Za nami kolejny wyjazd, tym razem do Głogowa. Czas na tradycyjne „Post scriptum”, chociaż wyjazd nie był tradycyjny.

1. Na wyjazd do Głogowa, jak to się ostatnio przyjęło, był problem ze skompletowaniem składu. Z racji, że mieli być kibice w sektorze gości, to była potrzebna osoba na murawie, która ustawi kamerę i zrobi kilka zdjęć. Poszukiwania, nie szły po mojej myśli, ale na szczęście całkiem przez przypadek zgłosiła się Madziara, która myślała, że chodzi tylko o kilka zdjęć z telefonu, a nie chodzenie po murawie.
2. Jak na złość serwis Accredito miał jakąś awarię i na cztery różne emaile nie szło założyć konta, a czas zgłaszania akredytacji dobiegał końca. Na szczęście w sobotę rano wszystko ruszyło i temat został dopięty.
3. Z racji, że na relację live oraz meczową jechałem sam, to postanowiłem dogadać się z kibickami z KKN-u, co usprawniło mi pomeczowe obrabianie galerii i innych spraw związanych meczem.
4. Z Mysłowic wyjechaliśmy koło godziny 13:00 z lekkim poślizgiem, ale to dla mnie nic nowego, bo Tomek też zawsze miał poślizg 🙂
5. W samochodzie Madziara studiowała obsługę aparatu i wymianę obiektywów, ale mina, gdy dowiedziała się, że jeszcze trzeba ustawić kamerę na kibiców, była bezcenna.
6. Do Głogowa dojechaliśmy z prawie godzinnym zapasem, jednak jak to mówi klasyk „Organizacyjnie Stal Mielec”. Pani, która wydawała akredytacje, nie wiedziała, którędy mamy wejść na stadion, więc wspólnie udaliśmy się do wejścia głównego, ale tam też nikt nic nie wiedział. Pewien ochroniarz powiedział, że tędy wejdziemy i faktycznie wpuścił nas przez kołowrotki, jednak okazało się, że po tej stronie stadionu są media TV, a sektor prasowy jest całkiem po drugiej, o czym poinformował mnie kolega z GieKSaTV.
7. Po dotarciu na „sektor prasowy” miałem mało czasu na spisanie raportu, a składy, były gdzieś tam w budynku klubowym, więc zrobiłem tylko zdjęcie od jakiegoś dziennikarza i do roboty.
8. Sektor prasowy nie bez powodu dałem w cudzysłów, ponieważ pierwszy raz trzymałem laptop na kolanach. Podstawki są bardzo małe i strach na nich postawić laptop, a nawet jak już na chwilę położyłem, to musiałem ją podtrzymywać od spodu, żeby się nie złamała.
9. Po tym jakże emocjonującym widowisku udaliśmy się na konferencję, ale w drzwiach minęliśmy się z trenerem Górakiem, który nawet nie wiedział, czy jest konferencja. My i tak musieliśmy oddać kamizelkę foto, więc weszliśmy do budynku klubowego i wtedy okazało się, że konferencja jest i szukają trenera.
10. Następnie udaliśmy się w stronę domu. Dzięki temu, że nie jechałem sam, mogłem szybko ogarnąć galerię, zgrać wideo i wysłać konferencję do Tomka. Niestety nie zapisała mi się wypowiedź trenera gospodarzy, ale to już jest złośliwość rzeczy martwych.
11. W domu zameldowaliśmy się około 00:30.
12. Na koniec jeszcze raz wielkie dzięki dla Magdy, która pomogła na murawie i wierzę, że to nie był jej ostatni raz.

PS 2 Za dwa tygodnie wyjazd do Rzeszowa, na który nie jestem w stanie jechać, więc zachęcamy ludzi do pomocy.