Po szalonym meczu w Mielcu strasznie ciężko było nam wystawić noty i oceny piłkarzom GieKSy, tak naprawdę trzeba by było wystawić osobne noty za pierwszą i drugą połowę wobec tak dwóch diametralnie różnych połów.
Nowak – 6- Przy bramkach bezradny choć przy trzeciej bramce miał piłkę na ręce. Przez resztę meczu praktycznie bezrobotny jeśli chodzi o groźne strzały – Stal głównie pudłowała i nie było strzałów w światło bramki. Na plus asysta przy golu Prokica, na minus bardzo słabe wykopy w pierwszej połowie z nogi.
Czerwiński – 4,5 – W obronie fatalny błąd przy pierwszej bramce, potem poprawnie. W ataku kilka dobrych akcji jednak bez większego zagrożenia. Mógł mieć kluczową asystę w ostatniej akcji spotkania gdy centrował do Goncerza.
Kamiński – 5 – Faulowany przy drugiej bramce mógł się chyba lepiej zachować w tym momencie przy wyprowadzeniu piłki. Nie był to dobry mecz Mateusza, brak pewności przy wyprowadzaniu, kilku zagrań długiej piłki bez powodzenia. Generalnie momentami sporo nerwowości.
Prażnowski -1 – Katastrofalny mecz Olivera, który przegrał walkę przy pierwszej bramce a w 20 minucie przez własną głupotę wyleciał z boiska. Czas na pauzę.
Frańczak – 2- Bardzo słabe spotkanie lewego obrońcy. Przy pierwszej bramce bezradnie rozkłada ręce zamiast starać się blokować rywala. Przy drugiej przed strzałem patrzy gdzie jest rywal a następnie kompletnie bez asysty pozwala mu umieścić piłkę w siatce. Przy trzeciej zabrakło niewiele do zablokowania strzału. Dodajmy do tego niewykorzystaną 100% sytuację na 3:3 i będziemy mieć pełen obraz bardzo słabego występu.
Kalinkowski – 3 – Wiele sobie nie pograł, z konieczności pierwszą połowę dokończył na stoperze po czerwonej kartce. Mógł się chyba lepiej zachować przy drugiej bramce i agresywniej blokować rywala oddającego strzał.
Zejdler – 6 – Niby nie widoczny, ale pożyteczny szczególnie we fragmentach gdzie w drugiej połowie trzeba było nieco utrzymać piłkę na połowie rywala. Brakuje nam jednak częstszego wykorzystywania Zejdlera jeśli chodzi o budowanie akcji.
Jóźwiak – 3 – Zupełnie anonimowy występ Jóźwiaka, w pierwszej połowie nie dał kompletnie nic drużynie.
Foszmańczyk – 7 – Pierwsza połowa do zapomnienia choć tutaj starał się budować akcje gdy graliśmy w osłabieniu. W drugiej połowie pewnie wykorzystał karnego i nie wiele brakło by wywalczył kolejnego. Bez jego dobrej gry nie byłoby tego remisu.
Goncerz – 3- Charakter jest, ambicja jest tylko okazji do bramki brak. Goncerz w tym meczu był kompletnie poza grą jeśli chodzi o kluczowe fragmenty gry czy też akcji. Do tego kartka za głupotę, która skutkuje pauzą.
Prokic – 7 – Drugi obok Foszmańczyka najlepszy gracz w naszym zespole. Strzelił kapitalną bramkę na 2:2. Był aktywny w polu karnym oraz w środkowej strefie. Szkoda akcji z końcówki spotkania.
Pielorz – 5 – grał od 46 min. – wszedł na boisko po przerwie i spisał się poprawnie. Zaliczył dobry wyrzut z autu przy trzeciej bramce. In minus głupia strata w końcówce, która mogła skończyć się golem dla rywali.
Garbacik – 6 – grał od 46 min. – Wszedł po przerwie i spisał się również poprawnie . Wywalczył karnego, był aktywny pod bramką dla rywali. Ma coś w sobie, że piłka go tam szuka i często spada pod jego nogi. W obronie bez większych błędów.
Lebedyński – bez oceny – grał od 80 minuty- Zbyt krótko by ocenić występ, ale doceniamy bramkę na 3:3 gdzie zachował się bardzo dobrze w polu karnym. Swoje zrobił po wejściu!
Portal GieKSa.pl tworzony jest od kibiców, dla kibiców, dlatego zwracamy się do Ciebie z prośbą o wsparcie poprzez:
a/ przelew na konto bankowe:
SK 1964
87 1090 1186 0000 0001 2146 9533
b/ wpłatę na PayPal:
E-mail: [email protected]
c/ rejestrację w Superbet z naszych banerów.
Dziękujemy!
W niedzielne popołudnie piłkarze GKS-u Katowice pojechali na wyjazdowe spotkanie do Szczecina w ramach 27. kolejki PKO BP Ekstraklasy. W wyjściowej jedenastce doszło do czterech zmian i od pierwszej minuty zagrali Szymczak, Kuusk, Drachal i Gruszkowski.
Pierwszą połowę zaczęli zawodnicy GieKSy, ale nie stworzyli realnego zagrożenia. W trzeciej minucie Filip Szymczak wyszedł sam na sam z bramkarzem i mimo tego, że i tak był na spalonym, to nie zdołał pokonać Cojocaru. Chwilę później Alan Czerwiński ruszył prawą stroną boiska aż do linii końcowej i wrzucił piłkę w pole karne. Obrońca gospodarzy strącił futbolówkę wprost pod nogi Oskara Repki, który pokusił się o strzał zza pola karnego, ale został on zablokowany. Pierwszy kwadrans spotkania nie porwał piłkarsko, ale GieKSa częściej zapędzała się pod bramkę Pogoni i dłużej utrzymywała się przy piłce. W 15. minucie Kudła źle wybił piłkę i zrobiło się groźnie pod bramką GieKSy, na szczęście nasz bramkarz zdołał się zrehabilitować i wybronił strzał Kolourisa. Chwilę później znów Pogoń była bliska zdobycia bramki, ale zawodnik gospodarzy uderzył niecelnie. W 19. minucie zrobiło się sporo zamieszania w polu karnym Cojocaru, gdy Mateusz Kowalczyk delikatnie trącił piłkę głowa, zmieniając jej tor lotu, ale nic z tego nie wyszło. W kolejnych minutach gra przeniosła się głównie w środkową strefę boiska i żadna drużyna nie była w stanie skonstruować składnej akcji. W 33. minucie Koutris przeniósł piłkę nad bramką Kudły, uderzając lewą nogą. Chwilę później Drachal był bliski zdobycia bramki, ale w ostatnim momencie piłka mu odskoczyła. W 42. minucie Loncar uderzył głową z bliskiej odległości, ale Kudła zdołał ją wybić końcówkami palców. Po wznowieniu z rzutu rożnego Dawid Drachal chciał oddalić zagrożenie i w momenciem gdy wybijał piłkę, to podbiegł Kurzawa, który dostał prosto w skroń i potrzebował pomocy medycznej. W doliczonym czasie pierwszej połowy Gruszkowski rzucił się, aby zablokować strzał Koutrisa i piłka niefortunnie odbiła mu się od ręki. Po długiej przerwie i analizie VAR sędzia wskazał na jedenastkę, którą pewnie wykorzystał Koulouris. Po tej bramce arbiter zakończył pierwszą połowę.
Na drugą połowę GieKSa wyszła w takim samym składzie, natomiast w drużynie Pogoni doszło do jednej zmiany. Po czterech minutach drugiej połowy Koulouris znów wpisał się na listę strzelców – tym razem pokonał Kudłę z bardzo bliskiej odległości, a piłkę wrzucił Kamil Grosicki, który przepchał i objechał bezradnego Alana Czerwińskiego. W kolejnych minutach GieKSa, chcąc odrabiać straty, odsłoniła się jeszcze bardziej, co próbował wykorzystać Wahlqvist, ale uderzył bardzo niecelnie. Po upływie godziny gry trener Rafał Górak pokusił się o potrójną zmianę. Na boisko weszli Błąd, Bergier i Galan. Chwilę późnej Arkadiusz Jędrych wpuścił swojego bramkarza na minę. Źle obliczył odległość do Kudły i zagrał zbyt lekko i niedokładnie do tyłu. Kudła musiał opuścić bramkę, aby ratować sytuację i po serii niefortunnych podań piłka trafiła pod nogi Grosickiego, jednak jego strzał został zablokowany przez naszego bramkarza. W 68. minucie Sebastian Bergier wyszedł sam na sam z bramkarzem, ale nie trafił w światło bramki, była to idealna okazja na złapanie kontaktu. Chwilę później Loncar został sfaulowany przez Kuuska, ale sędzia puścił akcję i do piłki dobiegł Sebastian Bergier, który zaliczył… soczysty upadek. W kolejnych minutach gra zrobiła się bardzo rwana i było dużo niedokładności w obu zespołach. W 82. minucie Kacper Łukasiak pokonał Dawida Kudłę strzałem na dalszy słupek. Warto zaznaczyć, że ten zawodnik wszedł na boisko… minutę wcześniej. Pięć minut później Koulouris trzeci raz wpisał się na listę strzelców, pokonując Kudłę strzałem na długi róg. Chwilę później sędzia zakończył spotkanie.
6.04.2025, Szczecin
Pogoń Szczecin – GKS Katowice 4:0 (1:0)
Bramki: Koulouris (45-k, 49, 87), Łukasiak (82).
Pogoń Szczecin: Cojocaru – Wahlqvist, Loncar, Borges, Koutris (86. Lis), Gamboa, Ulvestad, Kurzawa (80. Smoliński), Przyborek (46. Wędrychowski), Grosicki (81. Łukasiak), Kolouris (88. Paryzek).
GKS Katowice: Kudła – Gruszkowski (62. Galan), Czerwiński, Jędrych, Kuusk (80. Komor), Wasielewski – Drachal (62. Błąd), Kowalczyk, Repka, Nowak (88. Marzec) – Szymczak (62. Bergier).
Żółte kartki: Kowalczyk.
Sędzia: Paweł Raczkowski (Warszawa).
Widzów: 19 938.
Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
W dzisiejszym spotkaniu nasza drużyna pokonała 3:1 Puszczę Niepołomice. Zapraszamy na drugą galerię z tego meczu, którą przygotował dla Was Kazik.
Ryl
23 kwietnia 2017 at 13:17
Takie noty to w skali 100 punktowej chyba.
tomek
23 kwietnia 2017 at 13:21
Goncerz powinna byc nota 0 zupełny statysta
1964
23 kwietnia 2017 at 13:57
W plusach i minusach na plus będzie pauza Goncerza!
tombotleg
23 kwietnia 2017 at 14:13
Dobrze że Gonzo se dychnie, boby znowu wyszedł w podstawowym, on się nadaje do rezerw co najmniej od tamtej rundy, to jest jedyna dobra wiadomośc przed Tychami.
ula
23 kwietnia 2017 at 14:26
I teraz widac,kto jest najgorszy na boisku,Franczak,który pokazał,ze nie powinien grać,na lewej obronie,ktos ostatnio go bronił,że może i słaby,ale gra dobrze,czy cos takiego,w tamtym meczu bodaj,a teraz właśnie widać,jak dobrze grapelno strat i do tego jeszcze wruty z autu,phi Dawid Abramowicz robi to lepiej,co z tego ze Adrian próbował jeszcze strzelić,ale,nie ma co porównywać go,do lepszego Abrama,i niech mi ktoś powie,ze Dawid jest slaby,Abram za swoje dwa występy w 14 i 22 kolejce,miał ledwo 4,5,ale to,co wyrabia Franczak,to już gruba przesada i to juz wola o pomstę do nieba
JARO
23 kwietnia 2017 at 16:30
Noty ok.
Torman kupe baboli…pkt mniej
Dzięki opatrzności za kartki
Prażnowskiego i Gonzo i za uraz
Wisio,tak nam się kształtuje
Optymalna kadra.Tylko że od
tego chyba jest Brzęczek !!!
Matti
24 kwietnia 2017 at 10:36
Trzeba postawić na Garbacika. Pokazał sie z dobrej strony w Mielcu. Myśle że jest sto razy lepszy od Praznovskiego i Wisia. Frańczak, Goncerz i Jóźwiak i Praznovsky to raczej nie ma co komentować. Zresztą Jóźwiak to zagrał jak do tej pory tylko jeden dobry mecz ze Stomilem reszta to mecze bez zaangażowania i walki a miał być takim wzmocnieniem. Na plus prócz Garbacika, Prokić, Zejdler i Fosa. Nowak też przy tych strzałach mógł się lepiej zachować wszystkie piłki zamiast łapać to wypluwał przed siebie. Wspomnieć należy też kompletny brak formy i zaangażowania Czerwińskiego. Skłąd na Tychy; Abramowicz, Abramowicz, Kamiński, Garbacik, Czerwiński, Kalinkowski, Zejdler, Foszmańczyk, Jóźwiak, Lebedyński, Prokić.
Irishman
24 kwietnia 2017 at 10:38
Racja Ula. Niestety masz racje, bo gorzej niż Frańczak już się nie dało zagrać. Dla mnie nota 1 byłaby bardziej adekwatna.
Kalinkowski na stoperze? To mógł tylko wymyślić nasz super-trener!
Tomek
24 kwietnia 2017 at 11:59
prz franczaku abramowicz to as
Udine
24 kwietnia 2017 at 13:25
Witom wszystkich GieKSiorzy .Chopy cza im dać szanse i wierzyć do końca .Mobilizujcie wszystkich na szpil z Dzbanami Tyskimi . Chodza na szpile juz ponad 25 lot . Widza że im zależy , inaczej odpuścili by drugo połowa w Mielcu . Co nie jedno drużyna by podłamało . Grać w dziesięciu przez 80 minut i przegrywając 2-0 . Podnieśli się i dlatego trzeba dać im szanse , nie olewać i nie wieszać psów na Nich . Stary Gieksiorz z WITOSA Godo Wom. Wszyscy na Szpil z tyskimi . Bez głupiej godki YNO GIEKSA
Irishman
24 kwietnia 2017 at 17:26
Dobrze godosz @Udine!
Olać już tego „nawiedzonego” Brzęczka!
Trza docenić starania fusbalistów! WSZYSCY NA BUKOWĄ!!!!!
Deutsches Reich
24 kwietnia 2017 at 19:50
My wszyscy durch wierzymy yno wiela idzie sie dać w ciula ladować
GKS momy w sercach wyryte i nic tego niy zmieni
Pyrsk z GieKSiarskiyGo rAJCHU