Tradycją już jest, że chwalimy się codziennie akcją „1 września”. Ciągnie się to strasznie długo, ale nic nie poradzimy na to, że aż tyle zrobiliśmy. Dzisiaj możecie przeczytać relację Klaudii. Z racji tego, że zostały opisane aż trzy szkoły w trzech różnych dzielnicach musiałem dać jakiś inny tytuł niż standardowy. Mam nadzieję, że Klaudia mnie nie zabije 😉
Tradycyjnie już, jak co roku kibice przywitali najmłodszych z okazji rozpoczęcia roku szkolnego. Katowickie dzielnice tonęły w trójkolorowych barwach, które zostały rozdane w szkołach. Nie sposób opisać wszystkich przeprowadzonych akcji, dlatego skupię się na trzech, w których brałam udział, bo i o tych będę w stanie napisać najwięcej.
3 września kibice z Wełnowca spotkali się o godzinie 8 rano, żeby już o 9 móc z rękoma pełnymi gadżetów przywitać wszystkich uczniów Szkoły Podstawowej nr 19. Pierwszy raz zdarzyło się nam, aby akcja przeprowadzona została tak spontanicznie, jak ta, dlatego też nie poinformowaliśmy wcześniej dyrekcji o naszych planach. Podczas rozdawania gadżetów, na które dzieci rzuciły się w mgnieniu oka, zauważyliśmy wyłaniającą się z tłumu małolatów Panią Dyrektor, która próbowała udawać złą, ale tak czy siak tradycyjnie przywitała nas z uśmiechem na twarzy. Poprosiła jedynie, abyśmy stanęli nieco dalej, żeby nie blokować wejścia do szkoły i w dalszym ciągu mogliśmy rozdawać najmłodszym gadżety. Balony, z których dmuchaniem tak się męczyliśmy, rozeszły się szybciej, niż można by się spodziewać. Do tego rozdane zostały plany lekcji, naklejki na zeszyty i vlepki, które zaraz po zakończeniu oficjalnej części „rozpoczęcia roku szkolnego” można było zobaczyć na słupach znajdujących się w drodze ze szkoły.
4 września natomiast zebraliśmy się w Piotrowicach, aby w magicznym tempie odmienić pomazaną przez kibiców zza miedzy Szkołę Podstawową numer 32 na ulicy Żurawia. Pierwsze przygotowania zaczęliśmy już na parkingu, gdzie rozpoczęła się akcja dmuchania balonów, ale już po chwili z pomocą przyjechała delegacja z klubu, która poratowała nas pompką, przez co wszystko już do samego końca szło sprawnie. Pierwszym założeniem było chodzenie po klasach i rozdawanie gadżetów na lekcjach, jednak dzieciaki nie dały nam na to żadnych szans. W momencie, kiedy zadzwonił dzwonek na przerwę, panowie, którzy trzymali balony zostali okrążeni i nie mając żadnego wyboru, musieli wszystko rozdać już podczas przerwy. Miłym zaskoczeniem była dyrekcja szkoły oraz jej pracownicy, którzy w duży sposób starali się nam usprawnić pracę. Zadowoleni małolaci z pełnymi rękami udali się po dzwonku na lekcje, a my na prośbę dyrekcji udaliśmy się do grup przedszkolnych, żeby im także umilić czas spędzony w salach. Na koniec akcji wręczyliśmy podarunek dla Dyrekcji i w takim samym składzie, jak wcześniej, udaliśmy się pod szkołę na Ligocie.
Szkoła Podstawowa nr 34 na Ligocie niestety nie przywitała nas tak, jak byśmy się tego spodziewali. Dyrekcja nie chciała nas wpuścić do szkoły, tłumacząc się tym, że w statucie istnieje zapisek o niemożliwości prezentowania barw klubowych. Mimo prób naszych, jak i przedstawicieli klubu, nic nie udało nam się z tym fantem zrobić. My jednak – jak to my, nie odpuściliśmy sobie szansy obdarowania najmłodszych balonami i gadżetami, więc w ekspresowym tempie wzięliśmy się za dmuchanie balonów przed szkołą i rozdawanie planów lekcji i lizaków. Mieliśmy niemały problem, ponieważ dzieci w momencie zrobiło się tyle, że nie potrafiliśmy znaleźć samych siebie, ale po chwili udało nam się okiełznać tę gromadkę. Zarówno dzieci, jak i ich rodzice byli zadowoleni, jednak dyrekcja poprosiła pod sam koniec akcji któregoś z nas na „dywanik”. Odwagą wykazała się klubowa specjalistka ds. marketingu, która przyjęła na siebie wszystkie skargi i zażalenia, aby już po chwili z uśmiechem wyjść ze szkoły i stwierdzić, że i tak nie mamy się czym przejmować. 🙂
Po tego typu akcjach cieszy na pewno radość najmłodszych na ich twarzach. W tym roku jednak najbardziej ucieszyła mnie aktywność klubu w całym przedsięwzięciu. Pojawiło się łącznie 5 osób (specjalistki ds. marketingu – Olga Bieganowska i Monika Bazan, rzecznik prasowy – Marcin Ćwikła, fotograf i Rafał Sadowski), które aktywnie uczestniczyły w całej akcji, za co serdeczne dzięki! Miejmy nadzieję, że będzie to początek naszej współpracy, a napięcie na linii kibice-klub zniknie już całkowicie.
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
Zapraszamy do kolejnego tekstu o Nowej Bukowej, który przygotował dla Was Matma85. Nie zabraknie ciekawych informacji, a całość została okraszona wieloma zdjęciami. Przeczytajcie (i zobaczcie), jak wiele zmieniło się przez ostatnie trzy lata. Oddajemy głos autorowi.
W połowie października 2024 roku minęły dokładnie trzy lata od bardzo ważnego momentu w historii GKS Katowice – wbicia pierwszej łopaty pod budowę nowego domu. W uroczystości uczestniczyli: Prezydent Miasta Katowice Marcin Krupa, Prezes zarządu Grupy NDI Małgorzata Winiarek-Gajewsk oraz Prezes Zarządu Stowarzyszenia Kibiców GKS-u Katowice „SK 1964” Piotr Koszecki. Po 36 miesiącach w miejscu, które klasyfikowane było jako grunty pod wodami stojącymi, nieużytkami rolnymi, a w mniejszym stopniu pastwiskami oraz gruntami zadrzewionymi, została rozłożona pierwsza rolka murawy, co pokazuje, jak diametralnie zmieniło się to miejsce.
Ostatnie miesiące prac przy obiekcie to przede wszystkim gigantyczny wzrost zainteresowania kibiców, ciekawych jak prezentuje się nasz nowy obiekt, którego budowa już się zakończyła i który już niedługo, będzie gościł ponad 15 tysięcy fanów.
Dosyć istotne i co można podkreślić to samo miejsce, w którym powstał stadion. Lokalizacja bardzo wyraźnie nawiązuje do górniczej historii i charakteru klubu. Dlaczego? Może warto przytoczyć kilka faktów na temat tego terenu, na którym GieKSa już za moment będzie gospodarzem.
Nowy stadion znajduje się na terenie Załęskiej Hałdy, tuż przy autostradzie A4, która niewątpliwie dodaje atrakcyjności tej lokalizacji. Lokalizacji, która ma bardzo bogatą historię przemysłową. Na przełomie XIX i XX wieku w tym miejscu zlokalizowana była huta o nazwie Joanna, która eksploatowała glin ceramiczny metodą odkrywkową. Znajdowały się tu budynki huty oraz składowisko odpadów pohutniczych. W późniejszym czasie rozpoczęto w tym miejscu wieloletnią eksploatację, w pokładach na różnych głębokościach, złoża węgla kamiennego. Płytka eksploatacja prowadzona była w latach… 1865-1867 przez dawne kopalnie Charlotte i Wiktor, czyli poprzedniczki KWK „Wujek”.
Przykładowa mapa pokładu KWK Wujek z naniesionym obrysem inwestycji. GIG
Co wynika z wielu dostępnych map, część północna naszego nowego obiektu znajduje się na terenie dawnej huty, pod którym nie prowadzono eksploatacji węgla. Natomiast część południowa stadionu, w tym trybuna dopingowa Blaszok, znajduje się na terenie eksploatacji węgla w kilku pokładach. Były tutaj zarówno dukle jak i szyby wydobywcze – naliczono 16 wyrobisk o głębokości od kilku do dwudziestu kilku metrów. Można śmiało przypuszczać, że Skarbnik, który kiedyś ostrzegał górników, a teraz jest na emeryturze, będzie miał na mecze GieKSy jakieś tajemne, ukryte wejście.
Załęska Hałda, dzięki okolicznym lasom, od zawsze charakteryzowała się znacznym zazielenieniem. Pomimo tak dużej inwestycji, teren nadal pozostanie w zdecydowanej większości „zielony”. Podczas ostatnich trzech lat otoczenie diametralnie się zmieniło, co najlepiej pokażą poniższe fotografie.
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Źródło: @zakaz_filmowania kanał YouTube / Matma85
Pierwszy rok od uroczystego wbicia pierwszej łopaty to były głównie roboty ziemne, wycinka drzew, budowa zbiorników retencyjnych, odwierty, wykonanie sieci kanalizacyjnej, części fundamentów. Pod koniec 2022 roku, spod leżącego wszędzie śniegu, pojawiły się pierwsze elementy kubatury stadionu miejskiego. Konkretnie 3-kondygnacyjne klatki schodowe hali sportowej. W pierwszych cieplejszych dniach 2023 roku obiekt prezentował się następująco.
Źródło: K.Kalkowski
Od tego momentu prace nabrały prędkości, a dzięki bardzo dobremu zarządzaniu przez wykonawcę dostawami elementów żelbetowych – montaż przebiegał bardzo sprawnie. W maju pojawiły się pierwsze konstrukcje stalowych kratownic dachu nad trybunami stadionu piłkarskiego, a dokładnie 29 czerwca 2023 roku uroczyście została zawieszona wiecha na jej konstrukcji.
Jak wiele zmieniło się w krótkim czasie, pokazują kompilacje fotografii:
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
Źródło: wkatowicach.eu/ Matma85
31 października 2024 roku oficjalnie wykonawca (firma NDI_ zakończył prace budowlane na obiekcie i od 1 listopada trwają odbiory. Obiekt w ostatnim dniu października posiadał już bramki, siatki, a nawet namalowane linie na murawie.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Mamy teraz głęboką nadzieję, że odbiory odbędą się beż żadnych przeszkód i z początkiem rundy wiosennej spotkamy się przy sztucznym świetle na meczu otwarcia stadionu, na który czekaliśmy tak długo. Stadionu, który da nam wielkie perspektywy.
Foto. Matma85
Foto. Matma85
Matma85
Za nami kolejny wyjazd na stadion Cracovii, tym razem na mecz z prawdziwym gospodarzem tego obiektu. Czas na tradycyjne „Post scriptum”.
Lech Poznań to rywal, z którym – z obecnego grona ekstraklasowiczów – nie graliśmy najdłużej. Od czasu spadku w 2005 roku nie było nam dane spotkać się w żadnej lidze, a w losowaniach Pucharu Polski także nie mieliśmy szczęścia. Na przebudowanym stadionie Lecha GieKSa wystąpi po raz pierwszy w spotkaniu z gospodarzami, ale wizytowaliśmy go już przy okazji spotkań z Wartą Poznań w I lidze.
#1 – Da Silva – Wiele osób pamięta mecz i bramkę, w której było coś „magicznego”. GieKSa przed sezonem sprowadziła do ataku Brazylijczyka Leonardo Da Silvę i z miejsca stał się on ulubieńcem Bukowej. Wielu miało nadzieję, że rodzi nam się wielki talent na miarę możliwości R9.
Da Silva jedną z kilku bramek, strzelił właśnie w spotkaniu z Lechem. Zimowy wieczór na Bukowej uatrakcyjnił jednym z najładniejszych goli w historii spotkań pomiędzy ekipami. Zobaczcie poniżej, jak pięknie uderzył z popularnej „kapy”.
#2 – Ecik ogrywa Mistrza – Do sezonu 1992/93 Lech Poznań przystępował jako Mistrz Polski. Spotkanie rozgrywane było w marcu w Poznaniu i GieKSa po niezłym meczu pokonała Lecha 2:1. Ozdobą były bramki Maciejewskiego oraz Ecika Janoszki, który tradycyjnie już uderzeniem głową zapewnił GieKSie punkty i wygraną w ostatniej sekundzie spotkania. Nie mielibyśmy nic przeciwko, by to GieKSa w sobotni wieczór cieszyła się z wygranej w takich okolicznościach.
#3 Wojciech Show i zielone koszulki – Końcówka sezonu 1994/95 to remis GieKSy z Lechem na Bukowej. Mecz warty zapamiętania z uwagi na bramkę Wojciechowskiego, który po raz kolejny potwierdził, że był wielkim specjalistą, jeśli chodzi o rzuty wolne. Warte zapamiętania były również wyjazdowe koszulki z tamtego okresu. U siebie graliśmy tego dnia w zielonych trykotach i trzeba przyznać, że prezentowały się one świetnie.
#4 – Gajtkowski pokarał Lecha – W sezonie 2003/2004 GieKSa była przez niektórych skazywana na spadek, a mimo to całkiem nieźle radziła sobie w lidze. W 7. kolejce graliśmy na stadionie Lecha Poznań i mecz ten był wyjątkowy dla Krzysztofa Gajtkowskiego. Zawodnik, jeszcze kilka kolejek wcześniej był zawodnikiem Lecha Poznań, ale nie spełnił pokładanych w nim nadziei i wrócił w trakcie sezonu do Katowic. Powrót był całkiem udany, choć nie aż tak bardzo, jak wszyscy sobie tego życzyli. Gajtkowski zdobył kilka bramek, w tym na Lechu, która dała nam wygraną 2:1. Był to jeden z tych momentów, w których to rywale narzekali, że „byli gracze strzelają im bramki”.
#5 – Półfinał Pucharu Polski – Sezon 2003/04 to jeden z ostatnich „sukcesów” GieKSy w Pucharze Polski. Drużyna, która w sezonie zajęła 10. miejsce z trzema punktami przewagi nad strefą spadkową, dotarła do półfinału Pucharu Polski. Biorąc pod uwagę dzisiejsze realia i nasze występy w tych rozgrywkach, to wynik ten jest abstrakcją. Abstrakcją tym większą, jeśli spojrzy się skład, którym graliśmy w tamtym okresie. Katowiczanie półfinał rozegrali z Lechem i pierwszy mecz przegraliśmy 1:2 (bramka Gajtka), a w rewanżu przegraliśmy 2:4. Nasz skład z tego drugiego mecz: Klytta – Sadzawicki, Pluta, Markowski, Adżem, Fonfara, Adamczyk, Widuch, Bała, Brożek, Gajtkowski.
***
Bilans spotkań z Lechem jest całkiem niezły – 17-13-18. Co ciekawe, mamy dodatni bilans bramkowy – 60-55. Był taki okres w historii naszej rywalizacji, w którym wygraliśmy wynikami 4:1, 3:0, 4:0. Miejmy nadzieję, że w sobotę zdobędziemy kolejne punkty w ligowej tabeli.
WNC Zawsze wierne!
13 września 2012 at 12:33
Świetna akcja, tak trzymać !
Pozdrawiam!