Prezentujemy zapis pomeczowej konferencji, po zwycięstwie GieKSy nad Polonią Warszawa 2:1.
Rafał Górak: Dzień dobry. Na pewno emocjonujące spotkanie, bo też sam scenariusz jego jest, można powiedzieć, dość specyficzny. Bramki jednak dla nas, w czasie już doliczonym, niewątpliwie te emocje podkręciły. Samo spotkanie było spotkaniem równym, myśmy dali się zaskoczyć, trochę niefrasobliwie weszliśmy w mecz. Daliśmy się zaskoczyć Polonii bramką, chcieliśmy odrobić tę bramkę w pierwszej połowie, ale tak jak mówię, spotkanie miało równy wymiar. Na pewno duży ciężar gatunkowy dla obu zespołów, chociaż wiadomo, że walczymy o ciut inne już dzisiaj cele. Ogromna determinacja, ogromna wiara w siebie mojego zespołu doprowadziła do tego, ze dzisiaj wyjeżdżamy stąd z trzema punktami, bardzo cennymi. Ja mogę tylko pogratulować zespołowi i temu, w jaki sposób reagował na boisku. Bardzo się cieszę z tego, że również nasi młodzi zawodnicy, również z naszej akademii, wnoszą jakąś cegiełkę do tego, że ten sezon z każdym meczem staje się dla nas coraz bardziej pasjonujący. Bardzo dziękuję mojej drużynie za ogromną determinację, za wolę walki, za zwycięstwo. Polonii życzę wszystkiego dobrego, bo to piękna historia i na pewno przepiękny klub.
GieKSa.pl: Czy jest pan zadowolony z postawy Bartosza Jaroszka? Był trochę zagubiony, jeśli chodzi o grę na wahadle.
Górak: To nie są oczywiste pozycje dla niektórych zawodników i rzeczywiście, rola Bartka dzisiaj na pozycji wahadłowego, a jednocześnie waga meczu i ciężar gatunkowy meczu, ja absolutnie nie powiem. Być może to są trudne momenty, wiadomo, że jesteśmy przyzwyczajeni do gry Marcina Wasielewskiego, czy Grześka Rogali, którzy są klasycznymi wahadłowymi. Liczyłem na doświadczenie Bartka, na jego ogromny charakter i na jego podejście do takich momentów. Zawsze można na niego liczyć, dzisiaj mnie absolutnie nie zawiódł w grze. Być może będą momenty, gdzie zwrócimy uwagę co poprawić, ale jestem zadowolony. Wasielewski nie grał z powodu czterech żółtych kartek, też zszedł ostatnio z drobnym urazem, Grzesiek Rogala również, no i walczymy z czasem. Wiem, że każdy dzień i praca naszych fizjoterapeutów na najwyższym poziomie będzie doprowadzała do tego, że w następnym meczu będę mógł na nich liczyć. Dzisiaj już też Komor w zasadzie wrócił do drużyny, a Oskar Repka skończył karę za czerwoną kartkę, Christian Aleman również, mam nadzieję, z każdym treningiem będzie bliższy i w każdym meczu będzie do naszej dyspozycji.
Pytanie o postawę Jakuba Araka, który wszedł i zdobył decydującego gola. Czy da mu ta bramka szansę na regularną grę?
Górak: Na pewno i Kuba i my, jako sztab, odczuwamy ogromną satysfakcję ze strzelonej bramki. Jestem bardzo zadowolony i zbudowany jego postawą. Jeśli napastnik nie dostaje minut, nie strzela bramek, to zawsze wokół niego robi się taka atmosfera ciężka, trudna. Trzeba się wykazywać ogromnym charakterem, gramy dla kibiców, oni nas po prostu oceniają. Taki jest nasz zawód, niekiedy ktoś jest za bardzo ktoś dotknięty, ale właśnie w takich momentach trzeba pokazywać swoją pasję do piłki. Moim zdaniem w niedalekiej przyszłości będzie świetnym trenerem, kapitalnie się z nim rozmawia o piłce, o tej sytuacji. On ją rozumie, wiem, że dzisiaj go to kosztowało dużo emocji, bo przecież to jest Warszawiak, tym bardziej bramka tutaj smakuje niesamowicie. Ja jestem ogromnie szczęśliwy, że zdobył tę bramkę.
***
Rafał Smalec: Myślę, że sporo czasu upłynie, zanim nie tylko ja, ale wszyscy zrozumiemy to, co się wydarzyło w końcówce spotkanie. Śmiało można powiedzieć, że graliśmy najlepszy mecz w ostatnim czasie, a zostajemy z niczym. Popełniliśmy katastrofalne błędy i straciliśmy wszystko, na co pracowaliśmy przez tak naprawdę 89 minut. Teraz jedyne, nad czym będziemy musieli się skupić, to żeby to zrozumieć i wyrzucić z głów, spokojnie przepracować następny mikrocykl. Co bym nie powiedział to i tak nie będzie miało znaczenia, bo zostajemy z niczym.
Pytanie: Kibice skandowali „Smalec do dymisji”. Czy taki scenariusz jest możliwy?
Smalec: Ja jestem trenerem Polonii i, z tego co wiem, nadal będę tę funkcję pełnił. Ja do dymisji się nie podam, władze nade mną ma prezes i jemu podlegam.
Solski
13 marca 2019 at 21:22
A kiedy wyprowadzenie Bartnika z gabinetu?
Solski
13 marca 2019 at 21:23
Tylko trzeba zestaw palnik+tlen+acetylen, bo skubaniec się do stołka tak przyspawał, że bez tego ani rusz
Irishman
13 marca 2019 at 22:15
Ten wynik z Częstochowy może być malutkim pocieszeniem dla nas, że rzuciła nas na kolana nie byle jaka drużyna (tym bardziej, że z maluteńką ale zawsze pomocą sędziego).
A co do spadku, to dyskutowałem sobie z kumplem, który twierdzi, ze ten spadek może nam wyjść na dobre, bo czasem trzeba zrobić krok w tył, aby potem zrobić dwa do przodu. No i on trochę racji ma tylko, że:
1.Tak samo myśleli sobie pewnie w Chorzowie,a… dziś bronią się przed III ligą
2.Ten ewentualny awans po spadku nie zrobi się tylko dlatego, że MY SOMY GIEKSA, bo z tego samego powody wielu myślało, ze spadek nam nie grozi
3.Owszem taki „reset” może być ozdrowieńczy ale pod warunkiem, że:
– spowoduje oczyszczenie nie tyle szatni co gabinetów
– właściciel będzie chciał tego powrotu do I ligi (kurde, jak to brzmi!!! 🙁 ) i nie przyjdzie mu na przykład do głowy, ze to idealny moment, aby raz na zawsze pozbyć się kłopotu z tymi kłopotliwymi piłkarskimi kibicami, z budowa kosztownego stadionu itp.
Irishman
13 marca 2019 at 22:24
@Solski ale on sam się przecież przecież nie „przyspawał”!
Ja twierdze, że to wszystko ma swoje konsekwencji i kolejno – nie ma sensu w ogóle dyskutować o zmianie trenera, jeśli nowego miałby wybierać obecny dyrektor, tak samo jak nie ma sensu dyskutować o zmianie dyrektora jeśli nowego miałby wybierać obecny prezes. A kto wie, może w tej logice trzeba iść jeszcze szczebel wyżej???
Mecza
14 marca 2019 at 08:10
@Irishman, też tak myślę że nie ma sensu zmieniać trenera a trzeba zacząć od tego kto go wybiera. Nie ma nosa facet do takich zmian a jak się nad nimi zastanowić one nie miał prawa się udać.
Irishman
14 marca 2019 at 08:25
@Mecza, nie no zawsze jest szansa, że nowy trener sobie poradzi. Przy czym faktycznie zmiana Mandrysza na Paszulewicza, potem na Dziółkę i ostatecznie na Dudka było to wszystko zmiany na gorsze. Aż strach pomyśleć kogo moglibyśmy teraz zatrudnić! Chociaż….. ostatnio czytałem na stronie klubu, że zaangażowaliśmy trenera mentalnego. Tylko nie wiem po co nam trener mentalny jak taktyka, organizacja gry leży i kwiczy. Chyba tylko po to, żeby przegrywać z uśmiechem na ustach 🙂 🙂 🙂
KaTe
14 marca 2019 at 10:05
Myślę, że głównym problemem jest to, że do nas trafiają trenerzy i zawodnicy, którzy są na „krzywej opadającej”. Kiedyś może coś potrafili, ale teraz ich poziom jest daremny. Należy raczej celować w ludzi znajdujących się na „krzywej wznoszącej”.
Irishman
14 marca 2019 at 11:41
@KaTe, myślę, ze możesz mieć rację! Nasza gra jednak inaczej wyglądała gdy latem postawiliśmy na piłkarzy co prawda z niższych lig ale jednak młodych, ambitnych, wybijających się w swoich drużynach. Oczywiscie nie był to poziom dający awans ale też na pewno nie spadek!
Niestety oni wszyscy musieli potem ustąpić miejsca tym niby lepszym – Wawrzyniakowi, Śpiączce, Woźniakowi, którzy przyszli pod koniec okienka i… dostosowali się do tych naszych „gwiazd”.