Felietony
Twierdza Bukowa
W piłce chodzi o to, żeby osiągać sukcesy, tak jak w życiu. Różne jest jednak postrzeganie sukcesu, bo dla każdego z nas inna jest jego definicja. W piłce funkcjonują różne kluby w różnych ligach na wielu płaszczyznach, inne są ich historie i ambicje. Dla jednych pełnią szczęścia jest utrzymanie się na danym poziomie ligowym, dla innych konkretna ligowa pozycja, a jeszcze innych interesuje tylko i wyłącznie zdobywanie trofeów. Jakie warunki powinny być spełnione, aby mieć szansę na sukces? Stabilizacja organizacyjno – finansowa, doby trener, znakomici piłkarze, nowoczesny stadion, rzesza fanów? Najlepiej wszystkie wymienione. Ile z tych warunków jest spełnionych w przypadku naszej GieKSy, niech każdy odpowie sobie sam. Stabilizacji organizacyjno – finansowej nie ma, trener jest na dorobku i pracuje za darmo w śmiesznych warunkach. Piłkarze są przeciętni, ale czy, aż tacy słabi? Moim zdaniem nie. Stadion nowoczesny nie jest, ale za to odmalowany jak ta lala! Kibice? Kibiców GieKSa ma fanatycznych, którzy zawsze stają na wysokości zadania, czy to w kwestiach dopingu, czy w sytuacji, kiedy klub trzeba ratować.
Pomówmy o Bukowej. Były czasy, że obojętnie, kto przyjeżdżał do Katowic na stadion GieKSy, marzył o wywiezieniu choćby punktu. Dziś czasy są trudne dla naszego klubu i na Bukową coraz częściej „byle, kto” przyjeżdża spokojny o wynik. Niestety taki stan rzeczy często za szybko akceptują również fani, piłkarze i oby nie trener. Jesteśmy sceptycznie nastawieni, bo przyjeżdża – Nieciecza czy Cracovia. Tymczasem tak dłużej być nie może! Jak już wcześniej wspomniałem, mamy piłkarzy takich, a nie innych, ale czy na tle rywali z 1–ligowych boisk, są tacy słabi? Nie! Ten zespół to swoista mieszanka rutyny z młodością, jest tu potencjał na dobre granie i sprawianie radości fanom, którzy tęsknią za zwycięstwami. Są doświadczeni i solidni – Napierała, Fonfara, Pitry czy Chwalibogowski, są młodzi i perspektywiczni głodni gry – Czerwiński, Wołkowicz, Wierzbicki czy Arek Kowalczyk. Co istotne, jest też paru graczy, którzy mają kilku osobom, a przede wszystkim sobie wiele do udowodnienia – Cholerzyński, Sobotka, Kujawa, Rakels czy Sabela. Dochodzi gnębiony kontuzjami – Goncerz, który jeśli jest zdrowy to robi różnicę. GieKSa osiąga jednak pomimo potencjału wyniki często upokarzające i to zarówno nas – kibiców, jaki samych zawodników, a przede wszystkim klub GKS Katowice. Klub, który mimo swojego bardzo młodego wieku na mapie Polski znaczy wiele. Klub, który kilka razy ocierał się o mistrzostwo kraju, zdobywał krajowy puchar i superpuchar oraz reprezentował Polskę na arenie międzynarodowej 10. lat z rzędu! Klub, który rozegrał 30 sezonów w ekstraklasie i w tabeli wszech czasów zajmuje 9. miejsce.
Zbliżają się bardzo ważne mecze dla naszej GieKSy. Po 2 zwycięstwach z rzędu, przed podopiecznymi- Rafała Góraka 3 mecze na Bukowej, a w ogóle na 7 spotkań, które zostały do końca rundy, u siebie zagramy 5. To niepowtarzalna szansa, żeby wywindować się w tabeli na wysokie miejsce, i z pozytywnym nastawieniem czekać wiosny. Bo wiosną, trzeba będzie sporo grać na obcych terenach. Nie wiem, na co będzie stać zespół na wyjazdach do Gdyni i Ząbek, ale wiem, że stać Was panowie na komplet 15 punktów na Bukowej! Dlatego apeluję do Was piłkarze – katowickiej GieKSy, grajcie tak, jakby od tych spotkań zależały losy świata, jakby w kierunku ziemi leciał ogromny meteoryt, który z każdym Waszym zwycięstwem, będzie się kurczył, aż w końcu spłonie w atmosferze. W atmosferze Bukowej! My kibice zrobimy wszystko, żeby Wam pomóc, doping będzie się niósł po Blaszoku i pętał nogi przeciwnikom, a Wam dodawał siły do walki. Wszyscy w zbliżających się tygodniach zbudujmy twierdzę, której za nic nie da się zdobyć! Twierdzę Bukowa!
Wiem, że sytuacja w klubie jest tragiczna, że nie dostajecie pieniędzy za swoją pracę. Musi być ciężko o motywację, kiedy robi się to, co się kocha, a potem w domu zastanawia, skąd brać pieniądze na „życie”. Musi być trudno, kiedy wraca się do domu i słyszy od żony, „fajnie, że byłeś w tv, super, że strzeliłeś 3 bramki, ale kredytów z tego nie spłacimy”. Macie prawo głośno o tym mówić, że wszyscy w klubie od miesięcy robią Was w balona, i że w takiej sytuacji czasami ciężko o motywację do treningów i meczów, ciężko się skupić. Ale jeżeli macie już tego dosyć, to przynajmniej dobrą grą zwróćcie na siebie uwagę innych klubów, takich, co płacą. Naprawdę wbrew temu, co sądzi pan Radosław Bryłka, takie kluby gdzieś muszą istnieć! Grajcie dla nas kibiców, bo my jesteśmy z Wami i będziemy, dopóki będziemy widzieć, że chce Wam się walczyć dla GieKSy, dajcie nam radość, bo jej potrzebujemy. Nie macie pojęcia ile radości i pozytywnej energii na cały tydzień, może dać wygrana GieKSy! Teraz wygraliście tylko 2 mecze z rzędu. I co zajebiste uczucie nie? Pomyślcie, że już wkrótce to będzie 5 wygranych z rzędu!! Zaczniecie wygrywać, będzie więcej fanów, będzie więcej fanów, to będzie większe ogólne zainteresowanie klubem, będzie większe zainteresowanie, będzie większa szansa na sponsora, większa presja na mieście itd., itp. „Całe nasze życie, to GKS KATOWICE”, dla nas to nie jest pusty slogan, to cała prawda zawarta w jednym zdaniu. Naprzód GieKSiarze! Wszyscy!
Zapraszamy do drugiej fotorelacji z wczorajszego wieczoru. GieKSa przegrała z Piastem Gliwice 1:3.
No i po raz kolejny potwierdziło się, jak dziwna bywa piłka. Przynajmniej jeśli przekładamy matematykę na boisko. I punkty oraz miejsca w tabeli. Matematycznie Piast nie miał prawa z nami wygrać, statystycznie niby też, choć patrząc na rachunek prawdopodobieństwa, kiedyś musieli to drugie zwycięstwo osiągnąć. Stało się i nikt w Katowicach nie jest z tego powodu zadowolony. Faktem jest, że Piast na to zwycięstwo zasłużył, choćby dlatego, że był bardziej zdeterminowany. Jednak czy był lepszy na tyle, aby dokonać takiej deklasacji?
Śmiem twierdzić, że jakby taki mecz powtórzyć, to wcale nie byłoby oczywiste, że goście znów by wygrali. Zwycięstwo odnieśli zasłużone, jednak splot różnego rodzaju okoliczności – tak nieszczęśliwych dla GKS, a fortunnych dla gliwiczan spowodował, że wykorzystując sposobność z zimną krwią, zainkasowali trzy punkty. Ale tę sposobność najpierw musieli mieć.
Zaczęło się od kontuzji Mateusza Kowalczyka. Zawodnik jeszcze próbował po obiciu okolic nerki pozostać na boisku, ale sam po chwili poprosił o zmianę. Kontuzja niepiłkarska, więc w tej chwili najważniejsze jest po prostu jego zdrowie i miejmy nadzieję, że ostatecznie nie będzie to nic poważnego. Potem w kilka minut katowiczanie stracili dwie bramki. Najpierw fatalnie zachowali się w obronie, bo Drapiński był kompletnie niepilnowany i wystarczyło mu tylko dołożyć stopę do piłki, aby pokonać Rafała Strączka. No a potem Lukas Klemenz też jakoś intuicyjnie chciał wybić piłkę, ale pokonał własnego bramkarza. Mieliśmy nadzieję na ten rzut karny, ale po analizie VAR sędzia Raczkowski podyktowaną jedenastkę anulował – słusznie, bo faulu nie było. I tak mieliśmy jeszcze szczęście, bo tych plag mogło być więcej – w początkowej fazie meczu na boisku opatrywany był Bartosz Nowak, interwencja medyczna była też przez chwilę potrzebna Wasylowi. Mimo wszystko za dużo tych nieszczęść, jak na jeden mecz.
Problem jest taki, że po pierwszej połowie, gdy GKS przegrywał 0:2 i nie miał nic do stracenia, myśleliśmy, że nasz zespół rzuci się na przeciwnika i wybije im z głowy myśl o punktach. Miało być tak, że goście będą żałowali, że te dwa gole strzelili. Nic takiego nie miało miejsca. Druga połowa była równie zła jak pierwsza albo nawet gorsza. GieKSa biła głową w mur, kompletnie nie potrafiąc zagrozić bramce Placha. Piast wyprowadzał kontry, z czego jedną wykorzystał i gliwicki Di Maria zamknął spotkanie. A mogło być jeszcze wyżej, bo nasz zespół tak się odkrył, że rekordowa porażka na Nowej Bukowej stawała się coraz bardziej realna. Bramka Lukasa Klemenza na koniec tylko dała drobną korektę na wyniku. Osobliwe jest to, że Lukas strzelił w tym meczu do właściwej i niewłaściwej siatki, jeszcze bardziej osobliwe, że powtórzył tego typu wyczyn Arkadiusza Jędrycha sprzed… dwóch meczów.
Trzeba przyznać, że Piast zagrał kapitalnie w defensywie. Zneutralizował nasz zespół kompletnie, dodatkowo nie bronił się jakoś bardzo głęboko, GKS skutecznie był wypychany, a wszelkie próby licznych prostopadłych podań ze strony piłkarzy Góraka kończyły się „sukcesem” Piasta. No i właśnie to mam na myśli, pisząc, że mecz mógł się potoczyć inaczej. Bo trzeba przyznać, że pomysł na mecz z podaniami za plecy – czy to długimi w powietrzu, czy bardziej po ziemi, wyglądał na całkiem niezły i nawet próby nie były najgorsze. Czujność obrońców Piasta była jednak na wysokim poziomie. Gdy już taka piłka przeszła, to albo Adam Zrelak został wzięty w kleszcze (sytuacja z odwołanym karnym), albo Ilja Szkurin był na spalonym po podaniu Wędrychowskiego (ale i tak Białorusin trafił w Placha).
Problem widzę inny. GieKSa chyba za bardzo postawił na tę kwestię czysto piłkarską. Chcieliśmy ten mecz wygrać umiejętnościami i kunsztem, a zabrakło walki wręcz. Piast tę „grę w piłkę” od początku meczu próbował nam wybić z głowy i zrobił to skutecznie. Nie mieliśmy więc – tak jak na wiosnę – łupanki, którą trudno było nazwać meczem piłkarskim. Mieliśmy GieKSę, która w piłkę chciała grać i Piasta, który był jednak dużo bardziej zdeterminowany do walki. Nie odbieram oczywiście Piastowi tego, że w kluczowych momentach też pokazał umiejętności, bo to jest oczywiste. Poziom agresji jednak zdecydowanie był po stronie zawodników Myśliwca i teraz to oni okazali się „zakapiorami”. Trochę to wyglądało tak, jak na szkolnym korytarzu, kiedy z klasowym łobuzem kujon chce rozmawiać na argumenty. I ma je sensowne, logiczne, tylko co z tego, skoro łobuz wyprowadził szybki cios i kujonowi tylko spadły okulary z nosa…
Ogólnie nie chcę jakoś specjalnie krytykować tego sposobu naszej gry, natomiast wygląda na to, że sztab trenerski się przeliczył, a przez to, że do przerwy było już 0:2, trudno było to skorygować. Osobiście chciałbym, żeby GKS dążył do gry w piłkę i generalnie nie będę o to miał pretensji. Czasem jednak być może trzeba postawić na proste i bardziej… prymitywne środki. To tak jak z tym rozgrywaniem od tyłu, kiedy różne drużyny nieraz tak bardzo chcą ten schemat utrzymywać, że czasem, zamiast po prostu wywalić piłkę w oczywistej sytuacji, klepią ją sobie trzy metry od bramki i za chwilę dostają gonga.
A już nie bawiąc się w porównania, metafory i piękne słowa. Piast po prostu od początku meczu zaczął dosłownie spuszczać wpierdol naszym piłkarzom, a ci nie potrafili odpowiedzieć tym samym. I też dlatego przegraliśmy. Z Koroną GieKSa potrafiła pójść na noże. W meczu derbowym – zupełnie nie.
Wracając do tematu bramek samobójczych – to niesłychane, że GKS ma ich w tym sezonie już pięć. I solidarni są ze sobą środkowi obrońcy, bo już każdy z nich ma po jednym takim trafieniu. Piątego samobója zaliczył Kowal w Łodzi. Wiadomo, że jest to często pech, ale skoro sytuacja się powtarza – to jest jakiś defekt, nad którym pewnie trzeba popracować. Jest to jakaś niefrasobliwość naszych zawodników, może czasami wręcz lekka niechlujność.
Nie ma co płakać. Już nie będę się rozpisywał na temat opinii niektórych kibiców, bo poświęciłem na to poprzednie felietony i… straciłem sporo nerwów. Teraz nawet nie czytałem (jeszcze) wielu komentarzy, ale jeśli natknąłem się po tej porażce znów na zdanie jednego ancymona, że mamy fatalnego trenera, fatalnych piłkarzy i zespół na co najwyżej pierwszą ligę, to wiem po prostu, że mam do czynienia z osobą niezbyt lotną. Tyle.
Sam nie wierzyłem, że możemy ten mecz przegrać. Nie sądziłem natomiast, że zwycięstwo będzie formalnością. A już na pewno nie spodziewałem się, że Piast nas tak rozjedzie. Ten mecz ostatecznie był fatalny. Nie wychodziło nam nic. Piastowi wyszło wszystko. Powtórzę – wykorzystali wszystkie swoje sposobności otwierające im drogę do zwycięstwa. To oni byli wyrachowani. Ale matrycą była agresja.
Październikowo-listopadowy piękny sen z serią czterech zwycięstw się skończył, przyszła szara jesienna rzeczywistość. Jednak dziś jest kolejny dzień, a wkrótce następne. GieKSa to nie jest drużyna perfekcyjna i jeszcze nie jest na tyle dobra, żeby takie mecze jak z Piastem zdecydowanie wygrywać. Absolutnie jednak nie jesteśmy tak słabi, żeby znów mówić, że zlecimy z hukiem z ekstraklasy. Mogliśmy stworzyć sobie ultra-komfortową sytuację przed końcem rundy jesiennej. Nie udało się. Nadal musimy punktować, żeby zadomowić się mocniej w środku tabeli.
Przed nami przerwa reprezentacyjna, a po niej piekielnie ciężkie spotkania. Tak jak pisałem, o punkty będzie niebywale trudno, ale musimy grać swoje. Może z większą różnorodnością środków, w zależności od rywala. Skoro jednak Piast wygrał z GKS, to dlaczego GieKSa ma nie móc wygrać z Jagiellonią? W tej lidze wszystko jest możliwe. I katowiczan stać na punktowanie nawet z Jagą, Pogonią i Rakowem.
Także GieKSiarze nie ma co się załamywać i wchodzić w jakieś smuty. Zostawmy to ludziom, dla których frustracja jest życiowym paliwem. Niech dla nas paliwem będzie nieustający optymizm – oparty na faktach i doświadczeniu. Doświadczeniu takim, że GieKSa jeszcze dopiero co potrafiła bardzo dobrze grać w piłkę, być lepsza od przeciwników i wygrywać mecz za meczem.
Trójkolorowe w chłodną i ponurą sobotę wygrały, po równie ponurym meczu, z Rekordem Bielsko-Biała 2:0 i awansowały do 1/8 Pucharu Polski.
Przed spotkaniem Karolina Koch odebrała pamiątkowe zdjęcie z rąk prezesa Sławomira Witka za pokonanie bariery 100 występów w roli trenerki naszej drużyny. Gratulujemy i jeszcze raz dziękujemy za wszystkie dotychczasowe sukcesy! Warto także wspomnieć, że kilka dni przed spotkaniem, swój kontrakt o trzy lata przedłużyła Nicola Brzęczek.
W 2. minucie Marcjanna Zawadzka musiała uznać wyższość Roksany Gulec, która wymanewrowała ją w pole i oddała strzał w kierunku dalszego słupka. Oliwia Macała niewiele mogłaby w tej sytuacji zrobić, gdyby po rykoszecie futbolówka nie zmieniła swojej trajektorii na górną część poprzeczki. Po trzecim rzucie rożnym dopiero udało się oddać rekordzistkom strzał, natomiast Agnieszka Glinka była bardzo daleka od trafienia choćby w okolice bramki. W 7. minucie niemal wyczyn Lukasa Klemenza z meczu z Piastem powtórzyła Patrycja Kozarzewska, na szczęście nie udało jej się aż tak dokładnie przymierzyć w kierunku swojej bramki. Pierwszą klarowną akcję dla GieKSy wykreowała Jagoda Cyraniak dalekim podaniem do Julii Włodarczyk, skrzydłowa po wymagającym sprincie zgrała do otoczonej przez rywalki Aleksandry Nieciąg i skończyło się na wymuszonej stracie. Kolejne minuty upłynęły obu drużynom w środku pola, mnóstwo było przepychanek i przerw w grze. W 26. minucie groźny strzał z pierwszej piłki oddała Patrycja Kozarzewska, a poprzedzone to było tradycyjnym pokazem zdolności dryblerskich Klaudii Maciążki na prawej flance i kąśliwą centrą Katarzyny Nowak. Kolejny kwadrans czekaliśmy na ciekawszą akcję, skonstruowaną bardzo nietypowo: Patricia Hmirova z poziomu murawy walczyła o piłkę, ostatecznie zagrywając ją na lewe skrzydło. Finalnie na prawej flance strzał oddała Dżesika Jaszek, choć znacząco przesadziła z siłą tego uderzenia. W 43. minucie doskonałe podanie Jagody Cyraniak za linię obrony zmarnowała Klaudia Maciążka złym przyjęciem, choć nie była to też łatwa piłka. Na zakończenie połowy obrończyni jeszcze sama spróbowała szczęścia z dystansu, jednak tego szczęścia jej nieco zabrakło.
Z przytupem drugą część gry rozpoczęła Julia Włodarczyk, jej centra była o milimetry od dotarcia do dobrze ustawionej Aleksandry Nieciąg. W 52. minucie wynik starcia otworzyła Nicola Brzęczek po dośrodkowaniu Klaudii Maciążki. Dobrą pracę na obrończyniach wykonała Dżesika Jaszek, a wcześniej na obieg z Maciążką zagrała Patricia Hmirova. Kilka centymetrów od podwyższenia wyniku był duet wpisany już do protokołu meczowego, choć tym razem w odwróconych rolach: Włodarczyk wypuściła skrzydłem Brzęczek, ta zgrała na środek do Maciążki i piłka zatrzymała się na linii bramkowej po rykoszecie. Bliźniaczą akcję w 58. minucie, z pominięciem zgrania do środka, finalizowała sama Nicola Brzeczek, jednak zbyt długim prowadzeniem zmusiła się do sytuacyjnego i bardzo nieudanego strzału. W 63. minucie Dżesika Jaszek z Maciążką doskonale zagrały na jeden kontakt, ostatecznie jednak znów defensywa Rekordzistek zdołała zablokować zarówno dośrodkowanie Nieciąg, jak i strzał Włodarczyk. W 68. minucie doskonałe sytuacje miały Nicola Brzęczek oraz Aleksandra Nieciąg, jednak miały sporo pecha przy swoich próbach i nadal utrzymywał się wynik 1:0. W 74. minucie Klaudia Maciążka zeszła do środka boiska i choć jej podanie zostało zablokowane, to Dżesika Jaszek zdołała odzyskać posiadanie już w polu karnym i precyzyjnym strzałem przy słupku podwyższyła na 2:0. Wahadłowa powinna mieć na swoim koncie także asystę już chwilę później, jednak w zupełnie niezrozumiały sposób podała za plecy wszystkich swoich koleżanek spod linii końcowej. W 83. minucie jej podanie zakończyło się podobnym skutkiem, choć tym razem Hmirova zdołała zebrać wybitą piłkę i oddać strzał pełen fantazji. Dwie minuty później kolejną bramkę powinna mieć na swoim koncie Brzęczek, aż sama złapała się za głowę. Santa Vuskane udanie zastosowała skok pressingowy i wycofała do Włodarczyk, która przytomnie odnalazła wybiegającą w korytarz napastniczkę, a ta przelobowała golkiperkę, nie trafiając jednocześnie w szerokość bramki. W doliczonym czasie gry skrzydłowa zrozumiała gest Vuskane i posłała mocną piłkę za linię obrony, jednak te zamiary odgadnęła także Kinga Ptaszek i zatrzymała futbolówkę tuż przed głową Łotyszki.
GieKSa wygrała 2:0 i awansowała do 1/8 Pucharu Polski.
GKS Katowice – Rekord Bielsko-Biała 2:0 (0:0)
Bramki: Brzęczek (52), Jaszek (75).
GKS Katowice: Macała – Nowak, Zawadzka, Cyraniak – Dżesika Jaszek, Kozarzewska (82. Kalaberova), Hmirova, Włodarczyk – Maciążka, Nieciąg (77. Vuskane), Brzęczek (90. Langosz).
Rekord Bielsko-Biała: Ptaszek – Glinka, Dereń, Jendrzejczyk (82. Krysman), Niesłańczyk, Zgoda (67. Dębińska), Sowa, Janku, Gulec (67. Sikora), Katarzyna Jaszek (73. Conceicao), Bednarek (67. Długokęcka).
Kartki: Kozarzewska, Włodarczyk – Sowa.
Mateusz
2 października 2012 at 15:21
Ciekawe rzeczy piszesz tylko jedno nasuwa mi się pytanie czy ty dopingujesz i czy jesteś na każdym meczy bo pisać każdy umie a dopingu prawie zero lub kilka osób śpiewa jak strzelą bramkę a widzów po 2000 chodzi
Bhoy
2 października 2012 at 16:59
Skoro pisać umie każdy, to serdecznie zapraszam w szeregi redakcji, bo tak się składa, że mamy niedobór. Tak jestem na każdym meczu. Pozdrawiam.
www
2 października 2012 at 18:22
prezes krysiak nie przyszedł na spotkanie – ile jeszcze zostało temu klubowi miesiac ,dwa?
tomasz
2 października 2012 at 19:13
MUSIMY DAC IM WSPARCIE I TRZEBA WIEZYC.BYŁO ZLE JEST ZLE ALE MY MUSIMY TRWAC I WIEZYC.KTO INNY JAK NIEMY DAMY IM WSPARCIE Z TRYBUN .KOCHAM KATOWICE KOCHAM GKS K_CE JESTEM GieKSiazem i nim pozostane .mój klub potrzebuje mnie teraz i bede go wspierał do konca .”CZY WYGRYWASZ CZY NIE JA I TAK KOCHAM CIE W MOIM SERCU GieKS i NA DOBRE I NA ZŁE
Mateusz
2 października 2012 at 19:56
chyba niedorozwój i tyle w temacie kibice sukcesu
DMSP
2 października 2012 at 20:38
Krysiak Ty Szzzmato!! WON!!!!!!!!!! Katowice Katowice GKS!!! Smrody Won z tego Forum!!!!!!!!!!! -.-
KochamGiekse
2 października 2012 at 20:50
SOBOTA WSZYSCY NA Bukowa!! Musimy pomoc naszemu kochanemu klubowi kto jak nie my? !!! Wszyscy bez wyjatku Jadymy na Derby!!
JR
2 października 2012 at 20:53
WSZYSCY W SOBOTE JEDZIEM NA BUKOWA I DOPINGUJEMY MUSIMY UDOWODNIC ZE GIEKSA TO NADAL CZOLOWKA W POLSCE W DOPINGU! A CO DO Krysiaka to ja niewiem jak on smie jeszcze byc w naszym klubie!
Jaca
2 października 2012 at 20:56
6 Pazdziernik Mega Pierdolniecie! 😉
mózG
2 października 2012 at 22:23
Bardzo dobrze napisane Bhoy 🙂
Oby dotarło do jak największej rzeszy fanów, no i do piłkarzy
Zielu
3 października 2012 at 07:02
tak jest panowie pelna motywacja i do Soboty :))
DAREK
4 października 2012 at 16:48
PANOWIE w sobota robimy chaos na BUKOWEJ!!! musimy wspierać naszych GIEKSIARZY… derby GieKaeSow to juz jest presja MUSIMY POKAZAĆ ŻE GKS JEST TYLKO JEDEN GKS KATOWICE…