Ufff, to był horror. Co jednak najważniejsze, z happy endem. Mało brakowało, a wszystko potoczyłoby się zupełnie odwrotnie, bo przecież rywale mieli bardzo dobrą okazję tuż przed akcją bramkową GieKSy. Niesamowicie się to układa, ale tym razem po myśli GieKSy.
To była piękna euforia na sektorze gości. A przecież dopiero co w Bytowie, również katowiczanie trafili w końcówce. Jednak tym razem to był doliczony czas gry, rywal bardziej renomowany, na fali i przy rekordzie frekwencji. Sektor gości po prostu miał okazję eksplodować, co zdarza się niezwykle rzadko, ale tym bardziej było to mocne przeżycie.
Mecz był z gatunku tych, w których oba zespoły grają na podobnym poziomie, remis jest wynikiem sprawiedliwym, a skoro tak, to jak jednak ktoś wygra jednym golem – nie można mieć pretensji. Jeśli Podbeskidzie wygrałoby po swojej akcji z końca – również trzeba by było powiedzieć, że zasłużenie. Spartaczyli, katowiczanie skontrowali i zgarnęli bardzo cenne trzy punkty.
Mało brakowało jednak, abyśmy mieli spory niedosyt. Ten mecz kreował nam się bardzo mocno na spotkanie niewykorzystanego potencjału. Podbeskidzie dawało naprawdę sporo miejsca, aby zrobić kilka szybkich kontr skrzydłami. GieKSa jednak nie prowadziła szturmu, raczej akcje były zwalniane i z kontr robił się atak pozycyjny. Pozostajemy krytyczni wobec naszego zespołu (ale sprawiedliwie chcemy ocenić), więc trzeba powiedzieć, że Adrian Błąd mocno zgasł w drugiej połowie, a w zwalnianiu akcji celował Adrian Frańczak. I co? To właśnie ci zawodnicy okazali się głównymi architektami i bohaterami ostatniej akcji. Frańczak z wielką siłą (fizyczną) utrzymał się przy piłce, minął kilku rywali i dobrze rozprowadził akcję, a Błąd – chyba na kompletnych oparach – ale wykrzesał z siebie koncentrację i działanie w decydującej akcji meczu. To się nazywa walka, choć strzał był mega precyzyjny. Oczywiście architektem tego gola był również Tomasz Foszmańczyk, który zaliczył bardzo udany powrót po kontuzji.
Wracając jednak do tego niewykorzystanego przez 92 minuty potencjału. Wystarczył jeden ruch i dwa szybsze kroki wprowadzonego Andreji Prokića, a ten wypracował sobie momentalnie bardzo dobrą pozycję do dośrodkowania. Pytanie, na ile to kwestia założeń (by nie forsować na siłę tempa), a na ile decyzje zawodników – ale warto w kolejnych spotkaniach wykorzystywać możliwości szybkich ataków, bo to naprawdę może przynieść bramki.
Adrian Błąd w ogóle wyrasta nam na bohatera ostatnich tygodni. Dwa kluczowe gole, oba w doliczonym czasie gry – w Bytowie w pierwszej połowie. To daje punkty i jest wyraźnym wzmocnieniem. Trochę czekaliśmy na Adriana, ale pokazuje, że w piłkę grać potrafi. No jednak takie uderzenie w ostatniej akcji meczu jest godne pochwały.
W Bielsku zagraliśmy eksperymentalną dwójką w środku pomocy – Dawidem Plizgą i Peterem Sulkiem. Trener Mandrysz Sulka chwalił już w Bytowie. Tym razem zawodnik zagrał od początku i trzeba przyznać, że spisał się bardzo dobrze, a nawet jak popełnił błąd, to potrafił sam go naprawić. Pewna, solidna gra i Łukasz Zejdler czy Bartłomiej Kalinkowski zaczynają mieć konkurentów do wyjściowego składu. Bo i Dawid Plizga – trzeba przyznać – dużo bardziej dynamiczny niż na początku sezonu. Potrafił przyspieszyć, no i przede wszystkim wykorzystał umiejętności, strzelając ładnego gola.
Ogólnie nasz zespół dość dobrze neutralizował poczynania ofensywne gospodarzy, z jednym wyjątkiem. Zbyt dużo było prokurowanych rzutów wolnych, a te Podbeskidzie wykonywało bardzo dobrze i potrafiło strzelić bramkę. To mankament, nad którym również trzeba popracować – jeśli mamy problem z bronieniem, to po prostu jak najrzadziej do nich dopuszczać.
Ogólnie jednak ostatnie spotkania, a te z początku sezonu, to niebo, a ziemia. I o ile Chrobry i Bytów jeszcze nam mgliście odpowiadały na pytanie o dyspozycję GieKSy, to Bielsko już daje takie światełko – że jest dobrze. Oczywiście to za wcześnie, by powiedzieć to z pełnym zdecydowaniem – bo po Rakowie i Chojniczance też wydawało się, że jest w porządku. Natomiast teraz przyjeżdża do Katowic Stomil Olsztyn, z którym wiedzie nam się kiepsko, do tego olsztynianie wygrali z liderem z Opola. Kolejny idealny mecz, by pokazać swoją dyspozycję i podkreślić ją kolejną wygraną.
Na razie możemy się bardzo cieszyć ze spektakularnego zwycięstwa w Bielsku, bo wygrana w doliczonym czasie gry zawsze jest spektakularna. A Bielsko po raz drugi z rzędu jest zdobyte! Rok temu przecież to po meczu z Podbeskidziem ogłosiliśmy, że GieKSa oficjalnie gra o awans. Teraz takich słów nie wypowiemy, ale może to początek czegoś lepszego. Oby!
Brawa dla drużyny i trenera!
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Dotarła do nas smutna wiadomość o śmierci kibica GKS Katowice Grzegorza Sztukiewicza.
Grzegorz kibicował GieKSie „od zawsze” – jeździł na wyjazdy już w latach 90. Był także członkiem Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964”. Na kibicowskim forum wpisywał się jako NICKczemNICK, ale na trybunach był znany jako Sztukens.
Ostatnie pożegnanie będzie miało miejsce 4 września o godzinie 14:00 w Sanktuarium św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej – Gołonogu.
Rodzinie i bliskim składamy najszczersze kondolencje.
Po meczu GKS Katowice – Radomiak Radom wypowiedzieli się trenerzy obu drużyn – Rafał Górak i Joao Henriques. Poniżej spisane główne wypowiedzi szkoleniowców, a na dole zapis audio całej konferencji prasowej.
Joao Henriques (trener Radomiaka Radom):
Nie mam zbyt wiele do powiedzenia. GKS strzelił trzy bramki, my dwie. Tyle mam do powiedzenia. Nasi zawodnicy do bohaterowie w tym meczu. Będziemy walczyć dalej.
Rafał Górak (trener GKS Katowice):
Ważny moment dla nas, bo pierwsza przerwa na kadrę to taka pierwsza tercja tej rundy i mieliśmy świadomość, że musimy zdobywać punkty, aby nie zakopać się. Wiadomo, jeśli chodzi punkty nie zdarzyło się nic zjawiskowego. Mamy siódmy punkt i to jest dla nas cenna zdobycz, a dzisiejszy mecz był bardzo ważnym egzaminem piłkarskiego charakteru, piłkarskiej złości i udowodnienia samemu sobie, że tydzień później możemy być bardzo dobrze dysponowani i możemy zapomnieć, że coś nam nie wyszło. Bo sport ma to do siebie, że co tydzień nie będziesz idealny, świetny i taki, jak będziesz sobie życzył. Ważne jest, jak sportowiec z tego wychodzi.
Tu nie chodzi o to, że nam się udało cokolwiek, bo udać to się może jeden raz, ale jak wychodzimy i zdajemy sobie sprawę z tego, że jesteśmy w opałach – a byliśmy w nich także w tym meczu. Graliśmy bardzo energetyczną pierwszą połowę, mogliśmy strzelić więcej bramek, a schodziliśmy tylko z remisem. Ze świadomością, że straciliśmy dwie bramki, a sami mogliśmy strzelić dużo więcej. No ale jednak obawa jest, że dwie straciliśmy.
Siła ofensywna Radomiaka jest ogromna, ci chłopcy są indywidualnie bardzo dobrze wyszkoleni, są szybcy, dynamiczni, niekonwencjonalni. Bardzo trudno się przeciw nim gra. Zresztą kontratak na 1:0 pokazywał dużą klasę. Niesamowicie jestem dumny ze swoich piłkarzy, że w taki sposób narzucili swoje tempo gry, byli w pierwszej połowie drużyną, która dominowała, stworzyła wiele sytuacji bramkowych, oddała wiele strzałów, miała dużo dośrodkowań. To była gra na tak. Z tego się cieszę, bo od tego tutaj jesteśmy. W drugiej połowie przeciwnik po zmianach, wrócił Capita, Maurides, także ta ławka również była silna. Gra się wyrównała i była troszeczkę szarpana. Natomiast niesamowicie niosła nas publika, dzisiaj ten nasz „żółty kocioł” był niesamowity i serce się raduje, w jaki sposób to odtworzyliśmy, bo wiemy jaką drogę przeszliśmy i ile było emocji. Druga połowa była świetnym koncertem i kibice bardzo pomagali, a bramka Marcina była pięknym ukoronowaniem. Skończyło się naszym zwycięstwem i możemy być bardzo szczęśliwi. Co tu dużo mówić, jeżeli w taki sposób GKS będzie grał, to kibiców będzie jeszcze więcej i ten nasz stadion, który tak nam pomaga, będzie szczęśliwy.
Bardzo cenne punkty, ważny moment, trochę poczucia, że dobra teraz chwila na odpoczynek ale za chwilę zabieramy się do ciężkiej roboty, bo jedziemy do Gdańska i wiadomo, jak ważne to będzie dla nas spotkanie.
W przerwie reprezentacyjnej spotkały się drużyny GKS Katowice i Górnik Zabrze. Półtora tygodnia po ligowym Śląskim Klasyku, mogliśmy na Bukowej znów oglądać derbową rywalizację, tym razem w formie meczu kontrolnego.
W 10. minucie, po dośrodkowaniu z rzutu rożnego Łukowskiego, Arkadiusz Jędrych uderzał głową, ale nad poprzeczką. W 25. minucie GKS miał idealną okazję do zdobycia bramki. Znów po kornerze wykonywanym przez Łukowskiego, piłkę zgrywał Jaroszek, ta po rykoszecie leciała w kierunku bramki, gdzie na wślizgu jeszcze próbował ją wepchnąć do bramki Łukasiak, jednak obrońcy Górnika wybili piłkę z linii bramkowej. Po pół godziny pierwszą okazję miał Górnik – z około 17 metrów uderzał Chłań, ale czujny Rafał Strączek złapał piłkę. W 37. minucie do prostopadłej piłki z chaosu doszedł Eman Marković, który wyszedł sam na sam i płaskim strzałem pokonał Loskę. Chwilę później z kontrą ruszyli katowiczanie, Błąd i Rosołek mieli naprzeciw jednego obrońcę, Maciej zdecydował się na strzał, ale przeniósł piłkę nad poprzeczką. W 43. minucie ponownie Rosołek uderzał z dystansu, ale bez problemu dla Loski. Do przerwy GKS prowadził posiadając lekką przewagę. Górnik nie zagroził poważnie naszej bramce.
W przerwie trener dokonał kilku zmian w składzie. W 50. minucie po zwodzie uderzał na bramkę Wędrychowski, ale bramkarz bez problemu poradził sobie z tym strzałem. Chwilę później wdzierał się w pole karne Massimo, ale został powstrzymany. W 55. minucie znakomitą okazję miał Zahović, który dostał od Massimo piłkę i z centrum pola karnego uderzał na bramkę, jednak nasz golkiper świetnie interweniował. W 68. minucie Bród podał do Swatowskiego, ten uderzał kąśliwie, ale bramkarz wybił na róg. Po chwili korner wykonywał Rejczyk, a Jędrych uderzał głową, minimalnie niecelnie. W 74. minucie do wybitej przed pole karne piłki dopadł Chłań i strzelił mocno, ale świetnie interweniował nasz golkiper. Po chwili jednak było 1:1, gdy po rzucie rożnym najwyżej wyskoczył rekonwalescent Barbosa i mocnym strzałem głową doprowadził do wyrównania. W 82. minucie Galan uderzał z dystansu, ale prosto w ręce bramkarza. Trzy minuty przed końcem koronkową akcję przeprowadził… Klemenz z Buksą, a ten pierwszy po odegraniu znalazł się w idealnej sytuacji, jednak po nodze rywala strzelił nad poprzeczką. W 90. minucie katowiczanie przeprowadzili decydującą akcję. Galan podał do Swatowskiego, ten mocno wstrzelił, a na wślizgu Buksa strzelił zwycięską bramkę. Druga połowa była już bardziej wyrównana, a momentami Górnik osiągał lekką przewagę. Jednak to katowiczanie okazali się zwycięzcami i podobnie jak w ligowym klasyku na Nowej Bukowej, w samym końcu strzelili zwycięską bramkę.
3.09.2025 Katowice
GKS Katowice – Górnik Zabrze 2:1
Bramka: Marković (37), Buksa (90) – Barbosa (74)
GKS: (I połowa) Strączek – Rogala, Jędrych, Paluszek (8. Jaroszek), Wasielewski, Łukowski – Błąd Bosch, Łukasiak, Marković – Rosołek.
(II połowa) Strączek – Bród, Klemenz, Jędrych, Rogala (60. Trepka), Łukowski (60. Galan) – Wędrychowski, Bosch (60. Milewski), Marković, Rejczyk, – Buksa
Górnik: (wyjściowy skład): Loska – Olkowski, Szcześniak, Pingot, Lukoszek, Chłań, Donio, Goh, Dzięgielewski, Zahović, Massimo. Grali także: Podolski, Tsirogotis, Barbosa.
Najnowsze komentarze