Wydaje się, że mimo problemów z wykończeniem akcji GKS wraca na właściwe tory z początku rundy wiosennej. Niezła defensywa (choć nie bezbłędna), dobra gra w środku pola i wyprowadzanie akcji. Szwankuje ostatnie podanie i wykończenie. Jak spisali się poszczególni zawodnicy w meczu z Tychami, możecie przeczytać poniżej.
Łukasz Budziłek – 5,5
Golkiper zaliczył kilka niepewnych zagrań, jak chociażby to, kiedy wybijając piłkę, nabił rywala i tylko dzięki temu, że był to ostry kąt, mógł jeszcze naprawić sytuację. Ponadto miał jeszcze jeden spory błąd. Z drugiej strony kilka razy dobrze asekurował obrońców i czasem bardzo daleko musiał wybiegać – skutecznie – do interwencji. Przy golu nie zawinił. Średni mecz z lepszymi i gorszymi momentami.
Alan Czerwiński – 4,5
Tak źle jak Sandecją nie było. Nadal jednak utrzymujemy stwierdzenie, że Alan na pozycji prawego obrońcy sobie nie radzi. Jest zbyt wolny i po prostu nie nadąża na swoją pozycję. W tym meczu również go kilka razy zabrakło na swojej stronie, ale na szczęście zaliczył też kilka interwencji. Przy golu jednak zaspał i to z jego strony grana była akcja, po której padła bramka. Nieco lepiej w ofensywie, udzielał się i wymieniał z Kowalczykiem i zaliczył świetnie dośrodkowanie, po którym niedługo w konsekwencji był rzut karny.
Mateusz Kamiński – 5
Dwoił się i troił, ale ostatecznie wybił piłkę na szesnasty metr i padła bramka. Nie był to jakiś bardzo zły mecz, ale kilka błędów się zdarzyło, w końcówce po jego pomyłce musiał go ratować szybkim wyjściem Budziłek, bo byłaby sytuacja sam na sam. Niezła sytuacja do strzelenia gola, ale nie trafił czysto w piłkę.
Kamil Cholerzyński – 6,5
Trudny powrót do składu, trudny bo przypadła mu trudna rola zastąpienia Adriana Napierały. Sprostał temu bardzo dobrze. Solidny mecz Kamila w defensywie plus częste rozpoczynanie akcji ofensywnych.
Bartłomiej Chwalibogowski – 6,5
Kolejny dobry mecz tego zawodnika. Nieźle w defensywie, a także dobre podłączenia do ofensywy i nie najgorsze dośrodkowania. Nowość – próba uderzenia z dystansu, gdzieś z ponad 30 metrów. Było blisko. Bartek robi postępy.
Arkadiusz Kowalczyk – 6
Aktywny w tym meczu i nieźle się spisywał. Tym i końcówką poprzedniego meczu pokazał, że aspiruje do pierwszej jedenastki. Co prawda błysku nie było, ale jeśli każdy mecz będzie o jeden krok lepszy, to może być dobrze. Brakowało precyzji w środku pola w podaniach. Niezła współpraca z Czerwińskim i asekuracja.
Sławomir Duda – 5,5
Tak jak i w ostatnich meczach niezłe zagrania, przeplatał słabszymi. Średni mecz zawodnika, nie zawalił, nie błyszczał. Ale można się przyczepić, że nie zdecydował się na blok strzału Babiarza, po którym padła bramka, zachował się dość biernie.
Grzegorz Fonfara – 5
To zawodnik, któremu w meczu zawsze kilka dobrych zagrać wyjdzie. To po jego podaniu Rakels przeprowadził akcję, po której padła bramka. Niestety znów dużo niecelnych podań w środku pola, zagrań na pamięć, wymagamy ciągle dużo więcej.
Przemysław Pitry – 5,5
Znów nie zachwycił w środku pola. Co prawda z wyprowadzaniem akcji było już nieco lepiej, ale zawodziły podania. Zawodnik nie ma też chyba tej pewności, co wcześniej, czasem aż prosi się o strzał z dystansu, jednak rezygnuje z tej możliwości. Nadal to nie są te mecze, o które nam chodzi. Taka gra zespołu jak z Tychami czy Cracovią plus postawa Pitrego z jesieni – to byłyby zwycięstwa na tych trudnych terenach.
Janusz Gancarczyk – 6
Dobry początek meczu, potem nieco słabiej, ale umiarkowanie trzymał poziom. Na tę chwilę jednak zawodnik trudny do zdefiniowania. Momentami wykazuje duży potencjał i sporą ambicję, brakuje jednak tej kropki nad i.
Deniss Rakels – 6
Mecz trzeba by było podzielić na okresy. Dobry początek, kilka niezłych akcji i bramka. W drugiej połowie z czasem przygasał. Niewykorzystany rzut karny rzutuje na jego ocenę, a po nim widać było, że szukał okazji do rehabilitacji, zwłaszcza po rajdzie w końcówce, ale nie umiał już zagrozić bramce rywala. Dodajmy, że rzut karny sam wywalczył.
Grzegorz Goncerz (grał od 64. minuty) – niesklas.
Zawodnik w pierwszych kilku minutach kilkukrotnie był przy piłce i próbował aktywnie coś zrobić, tak jak na Polonii. Zadanie miał bardzo utrudnione, bo został posłany na lewą stronę i gdy trzeba było lewą nogą dośrodkować, zmieniał ją na prawą. Mimo tych przeciwności starał się jak mógł, po kilku minutach trochę przygasł, ale w końcówce meczu znów był widoczny i gdyby go czasem dojrzeli koledzy, to naprawdę mógłby mieć dobrą pozycję do strzelenia gola.
Jewhen Radionow (grał od 88. minuty) – niesklas.
Grał za krótko, żeby cokolwiek móc powiedzieć o jego występie.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Najbliższe spotkanie GieKSy poprowadzi Piotr Rzucidło. Jego asystentami będą Marcin Lisowski i Tomasz Niemirowski. Sędzią technicznym będzie Rafał Rokosz. Arbitrami VAR będą Szymon Marciniak i Tomasz Listkiewicz.
Piotr Rzucidło swoją sędziowską karierę rozpoczął w sezonie 2015/16 w 3. lidze i na tym poziomie pracował aż do sezonu 2021/22 kiedy to zadebiutował w 2. lidze. W kolejnych rozgrywkach poprowadził swój pierwszy mecz na zapleczu Ekstraklasy, a na najwyższym poziomie rozgrywkowym zadebiutował w bieżącym sezonie.
W sezonie 2024/25 Piotr Rzucidło poprowadził do tej pory 1 mecz towarzyski reprezentacji młodzieżowych, 1 mecz CLJ, 1 mecz w 3. lidze, 1 mecz w Pucharze Polski oraz 12 spotkań w 1. lidze. W Ekstraklasie poprowadził 2 mecze, w których pokazał 11 żółtych kartek, 1 czerwoną po dwóch żółtych i podyktował 1 rzut karny.
Mecze GieKSy, które poprowadził Piotr Rzucidło:
Sezon 2023/24
Wisła Płock – GKS Katowice 2:1 (3 żółte kartki, rzut karny wykorzystany przez Jędrycha)
Bilans: 0 zwycięstw, 0 remisów, 1 porażka. Bramki 1:2.
Raport kartkowy
Rafał Górak nie będzie mógł skorzystać z Mateusza Kowalczyka, który w Szczecinie obejrzał 4. żółtą kartkę w sezonie.
Oskar Repka – 5 ŻK
Mateusz Kowalczyk – 4 ŻK
Adrian Błąd – 3 ŻK
Borja Galán – 3 ŻK
Lukas Klemenz – 3 ŻK
Märten Kuusk – 3 ŻK
Marcin Wasielewski – 3 ŻK
Sebastian Bergier – 3 ŻK
Alan Czerwiński – 2 ŻK
Arkadiusz Jędrych – 2 ŻK
Aleksander Komor – 2 ŻK
Mateusz Mak – 2 ŻK
Adam Zreľák – 2 ŻK
Bartosz Nowak – 1 ŻK
Filip Szymczak – 1 ŻK
Dawid Kudła – 1 ŻK
Grzegorz Rogala – 1 ŻK
Pogoda
Nie przewiduje się opadów deszczu, prognozowana temperatura w trakcie meczu to 14 stopni Celsjusza przy zachmurzonym niebie.
Najnowsze komentarze