Piłka nożna Prasówka
Trzy Złote Buki dla kobiet, SuperBuk dla Furtoka. Doniesienia mass mediów o GieKSie
Zapraszamy do przeczytania fragmentów prasówki z ubiegłego tygodnia, na temat związane z piłkarską GieKSą. Doniesienia mass mediów zostały zdominowane przez informację na temat wyników 10 Plebiscytu „Złote Buki”.
katowickisport.pl – GKS Katowice: specjaliści od zadań z wyższej półki
Wielce zagadkowe były minione miesiące w wykonaniu GieKSiarzy. Bili mocnych, dostawali „bęcki” od niżej notowanych.
Zwycięstwo z Chojniczanką i Miedzią przy Bukowej, bezdyskusyjny triumf pod Jasną Górą: GKS przewodzi wirtualnej „małej tabelce”, obejmującej zespoły z miejsc 1-7! „Jest potencjał w chłopakach” – chciałoby się zawołać.
Jest jednak i druga strona medalu. Kompromitujące 45 minut w Mielcu (0:3 do przerwy), wpadki na własnym stadionie z Pogonią, Puszczą, Wigrami, Ruchem… Dwie ostatnie drużyny do gry przy Bukowej przystępowały w momencie, w którym miały najmizerniejszy dorobek punktowy w całej stawce – a jednak wywoziły pełną zdobycz. Spotkania, które „miały wygrać się same”, okazywały się koszmarnymi prztyczkami w nos być może zbyt pewnych siebie katowiczan.
[…] Na całej linii katowiczanie polegli też w meczach… prestiżowych – czyli w derbach. 0:3 w Sosnowcu, 1:2 z Ruchem, 0:1 w Tychach – w każdym przypadku kompromitujący był nie tylko wynik, ale przede wszystkim postawa drużyny w tych meczach. Jako że założyć trzeba, iż profesjonalny sportowiec z własnej woli zwycięstwa rywalowi nie oddaje, trzeba by chyba przychylić się do kibicowskiej tezy o… niewystarczającej zadziorności, waleczności, „charakterności”. To zresztą samonapędzający się mechanizm: derbowe przegrane w meczach dla fanów ważniejszych niż inne wzmagają falę „hejtu” wobec piłkarzy.
[…] GWIAZDA
Adrian Błąd
Dołączył do drużyny późno – w końcówce okienka transferowego. Wniósł do szatni trochę czysto piłkarskiej jakości, wiele wiary we własne umiejętności i mnóstwo pozytywnego myślenia. Nie ma przypadku w tym, że kiedy już nadrobił zaległości i omijały go urazy, rozstrzygał (bramkami i asystami) losy źle dla katowiczan układających się meczów. Najpoważniejsza przesłanka do oczekiwania wiosny ze szczyptą optymizmu.
ODKRYCIE
Peter Szulek
Gdyby nie nawracające kłopoty ze zdrowiem, śmiało mógłby konkurować z Błądem o miano „gwiazdy”. Bezwzględnie zamknął usta wszystkich wątpiącym (notabene zasadnie – ledwie osiem gier we wcześniejszych 12 miesiącach w lidze czeskiej i węgierskiej) w sens podpisywania z nim kontraktu.
ROZCZAROWANIE
Tomasz Mokwa
Dawid Plizga i Wojciech Kędziora biją go na głowę liczbą występów w ekstraklasie. Ale Sebastian Nowak i Adrian Błąd – już tylko nieznacznie. Choć zadanie miał piekielnie trudne – zastąpić Alana Czerwińskiego na prawej obronie – wydawało się, że „szkoła gliwicka” wystarczy mu w zupełności do podołania wyzwaniu. Skończyło się jednak na trzech występach i… braku miejsca w kolejnych meczach nawet na ławce rezerwowych.
Przy Bukowej już bez Czecha
Jest pierwsza decyzja kadrowa, podjęta w zimowej przerwie w GieKSie.
Zgodnie z naszymi wcześniejszymi informacjami, Jakub Yunis nie będzie już piłkarzem GieKSy. Jak potwierdził prezes Marcin Janicki, Sigma Ołomuniec skorzystała z klauzuli zawartej w umowie z katowiczanami, skracając wypożyczenie napastnika na Bukową (pierwotnie miał grać w zespole pierwszoligowca do końca sezonu). Yunis jesienią wystąpił w sześciu meczach ligowych, zdobył jedną bramkę.
W GieKSie wysoko mierzą. Pytali (o) Cywkę
[…] Wiele wskazuje na to, że z klubem katowickim rozstanie się też Tomasz Mokwa.
– Rozmowy – również z udziałem mojego menedżera – wciąż trwają. Szukamy jak najlepszego rozwiązania dla obu stron – mówił nam niespełna 25-letni obrońca podczas poniedziałkowej gali „Złotych Buków”. Słowo „rozwiązanie” pojawiło się zapewne w tym kontekście nieprzypadkowo: do takiego wariantu rozstania zmierzają zapewne owe rozmowy.
Mokwa dla GKS-u okazał się równie wielkim rozczarowaniem, jak… GKS dla niego. Angażując go (jeszcze za czasów pracy Dariusza Motały w roli menedżera sekcji), liczono w Katowicach na to, iż – z biegiem czasu – okaże się godnym następcą Alana Czerwińskiego, który odszedł do Zagłębia Lubin. Zadanie zastąpienia „Piłkarza roku” (2016 i 2017) w „Złotych Bukach” okazało się jednak ponad siły zawodnika mającego ponad 50 gier ligowych. Zagrał w trzech pierwszych kolejkach, potem – przynajmniej oficjalnie – wypadł ze składu z powodu kontuzji i… już do niego nie wrócił. Ba; nie było go nawet w meczowej osiemnastce.
[…] Ewentualne odejście Mokwy oznacza, że palącą sprawą staje się pozyskanie prawego obrońcy. Jesienią grał na tej pozycji Adrian Frańczak, niemający zastępcy. Poszukiwania idą w kierunku zawodników ogranych, nawet ekstraklasowych. GieKSiarze sondowali na przykład możliwość angażu Tomasza Cywki z Wisły Kraków. Na chwilę obecną jednak to scenariusz nierealny.
sportslaski.pl – Trzy Złote Buki dla kobiet, SuperBuk dla Furtoka
10. plebiscyt „Złotych Buków” zakończona. W trakcie gali wręczono sześć statuetek oraz jednego SuperBuka, którego otrzymał Jan Furtok.
[…] Złote Buki 2017
Piłkarz roku: Alan Czerwiński. Pozostałe nominacje: Adrian Błąd, Andreja Prokić
Piłkarka roku: Natalia Nosalik. Pozostałe nominacje: Karolina Koch, Marlena Konieczna
Siatkarz roku: Karol Butryn. Pozostałe nominacje: Serhij Kapelus, Adrian Stańczak
Hokeista roku: Patryk Wronka. Pozostałe nominacje: Tomasz Malasiński, Marek Strzyżowski
Wielosekcyjne odkrycie roku: Nicol Wojtas. Pozostałe nominacje: Paweł Pietraszko, Radosław Sawicki
Wydarzenie roku: Awans piłkarek GKS-u do 1 ligi. Pozostałe nominacje: Fusbalowe Derby Ślonska GKS – Ruch, Marcin Janicki prezesem GKS-u
gol24.pl – Złote Buki 2017: Dziewczyny z GieKSy zdominowały galę
Właściwie nie mogło być inaczej. Po katastrofie, jaką sami zafundowali sobie piłkarze GKS-u Katowice na finiszu poprzedniego sezonu, trudno było oczekiwać, że to oni odegrają główne role na uroczystej gali rozdania Złotych Buków, czyli corocznych nagród przyznawanych przez kibiców klubu z Bukowej. I rzeczywiście – bohaterkami wieczoru w Międzynarodowym Centrum Kongresowym były tym razem ich koleżanki po fachu.
Zasygnalizował to już na powitanie wiceprezydent miasta Waldemar Bojarun.
– Honor klubu ratują szachiści z tytułem mistrzowskim, nadzieję dają też piłkarki. Ale jeśli spojrzę na przemiłych panów piłkarzy… Miasto wspiera ich z całej siły, a upragnionego awansu nie ma – stwierdził wprost polityk, dodając, że nadzieja jednak nigdy nie gaśnie.
To właśnie awans kobiet do I ligi został wybrany Wydarzeniem Roku, pozostawiając w pobitym polu derby GKS – Ruch oraz prezesowską nominację dla Marcina Janickiego. Swoją drogą konkurencja dla drugiej z rzędu promocji piłkarek pokazuje skalę katowickich rozczarowań – spotkanie z Niebieskimi zakończyło się przecież wyjątkowo bolesnym upokorzeniem gospodarzy (1:2), a przejęcie przez Janickiego fotela prezesa wynikało przede wszystkim z dymisji jego poprzednika Wojciecha Cygana, i to ona właśnie – patrząc obiektywnie – powinna być uznana najważniejszym wydarzeniem 2017.
Były prezes pojawił się zresztą na scenie.
– Sądzę, że najpóźniej podczas XII Gali Złotych Buków będziemy już świętować osiągnięcie celu, czyli gry wśród najlepszych – powiedział odbierając kwiaty od swojego następcy. Sam Janicki zaznaczył natomiast, że mijający rok przyniósł klubowi najwyższe przychody i to pomimo odejścia sponsora tytularnego. Poniedziałkowy wieczór należał jednak do piłkarek.
– Mam nadzieję, że za pół roku razem z koleżankami będziemy fetować kolejny awans – stwierdziła kapitan Natalia Nosalik odbierając Buka za Wydarzenie Roku.
Hokej
Kompromitacja w Tychach
W 20. kolejce THL nasza drużyna wyruszyła do Tychów żeby zmierzyć się z miejscowym GKS-em.
Pierwszą tercję rozpoczęliśmy od szarpanej gry w tercji neutralnej. Dopiero w 4. minucie strzał na bramkę Fucika zdołał oddać Wronka, ale jego uderzenie nie sprawiło problemów bramkarzowi gospodarzy. W 7. minucie miejscowi wyszli na prowadzenie. W drugiej połowie pierwszej odsłony nasza drużyna stanęła przed szansą wyrównania wyniku za sprawą liczebnej przewagi. Pomimo oddania kilku groźnych strzałów, to żaden z naszych zawodników nie zdołał pokonać Fucika. W 19. minucie fantastyczną interwencją popisał się Eliasson ratując nas przed utratą drugiej bramki. Chwilę przed syreną kończącą pierwszą tercję Eliasson ponownie zachował czujność i pewnie obronił kolejne strzały gospodarzy.
Drugą tercję rozpoczęliśmy od zdecydowanego ataku na bramkę Fucika, blisko zdobycia bramki był Wronka i Varttinen. W 24. minucie gospodarze zdobyli drugą bramkę, wykorzystując liczebną przewagę. Kilkanaście sekund później gospodarze ponownie podwyższyli. W 25. minucie nastąpiła zmiana bramkarza w naszej drużynie. W 28. minucie czwartą bramkę dla drużyny gospodarzy zdobył Drabik, wykorzystując bierną postawę naszych obrońców. W 33. minucie w sytuacji sam na sam z Fucikiem znalazł się Dupuy, ale jego strzał był za lekki, by pokonać bramkarza gospodarzy. Na sam koniec drugiej odsłony gospodarze po raz piąty wbili krążek do naszej bramki.
Trzecią odsłonę rozpoczęliśmy od kilku strzałów na bramkę Fucika. Jednak to gospodarze ponownie znaleźli drogę do naszej bramki, zdobywając szóstą bramkę w tym meczu. Minutę później po raz siódmy do bramki trafił Viinikainen. Na sam koniec meczu bramkę honorową dla naszej drużyny zdobył Jonasz Hofman.
GKS Tychy – GKS Katowice 7:1 (1:0, 4:0, 2:1)
1:0 Filip Komorski (Valtteri Kakkonen, Rafał Drabik) 06:16
2:0 Alan Łyszczarczyk (Rasmus Hejlanko, Valtteri Kakkonen) 23:23, 5/4
3:0 Mark Viitianen (Dominik Paś) 24:18
4:0 Rafał Drabik (Szymon Kucharski, Mateusz Bryk) 27:48
5:0 Mateusz Gościński (Hannu Kuru, Olli Kaskinen) 38:56
6:0 Hannu Kuru (Juuso Walli, Bartłomiej Pociecha) 45:23
7:0 Olli-Petteri Viinikainen (Alan Łyszczarczyk, Rasmus Hejlanko) 47:54
7:1 Jonasz Hofman
GKS Tychy: Fucik, Lewartowski – Viinikainen, Bryk, Łyszczarczyk, Komorski, Knuutinen – Kaskinen, Kakkonen, Jeziorski, Kuru, Heljanko- Walli, Pociecha, Karkkanen, Paś, Viitanen – Bizacki, Ubowski, Drabik, Kucharski, Gościński.
GKS Katowice: Eliasson, Kieler – Maciaś, Hoffman, Wronka, Pasiut, Fraszko – Varttinen, Verveda, Anderson, Monto, Dupuy – Runesson, Lundegard, Michalski, McNulty, Hofman Jo. – Chodor, Dawid, Hofman Ja.
Felietony Piłka nożna
Komu nie zależało, by zagrać?
Gdy wyjrzałem dziś za okno z pokoju hotelowego, zobaczyłem szron na pobliskich dachach. I tyle. Śniegu nie było ani grama, jedyne, co mogło nas przyprawiać o lekkie dreszcze to przymrozek i konieczność spędzenia tego meczu w tak niskiej temperaturze. Wiadomo jednak, że podczas dobrego widowiska można się porządnie rozgrzać i emocje sportowe niwelują jakiekolwiek atmosferyczne niedogodności. Głowiłem się, jak to jest, że w różnych rejonach Polski mamy atak zimy, a przecież okolice bieguna zimna, które teoretycznie najbardziej są narażone na popularny biały puch, tym razem są wolne od tego.
Gdy jechałem autobusem na mecz i zaczęło lekko prószyć – a było to o godz. 10.30 ani przez myśl nie przeszło mi, jak to się wszystko skończy. Po prostu – śnieg zaczął sobie padać, nie był to jakiś armagedon, a i same opady śniegu, choć były wyraźne, nie przypominały tych, które znamy z przeszłości.
Po wejściu na stadion zobaczyłem taką właśnie oprószoną murawę – niezasypaną. Białawo-zieloną lub zielonkawo-białą. Typowy widok, gdy mamy pierwsze opady śniegu w roku lub też szron po mroźnej nocy. Białe gunwo (że tak zejdziemy z romantycznej wersji o puchu) ciągle jednak z białostockiego nieba spadało. I w pewnym momencie rzeczywiście murawa stała się dość biała. Nie przeszkodziło to jednak obu drużynom oraz sędziom rozgrzewać się. Kibice wypełniali stadion, zwłaszcza ci z Jagiellonii jeszcze przed meczem głośno dopingując swój zespół. Sympatycy GieKSy powoli zaczęli wchodzić na sektor gości i też dali znać o sobie. Przyznam, że nie myślałem w ogóle o tym, że mecz może się nie odbyć. Nie miałem takiego konceptu w głowie.
Za łopaty wzięło się… kilka osób. Zaczęli odśnieżać pola karne. Wyglądało to tak, że na jednym skrzydle stało trzech chłopa i sami nie wiedzieli, jak się za to zabrać. „Gdzie kucharek sześć…” – powiedziałem Miśkowi. A na drugim skrzydle szesnastki jeden jegomość odśnieżył na kilka metrów szerokość pola karnego, pokazując, że „da się”. A tamci deliberowali. Do tej pory odśnieżone były tylko linie i wspomniany kawałek. Na drugim polu karnym natomiast jakiś artysta „odśnieżał” w taki sposób, że zagarniał, wręcz zdrapywał śnieg, zamiast go nabierać na łopatę. Nie trzeba być śnieżnym omnibusem, żeby wiedzieć, że średnio efektywna jest to metoda. Po niedługim czasie wszyscy położyli na to lachę i sobie poszli czy tam przestali działać.
Dopiero kilka minut przed meczem zorientowałem się, że sędzia się dziwnie zachowuje, wychodzi i sprawdza. Załączyłem Canal+, by nasłuchiwać wieści i tam było jasne, że arbiter Wojciech Myć sugerował, iż szanse na rozegranie tego spotkania są dość marne. Potem wyszedł na boisko jeszcze raz, ze swoimi asystentami i patrzyli, jak zachowuje się piłka. W moim odczuciu ta rzucana i turlana przez nich futbolówka reagowała normalnie, z odpowiednim odbiciem czy brakiem większego oporu przy toczeniu się po ziemi. Do końca miałem nadzieję, że mecz się odbędzie.
Sędzia jednak zadecydował inaczej. W wywiadzie dla Canal+ powiedział, że ze względu na zdrowie zawodników, a także ograniczoną widoczność – podejmuje decyzję o odwołaniu meczu. Podał też argument, że do pomarańczowej piłki przykleja się śnieg i tak jej nie widać. A linie, które zostały odśnieżone i tak za chwilę zostałyby zasypane.
Mecz się nie odbył.
Odniosę się więc najpierw do słów sędziego, bo już one są dla mnie kuriozalne. Odśnieżone linie po 40 minutach (także już po odwołaniu meczu) nadal były widoczne. I nie zanosiło się specjalnie na to, że mają zostać momentalnie zasypane. Nawet jeśli – to chwila przerwy w meczu lub po prostu w przerwie między dwiema połowami – pospolite ruszenie do łopat i gotowe. A argument o piłce to już kuriozum do kwadratu. Na Boga – przecież śnieg to nie jest jakiś klej czy oleista substancja. I nawet jeśli w statycznej sytuacji klei się do piłki, to jest ona cały czas KOPANA. Dla informacji pana Mycia – to powoduje drgania w futbolówce, a to (plus odbijanie się od ziemi) z piłki przyklejony kawałek śniegu strząsa. Więc naprawdę nie mówmy takich głodnych kawałków na głos, bo tylko wzmacniamy opinię o sędziach taką, a nie inną.
Trener Siemieniec już po decyzji mówił dla Canal Plus, że z punktu widzenia logistyki w rundzie jesiennej, nie na rękę jest im nie grać, w domyśle, że ten mecz trzeba będzie jeszcze gdzieś wcisnąć. Tylko przecież WIADOMO, że tego spotkania nie da się rozegrać jesienią, bo przecież po ostatnim meczu ligowym Jaga gra dwa razy w Lidze Europy plus jeszcze w środku grudnia zaległy mecz z Motorem. Więc z GKS musieliby zagrać tuż przed świętami, a przecież nikt przy zdrowych zmysłach nie przedłuży rundy GieKSie o dwa tygodnie z powodu zaległego meczu. Niech więc trener Adrian nie robi ludziom wody z mózgu. Poza tym trener powiedział, że ze względu na stan boiska, była to jedyna i słuszna decyzja i trudno nie było odnieść wrażenia, że z powodu napiętego terminarza właśnie TERAZ, dłuższy oddech dla Jagiellonii to najlepsze, co może ich spotkać…
A Rafał Górak? Bardzo dyplomatycznie mówił, że rozumie decyzję sędziów, ale chyba trzy razy podczas wywiadu dał do zrozumienia, jakie miał zdanie… Panowie za zamkniętymi drzwiami rozmawiali, każdy dał swoje argumenty. Trener zwrócił uwagę, że ze względu na szczelnie wypełniony sektor gości mogło to wyglądać inaczej. Że białe linie widać i przy dobrej woli organizatora, boisko można byłoby doprowadzić do stanu używalności. Że taki wyjazd bez meczu to dodatkowe koszty dla klubu. Jakbym więc miał typować, to pewnie wyglądało to tak „ej Rafał, wiesz, jak jest, jaką mamy sytuację, wiem, że nie jest to wam na rękę, ale zgódź się na przełożenie meczu, odwdzięczymy się dobrym winkiem”… Być może więc ze względu na solidarność kolegów po fachu i gentelmen’s agreement, szkoleniowiec, mimo że wolałby zagrać – nie oponował.
No i właśnie. To jest pytanie – czy komuś zależało, żeby wykorzystać opady i meczu nie rozegrać? Powiem wprost – reakcja organizatora meczu na tę „zimę” jest mocno zastanawiająca i nie wiem, czy Jagiellonia nie powinna z tego tytułu ponieść konsekwencji. Powtórzę – klub nie zrobił absolutnie nic, żeby ten mecz rozegrać. Począwszy od prognoz – przecież atak zimy w Polsce był już wczoraj, więc nie można było nie zakładać, że podobna sytuacja powtórzy się w Białymstoku. A jeśli tak, to przygotowuje się zastępy ludzi – choćby na wszelki wypadek – do tego, żeby boisko odśnieżyć. Pamiętacie, co było w zeszłym sezonie w meczu Radomiaka z Zagłębiem? Momentalnie, w ciągu kilku minut płyta po nawałnicy zrobiła się biała. Tam też było ryzyko przerwania i odwołania meczu. Ale ludzie robili, co w swojej mocy, odśnieżali, jak tylko się da i spotkanie zostało dokończone. Wczoraj w Rzeszowie kompletnie zasypany stadion został odśnieżony i mecz również się odbył. A w Białymstoku? Nie było chętnych czy nie miało ich być? Mogli nawet tych żołnierzy wziąć, co to zawsze są na trybunach. Cokolwiek. A tutaj kilku ludzi z łopatą zaczęło nieskładnie machać, ale chyba ktoś im powiedział, że to bez sensu – no i przestali.
Nie będę wnikał, czy na takim boisku można grać czy nie. Jak bardzo wpływa to na zdrowie zawodników. Wiem, że w przeszłości takie mecze się odbywały i nikt nie płakał i nie zasłaniał się ani zdrowiem, ani terminarzem. GieKSa taki mecz rozgrywała z Arką Gdynia – pamiętny z niewykorzystanym karnym Adamczyka – i jakoś się dało. Nie jest to może najbardziej estetyczne widowisko, ale mecz jest rozegrany i jest z głowy.
Natomiast tu nie chodzi o to, czy na zaśnieżonym boisku można grać. Chodzi o to, że nikt nie zajął się odśnieżaniem. Dlatego cała ta sytuacja ostatecznie wydaje mi się po prostu skandaliczna. Dosłownie godzinkę śnieg poprószył – bez jakiejś większej nawałnicy – i odwołujemy mecz.
I tak – piłkarze pojechali sobie na drugi koniec polski, by pobiegać na murawie stadionu Jagiellonii. Klub zapłacił za hotel, wyżywienie, przejazd. Teraz będzie to musiał zrobić drugi raz – najpewniej na wiosnę. Kibice zrywali się o drugiej w nocy, niektórzy pewnie nawet nie poszli spać, by stawić się na zbiórkę w ciemnych Katowicach. Jechali w tak wielkiej liczbie przez cały kraj – też przecież zapłacili za bilety i przejazd. I dostali w bambuko, bo paru osobom nie chciało się wyjść i doprowadzić boisko do jako takiego stanu.
Uważam, że PZPN czy Ekstraklasa, czy kto tam zarządza tym całym grajdołkiem, nie powinien przyzwalać na taką fuszerkę. To jest kupa kasy i czas wielu ludzi, którzy zdecydowali się do Białegostoku przyjechać. To po prostu jest nie fair.
Nieraz bywały jakieś sytuacje czy to z pogodą, czy wybrykami kibiców i kapitanowie lub trenerzy obu drużyn zgodnie mówili – gramy/nie gramy. Była ta wyraźna jednogłośność. A czasem spór. Grano nawet po zapaści Christiana Eriksena – choć tam akurat uważam, że ta decyzja była fatalna (choć z drugiej strony to Euro, więc logistyka dużo trudniejsza). Tutaj zabrakło determinacji, żeby mecz rozegrać. Rozumiem trenera Góraka, że podszedł dyplomatycznie do sprawy. Ja tego protokołu dyplomatycznego trzymać nie muszę i wysuwam hipotezę, że komuś na rękę był ten niezbyt wielki opad śniegu.
Dotychczas wielokrotnie pisałem i mówiłem, że cenię Jagiellonię i Adriana Siemieńca za to, jak łączą ligę i puchary. Byłem pod wrażeniem, że rok temu Jaga nie przełożyła spotkania z GKS na jesień, gdy sama była pomiędzy meczami z Ajaxem – trener gospodarzy dzisiejszego niedoszłego pojedynku mówił, że poważna drużyna musi umieć grać co trzy dni. Tym razem jednak w obliczu meczu z KuPS i końcówki ligi, takie zdanie przestało już zobowiązywać.
Nam nie pozostaje nic innego, jak przygotować się do sobotniego spotkania z Pogonią. Oby piłkarze GKS również wykorzystali fakt, że nie będą mieli Jagi w nogach i jak najlepiej mentalnie i fizycznie przygotowali się do spotkania z Portowcami. A z Jagiellonią i tak się już niedługo zmierzymy, bo za jedenaście dni w Pucharze Polski.
Kups!
Piłka nożna
Mecz z Jagiellonią odwołany!
W związku z atakiem zimy w Białymstoku i niezdatnymi według sędziego warunkami do gry mecz Jagiellonia Białystok – GKS Katowice został odwołany.




Najnowsze komentarze