Święta, święta i po świętach – chciałoby się rzec. Proszę państwa – koniec laby, czas wracać na ligowe boiska, a kibice – już wkrótce – na stadiony.
Piszę ten artykuł 31 maja, czyli w weekend, podczas którego miała odbyć się ostatnia kolejka drugiej ligi, a w niej – nasz mecz z Resovią. Mecz, który w zależności od układu tabeli mógł być spotkaniem decydującym o awansie lub nie mieć znaczenia. Mecz, który dodatkowo mógł być rewanżem za pojedynek z jesieni, bo przecież remis w tamtych okolicznościach był jak porażka.
Na spotkanie z Resovią jednak jeszcze poczekamy. Bo jakkolwiek „absurdalna” jest runda jesienna rozgrywana w lecie, czy runda wiosenna w zimie – to teraz wiosna rozciągnie nam się przez ponad miesiąc na lato. I to na przełomie wiosny i lata, zamiast zimy i wiosny, będziemy rozgrywać mecze w ramach „rundy wiosennej”. W czasach Piotra Piekarczyka czy pierwszego pobytu Rafała Góraka w GieKSie żartowaliśmy sobie z mnogości sparingów (raz było chyba z szesnaście!), że to runda zimowa. Teraz śmiało będziemy mogli mówić o rundzie letniej i to niekoniecznie w kontekście „Pucharu Lata”, którym rundę finałową ekstraklasy nazwał ironicznie swego czasu trener Michał Probierz. Nie mylić z Pucharem Intertoto, który również taki miał przydomek…
Uff, no dobrze, kwestie nazewnictwa mamy już za sobą. Czas przejść do meritum, a jest nim nasz pierwszy mecz po pandemicznej przerwie – spotkanie z Górnikiem Łęczna. Na pierwszy ogień mamy mecz na szczycie, mecz o przeskoczenie bezpośredniego rywala i bardzo możliwe, że o wejście do strefy awansu. Oczywiście nie wiadomo, jaka jest forma obu zespołów, ale jakkolwiek by na to nie patrzeć, spotkanie zapowiada się bardzo ciekawie.
Wiadomo, że nie można patrzeć na inaugurację wiosny, bo to było trzy miesiące temu. Obie ekipy zaliczyły falstart. GieKSa można by powiedzieć tradycyjnie. Natomiast o ile porażka Łęcznej z Widzewem nie była wielkim szokiem, to klęska w Toruniu aż 0:5 już tak. Można więc powiedzieć, że jeśli ktoś był w gorszym położeniu mentalnym, to na pewno był to Górnik. I w takim kontekście pandemia mogła się temu zespołowi „przydać”, bo przecież gorzej być nie mogło.
Od razu jednak przestrzegałbym przed szybkim wydawaniem sądów w pierwszych minutach meczów. Na 10 minut włączyłem bowiem na Eleven Sports pierwszy mecz Borussii Dortmund i Schalke 04. W trakcie tych 10 minut komentatorzy powiedzieli, że przerwa ewidentnie przysłużyła się Schalke. Problem w tym, że Schalke przegrało 0:4, a potem trzy kolejne spotkania ligowe i gra po prostu dramatycznie.
Powstrzymanie się od szybkich osądów to więc jedno, ale niech to będzie przestroga również przed tym, że tak niespodziewana sytuacja, jak pandemia, w żaden sposób nie wyrównuje szans. Tutaj działają te same schematy co zawsze, czyli – kto lepiej sobie poradził w kryzysowej sytuacji. Oczywiście ta „nowość” oznacza, że trzeba było wziąć pod uwagę kilka nowych czynników, jak chociażby przygotowanie zespołu do rundy bez sparingów, rozpisanie treningów indywidualnych na tyle dobrze, żeby zawodnik był gotowy do treningów zespołowych i nie musieć wiele nadrabiać, w końcu zadbanie już od samego początku przerwy w rozgrywkach – o kwestie mentalne. Zaangażowanie i charyzma trenerów musiały być w tym zakresie nieodzowne. I wyobrażam sobie, że mogły grac tutaj rolę tak subtelne kwestie psychologiczne, jak częstość kontaktów trenera z zawodnikami, jakość tych kontaktów i choćby takie poczucie zawodnika, że „kurde, temu trenerowi naprawdę zależy, dam z siebie więcej”. Czysta psychologia i to może być w wielu momentach wyrównanej gry – czynnik decydujący.
Tak jak pisałem w jednym z felietonów – grać będzie też to, czy od początku niewymuszonej przerwy, działania były skierowane na walkę o awans. Bo można sobie wyobrazić sytuację, gdy dany trener czy piłkarz po sezonie powie, że sezon był nietypowy, więc brak awansu nie jest aż tak straszny. Jeśli ktoś ma takie podejście już teraz i nawet podświadomie, chciałby tłumaczyć się koronawirusem w razie niepowodzenia – tego niepowodzenia doświadczy. Jakkolwiek sytuacja była dla nas wszystkich trudna i zaskakująca, to siłą przyszłych zwycięzców jest to, że już od początku myśleli i przygotowywali się na to, jak to będzie – gdy świat wróci do normalności. Te osoby (nie tylko w piłce) nie traciły czasu na nadmierne (powtarzam – nadmierne) przeżywanie pandemii, tylko planowały, kalkulowały, przygotowywały się na to, co będzie za miesiąc, dwa, pół roku. I to te osoby są teraz – wyjściowo – lepiej przygotowane.
Chcę wierzyć, że to dalekowzroczne myślenie (co to w ogóle za sformułowanie?), mieli nasi trenerzy i przekazali je zawodnikom. Bo tutaj nic się nie zmienia, musimy grać tak, jakbyśmy grali z Górnikiem tego 14 marca. Czyli mając w głowie kilka straconych punktów i mecz z bezpośrednim rywalem o przeskoczenie go. Tu nie ma w ogóle miejsca na choćby jeden procent myślenia o nietypowej sytuacji i nietypowym terminie. Sami postulowaliśmy przełożenie tego meczu, wtedy gdy było to konieczne. Tak, wtedy był ważniejsze sprawy i mówił to trener Rafał Górak. Pełna zgoda – mówiliśmy wtedy jednym głosem.
Teraz liczymy na to, że nadal ten głos będzie wspólny, czyli pandemia w sensie piłkarskim – za nami – i nie ma nic ważniejszego niż punktowanie, punktowanie, punktowanie.
Kładę nacisk na to, tym bardziej że niejednokrotnie GieKSa dawała ciała w pierwszej kolejce jesieni czy wiosny i potem dokładnie tych punktów brakowało. Więc poluzowanie już na samym początku najprawdopodobniej będzie miało opłakane skutki na koniec.
A mówiąc już tak czysto po kibicowsku – dość już tego dawania ciała w pierwszym meczu, nosz k… ileż można? Weźcie w końcu wygrajcie na początek i nastawcie nas optymistycznie, a nie żebyśmy musieli – jak zawsze – od początku liczyć, ile to musimy nadrobić w następnych kolejkach.
Do boju GieKSa!
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Po ostatnim meczu JKH GKS Jastrzębie, słowacki szkoleniowiec powiedział, że może to być jego ostatni mecz na ławce trenerskie JKH. Dziś już wiadomo, że selekcjoner reprezentacji przenosi się do Katowic.
Jacek Płachta może jednak spać spokojnie, Robert Kalaber będzie w Katowicach szefem hokejowej Akademii Młodej GieKSy. Władze Katowic chcą mocno postawić na hokej, głośno mówi się o budowie nowego lodowiska, stąd potrzeba podniesienia jakości szkolenia młodych hokeistów i połączenia sił (w Katowicach szkolenie prowadzi się w dwóch klubach – GKS i Naprzód) oraz wykorzystania potencjału lodowych tafli. Plan szkolenia przygotował Henryk Gruth (współtwórca szwajcarskiej szkoły hokejowej) we współpracy z Robertem Kalaberem oraz specjalistami z katowickiej AWF i słynnej fińskiej szkoły hokejowej Vierumaki. Za realizację programu będzie odpowiedzialny słowacki szkoleniowiec.
Jacek Płachta cieszy się w Katowicach pełnym kredytem zaufania, w dalszym ciągu będzie odpowiedzialny z prowadzenie Hokejowej Dumy Katowic. Jego kontakty oraz fakt, że syn trenera Mathias Plachta gra w drużynie Adler Mannheim spowodowały, że oba kluby są na drodze do podpisania porozumienia o współpracy sportowej. Adler ma najlepszą szkółkę hokejową, która jest wzorem szkolenia w Niemczech. Nieaktualny jest zatem temat przenosin Płachty do Oświęcimia, tamtejsi działacze w swoim stylu próbowali nakłonić katowickiego szkoleniowca do zmiany otoczenia. Szkoleniowiec miał razem z obecnym dyrektorem sportowym GieKSy pomóc tamtejszej ekipie wrócić na salony.
W niedzielne popołudnie piłkarze GKS-u Katowice pojechali na wyjazdowe spotkanie do Szczecina w ramach 27. kolejki PKO BP Ekstraklasy. W wyjściowej jedenastce doszło do czterech zmian i od pierwszej minuty zagrali Szymczak, Kuusk, Drachal i Gruszkowski.
Pierwszą połowę zaczęli zawodnicy GieKSy, ale nie stworzyli realnego zagrożenia. W trzeciej minucie Filip Szymczak wyszedł sam na sam z bramkarzem i mimo tego, że i tak był na spalonym, to nie zdołał pokonać Cojocaru. Chwilę później Alan Czerwiński ruszył prawą stroną boiska aż do linii końcowej i wrzucił piłkę w pole karne. Obrońca gospodarzy strącił futbolówkę wprost pod nogi Oskara Repki, który pokusił się o strzał zza pola karnego, ale został on zablokowany. Pierwszy kwadrans spotkania nie porwał piłkarsko, ale GieKSa częściej zapędzała się pod bramkę Pogoni i dłużej utrzymywała się przy piłce. W 15. minucie Kudła źle wybił piłkę i zrobiło się groźnie pod bramką GieKSy, na szczęście nasz bramkarz zdołał się zrehabilitować i wybronił strzał Kolourisa. Chwilę później znów Pogoń była bliska zdobycia bramki, ale zawodnik gospodarzy uderzył niecelnie. W 19. minucie zrobiło się sporo zamieszania w polu karnym Cojocaru, gdy Mateusz Kowalczyk delikatnie trącił piłkę głowa, zmieniając jej tor lotu, ale nic z tego nie wyszło. W kolejnych minutach gra przeniosła się głównie w środkową strefę boiska i żadna drużyna nie była w stanie skonstruować składnej akcji. W 33. minucie Koutris przeniósł piłkę nad bramką Kudły, uderzając lewą nogą. Chwilę później Drachal był bliski zdobycia bramki, ale w ostatnim momencie piłka mu odskoczyła. W 42. minucie Loncar uderzył głową z bliskiej odległości, ale Kudła zdołał ją wybić końcówkami palców. Po wznowieniu z rzutu rożnego Dawid Drachal chciał oddalić zagrożenie i w momenciem gdy wybijał piłkę, to podbiegł Kurzawa, który dostał prosto w skroń i potrzebował pomocy medycznej. W doliczonym czasie pierwszej połowy Gruszkowski rzucił się, aby zablokować strzał Koutrisa i piłka niefortunnie odbiła mu się od ręki. Po długiej przerwie i analizie VAR sędzia wskazał na jedenastkę, którą pewnie wykorzystał Koulouris. Po tej bramce arbiter zakończył pierwszą połowę.
Na drugą połowę GieKSa wyszła w takim samym składzie, natomiast w drużynie Pogoni doszło do jednej zmiany. Po czterech minutach drugiej połowy Koulouris znów wpisał się na listę strzelców – tym razem pokonał Kudłę z bardzo bliskiej odległości, a piłkę wrzucił Kamil Grosicki, który przepchał i objechał bezradnego Alana Czerwińskiego. W kolejnych minutach GieKSa, chcąc odrabiać straty, odsłoniła się jeszcze bardziej, co próbował wykorzystać Wahlqvist, ale uderzył bardzo niecelnie. Po upływie godziny gry trener Rafał Górak pokusił się o potrójną zmianę. Na boisko weszli Błąd, Bergier i Galan. Chwilę późnej Arkadiusz Jędrych wpuścił swojego bramkarza na minę. Źle obliczył odległość do Kudły i zagrał zbyt lekko i niedokładnie do tyłu. Kudła musiał opuścić bramkę, aby ratować sytuację i po serii niefortunnych podań piłka trafiła pod nogi Grosickiego, jednak jego strzał został zablokowany przez naszego bramkarza. W 68. minucie Sebastian Bergier wyszedł sam na sam z bramkarzem, ale nie trafił w światło bramki, była to idealna okazja na złapanie kontaktu. Chwilę później Loncar został sfaulowany przez Kuuska, ale sędzia puścił akcję i do piłki dobiegł Sebastian Bergier, który zaliczył… soczysty upadek. W kolejnych minutach gra zrobiła się bardzo rwana i było dużo niedokładności w obu zespołach. W 82. minucie Kacper Łukasiak pokonał Dawida Kudłę strzałem na dalszy słupek. Warto zaznaczyć, że ten zawodnik wszedł na boisko… minutę wcześniej. Pięć minut później Koulouris trzeci raz wpisał się na listę strzelców, pokonując Kudłę strzałem na długi róg. Chwilę później sędzia zakończył spotkanie.
6.04.2025, Szczecin
Pogoń Szczecin – GKS Katowice 4:0 (1:0)
Bramki: Koulouris (45-k, 49, 87), Łukasiak (82).
Pogoń Szczecin: Cojocaru – Wahlqvist, Loncar, Borges, Koutris (86. Lis), Gamboa, Ulvestad, Kurzawa (80. Smoliński), Przyborek (46. Wędrychowski), Grosicki (81. Łukasiak), Kolouris (88. Paryzek).
GKS Katowice: Kudła – Gruszkowski (62. Galan), Czerwiński, Jędrych, Kuusk (80. Komor), Wasielewski – Drachal (62. Błąd), Kowalczyk, Repka, Nowak (88. Marzec) – Szymczak (62. Bergier).
Żółte kartki: Kowalczyk.
Sędzia: Paweł Raczkowski (Warszawa).
Widzów: 19 938.
30.03.2025 Katowice
GKS Katowice – Górnik Zabrze 2:1
Bramki: Olkowski (38-sam.), Szymczak (90) – Zahović (51)
GKS: Kudła – Wasielewski (88. Marzec), Czerwiński, Jędrych, Klemenz, Galan (80. Gruszkowski) – Kowalczyk, Repka, Nowak, Błąd (78. Drachal) – Bergier (78. Szymczak).
Górnik: Majchrowicz – Kmet (78. Josema), Szcześniak, Janicki, Janża, Olkowski (46. Sow), Sarapata, Hellebrand, Podolski, Furukawa, Zahović (87. Bakis).
Ż.kartki: Jędrych – Podolski
Cz.kartki:
Sędzia: Tomasz Kwiatkowski (Warszawa)
Widzów: 15048
Irishman
3 czerwca 2020 at 07:46
Trochę się zgadzam, trochę nie… ale jednak (jak to raczej bywa z Shellem) bardziej się zgadzam. Bo też mnie to trochę zaniepokoiło to gadanie naszych trenerów, że zobaczymy, że nie wiadomo jak to będzie po takiej (nietypowej) przerwie, że zobaczymy za kilka spotkań. Cóż, tak to można gadać kiedy ma się przed sobą całą rundę i ewentualne początkowe straty można później nadrobić. A teraz nie wiadomo jak to się potoczy! Teraz trzeba ten mecz (tym bardziej z takim rywalem) grać, jakby był to rewanżowy mecz barażowy o awans!!! Poza tym rywale też nie zaliczyli obozu, nie rozegrali serii sparingów! Są w tej samej sytuacji jak my!
Z drugiej strony…… Niestety nie stać mnie na Eleven Sport, a tylko na TVP Sport czy N+ ale i oglądając mecze na tych kanałach uśmiechałem się pod nosem po kiksach czołowych piłkarzy grających w naszym kraju, nieraz decydujących o zwycięstwie rywali (a choćby Lech-Legia). Tymczasem my dziś zaczynamy rozgrywki o dwie klasy niżej więc można się spodziewać, że jeszcze bardziej tu rządził przypadek. Ale może w końcu kurka wodna, po tych wszystkich falstartach, po tych wszystkich frajerskich bramkach traconych na początku rund….. to tym razem do nas uśmiechnie się szczęście i tym razem to my strzelimy o tą jedną bramkę więcej?! Zresztą fajnie to ujął trener Fornalik, który stwierdził, że jego drużynie „zarzuca się” strzelenie bramek po błędach rywali….. a tymczasem oni właśnie byli nastawieni, żeby coś takiego wykorzystywać. I tego niech się nasi trenerzy i piłkarze trzymają!
A zresztą olać! NAJWAŻNIEJSZE ŻE W KOŃCU WRACAMY DO GRY!!! 🙂 🙂 🙂
kosa
3 czerwca 2020 at 11:29
@Irish
Może na przyszłą środę napiszesz coś od siebie? Bo będzie wtedy luźniej, więc chętnie wrzucilibyśmy przemyślenia kibiców.