doczekała się powrotu na pozycję skrzydłowej. Świetną akcję ujrzeliśmy już w pierwszej minucie – Katarzyna Nowak odważnie wyprowadziła na skrzydło, a centrę Julii Włodarczyk przecięła Natalia Piątek. W 7. minucie Jagoda Cyraniak powstrzymała nacierającą Klaudię Lefeld po dużym błędzie Klaudii Słowińskiej. Odpowiedziała Kozak sytuacyjnym strzelam z dystansu, mocno niecelnie. Blisko zdobycia pierwszej bramki z dystansu była Włodarczyk, golkiperka wzniosła się na wyżyny umiejętności. Na kilkanaście następnych minut walka skupiła się w środku pola, obejrzeliśmy po jednym bardzo nieudanym strzale z obu stron. W 26. minucie Katja Skupień dograła do Pauliny Tomasiak, zupełnie niepilnowanej w polu bramkowym. Ta zgrała piłkę do Julii Piętakiewicz, a Kinga Seweryn była bez szans. Blisko było odpowiedzi po trąceniu piłki w powietrzu Cyraniak, Kinga Kozak nie zdołała wepchnąć piłki obok bramkarki. W 33. minucie Piątek znów uratowała swoją drużynę, ściągając piłkę z nogi rozpędzonej Vuskane, której podawała Kinga Kozak. Po rzucie różnym główkowała Słowińska, wysoko nad bramką. Na zakończenie pierwszej części Julia Piętakiewicz huknęła w samo okienko, Kinga Seweryn udowodniła swoją klasę, broniąc strzał.
W 47. minucie strzał oddała Gabriela Grzybowska, trafiając w wybiegającą Vuskane. Łęczna wyprowadziła kontratak, a centrę Piętakiewicz wybiła Marlena Hajduk na rzut rożny. W 54. minucie Seweryn na przedpolu uratowała swój zespół, nie dając szans Skupień na sfinalizowanie akcji. GieKSa w zasadzie nie miała pomysłu na konstrukcję ataków, nawet kontry kończyły się niecelnymi podaniami. W 58. minucie Kaczor odnalazła długim podaniem Włodarczyk, a Klaudia Słowińska po zgraniu uderzyła w golkiperkę. Pięć minut później Anita Turkiewicz zdołała powstrzymać pędzącą Skupień, nadrabiając dystans. W 69. minucie Katja Skupień padła w szesnastce Kingi Seweryn, arbiter od razu pokazała kartkę za próbę wymuszenia. Minutę później Kinga Kozak miała dobrą okazję po wrzutce Marleny Hajduk, trafiła wprost w bramkarkę. W 79. minucie Jagoda Cyraniak bez zdecydowania podała do Kingi Seweryn, a nasze rywalki skrzętnie tę okazje wykorzystały – pusta bramka i 0:2.
Mistrzostwo Polski musi poczekać. Może się ziścić już jutro, jeśli Czarni przegrają w Szczecinie. W innym wypadku poczekać będziemy musieli do soboty 3 maja. Wtedy o 10:45 na Bukowej zagramy z Pogonią Tczew. Wstęp darmowy – zapraszamy do świętowania mistrzowskiego tytułu z uKOCHanymi.
Łęczna, 26.04.2025
Górnik Łęczna – GKS Katowice 2:0 (1:0)
Bramki: Piętakiewicz (26), Tomasiak (79).
GKS Katowice: Seweryn – Nowak, Hajduk, Cyraniak (80. Bednarz) – Włodarczyk, Grzybowska, Kaczor (61. Nieciąg), Turkiewicz – Kozak, Vuskane (61. Langosz), Słowińska.
AP Orlen Gdańsk: Piątek – Skupień (84. Ostrowska), Kazanowska, Piętakiewicz (65. Sikora), Lefeld, Ratajczyk, Zawadzka, Głąb, Kłoda, Kirsch-Downs, Tomasiak.
Żółte kartki: Skupień, Głąb – Nowak, Grzybowska, Słowińska, Włodarczyk.
Drużyna Legii w sezonie 2024/25 rozegra największą liczbę spotkań z całej stawki zespołów PKO BP Ekstraklasy – aż 55. Na to składają się mecze w polskiej lidze, europejskich pucharach oraz Pucharze Polski. Najbardziej intensywnymi miesiącami pod tym względem były sierpień (9 rozegranych spotkań), oraz kwiecień – mecz z GieKSą będzie dla Legii siódmym w tym okresie.
Taka liczba spotkań rzutuje na postawę drużyny w rozgrywkach ligowych. Legia zajmuje piątą pozycję z 47 punktami (bilans 13-8-8, bramki 52-38). Goście do trzeciego miejsca tracą 8 punktów, a do lidera 12. Legia jest drużyną własnego stadionu – na boiskach przeciwników zdobyła 17 punktów (bilans 4-5-5, bramki 22-23). Bilans ligowych wyjazdów przedstawia poniższa tabela (pogrubioną czcionką wyróżniono wygrane przez Legię mecze):
W ostatnich trzech spotkaniach ligowych na wyjeździe Legia zmierzyła się kolejno z Motorem, Rakowem i Górnikiem. W meczu z Motorem goście przez pierwsze dwa kwadranse przeważali, ale Motor po wyrównaniu w 37. minucie zaczął śmielej atakować. Początek drugiej połowy wyglądał jak pierwszej minuty meczu: Legia miała sporą przewagę i dwukrotnie prowadziła. Gola na 3:3 Motor strzeli po dobitce rzutu karnego w ostatniej akcji meczu. W spotkaniu z Rakowem Legia przegrywała po 47 minutach gry 0:3. Przy takim prowadzeniu Medaliki oddały inicjatywę gościom i na efekt nie trzeba było długo czekać. W 50. minucie padła pierwsza bramka dla Legii, która coraz bardziej zaczęła przeważać… Drugą bramkę przyjezdni strzelili na pięć minut przed końcem spotkania, jednak Raków nie dał sobie wbić gola dającego remis. W ostatnim wyjazdowym meczu Legia w pierwszej połowie nie miała zbyt wiele do powiedzenia – Górnik osiągnął sporą przewagę, jedna strzelona bramka był najmniejszym wymiarem kary. Drugą połowę obie drużyny rozpoczęły bardzo spokojnie od długich ataków pozycyjnych. Prawie po kwadransie Legia wyrównała, a KSG stracił animusz z pierwszej połowy. W 67. minucie Legia strzeliła drugiego gola i Górnik nie miał specjalnie pomysłu jak wyrównać.
Od 10 kwietnia ubiegłego roku trenerem Legii jest kontrowersyjny Gonçalo Feio. Co jakiś czas, według doniesień medialnych, okazuje się, że dalsza praca z drużyną z Warszawy staje pod znakiem zapytania. Jak na razie pozycja trenera, mimo wszystko, wydaje się być niezagrożona. Oczywiście, może się to zmienić w przypadku braku awansu Legii do europejskich pucharów. Ostatnie doniesienia sprzed około tygodnia mówią, że zarząd Legii już wybrał następcę: zostanie nim Białorusin Aleksiej Szpilewski.
Z 52 bramek strzelonych przez Legię, 9 zdobył Bartosz Kapustka, 7 Marc Gual, a następny na liście z 6 trafieniami jest Luquinhas. Najdokładniej podający to Rúben Vinagre z 5 asystami, Ryōya Morishita z 4 oraz Paweł Wszołek, Luquinhas i Kacper Chodyna z 3 ostatnimi podaniami.
Sytuacja kadrowa ze względu na kontuzje jest mocno komplikowana: najlepszy strzelec gości Bartosz Kapustka doznał urazu kolana i nie zagra do końca sezonu. Najprawdopodobniej również do końca sezonu nie zagra Paweł Wszołek, który naderwał mięsień dwugłowy uda. Z kolei Juergen Elitim we wcześniejszych trzech meczach grał ze złamaną ręką, przeszedł operację i podobno może zagrać w sobotnim meczu. Marc Gual, który na początku kwietnia doznał urazu uda, po rehabilitacji wraca do zdrowia i rozpoczął treningi z drużyną. Podobnie bramkarz Gabriel Kobylak, po przejściu zabiegu stawu skokowego wrócił do treningów. Obrońca Jan Leszczyński zerwał więzadło krzyżowe we wrześniu, do końca sezonu nie pojawi się boisku.
Ze względu na nadmiar kartek nikt z zawodników gości nie pauzuje.
Mleczak
11 lipca 2020 at 08:16
Oj Shelu nie jojcz już 😉 Zacznij sobie lepiej układać felietony pod baraże. Przecież tutaj scenariusz jest już doskonale znany, jak nawet widzew będzie dalej słaby (na co liczysz) to sami sobie bramkę strzelimy, plus kolejny głupi karny, żeby robak staty sobie poprawił…piłka jest przewrotna, ale nie u nas…tutaj można wszystko przewidzieć 😉
KaTe
11 lipca 2020 at 13:16
W zasadzie zgadzam się z Shellem. Z wyjątkiem jednego: jeśli przegramy to NIC NIE BĘDZIE JESZCZE POZAMIATANE!!! Awans poprzez baraże jest wart tyle samo co bezpośredni! Ale na razie priorytetem jest niedzielny mecz i nie wyobrażam sobie żeby nie było w nim walki i nadzwyczajnego zaangażowania. Nie można odpuścić ani minuty. Tym bardziej, że drugie połowy w wykonaniu Widzewa nie są zbyt dobre.
A swoją drogę, jeśli Łęczna przegra z Siedlcami (bo czemu miałaby nie przegrać?) to wszystko może się jeszcze bardziej zapętlić.
KaTe
11 lipca 2020 at 19:00
Wywróżyłem Łęcznej wynik?
Ta liga jest nieźle zakręcona!
KATO
12 lipca 2020 at 10:24
Chcemy widzieć walke i sportową determinacje na zwycięstwo. Chcemy oglądać widowisko od początku do końca meczu, bo jesteśmy GIEKSĄ z Katowic!