Kolejny raz na B1 mieliśmy okazję do dłuższej rozmowy po konferencji prasowej. Tym razem o pozostanie nieco dłużej do dyspozycji dziennikarzy został poproszony trener Brzęczek. Poczytajcie, co miał do powiedzenia nasz trener o sprawach związanych z klubem.
Powiedział Pan na konferencji, że czekają klub decyzję, co do składu na przyszłą rundę. Czy to będą późne decyzje czy może tak jak w lecie postaracie się szybko załatwić sprawę zawodników, którzy przyjdą do klubu i ewentualnie odejdą?
Naszym celem jest to by 12 stycznia na pierwszym treningu było 90% zawodników, których chcielibyśmy w zespole. Dla każdego trenera i klubu jest to optymalne rozwiązanie. Trzeba jednak brać pod uwagę fakt, iż mamy teraz okres zimowy a to okienko nieco różni się od letniego. Prowadzimy rozmowy i chcemy to zrobić tak by 12 stycznia zawodnicy pojawili się na treningu. W kadrze są gracze, którzy mało grali bądź w ogóle nie grali.
Czy potencjalna lista zawodników, którzy mogą opuścić nasz klub już też jest przygotowana czy jeszcze decyzje nie zapadły?
O takich decyzjach będziemy informować na bieżąco. Na dzisiaj cieszymy się z tego, że mamy drugie miejsce. Taki był nasz cel, by być blisko czołówki po jesieni i to nam się udało. Mamy teraz dwa tygodnie treningów i będziemy myśleć nad kadrą.
Rok temu w podobnym okresie były minitesty dla młodszych zawodników z innych klubów i naszej młodzieży czy w tym roku też możemy się tego spodziewać?
Jest to przewidziane, ale nie będzie to na zasadzie, że tych zawodników będzie dużo. Na pewno będzie nasza młodzież klubowa włączona do treningów.
Sporej ilości graczy kończą się kontrakty w lecie m.in. Kamińskiemu i Czerwińskiemu. Czy rozmowy z tymi zawodnikami są już prowadzone?
Po ostatnim meczu do akcji wkracza Pan dyrektor Motała i będzie mieć szereg rozmów z tymi zawodnikami. Jak decyzje zapadną to będziemy informować o wszystkim.
Niedługo czekają nas Złote Buki. Kibice zastanawiają się, czy tytuł piłkarza roku może zgarnąć Mateusz Abramowicz, który zagrał tylko pół roku w GieKSie
To są wybory kibiców, dla mnie wielu zawodników zrobiło duży postęp w tym roku. Muszę tutaj otwarcie powiedzieć, że na tle całej drużyny Mateusz Kamiński zrobił niesamowity postęp, cieszę się z tego powodu i mam nadzieję, że to nie jest jego apogeum. Czerwińskiemu, jeśli chodzi o zaangażowanie to niczego nie można odmówić. Obaj Abramowicze są niesamowici, specyficzni ludzie, ale dają nam dużo wartości i czasami pozytywnego szaleństwa. Myślę, że mamy dobrze zbilansowaną drużynę pod względem charakteru. Zabawa jest dla kibiców i cieszmy się z tego, że nie możemy narzekać na brak wyboru.
Frańczak zagrał w meczu rezerw, czy możemy potwierdzić, że 12 stycznia Adrian będzie gotowy do treningów i walki o skład?
Na pewno tak. To była dla nas duża strata, najpierw uraz obojczyka, a potem dalsze problemy z przepukliną. Dla nas to jest ważny zawodnik, bo to niesamowity charakter tej drużyny i cieszę się, że będzie walczyć o miejsce w składzie.
Powiedział Pan, że dziś wygrana była wyszarpana. Były takie momenty w tej rundzie, gdy Pana zdaniem brakło tej determinacji?
Myślę, że nie było takich momentów. Nie odnosiliśmy spektakularnych wygranych, które w cudzysłowie mówiąc były łatwe. Do końca trzeba było trzymać koncentrację oraz zaangażowanie. Taka jest ta liga, my niestety mieliśmy dużo sytuacja bramkowych, ale zawodziła skuteczność. Patrząc przez pryzmat tego takich sytuacji boiskowych było dużo, gdy mogliśmy zdobyć drugą bramkę i spokojniej grać. Z drugiej strony trzeba docenić, że po niezbyt udanym początku złapaliśmy formę i w wielu meczach ta nasza walka i zaangażowanie decydowało o tym, że wygrywaliśmy jedną bramką. Czasem ciężko ocenić, czego brakuje jak w tych meczach, które przegrywaliśmy. To były dobre spotkania i nie brakło zaangażowania. Jednak zabrakło tego czegoś, co jest ciężkie do uchwycenia i zdefiniowania. Jako trener czy kibic stojąc z boku patrzysz na ten mecz i czujesz, że coś się pozytywnego wydarzy, bo widzisz dobrą grę i potem przychodzi ten moment, że czegoś zabraknie. Być może tego właśnie wyszarpania od przeciwnika wygranej.
Myśli Pan, że to mogło już być zmęczenie?
Zmęczenie chyba nie. Po Bytowie wypadło 4 zawodników, Goncerz grał ze złamanym nosem, Zejdler ma pękniętą łąkotkę, ale zagryzł zęby i zagrał dzisiaj i tylko w końcówce poprosił już o zmianę. Na pewno te sytuacje z kartkami i kontuzjami pokazały, że ta nasza „kołderka” była za krótka na ten moment i pojawiły się porażki. Zdajemy sobie z tego sprawę i na wiosnę nie możemy dopuścić do sytuacji, w której w przypadku kartek i kontuzji zabraknie nam, jakości.
Kontuzja Zejdlera zagrozi przygotowaniom tego zawodnika?
Myślę, że nie, bo rezonans pokazuje, że tylko łąkotka jest pęknięta.. W środku tygodnia przejdzie zabieg i zobaczymy jak będzie. Pielorz pokazał, że przy takiej kontuzji można szybko wrócić. 12 Stycznia przy jego pracy i rehabilitacji powinien być gotowy do treningów. Co z Mandryszem? Mandrysz miał uszkodzoną kostkę, obawialiśmy się czegoś poważniejszego, ale nie miał zerwanych żadnych wiązadeł w stawie. Do 12stego będzie przechodził rehabilitacje i powinno być wszystko ok.
Czyli powinno być wszystko dobrze z tymi kontuzjowanymi graczami?
Mam taką nadzieję. Jest jeszcze Bębenek, u którego dopiero na operacji wyszło, że ma zerwane wiązadło. Nowak również idzie na zabieg w tygodniu z łąkotką. Trzymaliśmy go do końca awaryjnie na ławce na wszelki wypadek. Kontuzje były, ale nie były to kontuzje mięśniowe tylko mechaniczne tak, więc to nas nie oszczędzało. Mam nadzieję, że ten pech z kontuzjami minie.
GieKSa gra inaczej niż rok temu czy pół roku temu. Na ile jest to kwestia tych zawodników, którzy przyszli w lecie i realizacji Pana planu gry?
Na pewno zrobiliśmy postęp. Jest to jednak trudne do określenia, nie można powiedzieć, że gramy już na 100% tego, co sobie założyliśmy. Musimy się ciągle rozwijać. Dla mnie jest to ciekawa grupa, ale potrzebujemy wzmocnień. Musimy poprawić skuteczność, nasza gra w rozegraniu od tyłu również nie jest jeszcze taka, jaką byśmy chcieli widzieć. Patrzymy na to jak rozgrywa piłkę Chrobry i mamy do ich gry w tym elemencie szacunek. Cieszymy się, że mogliśmy grać z nimi teraz, bo po zimie będą niezwykle groźni.
W przypadku awansu drużyny robiły zmian w kadrze szukając jakości. Myśli Pan, że w przypadku awansu ta drużyna da radę w ekstraklasie czy będziecie również szukać innych zawodników jak pokazują przykłady Wisły Płock czy Arki?
Ja myślę, że na każdym etapie trzeba szukać jakości. Chciałbym mieć taki problem w leci, bo to będzie oznaczać, że awansujemy do ekstraklasy. Na razie jednak skupiamy się na 15 meczach wiosennych. Teraz musimy dobrać graczy, którzy będą pasować umiejętnościami i charakterem do tej szatni. Pamiętajmy, że Ci zawodnicy muszą również podołać presji, która będzie dużo większa niż teraz. Podsumowując jednak rok – myślę, że był to udany rok dla nas, dla wszystkich związanych z klubem. Pewnych rzeczy się uczymy jeszcze, ale szybko wyciągamy wnioski z błędów. Będziemy dalej szli ku wyznaczonemu celowi. Mam nadzieję, że w czerwcu powiemy wszyscy, że się udało.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.
W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.
Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.
Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.
Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.
Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG
Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.
Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.
Źródło: K.Kalkowski
Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.
Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Matma85
Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.
Lech Poznań to rywal, z którym – z obecnego grona ekstraklasowiczów – nie graliśmy najdłużej. Od czasu spadku w 2005 roku nie było nam dane spotkać się w żadnej lidze, a w losowaniach Pucharu Polski także nie mieliśmy szczęścia. Na przebudowanym stadionie Lecha GieKSa wystąpi po raz pierwszy w spotkaniu z gospodarzami, ale wizytowaliśmy go już przy okazji spotkań z Wartą Poznań w I lidze.
#1 – Da Silva – Wiele osób pamięta mecz i bramkę, w której było coś „magicznego”. GieKSa przed sezonem sprowadziła do ataku Brazylijczyka Leonardo Da Silvę i z miejsca stał się on ulubieńcem Bukowej. Wielu miało nadzieję, że rodzi nam się wielki talent na miarę możliwości R9.
Da Silva jedną z kilku bramek, strzelił właśnie w spotkaniu z Lechem. Zimowy wieczór na Bukowej uatrakcyjnił jednym z najładniejszych goli w historii spotkań pomiędzy ekipami. Zobaczcie poniżej, jak pięknie uderzył z popularnej „kapy”.
#2 – Ecik ogrywa Mistrza – Do sezonu 1992/93 Lech Poznań przystępował jako Mistrz Polski. Spotkanie rozgrywane było w marcu w Poznaniu i GieKSa po niezłym meczu pokonała Lecha 2:1. Ozdobą były bramki Maciejewskiego oraz Ecika Janoszki, który tradycyjnie już uderzeniem głową zapewnił GieKSie punkty i wygraną w ostatniej sekundzie spotkania. Nie mielibyśmy nic przeciwko, by to GieKSa w sobotni wieczór cieszyła się z wygranej w takich okolicznościach.
#3 Wojciech Show i zielone koszulki – Końcówka sezonu 1994/95 to remis GieKSy z Lechem na Bukowej. Mecz warty zapamiętania z uwagi na bramkę Wojciechowskiego, który po raz kolejny potwierdził, że był wielkim specjalistą, jeśli chodzi o rzuty wolne. Warte zapamiętania były również wyjazdowe koszulki z tamtego okresu. U siebie graliśmy tego dnia w zielonych trykotach i trzeba przyznać, że prezentowały się one świetnie.
#4 – Gajtkowski pokarał Lecha – W sezonie 2003/2004 GieKSa była przez niektórych skazywana na spadek, a mimo to całkiem nieźle radziła sobie w lidze. W 7. kolejce graliśmy na stadionie Lecha Poznań i mecz ten był wyjątkowy dla Krzysztofa Gajtkowskiego. Zawodnik, jeszcze kilka kolejek wcześniej był zawodnikiem Lecha Poznań, ale nie spełnił pokładanych w nim nadziei i wrócił w trakcie sezonu do Katowic. Powrót był całkiem udany, choć nie aż tak bardzo, jak wszyscy sobie tego życzyli. Gajtkowski zdobył kilka bramek, w tym na Lechu, która dała nam wygraną 2:1. Był to jeden z tych momentów, w których to rywale narzekali, że „byli gracze strzelają im bramki”.
#5 – Półfinał Pucharu Polski – Sezon 2003/04 to jeden z ostatnich „sukcesów” GieKSy w Pucharze Polski. Drużyna, która w sezonie zajęła 10. miejsce z trzema punktami przewagi nad strefą spadkową, dotarła do półfinału Pucharu Polski. Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia i nasze występy w tych rozgrywkach, to wynik ten jest abstrakcją. Abstrakcją tym większą, jeśli spojrzy się skład, którym graliśmy w tamtym okresie. Katowiczanie półfinał rozegrali z Lechem i pierwszy mecz przegraliśmy 1:2 (bramka Gajtka), a w rewanżu przegraliśmy 2:4. Nasz skład z tego drugiego mecz: Klytta – Sadzawicki, Pluta, Markowski, Adżem, Fonfara, Adamczyk, Widuch, Bała, Brożek, Gajtkowski.
***
Bilans spotkań z Lechem jest całkiem niezły – 17-13-18. Co ciekawe, mamy dodatni bilans bramkowy – 60-55. Był taki okres w historii naszej rywalizacji, w którym wygraliśmy wynikami 4:1, 3:0, 4:0. Miejmy nadzieję, że w sobotę zdobędziemy kolejne punkty w ligowej tabeli.
TrójkolorowyChorzów
27 listopada 2016 at 14:29
Brzęczek dobrze godo! Dziękujemy mu za te świetne wyniki! Brawo!