Chwalić GKS za ten mecz nie będziemy, bo wynik jest tragiczny, ale mimo wysokiej porażki trzeba powiedzieć, że spotkanie było lepsze niż w Bełchatowie i podobne, a kto wie, czy również nie odrobinę lepsze od wygranej z Miedzią. Mimo wszystko takie rezultaty nie mają prawa się przydarzyć. Oto jak spisali się poszczególni zawodnicy.
Łukasz Budziłek – 5
Puścił bramkę już w 4. minucie, raczej bez szans. Potem specjalnie nie miał szans do interwencji. W końcu zagranie firmowe, czyli wyjście poza pole karne, ale niebezpieczna interwencja, czerwona kartka (niezasłużona) i koniec meczu dla golkipera. Nic pozytywnego się nie da powiedzieć.
Dominik Sadzawicki – 5
Przeciętny występ zawodnika. Wrócił do składu po utracie w nim miejsca, ale od tego czasu nie wnosi wiele do zespołu. Kiksów poważniejszych nie ma, zdarzają się błędy, ale spektakularnych interwencji brak. W ofensywie nie pomógł, choć kilka razy spróbował.
Mateusz Kamiński – 4
Dał się wymanewrować przy drugiej bramce (znów zamiast pilnować rywala, odpuścił go), trzecia padła po jego faulu przed polem karnym. Poza tym przeciętnie.
Adrian Jurkowski – 5
Średni mecz stopera, takich błędów jak Kamyk nie popełnił, ale też pojawiały się błędy w ustawieniu (rywale dochodzili do piłek w polu karnym zwłaszcza w drugiej połowie). Jak cała gra defensywna naszego zespołu – niespecjalna.
Rafał Pietrzak – 6
Na pewno trzeba powiedzieć, że zawodnik cokolwiek wnosi do drużyny. Mianowicie są to dośrodkowania (na razie ze stałych fragmentów) w pole karne, dobra lewa noga. Przydałoby się, żeby wykonywał także rzuty rożne, ale wtedy de facto musi przemierzyć po przekątnej boisko. Próbował w ofensywie. Ogólnie – średnio, ze wspomnianymi dośrodkowaniami.
Tomasz Wróbel – 4,5
Zawodnik jak na razie nic nie wnosi do zespołu. Chce być aktywny, stara się, ale od takiego doświadczonego piłkarza oczekujemy więcej. Trudno się dziwić, że czasem siadał na ławce, póki co niestety nie jest wzmocnieniem. Nie wykorzystał bardzo dobrej sytuacji sam na sam.
Grzegorz Fonfara – 5,5
Nie można mu odmówić walki w tym meczu, ale miało się wrażenie, że nie ma siły. W pojedynkach z rywalami, często sprowadzany był do parteru i niemal na siedząco próbował wygarnąć piłkę. Kilka razy mu się to udało, ale niestety większych efektów z tego nie było.
Sławomir Duda – 5
To był ten mecz, w którym zawodnik jest niewidoczny. Jako defensywny pomocnik powinien mieć na koncie więcej sukcesów w destrukcji. Tutaj tego brakowało i Łęczna przedostawała się bez większego problemu w pobliże pola karnego GKS.
Przemysław Pitry – 6
Niezły początek meczu, miał kilka okazji do strzelenia gola, kapitalna bomba w poprzeczkę, niezły strzał z wolnego. W drugiej połowie poniewierany przez przeciwników, ale kilka razy dobrze przyjął piłkę na klatkę piersiową i to był dobry zalążek akcji. Potem było już tylko gorzej.
Rafał Figiel – 5
Grał tylko nieco ponad pół godziny, a potem musiał zejść w wyniku konieczności wprowadzenia bramkarza. W trakcie swojej gry nie przeprowadził żadnej akcji charakterystycznej dla jego pierwszych meczów. Wydaje się, że środek pola to jest pozycja dla niego, skrzydło – niespecjalnie.
Krzysztof Wołkowicz – 5,5
Wystawiony na nietypowej dla siebie pozycji, czyli w ataku, choć w naszym zespole nie jest to kwestia płynna (czasem Pitry bardziej z przodu). Potem bardziej na skrzydle. Kilka niezłych zagrań, niezłych akcji, ale brakowało pójścia za ciosem. W drugiej połowie mógł strzelić gola, ale po starciu z rywalem w polu karnym rywala padł na murawę. Sędzia uznał, że było to symulowanie.
Rafał Dobroliński (grał od 38. minuty) – 5,5
Nie spodziewał się debiutu w takich okolicznościach. Po szybkiej rozgrzewce zajął miejsce ukaranego czerwoną kartką Budziłka. Kilka razy interweniował odrobinę niepewnie, na dwie raty, ale nie było jakoś źle. Przy golach być może mógł zachować się lepiej, ale też trudno go winić.
Bartłomiej Chwalibogowski (grał od 67. minuty) – niesklas.
Wszedł na lewą pomoc, choć momentami widzieliśmy go jako najbardziej wysuniętego zawodnika. Walczył, próbował. Najlepszą interwencję zaliczył w defensywie, kiedy uchronił nasz zespół przed utratą czwartej bramki, a przy okazji dostał w głowie. Nie zachwycił, ale było trochę lepiej niż w poprzednich spotkaniach.
Kamil Cholerzyński (grał od 75. minuty) – niesklas.
Niestety tak jak w ostatnim czasie nie wniósł nic do naszej drużyny. Dodatkowo w trakcie jego obecności GKS stracił dwie bramki.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Najbliższe spotkanie GieKSy poprowadzi Piotr Rzucidło. Jego asystentami będą Marcin Lisowski i Tomasz Niemirowski. Sędzią technicznym będzie Rafał Rokosz. Arbitrami VAR będą Szymon Marciniak i Tomasz Listkiewicz.
Piotr Rzucidło swoją sędziowską karierę rozpoczął w sezonie 2015/16 w 3. lidze i na tym poziomie pracował aż do sezonu 2021/22 kiedy to zadebiutował w 2. lidze. W kolejnych rozgrywkach poprowadził swój pierwszy mecz na zapleczu Ekstraklasy, a na najwyższym poziomie rozgrywkowym zadebiutował w bieżącym sezonie.
W sezonie 2024/25 Piotr Rzucidło poprowadził do tej pory 1 mecz towarzyski reprezentacji młodzieżowych, 1 mecz CLJ, 1 mecz w 3. lidze, 1 mecz w Pucharze Polski oraz 12 spotkań w 1. lidze. W Ekstraklasie poprowadził 2 mecze, w których pokazał 11 żółtych kartek, 1 czerwoną po dwóch żółtych i podyktował 1 rzut karny.
Mecze GieKSy, które poprowadził Piotr Rzucidło:
Sezon 2023/24
Wisła Płock – GKS Katowice 2:1 (3 żółte kartki, rzut karny wykorzystany przez Jędrycha)
Bilans: 0 zwycięstw, 0 remisów, 1 porażka. Bramki 1:2.
Raport kartkowy
Rafał Górak nie będzie mógł skorzystać z Mateusza Kowalczyka, który w Szczecinie obejrzał 4. żółtą kartkę w sezonie.
Oskar Repka – 5 ŻK
Mateusz Kowalczyk – 4 ŻK
Adrian Błąd – 3 ŻK
Borja Galán – 3 ŻK
Lukas Klemenz – 3 ŻK
Märten Kuusk – 3 ŻK
Marcin Wasielewski – 3 ŻK
Sebastian Bergier – 3 ŻK
Alan Czerwiński – 2 ŻK
Arkadiusz Jędrych – 2 ŻK
Aleksander Komor – 2 ŻK
Mateusz Mak – 2 ŻK
Adam Zreľák – 2 ŻK
Bartosz Nowak – 1 ŻK
Filip Szymczak – 1 ŻK
Dawid Kudła – 1 ŻK
Grzegorz Rogala – 1 ŻK
Pogoda
Nie przewiduje się opadów deszczu, prognozowana temperatura w trakcie meczu to 14 stopni Celsjusza przy zachmurzonym niebie.
Najnowsze komentarze