W środę 17 lipca prezes Klubu Krzysztof Nowak ogłosił nowego sponsora – firmę SUPERBET, której przedstawicielem na konferencji był Mateusz Borek. Oprócz prezesa pojawili się bohaterzy GIEKSTRAKLASY – Rafał Górak, Adrian Błąd oraz Arkadiusz Jędrych.
Konferencja została zorganizowana na 30. piętrze wieżowca KTW II (szklany budynek obok Spodka) i przyciągnęła wielu dziennikarzy.
Mateusz Borek: Witam panie, witam panów. Na codzień jestem ambasadorem firmy Superbet, z takim bramkarzem [Jerzym Dudkiem – przyp. red.] czy też Sławkiem Peszko, który jest nie tylko znanym piłkarzem, ale też gwiazdą internetu. Spoglądamy w prawo, widzimy stary stadion GieKSy, po lewej widzimy nowy obiekt, który dostępny będzie od rundy wiosennej. Czas szczególny, GKS Katowice wraca do Ekstraklasy po 19 latach. Ja przyjeżdżałem tu jako młody reporter, pamiętam czasy Piekarczyka, te czasy, gdy GKS grał w europejskich pucharach. Dzisiaj zaczyna się nowy rozdział – duża, polska firma, Superbet, rozpoczyna współpracę z GKS-em Katowice!
Zaprezentowano film, przybliżający historię GieKSy. W roli głównej wystąpił Adrian Błąd, który opowiadał o swojej historii w Katowicach i o tym, jak wiele zmieniło się przez te lata, gdy Trójkolorowe marzenia o awansie były przekładane na kolejne lata. „Nasza przyszłość jest super, bo GieKSa jest super. Superbet – nowy sponsor wielosekcyjnej GieKSy”.
Następnie nastąpiło symboliczne uściśnięcie ręki, które oficjalnie zapoczątkowało współpracę.
Prezes Nowak: Jestem podekscytowany i stremowany, co zapewne widać. Tak, ja myślę, że jesteśmy gotowi. Bardzo dużo pracowaliśmy przy formalnościach i przy stadionie, podziękowania dla UM i MOSiR, którzy przygotowali Bukową najlepiej, jak to możliwe. Pod względem organizacyjnym jesteśmy gotowi, pod względem sportowym – jestem przekonany że tak, ale o tym powie Rafał Górak.
Borek: Superbet wspiera wielkie ośrodki kibicowskie, co to dla pana znaczy? Jak ważna jest to pozycja budżetowa?
Nowak: Jesteśmy w roku 60-lecia. Pod względem sportowym mamy kilka sukcesów, hokeiści i panie w piłce nożnej, historyczny awans do Ekstraklasy. Teraz dopełniamy to pozyskaniem największego partnera biznesowego prywatnego. Cieszę się, że rozmowy z Superbetem przebiegły naprawdę szybko. Od razu stwierdzili, że podpisujemy umowę na trzy lata i na cztery sekcje. Mam nadzieję, że zostaniemy na dłuższe lata i za Superbetem zapewne przejdą kolejni sponsorzy.
Borek: Dziurowicz dzwonił do kopalń, ministerstw i pieniądze od razu płynęły. GieKSie niczego nie brakowało. Na stole tych ofert zwykle jest wiele, dlaczego pan prezes Seweryniak wybrał GieKSę?
Prezes Seweryniak: Ogromnie się cieszę, że możemy oficjalnie ogłosić, że jesteśmy oficjalnym sponsorem GKS-u. Cieszę się, że ta umowa obejmuje cztery sekcje. Bardzo skrupulatnie podchodzimy do naszych wyborów, liczą się oddani kibice, liczy się nasza wiara w poziom sportowy. Katowice spełniają dla nas wszystkie elementy, dodatkowo mamy biuro w Katowicach. Miejsce, w którym się spotykamy, pokazuje, że mamy duże ambicje i wspólnie chcemy rosnąć, przyczynić się do tego, by GieKSa była wielka.
Borek: Oglądasz wszystkie dyscypliny?
Seweryniak: Oczywiście piłkę męską, ale coraz chętniej patrzę na piłkę kobiecą. Dziewczyny mają dużo sukcesów i bardzo się z tego cieszymy.
Borek: Firma Superbet przygotuje mnóstwo niespodzianek i dla Klubu i dla kibiców. Pierwsza inicjatywa: SUPERBET dołoży parę złotych do pierwszych 1964 koszulek oryginalnych w klubowym sklepie!
Seweryniak: Tym ruchem chcemy pokazać, że superbet jest bardzo aktywnym sponsorem. My dużo robimy, chcemy zapewniać zabawę i interakcję z kibicami, stąd ta akcja wsparcia 100 złotych na koszulkę oryginalną. Wystarczy pokazać naszą aplikację. Łącznie to prawie 200 tysięcy złotych, ale planujemy więcej inicjatyw. Z nami się nie można nudzić! Ta koszulka będzie w takim wypadku kosztowała około 200 złotych, to bardzo atrakcyjna cena.
Borek: Z nazwiskiem Błąd jest oczywiście droższa (śmiech). Przepiękny obiekt się buduje, mnóstwo przestrzeni, szereg atrakcji – proszę to rozwinąć. Czym jest ta Ekstraklasa dla Katowic, to była taka plama, że czegoś tutaj brakuje. Był Górnik, był GKS Katowice w tamtym czasie.
Wiceprezydent Maciej Biskupski: Witamy w mieście nowoczesnym. W mieście, które stawia na sport i w którym przyszły sukcesy. Dzisiejszy dzień jest wyjątkowy, kontynuujemy nasza strategie o powołaniu wielosekcyjnej GieKSy. Państwo dołączyli dzisiaj do wielkiej rodziny sportowej, ogromnej rodziny wiernych kibiców, którzy byli z nami w trudnych momentach, których niestety było sporo. Pozyskujemy partnerów, którzy będą brali na siebie odpowiedzialność, będziemy budowali klub na miarę jednego z najsłynniejszych w Polsce. Dla Katowic Ekstraklasa jest wielkim wydarzeniem, czekaliśmy na to 19 lat. Przeżywaliśmy chwilę wzlotów i upadków, w 2005 roku kibice rozpoczęli inicjatywę ratowania GieKSy. Wszyscy mamy poczucie, że w sobotę rozpoczynamy fantastyczną przygodę. Z tymi sukcesami, na które czekamy, zapełnimy nowy stadion.
Borek: To co było napisane, to się zmaterializuje – na wiosnę kibice zasiądą na Nowej Bukowej?
Biskupski: Marcin Krupa to obiecał, a ja potwierdzam! Ta ulica będzie miała zmienioną nazwę, będzie to jeden z nowocześniejszych obiektów i będzie wielofunkcyjny, by cieszyć wszystkich fanów. Jako ciekawostkę, kończymy powoli montaż krzesełek. Kończą się prace wykończeniowe, rozpocznie się procedura odbiorowa, ona krótka nie będzie z racji przeznaczenia obiektu. Na pewno widzimy się na meczu w sobotę i na pierwszym meczu na nowym obiekcie.
Borek: Miasto planuje budżet. Z racji poziomu rozgrywkowego planuje się wsparcie, w zimę myśleliście zapewne o pierwszej lidze. Big Boss Górak z ekipą zrobili awans, więc trzeba było klepnąć inny budżet?
Biskupski: Nie, byliśmy gotowi na różne scenariusze. Sam niejednokrotnie zachęcałem prezydenta do działania. Prezydent mówił: „Maciek, spokojnie, sukces przyjdzie”. Końcówka była emocjonująca, co chwilę sprawdzaliśmy wiadomości, a tam: „znowu wygrali!”. To jest kierunek pożądany, to co do tej pory zrobiliśmy, jest najlepsza podstawą, by tą współpracę rozwijać. GKS jest do dyspozycji partnerów, którzy razem z nami odniosą sukces.
Borek: Trenerowi Górakowi życzymy wszystkiego dobrego, budowanie czegoś wielkiego przez lata. „To nie jest gra w bierki – to jest poważna sprawa, bo to jest życie prywatne wielu ludzi” – przed trenerem wielką kariera literacka.
Trener Górak: Presja jest elementem sportu, cóż by bez niej było? Była ogromna, gdy w 2019 roku wróciłem do drugiej ligi. Ta presją była ogromna, czy damy radę to wyprowadzić na prostą. Przez te 5 lat dziękuję Marcinowi Krupie, wiele kryzysów przeszliśmy, ale to wsparcie było. Nie traktujemy tego awansu jako presji, z tego się trzeba cieszyć.
Borek: Sport jest nieprzewidywalny. Sądzę, że w wolnym czasie oglądał pan Ekstraklasę. W jakim miejscu jest pana zespół? Co pan myśli przed sezonem? Jest spokój?
Górak: Piłka nożna jest nieprzewidywalna. Natomiast ja spotykałem się z tym, że beniaminkom grozi automatyczny spadek. My musimy budować swoją tożsamość, swoją historię w Ekstraklasie. Jeśli powiem, że walczymy o utrzymanie, to ta szatnia po prostu by wyszła – my jesteśmy ambitni i znamy się bardzo dobrze. W sobotę trzeba być przygotowanym do meczu z Radomiakiem.
Borek: Arek i Adrian nie są daleko od składu, skoro są dzisiaj z nami?
Górak: Jeszcze myślę (śmiech).
Borek: Teraz nadszedł czas na pytania z sali.
Jakie pieniądze będą zaangażowane w GKS Katowice?
Seweryniak: Nie chcemy ujawniać kwoty, jest ona znaczna. Przewidziane są bonusy sportowe, umowa jest progresywna.
To o ile powiększył się budżet?
Nowak: Dobre pytanie (śmiech). Można je zadać na wiele sposobów. Wiceprezydent Biskupski mówił, że miasto było przygotowane na różne warianty. Będziemy mieli pieniądze z Canal Plus, Superbet będzie trzecim co do wielkości partnerem, na razie nie chcemy tego ujawniać. Takie akcje jak z koszulkami są pozapisywane, wszystko będzie zapisane. Nie zmieni nam się finansowanie w pozostałych sekcjach, mamy podobne budżety jak w ostatnich latach. Dziewczyny podniosły pieniądze z murawy, za medale Prezydent ufundował dodatkowe bonusy. W tamtych sekcjach nie będzie rewolucji, ta rewolucja po prostu musi dotyczyć piłki nożnej mężczyzn. Uspokajam – piłka nożna mężczyzn nie zabierze funduszów innym, pozostałe sekcje nie ucierpią.
Czy miasto ograniczy wydatki na Klub?
Biskupski: Planujemy środki finansowe na przyszły rok, jednak oczekujemy, że ten sukces będzie wykorzystany marketingowo, a dzisiejszy partner jest dopiero pierwszym tak znaczącym partnerem. To zostaje po stronie klubu, miasto zapewnia pełne wsparcie w pozyskaniu sponsorów, będziemy analizować budżet, by pozwolił na realizację celów.
Borek: Kontrakt jest podpisany na trzy lata z opcją przedłużenia. Przy założeniu, że jest ten nowy stadion, jak zmieni się budżet dnia meczowego, o jakiej skali mówimy?
Nowak: Właśnie o tym dyskutujemy, spółka będzie zarządzać stadionem. Robimy wszystko, by wypełnić ten stadion, dlatego wiosną gramy z Legią czy Górnikiem na nowym stadionie. Już w pierwszej lidze mieliśmy komplety, wreszcie dzięki temu mamy dodatni bilans! Liczę na to, że granie na nowym stadionie to będzie znaczący przychód.
Borek: Ile będzie kosztował bilet na nowy stadion?
Nowak: Odbywają się spotkania w UM. Ustaliliśmy, że na rundę wiosenną nie zmienimy cen biletów. Chcemy zapełnić stadion – karnety i bilety będą w tej samej cenie. W przyszłym roku zobaczymy.
Umowa progresywna jest zależna od wyniku sportowego. A co jeśli powinie się noga?
Seweryniak: Przewidujemy różne sytuacje. Umowa jest na minimum trzy sezony.
Borek: W umowie nie ma takiego słowa jak „spadek”, a jest premia za mistrzostwo?
Górak: (śmiech) dzisiaj będzie to domknięte.
Biskupski: Także propozycja jest na stole, jeśli chodzi o nazwę stadionu, chcemy komercjalizować te rozgrywki.
Od kiedy koszulki będą w sprzedaży?
Nowak: Sytuacja jest tego typu, że dzisiaj jeszcze mamy prezentacje naszej drużyny. Zainteresowanie będzie większe, niż pierwsza partia, ale będziemy robić po prostu zapisy, każdy koszulkę dostanie, może się to jednak opóźnić. Wczoraj jeszcze rozmawiałem z facetem, przepraszam, panem z Hummela, takiego zainteresowania nie będzie nigdzie jak w GieKSie. Czuwamy i wiemy, że ta akcja promocyjna spowoduje, że to zainteresowanie przejdzie najśmielsze oczekiwania. Podejrzewam, że to jeszcze wzrośnie, choć już w pierwszej lidze zainteresowanie naszymi produktami było ogromne.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Warchoły, bo tak potocznie nazywa się kibiców Radomiaka Radom, są naprawdę starą i solidną ekipą kibicowską na piłkarskiej mapie Polski. Ich wizerunkowy problem polegał na tym, że nie grali 36 lat w Ekstraklasie, więc nie było za bardzo możliwości, by o nich usłyszeć. W latach 90., kiedy kształtowały się wszystkie chuligańskie składy, Zieloni grali na poziomie obecnej II i III ligi, siejąc spustoszenie po okolicznych miejscowościach.
Ich żywot na trybunach zapoczątkował się pod koniec lat 70., a na dobre weszli w kibicowską mapę Polski w latach 80. Od zawsze byli pozytywni nastawieni do Legii Warszawa, natomiast wzajemna nienawiść między miastami Kielce – Radom, sprawiła, że z Koroniarzami mają do dziś największą kosę.
W sezonie 1984/1985, który był ich wtedy jednosezonowym epizodem, a my graliśmy ze sobą ostatni raz, zawarli zgodę z Legią, jadąc do stolicy w 1000 głów. Przyjaźń ta nie przetrwała ze względu na ostatnią kolejkę sezonu, w której Legia zremisowała z Pogonią Szczecin, przez co Portowcy utrzymali się w elicie, zaś Warchoły spadli z ligi.
W 1994 roku była ponowna próba nawiązania sztamy z Legią, jednak kością niezgody była Pogoń, z którą Legioniści kilka miesięcy wcześniej odnowili zgodę i fani z Radomia mieli w pamięci, przez kogo spadli z ligi, więc temat poszedł w zapomnienie.
Przez cały kolejny okres kibicowski fani Radomiaka związali się jedynie układem chuligańskim z GKS-em Bełchatów i Stalą Rzeszów, ale czas zweryfikował, że do siebie nie pasowali i relacje zostały zakończone. Okres bycia osamotnioną ekipą nie oznaczał, że stali w miejscu. Klub się piął w górę i grali na zapleczu Ekstraklasy, a dzięki temu, że polska scena kibicowska się mocno rozwijała, to dorobili się solidnych fan clubów takich ekip jak: Polonia Iłża, Proch Pionki czy Szydłowianka Szydłowiec (wszystkie już wymarły), które w swoim „primie” mocno się udzielały w regionie i trwała ciekawa regionalna rywalizacja z koalicją Broni Radom i Powiślanki Lipsko.
Odnośnie do derbowego rywala – Chłopców z placu Broni, którzy w latach 90. mieli naprawdę solidną bandę i dobrze funkcjonowali. W 2004 roku było apogeum wyjaśnienia kto „nosi spodnie” w mieście. Podczas derbów Broń – Radomiak, Zieloni wjechali na stadion gospodarzy i zajęli ich młyn, śpiewając: „Nie ma już Broni, w Radomiu nie ma już Broni”. Na uratowanie honoru gospodarzy wybiegła garstka kibiców Broni na przegrane starcie, ale było już po wszystkim. Po tym meczu ówczesna zgoda Broni – Hutnik Kraków podziękował im za przyjaźń.
Wiosną 2016 roku Radomiak zawarł układ chuligański z warszawską Legią, a finałem był mecz Radomiak – Siarka Tarnobrzeg jesienią 2017 roku, gdzie ogłoszono kibicowskiej Polsce, że Radom i Warszawę łączy sztama.
Nasze relacje z Radomiakiem ciężko opisać… Ostatni mecz ligowy na Bukowej graliśmy w październiku 1984 roku, czyli chwilę po tym jak Blaszok został oddany do użytku. Wtedy „luksusowa” trybuna i nikt nie zakładał, że będzie to siedlisko jednych z najwierniejszych grup kibicowskich w Polsce, które wyznaczą standardy, czym jest niezłomność w walce o swój klub.
W maju 1996 roku podczas meczu z Legią Warszawa, kiedy dostaliśmy sromotne lanie 0:5, doszło do zakończenia zgody z Avią Świdnik, która przyjeżdżając, usłyszała, że nic już nas nie łączy i nieświadoma tego dnia ekipa Radomiaka zawitała „po zgodę”, ale nie znalazła uznania ani chętnych do przybicia tej relacji, mimo bycia goszczonym wielokrotnie w Katowicach.
Jesienią 1996 roku na Bukowej odbył się mecz reprezentacji Polski z Mołdawią, który wygraliśmy 2:1, a samo spotkanie miało historyczny moment na naszym obiekcie, gdyż został wprowadzony przepis, że na meczach reprezentacji mogą obowiązywać tylko i wyłącznie biało-czerwone barwy, do których oczywiście nie wszyscy się zastosowali. Na Blaszoku (przy pełnym stadionie) zasiadło mnóstwo ekip, ale to chuligani GieKSy byli w tym dniu gospodarzami swojej trybuny i widząc 50-osobową ekipę Radomiaka w sektorze A, stojącą razem ze Stomilem Olsztyn i Polonią Bydgoszcz, wpadli w nich, przez co doszło do mocnej awantury, zaś „goście” musieli zostać wyprowadzeni przez policję ze stadionu. Na „pożegnanie” nasi chuligani wybili szyby w ich autokarze i niemal go wywrócili.
Jesienią 2016 roku los skrzyżował nas w Pucharze Polski, ale wtedy Szaleńcy z Bukowej nie mogli zawitać z powodu „remontu sektora gości”, co w późniejszych latach stało się mottem działaczy z Radomia. Obecnie Radomiak posiada nowy obiekt, powstał sektor gości, ale… nikt na nim nie zasiada. Miasto jest specyficznie uzależnione politycznie od służb mundurowych, które skutecznie wpływają na działaczy, przez co fani Radomiaka na meczach domowych bawią się sami. Jedynie mecz zgodowy z Legią Warszawa ma inny charakter widowiska, przez wspólny doping na jednej trybunie.
Do zobaczenia na Bukowej, bo Warchoły pierwszy i ostatni raz usłyszą huk z Blaszoka!
Ekstraklasa znowu na Bukowej. Pierwszy mecz GieKSa niestety przegrała z Radomiakiem Radom. Zapraszamy do fotorelacji z tego spotkania.
No i wielki mecz za nami. Doświadczyliśmy tego – niektórzy po raz pierwszy w życiu, inni po niemal jednej piątej wieku. Na Bukową zawitała ekstraklasa. Wspomniani w felietonie przedmeczowym Marcin Rosłoń i Kamil Kosowski musieli przeżyć niezły szok zasiadając na szczycie Trybuny Głównej, na miejscach prasowych. Obdrapanych z farby, z powiewem oldchoolu.
– To jest Bukowa, tu się żyje! – powiedział ten pierwszy na zakończenie transmisji Canal Plus, dając do zrozumienia, że poczuł ten już tak rzadki klimat dawnych czasów.
Morze ludzi na stadionie już długo przed meczem, ta żółta armia kibiców spragnionych wielkiego futbolu. Historia za chwilę miała dziać się na naszych oczach. Wielu kibiców spotykało dawno niewidziane twarze. Jak choćby autor tegoż felietonu, który mecz obserwował w towarzystwie swojego kolegi z podstawówki, z którym to przecież onegdaj na mecze ligowe się jeździło regularnie (pozdro Krzysiu!).
Piękna oprawa spotkania i mogliśmy grać. Niespotykane było to, że w początkowej fazie meczu nawet Główna stała, dopiero potem zaczęliśmy siadać. Czuć było, że to coś zupełnie innego niż te początki wszystkich poprzednich sezonów z 19 lat. No, może poza spotkaniem ze… Źródłem Kromołów w 2005 roku. Jakkolwiek by to dziwnie nie brzmiało, wtedy mieliśmy narodziny nowej GieKSy, które podczas tego czwartoligowego meczu zostały godnie uczczone.
Teraz to było ukoronowanie tego całego okresu i nagroda za te wszystkie lata. Będę utrzymywał, że wynik tego meczu miał drugorzędne znaczenie. Oczywiście punkty w lidze będą na pierwszy miejscu, ale ta inauguracja była po to, by ją po prostu przeżyć. Poczuć zapach ekstraklasy, poczuć klimat wielkiej piłki w Katowicach.
Dlatego apeluję o rozwagę przy ocenach za to spotkanie, bo czytając na forum wypowiedzi pomeczowe kibiców – oczy trochę więdły. Zasłużona krytyka po tym meczu – jak najbardziej, jednak defetystyczna narracja i rozprzestrzenianie widma bezdyskusyjnego spadku powodowała, że można było sobie zadać pytanie, czy niektórzy odnotowali w ogóle fakt awansu. Narracja ta niczym się bowiem nie różniła od wieloletnich na zapleczu elity. Można wręcz odnieść wrażenie, że choćbyśmy grali z Realem Madryt i przegrali np. 0:4, to psioczenie na tego czy tamtego, że się nie nadaje, że błędy trenera, byłoby wyraźne.
Nie chodzi o to, że chcę i zamierzam bronić kogokolwiek. Chodzi mi tylko o tę narrację. W meczu z Radomiakiem mieliśmy aspekty pozytywne i negatywne. I choć przed meczem mogliśmy oczekiwać wygranej z podobno zkryzysowanym Radomiakiem, to jednak ostatecznie – mimo przegranej – mecz ten pokazał, że z drużynami tego pokroju jesteśmy w stanie rywalizować.
Katowiczanie wykreowali sobie okazje bramkowe, stworzyli kilka dynamicznych, ciekawych akcji, a indywidualne wejście Rogali ze skrzydła było wręcz spektakularne. W drugiej połowie GKS zdominował Radomiak i przy odrobinie szczęścia mógł doprowadzić do wyrównania. Gra na czas rywali także dowodziła tego, że po prostu boją się o wynik. Choć i w ofensywie mogło być lepiej, to trzeba przyznać, że było całkiem nieźle.
Gorzej było z defensywą. Nasz zespół dawał się stłamsić i wepchnąć we własne pole karne, zawodnicy nie potrafili wybić piłki i zażegnać nawałnicy piłkarzy Baltazara. W zasadzie obie bramki padły po tego typu sytuacjach. Coraz bardziej pachniało bramką dla rywali, ten wskaźnik dochodził do czerwoności – aż następowało przesilenie – gol.
Nie chcę dywagować o personaliach, bo każdy widział, co się działo. Trener też starał się reagować (już w przerwie) i zapewne sam musi zobaczyć, kto się sprawdza na ekstraklasowym poziomie, a kto nie. Faktem jest, że na pierwszy mecz w ekstraklasie wyszliśmy tylko dwoma nowymi zawodnikami – Klemenzem i Galanem. No może trzema, bo Baranowicz był tak jakby nowy. Czy to była forma nagrody dla poszczególnych piłkarzy za awans – nie wiadomo. W kolejnych meczach jednak najprawdopodobniej proporcje nowych i starych zawodników będą już bardziej zbalansowane.
Widać było, że ekstraklasowe granie to inna para butów. W pierwszej połowie Radomiak pokazał ogranie, technicznie też byli niczego sobie. Trzeba się przystosować do nowych okoliczności. Pierwsza liga to był styl życia, Ekstraklasa też nim będzie – tylko innego rodzaju.
Nie ma co psioczyć, tylko zakasać rękawy i działać. Następne spotkanie gramy ze Stalą Mielec, rywalem wydaje się w naszym zasięgu. Ale to wszystko kwestia względna. Nie wiemy tak naprawdę, jaki poziom względem GKS mają rywale. Musimy więc organoleptycznie się o tym przekonać.
Najnowsze komentarze