Felietony
Już tylko cud może uratować tę bezjajeczną ekipę…
Na mecz z Górnikiem jechaliśmy pełni nadziei. Nie było ku tej nadziei racjonalnych przesłanek. Przecież każdy ważny mecz w tej rundzie przegraliśmy. Nieosiągalne było dla nas nawet osiągnięcie remisu. Wszystko, co najważniejsze przewaliliśmy – zwłaszcza na Bukowej, chodzi o Podbeskidzie, Miedź i Sandecję. Chodzi też o mecz na Ludowym, gdzie nie potrafiliśmy dobić piłkarzy przeciwnika, „sympatycznie” wyzywanych przez swoich własnych kibiców.
Pozostawała nam ta wiara, kibicowska i irracjonalna. Że „tym razem będzie inaczej”. To taka wiara alkoholika, który wychodzi z odwyku i obiecuje wszystkim na około, że tym razem już nie podniesie kieliszka do ust. A chwilę potem wchodzi do pierwszej meliny i wraca do swoich nawyków.
No i na tej wierze się skończyło, bo po raz kolejny dostaliśmy w pysk od kopaczy. I to dosłownie, bo przecież pokarał nas Bartosz Kopacz, zawodnik Górnika. Który najpierw uratował swój zespół przed utratą bramki, a potem zapewnił trzy punkty gospodarzom.
Trener Brzęczek na konferencji powiedział, że jest „dumny ze swoich zawodników”. Już naprawdę nie chce się tego komentować. Gdzieś mamy, że to są wypowiedzi do mediów, pod publiczkę itd. Naprawdę bycie dumnym z tego, że przepierdala się niepowtarzalną okazję i cały sezon kolejka po kolejce, mecz po meczu, to trzeba mieć nierówno pod sufitem.
Co z tego, że GKS zagrał lepsze zawody niż z Sandecją? Tak naprawdę u trenera i niektórych kibiców powstała iluzja, że to był naprawdę dobry mecz w wykonaniu GieKSy. Pytanie tylko, na czym ta niby dobra jakość polegała. Na tym, że nie potrafimy oddać sensownego, celnego strzału na bramkę? Na tym, że wszelkie próby dośrodkowań kończą się na nodze/głowie piłkarza Górnika? Na tym, że podajemy w eter zamiast no nogi lub na dobieg?
A może na tym, że – co jest kuriozalne – próbujemy grać w dziadka na kilku metrach wymieniając kilka klepek i ostatecznie zawsze tracąc piłkę zamiast grać prosty futbol – podanie na skrzydło i centra?
GieKSa miała optyczną przewagę (sprawiającą chyba tę iluzję dobrej gry) w dużej mierze przez to, że Górnik od 31. minuty prowadził. Specjalnie się cofnął i w miarę kontrolował sytuację. Mimo to po żałosnych podaniach/zachowaniach Kalinkowskiego czy Zejdlera rywale stworzyli sobie bardzo groźne sytuacje na drugą bramkę.
My nawet z chaosu nie potrafimy stworzyć groźnej sytuacji, gdzieś kopnąć, wsadzić nogę w tłoku, wykorzystać błąd rywala. Jak to jest, że na naszym tle nawet słabo grające drużyny zawsze wyglądają jak taktyczni profesorowie?
No niestety tu dochodzimy do trenera Brzęczka, mocno przez nas oszczędzanego. Postulowaliśmy odstawienie Goncerza i Prażnovskyego i to szkoleniowiec zrobił. Ucieszyło nas to niezmiernie. Jak się okazało, wystawienie Pielorza było bardzo dobrym posunięciem, Łukasz zagrał dobry mecz. Lebedyński miał z Prokićem zrobić grę z przodu – to się nie udało, obaj zagrali dość katastrofalnie.
Ale naprawdę zachodzimy w głowę przy jednej roszadzie. Z Sandecją trener wprowadził pod koniec Jóźwiaka, który rozruszał grę, był bardzo aktywny i nawet sam Brzęczek na konferencji mówi, że do Jóźwiaka nie ma pretensji (w przeciwieństwie do prawie wszystkich pozostałych). W tym momencie jesteśmy już na sto procent przekonani, że Jóźwiak ma pewny plac na Górnik. A tu nam trener wprowadza Mandrysza. Zawodnika, który miotał się na boisku i choć bardzo chciał, to nie bardzo umiał. Dlaczego Mandrysz, a nie Jóźwiak? Naprawdę można mieć wrażenie, że trener pomylił zawodników. Obaj młodzi, szybcy. To jak Szpakowski kiedyś pomylił Trezegueta z Henrym mówiąc – „obaj podobni”…
Trener naprawdę się gubi w tym wszystkim. Zreflektował się i wprowadził potem Jóźwiaka, ale następnie na boisku pojawili się Goncerz (nic nie wniósł) i uwaga, uwaga – zbawca GKS Katowice, ostoja i ostatnia deska ratunku – Krzysztof Wołkowicz! No sorry, ale jeśli w akcie desperacji trener sięga po Wołka, to oznacza, że naprawdę nie mamy rozsądnych wariantów i szkoleniowiec sam już nie wie co ma robić…
No ale OK, nie ma co drwić z Wołka na boisku, bo czasu miał mało, trudny moment, umiejętności raczej niewielkie, więc zrobił co mógł – tragedii nie było. Błysnął natomiast w wywiadzie pomeczowym, gdy powiedział, że GKS gra najładniejszą piłkę w tej lidze. To jest tak tragiczne, że aż śmieszne – mówić o pięknie piłki w lidze partaczy (oprócz Sandecji) i cieszyć się estetyką pozorowanej tiki-taki, która i tak kończy się kopnięciem piłki w aut boczny lub bramkowy/za mocnym podaniem na zapalenie płuc/podaniem do przeciwnika. No kuźwa, piękno piłki w wydaniu piłkarzy GKS Katowice – palce lizać.
No ale jak ta gra ma się układać, gdy Tomasz Foszmańczyk zgrywa technika wszechczasów i zamiast po prostu wziąć i zapierdalać po tym boisku, on myśli, że swoimi bajecznymi zagraniami będzie czarował zabrską i katowicką publiczność? Fosa nie zrobi wślizgu, nie włoży nogi, metr od piłki to już zbyt daleko, by się popisać agresją. Nie da się w taki sposób grać. Nie pomaga mu oczywiście ta gra na skrzydle, o czym przestaliśmy już pisać, bo zostało to na stałe, ale trener też robi krzywdę zawodnikowi każąc mu grać na flance. W każdym razie przez ślepą wiarę w swoje umiejętności Tomasz podejmuje masę złych decyzji na boisku i jest po prostu nieefektywny.
Można by mnożyć i mnożyć przykłady tego, co jest nie tak…
GKS Katowice nie zasługuje na awans w tym sezonie. Mamy przeciętny zespół – jedynie na środek tabeli. Na tą przeciętność składa się nie tylko umiejętność gry w piłkę (raczej kopania się po czole), ale także, a może przede wszystkim – to co ma się w głowie. Nie wiadomo, czy my mamy piłkarzy mało ambitnych czy po prostu robiących w pampersa, gdy tylko pojawia się minimum gry o stawkę. W każdym razie daleko, do nazwania ich sportowcami, bo pierwszym atrybutem sportowca jej posiadanie jaj. Jak to ktoś ładnie napisał – oni chyba są w permanetnym szoku, że robią wszystko, by nie awansować, a ciągle są w samym czubie tabeli. My też się dziwimy.
Nie, nie posądzamy ich o to, że nie chcą awansować. Oni rzeczywiście są po prostu po pierwsze za słabi na walkę o awans, po drugie posrani tą perspektywą. A po trzecie mają trenera, który kompletnie nie ogarnia tego burdelu na boisku. Trener Brzęczek swoimi decyzjami personalnymi jest mocno współodpowiedzialny za żenujące wyniki w tej rundzie.
Po katastrofach z wiosny, wspomnianych porażkach u siebie, przyszły dwa zwycięstwa – z Tychami i Siedlcami. Mimo wielu strat punktowych, tydzień temu z kawałkiem wyrobiliśmy sobie naprawdę może nie autostradę, ale drogę szybkiego ruchu do ekstraklasy. Każdy mówił, że nadchodzą dwa kluczowe mecze, które będą prawdopodobnie decydować o naszym losie. I nie potrafiliśmy zdobyć ani bramki, ani punktu. Oba te mecze zostały zawalone tak samo, jak wszystkie poprzednie istotne spotkania tej rundzie. Łudziliśmy się, że schemat będzie inny, ale znów na darmo. Było dokładnie tak samo.
Nie wiemy jak będzie dzisiaj w meczach innych rywali. Nie wiemy na ten moment, co zrobią Wigry, Zagłębie, Olimpia, Chojniczanka, Podbeskidzie, Miedź… Może się tak zdarzyć, że spadniemy nawet na siódme miejsce. Wydaje się, że limit szczęścia w postaci porażek rywali, gdy my przegrywaliśmy swoje mecze, został już wyczerpany.
Na ten moment ciągle jednak jesteśmy w grze. W sposób żenujący, niezasłużony i kompromitujący, ale jednak ciągle w grze. Jeszcze tli się iskierka nadziei na to, że zdarzy się cud. Tak jak we wstępie do tego artykułu – nie jest ona oparta na czymś racjonalnym, na dobrej grze zespołu i wierze w piłkarską dojrzałość zawodników. Wiara dotyczy tego, że los się odwróci, Opatrzność będzie nad nami czuwać i piłka sama będzie wpadać do bramki rywali, a w innych meczach wyniki będą dalej dla nas korzystne.
Trener mówi, że jeśli GKS wygra trzy mecze, to powinien awansować do ekstraklasy. Nie jest to wykluczone, ale też nie jest pewne. Pozostawiamy tę kwestię otwartą i niech to będzie jedyna dobra wróżba na ostatnie trzy kolejki. Tylko trenerze – zrób coś, żeby właśnie te trzy mecze wygrać, bo jak na razie to my mamy problem z osiągnięciem remisu…
I jeszcze jedna nadzieja… Niech ten tytuł i tekst spowoduje u was agresję, którą będziecie potrafili przełożyć na boisku. Udowodnijcie, że jesteście mężczyznami.
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy, jednakże zastrzega sobie
prawo do ich cenzurowania lub usuwania.
W ostatnich tygodniach relacje z Częstochowy zdominowały czołówki serwisów sportowych w Polsce. Sprawcą zamieszania był przede wszystkim trener Marek Papszun, ale forma sportowa Medalików również jest godna podkreślenia. Jak w tym wszystkim odnajdują się kibice pod Jasną Górą? Zapytałem Roberta Parkitnego ze stowarzyszenia „Wieczny Raków”, który po raz drugi odpowiedział na nasze zaproszenie. Jednocześnie zachęcam do lektury naszej poprzedniej rozmowy, w której poruszyliśmy wiele tematów związanych z historią Rakowa i naszych pojedynków.
Meczem w Częstochowie otwieramy rundę rewanżową. Jak podsumujesz postawę Rakowa w pierwszej części sezonu?
Na początku Raków stracił, ale później odrobił i teraz nasze miejsce jest mniej więcej takie, jak należy. Natomiast z kilku względów była to dla nas ciężka runda, stąd wiele osób wyraża się o Rakowie negatywnie, nie mając pełnej wiedzy o tym, co tak naprawdę dzieje się w klubie. Ja nie mam potrzeby mówić i pisać o wszystkim tylko po to, aby zebrać dodatkowe lajki. Przede wszystkim kadra nie była odpowiednio zestawiona, aby łapać punkty na wszystkich frontach. Niektórzy powiedzą, że doszły duże nazwiska, takie jak Bulat, Diaby-Fadiga czy Konstantópoulos, mimo to na początku nie grało to, jak należy. Moim zdaniem drużyna potrzebowała czasu, aby wszystko mogło się zazębić. Zmian w kadrze było dużo, do tego doszły kontuzje, dlatego początek sezonu był ciężki. W pewnym momencie pojawiały się nawet głosy nawołujące do zwolnienia trenera, ale kryzysy trzeba przezwyciężać i cała sztuka polega na tym, aby w takich momentach karta się odwróciła. Nam się to udało i dziś idziemy jak burza w Europie, a w lidze też wyglądamy coraz lepiej. Uważam, że tę rundę zakończymy jeszcze dwoma zwycięstwami, niestety m. in. waszym kosztem. Koniec końców runda jesienna w naszym wykonaniu była dobra, natomiast jako kibic polecam krytycznie podchodzić do informacji podawanych w Internecie. Czasem spotykam się z opiniami, że ktoś nie pamięta tak słabego meczu, odkąd kibicuje Rakowowi – wtedy wiem, że nie mamy o czym rozmawiać, bo sam doskonale pamiętam ciężkie czasy w naszej całkiem niedawnej historii.
A co sądzisz o formie GieKSy?
Wydaje się, że ten sezon jest dla was cięższy niż poprzedni, w roli beniaminka. Z drugiej strony takie mecze jak pucharowy z Jagiellonią pokazują, że w waszej drużynie jest potencjał i gdybyś zapytał mnie o kandydatów do spadku, to nie wskazałbym w tym gronie GieKSy. Myślę, że te niegdyś „ulubione” przez was pozycje 8-12 w 1. lidze są teraz w waszym zasięgu, jeśli chodzi o Ekstraklasę. Natomiast z zachwytem obserwuję kibicowski boom na GieKSę, spowodowany m.in. nowym stadionem. Miałem okazję być w waszym sklepie „Blaszok”, który wygląda okazale, co chwilę przychodzili ludzie nie tylko na zakupy, ale też pogadać i zapytać o bieżące sprawy. Gdyby taki stadion jak wasz powstał w Częstochowie, to również byłby to dla nas impuls do kibicowskiego rozwoju.
Pytając o GKS w tym sezonie, przeważały opinie, że głównym powodem słabszej formy na początku sezonu był transfer Oskara Repki. Jak ten zawodnik odnalazł się pod Jasną Górą?
Pierwsze wejście Repki do zespołu było bardzo dobre. Z czasem nieco przygasł, być może z tego względu, że Marek Papszun wymaga więcej niż w większości innych klubów, nie tyle w kwestii samego zaangażowania na boisku, ale przede wszystkim całej otoczki. Była taka sytuacja po naszym meczu z Górnikiem, przegranym u siebie 0:1, który był chyba najsłabszy w całej rundzie: gra była fatalna i gdy po meczu trener nie przebierał w słowach, to mocno oberwało się m. in. Repce. Oskar wylądował na ławce i było to trudne zderzenie z rzeczywistością Marka Papszuna. Być może w GieKSie wyglądało to inaczej – po porażce trener reagował w inny sposób, jak przystało na beniaminka, natomiast w Rakowie wylicza się każdy błąd. Sam nie zwracam dużej uwagi na aspekty piłkarskie, ale czytałem opinie, że w ostatnim meczu ze Śląskiem Repka był jednym z naszych najsłabszych ogniw. Dla mnie jest to piłkarz z ogromnym potencjałem, pozostaje jednak pytanie, czy na dłuższą metę dopasuje się do naszego stylu gry. Z drugiej strony za chwilę w Rakowie będzie nowy trener, więc rola Repki też może się zmienić.
Jest też piłkarz, który kiedyś próbował podbić Częstochowę, a dziś nie wyobrażamy sobie bez niego GieKSy. Uważasz, że patrząc na obecną formę Bartosza Nowaka, odpuszczenie go przez Raków było błędem?
Przede wszystkim Bartek jest fajnym człowiekiem – otwartym, uśmiechniętym, radosnym. Widać, że gra sprawia mu przyjemność. Trudno uważać jego transfer za błąd. Kiedyś przygotowałem dla trenera statystykę zawodników, którzy nie sprawdzili się w Rakowie – większość wylądowała w 2. lub 3. lidze. Tacy jak Nowak są wyjątkami, ale nie znam dokładnie kulis jego odejścia – może sam na to nalegał, a może naciskał agent. Ja widziałbym Bartka w Rakowie, ale w tamtym czasie rywalizacja na jego pozycji była ogromna. Ponadto czasem po prostu tak jest, że w jednym klubie zawodnik gaśnie, a gdzie indziej, przy innym trenerze rozkwita i taki transfer okazuje się strzałem w dziesiątkę.
„Gdy pojawiła się informacja, że Papszun wraca, miałem mieszane uczucia, zastanawiając się, czy jest szansa po raz drugi napisać tę samą historię” – to twoje słowa z naszej poprzedniej rozmowy. Wszystko wskazuje na to, że twoje obawy były słuszne.
Mimo całego zamieszania, jakie od kilku tygodni trwa w Częstochowie, z Markiem Papszunem wciąż mam dobre relacje. Po jednym z ostatnich meczów porozmawiałem trochę dłużej z trenerem i poznałem jego punkt widzenia oraz odczucia co do obecnej sytuacji w klubie. Dlatego teraz, gdy spotykam się z innymi kibicami i słucham niepochlebnych opinii na temat trenera, to staram się tonować nastroje. Trener Papszun nie jest idealny ani bezbłędny, ale takie sprawy często mają drugie dno i nie inaczej jest w tym przypadku.
Po ewentualnym odejściu Marek Papszun zachowa status legendy?
Pod koniec jego pierwszej kadencji byłem wśród inicjatorów uroczystego pożegnania trenera w naszym kibicowskim lokalu, wręczyliśmy mu też piłkę z napisem „trener – legenda”. Żegnaliśmy go jak króla, tymczasem niedługo później on wrócił. To dowód na to, że zarząd nie był przygotowany na jego odejście, decydując się na Dawida Szwargę. Poza tym nastroje byłyby inne, gdyby w poprzednim sezonie Raków zdobył mistrzostwo. Nie każdemu pasuje praca z Markiem Papszunem, ale trzeba pamiętać, że w tym, co robi, jest profesjonalistą i nawet w sytuacji, gdy jedną nogą jest w Legii, to jego piłkarze wychodzą na boisko przygotowani i wygrywają kolejne mecze. Po pamiętnej konferencji wielu w to zwątpiło – pojawiły się głosy, że piłkarze będą grać przeciwko trenerowi. Z kolei po wysokich zwycięstwach z Rapidem i Arką ci sami ludzie mówili: wygrali, bo chcieli zrobić na złość Papszunowi. Można oszaleć…
Po deklaracji trenera o chęci trenowania Legii studziłeś na Twitterze gorące głowy częstochowskich kibiców. Jakie uczucia dominują – zawód czy zrozumienie?
Zdecydowanie negatywnie odebrano tę wypowiedź trenera, przede wszystkim co do miejsca i czasu. Natomiast ja patrzę na to w inny sposób. Owszem, trener mógł to rozegrać inaczej, ale z drugiej strony, gdyby tego nie zrobił, a niedługo później wypłynęłaby informacja o jego przejściu do Legii, to spotkałby się z zarzutem, że nas zdradził i ukrywał prawdę. Wszyscy wiemy, że Papszun jest Legionistą, warszawiakiem i prowadzenie stołecznych zawsze było jego marzeniem. W Częstochowie zrobił kawał dobrej roboty, dlatego nie widzę w jego słowach aż tak dużej sensacji, jak przedstawiają to media.
Kwestia „transferu” Papszuna do Legii jest już oficjalna?
Nie mam pojęcia. Oficjalne jest porozumienie Rakowa z Łukaszem Tomczykiem – trenerem Polonii Bytom. Było już wiele wersji rozwoju sytuacji, natomiast jeśli miałbym obstawiać, to moim zdaniem Papszun zostanie w Częstochowie do końca rundy (kilka godzin później taką informację podał Tomasz Włodarczyk w serwisie meczyki.pl – przyp. red.).
W ostatnich tygodniach forma zarówno Rakowa, jak i GKS-u wyraźnie poszła w górę. To, co jeszcze nas łączy, to lanie od ostatniego w tabeli Piasta Gliwice. Jak do tego doszło w Częstochowie?
Na ten temat nie powiem zbyt wiele, bo choć w ciągu ostatnich 18 sezonów opuściłem zaledwie siedem domowych meczów Rakowa, to właśnie z Piastem był jeden z nich. Ani go nie oglądałem, ani też nie analizowałem tej porażki. Po pierwsze, Daniel Myśliwiec jest dobrym trenerem i szybko odcisnął swoje piętno na drużynie, a po drugie liga jest mega wyrównana i nawet tak niskie miejsce w tabeli jak Piasta nie znaczy, że nie potrafią się odgryźć. Inna sprawa, że Rakowowi zawsze lepiej gra się z drużynami z czołówki – nie wiem, czy to kwestia motywacji, czy czegoś innego. Mimo że Piast zdobył 6 punktów z naszymi drużynami, to uważam, że w końcowym rozrachunku znajdzie się mimo wszystko w trójce spadkowiczów.
Jeśli natomiast chodzi o czołówkę ligi, to wielokrotnie podkreśla się w mediach postawę Jagiellonii, która dobrze prezentuje się we wszystkich rozgrywkach. Tymczasem Raków radzi sobie równie dobrze, o ile nie lepiej, bo w przeciwieństwie do Jagi nadal ma szansę na Puchar Polski. Cele na ten sezon pozostają niezmienne?
Zdecydowanie. Zarówno trener, jak i piłkarze zarabiają takie pieniądze, że nie ma innego celu jak mistrzostwo. Pochwały dla Jagiellonii przypominają mi laurki dla Rakowa przy okazji marszu z 1. ligi do Ekstraklasy – jak to wszystko było doskonale poukładane. Jaga wygląda nawet lepiej – ogromny stadion, odpowiednie zaplecze infrastrukturalne i kibicowskie. Z kolei Raków jest w Polsce wyśmiewany przede wszystkim za brak stadionu. Mieliśmy swoje pięć minut zachwytów w mediach, a teraz każdy gorszy moment jest dodatkowo rozdmuchiwany. Nic się jednak nie zmienia: zarówno mistrzostwo, jak i Puchar Polski są dla nas mega ważne. Do tego jak najdłuższa gra w Lidze Konferencji. Po to sztab liczy tylu ludzi, by odpowiednio przygotować zespół do wszystkich rozgrywek, a wyniki muszą przyjść. Tym bardziej że w Pucharze robi się powoli autostrada do finału.
Musicie tylko uważać, by nie utknąć na bramkach z napisem „GKS Katowice”, ale przy odpowiednim zrządzeniu losu być może jeszcze będzie okazja o tym porozmawiać. Tymczasem skupiacie się na lidze i rozgrywkach europejskich. Czujecie się już w Sosnowcu jak u siebie?
W żadnym wypadku. Nie było tak ani w Bełchatowie, ani teraz w Sosnowcu. Trzeba być wdzięcznym włodarzom obu miast, że Raków miał gdzie grać, ale nie da się czuć dobrze poza Częstochową. Niby to tylko 60 kilometrów, ale każdy mecz w Sosnowcu bardziej przypomina bliski wyjazd niż mecz u siebie. Ciężko przyciągnąć tłumy na takie mecze, szczególnie tych najmłodszych – w Częstochowie byłoby to dużo prostsze. Sam stadion jest kapitalny do oglądania meczu, natomiast u siebie będziemy tylko w Częstochowie, choć na ten moment jest to nierealne. I pewnie w ciągu najbliższych lat się to nie zmieni.
Mimo że spodziewam się odpowiedzi, to i tak zadam ci to samo pytanie, co ostatnio: co nowego dzieje się w sprawie stadionu dla Rakowa?
Odpowiadam tak samo: nic się nie dzieje. Jakieś rozmowy się toczą, ale dopóki nie zobaczymy łopat na terenie budowy, to nie uwierzymy w żadne obietnice. Nie da się ukryć, że blokuje to rozwój klubu i Marek Papszun musi czuć to samo. Za każdym razem słyszy od prezesa, że rozmowy z Miastem są w toku – po pięciu czy sześciu latach można mieć już tego dość.
W poprzednim sezonie typowałeś gładkie 3:0 dla Rakowa w Częstochowie, tymczasem mecz potoczył się zupełnie inaczej.
Rzeczywiście, mój typ się nie sprawdził i po meczu śmiałem się w duchu, co ze mnie za znawca. Moim zdaniem tym meczem przegraliśmy mistrzostwo Polski, więc po czasie zabolało podwójnie. Szczególnie nie lubię przegrywać z Legią, Widzewem czy Lechem, a tutaj przyszła porażka z beniaminkiem. Mówi się trudno, bo takie wpadki się zdarzają. Myślę, że w najbliższą niedzielę 3:0 dla nas już musi być. Raków jest w gazie, a GieKSa będzie delikatnie podmęczona pojedynkiem z Jagiellonią, który musiał was sporo kosztować. Raków też co prawda grał ze Śląskiem, ale moim zdaniem wyglądało to trochę tak, jakby grał na pół gwizdka. Dlatego forma fizyczna będzie działać na naszą korzyść.
Wiem, że byłeś na Nowej Bukowej w pierwszej kolejce tego sezonu. Jak wrażenia?
Jak wspominałem w naszej poprzedniej rozmowie, tylko raz miałem okazję być na starej Bukowej – załapałem się na ostatni wyjazd w ubiegłym roku. W tym sezonie wiedziałem, że z powodu narodzin dziecka będę musiał odpuścić część wyjazdów, dlatego ucieszyłem się, że do Katowic jechaliśmy na samym początku i zdążyłem się do was wybrać. Miałem podobne odczucia jak z meczu w Lublinie – imponujący stadion, wszyscy ubrani na żółto, mnóstwo ludzi i kapitalny doping. Wielokrotnie podkreślałem, że doping ekip ze Śląska, takich jak GieKSa czy Górnik, to ścisły top w Polsce. Co do samego meczu to nie powiem za wiele, bo nie należę do tych, którzy szczególnie skupiają się na analizie boiskowych wydarzeń, najważniejsze było zwycięstwo 1:0. Cały wyjazd wspominam więc bardzo dobrze, z wyjątkiem incydentu z rozpylonym gazem, który wprowadził trochę zamieszania.
Po meczu z Rakowem można było odnieść wrażenie, że ktoś przewinął taśmę o kilka kolejek wstecz i z powrotem wrzucił GieKSę w tryb „mecz do ukłucia, ale nie do wygrania”. To nie był występ fatalny, ale zdecydowanie taki, który pozostawia po sobie uczucie niedosytu.
Kilka naprawdę obiecujących momentów w pierwszej połowie, trzy sytuacje, które aż prosiły się o lepsze ostatnie podanie lub dokładniejszy strzał, a jednocześnie za mało konsekwencji, by z Częstochowy wywieźć choćby punkt. Raków – drużyna w formie, w gazie, z szeroką kadrą – przycisnął po przerwie i to wystarczyło na jedno trafienie. Problem w tym, że my nie wykorzystaliśmy swoich szans wtedy, gdy mieliśmy ku temu przestrzeń. Zapraszam na plusy i minusy po meczu z Rakowem.
Plusy:
+ Pomysł na mecz w pierwszej połowie
Raków nie dominował od początku. GieKSa bardzo dobrze wyglądała w pressingu i w szybkim wyprowadzaniu piłki. Były momenty, w których to katowiczanie wyglądali dojrzalej – szczególnie do 30. minuty. Szkoda tylko, że z tego pomysłu nie udało się „wcisnąć” bramki.
+ Jędrych i Klemenz
W pierwszych 30 minutach GieKSa miała sytuacje… po stałych fragmentach i dobitkach właśnie środkowych obrońców. Jędrych dwa razy huknął z powietrza tak, że gdyby piłka zeszła, choć o pół metra, mielibyśmy kandydata do gola kolejki. Klemenz czyścił kluczowe akcje Rakowa – chociażby Makucha z 19. minuty. Solidny występ tej dwójki, szczególnie w pierwszej połowie.
Minusy:
– Niewykorzystane setki
To jest największy grzech tego meczu. Sytuacja 3 na 1 w 37. minucie – Zrel’ák mógł strzelić albo wystawić, a nie zrobił… niczego. W drugiej połowie Marković z pięciu metrów trafił w poprzeczkę, mając przed sobą pół bramki. W takim spotkaniu, jeśli masz 2-3 okazje, to musisz coś z nich zrobić, jeśli chcesz myśleć o wygranej.
– Statyczna reakcja przy straconej bramce
To był gol, którego można było uniknąć, bo sama akcja nie była wybitnie skomplikowana. Niestety Galan był spóźniony, a Brunes zupełnie niekryty. Raków przyspieszył w drugiej połowie, ale to nie był jakiś huragan – po prostu konsekwentna i cierpliwa gra.
– Głęboko i chaotycznie w drugiej połowie
Po 60. minucie w zasadzie przestaliśmy utrzymywać piłkę. Oderwane akcje, straty, chaos, brak wyjścia do pressingu. Raków to wykorzystał i zamknął GieKSę na długie minuty. Paradoksalnie – nie tworzyli sytuacji seryjnie, ale całkowicie przejęli inicjatywę. A my nie potrafiliśmy odpowiedzieć.
Podsumowanie:
GKS nie zagrał w Częstochowie meczu złego. Zagrał mecz… do wzięcia. I właśnie dlatego jest tyle rozczarowania.
To spotkanie nie zmienia obrazu całej jesieni. Wręcz przeciwnie – potwierdza, że ta drużyna gra dobrze. 6 zwycięstw w 7 ostatnich meczach przed Rakowem to nie przypadek. 20 punktów po jesieni w tak spłaszczonej tabeli to naprawdę solidny wynik. GieKSa po fatalnym starcie wróciła do ligi z jakością.
Ten mecz można było zremisować. Można było nawet wygrać. Nie udało się – ale też nie ma tu powodu, by bić na alarm. Przy takiej dyspozycji, jak z Motoru, Korony, Niecieczy, Jagiellonii, Pogoni czy w pierwszej połowie z Rakowem – GKS będzie punktował. Wiosna zacznie się praktycznie od zera, bo cała dolna połowa tabeli wciągnęła się w walkę o utrzymanie.
GieKSiarz
Gdy wydaje nam się, że i tak dużo przeżyliśmy w tym roku, GieKSa dokłada kolejną cegiełkę. Do wspomnień. Do historii. Do legendy. Rok 2025 to kolejny, który będziemy mogli wspominać z rozrzewnieniem i dumą. To nie jest jeszcze podsumowanie, bo czeka nas niedzielny mecz z Rakowem Częstochowa. Ale to, jak szybko Nowa Bukowa zaczęła pisać swoją historię, jest po prostu ewenementem. Ten stadion to już nie nowość i ciekawostka. To miejsce, w którym JUŻ przeżyliśmy piękne chwile, o których będziemy pamiętać na zawsze.
Wczorajsze późne popołudnie i wieczór było magiczne. Nie pamiętam tak głośnych i długich podziękowań i świętowania po meczu. Mimo mniejszej niż na meczach ligowych frekwencji było w tym tyle esencji, a euforia utrzymująca się po bramce Bartosza Nowaka była ciągle wyczuwalna. Nasz zespół osiągnął naprawdę wielki sukces ogrywając – nie waham się tego określenia użyć – obecnie najlepszą drużynę w Polsce. Tak, Jaga mimo chwilowego zawahania (które i tak nie jest naznaczone porażkami), jest w mojej opinii najlepiej i najrówniej grającą drużyną naszej ekstraklasy. I co najlepsze – GieKSa wygrała ten mecz zasłużenie. Znów żelaznym realizowaniem taktyki i przede wszystkim efektywnością w działaniu. Piłkarze Jagi dwoili się i troili próbując wejść w nasze pole karne, a wręcz bramkowe, ale zaraz mieli naprzeciw siebie gąszcz nóg i tułowi katowickich rywali. Nasi piłkarze byli jak smok, któremu w momencie obcięcia jednej nogi (czytaj minięciu jednego przeciwnika), wyrastały trzy nowe. Przez to Jaga nie stworzyła sobie bardzo klarownych sytuacji. Było kilka zamieszań, kilka strzałów z dystansu, kilka interwencji Strączka. Ale summa summarum, podobnie, jak w meczu z Pogonią, zagrożenia wielkiego z tej ofensywy Jagi nie było.
Pan Piłkarz Bartosz Nowak… Boże. Przecież to jest obecnie najlepszy piłkarz ekstraklasy. Inteligencja i efektywność tego zawodnika sprawia, że śmiało może on kandydować do najlepszego piłkarza GKS w ostatnim dwudziestoleciu. Przy czym nie mówimy tu o dorobku, długiej grze, tylko walorach czysto piłkarskich. Uważam, że od czasu Przemysława Pitrego nie mieliśmy tak dobrego zawodnika, tyle że Bartek i od tego zawodnika jest dużo lepszy. To inny poziom, inna liga. Cieszmy się, że mamy takiego piłkarza w swoich szeregach. W poprzednim sezonie trochę kręciliśmy nosem, bo choć zawodnik imponował swoimi niekonwencjonalnymi zagraniami i również był efektywny, zaliczał asysty, to jakoś mieliśmy wrażenie, że jest tego za mało, jak na jego potencjał. Teraz ten potencjał wybuchł ze zdwojoną siłą. Zawodnik jest to wprost doskonały i dla takich ludzi dzieci zaczynają się interesować piłką nożną i wieszają plakaty nad łóżkiem. Po prostu mistrz.
W wywiadzie dla GieKSaTV Bartek powiedział, że pierwsza bramka to w zdecydowanej większości zasługa Marcela Wędrychowskiego. Mam z tym stwierdzeniem problem, bo zgadzam się, ale nie do końca. To znaczy uważam, że większość zasługi w tym golu jest i Marcela, i Bartka. Wiem, że to wbrew logice, ale trudno. Zaraz się skupię na Marcelu, ale to co zrobił Bartosz tym minięcie na spokoju przeciwnika to też był majstersztyk. Przecież gdyby uderzył od razu, ryzykowałby trafieniem w blokujących przeciwników. A tak zamarkował strzał, nawinął i już nie miał żadnych przeszkód, by trafić do siatki. To był jego kunszt. Wielu piłkarzy stosuje nadmierne dryblingi, nawet w takich sytuacjach, ale często są one zupełnie bez sensu. Tutaj było to działanie w ściśle określonym celu – zwiększenia prawdopodobieństwa zdobycia bramki. I to się udało perfekcyjnie.
W pierwszej połowie Bartek często stosował taki subtelny pressing, próbował przewidzieć błąd rywala, więc gdy Piekutowski miał piłkę, robił taki ruch, to w lewo, to w prawo, by ewentualnie przeciąć piłkę. Dosłownie pomyślałem sobie wtedy, że mało prawdopodobne jest, że coś takiego się uda, ale po chwili przyszła druga myśl: Pan Piłkarz Bartosz Nowak wie, co robi i skoro tak robi, to jest duża szansa, że w końcu będzie z tego efekt. I choć nie bezpośrednio, to jednak taki błąd przeciwnika wykorzystał właśnie Marcel Wędrychowski. To jak katowicki De Bruyne wyczuł i doskoczył do golkipera gości, to też była klasa. Liczyła się szybkość. I oczywiście geneza tego gola jest po stronie Marcela. A potem był już kunszt Nowego.
W ataku zagrał tym razem Ilja Szkurin. Zawodnik przepychał się z rywalami, walczył. Sytuacji przez sporą część meczu nie miał. Ale jak już przyszło do pokazania swoich umiejętności, to i tu Białorusin spisał się świetnie. Najpierw świetne przyjęcie klatką, potem asysta oczywiście od Nowaka, no i pozostało już pewne wykończenie. Choć przyznam, że bardziej niż ten gol, podobało mi się zachowanie Ilji, przy golu na 3:1. Poszedł jak ten dzik na Vitala i już sam nie wiem, czy nasz zawodnik dziubnął tę piłkę czy rywal, ale ta agresja to było coś wspaniałego i doprowadziła ona do tego, że piłka trafiła pod nogi Nowaka, a ten – znów w wybitny sposób – strzelił niczym bilą do łuzy. W ogóle mam wrażenie między Szkurinem, a Nowakiem jest jakaś chemia, to jak współpracują i cieszą się wspólnie po bramkach, ten uśmiech na ustach i radość – coś pięknego. A Ilja w ogóle jeszcze punktuje u mnie dodatkowo tym, że ma kota – ale to już prywata 😉
Około 80. minuty byłem też pod wrażeniem jednej rzeczy i bardzo ceniłem nasz zespół. Mianowicie za to, że nie cofnęliśmy się do głębokiej defensywy. Oczywiście kilka razy byliśmy bardzo głęboko, bo Jaga rzuciła na nas wszystkie siły, do Imaza dołączyli Pululu czy Pietuszewski i mając dwubramkową stratę, logicznym było, że ruszą na nas. I czasem zakotłuje się w polu karnym. Jednak GieKSa starała się jak tylko mogła oddalić grę i dość często to się udawało. Ceniłem to dlatego, bo nieraz w takiej sytuacji zespoły cofają się już na stałe w swoją szesnastkę i tylko czekają na wymiar kary. Zamiast po prostu grać swoje. Powiedziałem sobie wtedy w duchu – właśnie w tej 80. minucie – że jeśli GKS straci dwa gole, to nie będę miał żadnych pretensji za ten sposób gry, bo ostatecznie to zmniejsza ryzyko utraty bramek, a nie zwiększa. Ostatecznie Jagiellonia strzeliła gola z rzutu karnego, bo Rafał Strączek w drugim meczu z rzędu znokautował rywala (poprzednio Kuuska, teraz Pozo), ale to była jedyna bramka gości w tym spotkaniu. I Rafał się do tego przyczynił również, broniąc dobrze i pewnie.
Ten mecz miał kilka analogii ze spotkaniem z ekstraklasy z poprzedniego sezonu. Znów wygraliśmy 3:1. Znów gola strzelił Pululu. I znowu katowiczanie zdobyli bramkę po fatalnym błędzie rywali w wyprowadzaniu piłki. Wtedy Nowak odebrał piłkę Halitiemu i gola strzelił Adrian Błąd, tym razem to Nowy był egzekutorem po świetnym odebraniu od Piekutowskiego. I znów euforia.
Dodajmy, że to już druga bramka w tym sezonie, w której nasz piłkarz odbiera piłkę bramkarzowi przeciwnika. W Płocku Rafałowi Leszczyńskiemu futbolówkę sprzed nosa zgarnął Marcin Wasielewski. Pressing się opłaca!
Nie zapominajmy też o świetnej defensywie naszej drużyny. To była kontynuacja gry z meczu z Pogonią. Poświęcenie, żółty (w tym przypadku czarny) mur naszych piłkarzy, wślizgi, bloki i wybloki. To co było naszym mankamentem na początku sezonu, w dwóch ostatnich meczach stało się chlubą. Nasz zespół znakomicie gra w obronie. A jeśli dołożymy do tego fakt, że nie opieramy się tylko na kontrach, tylko budujemy ciekawie swoje akcje ofensywne, można powiedzieć, że rozwój tej drużyny trwa w najlepsze.
Kolejnym naszym problemem były tracone nałogowo bramki do szatni. Już o tym zapomnieliśmy, choć Pululu akurat trafił na kilka minut przed końcem. Ale ostatnio mamy mecze na zero z tyłu, tych goli do szatni też po prostu nie zaliczamy. A tymczasem trend się odwrócił. Gdy ja się cieszyłem, że mamy spokojne 0:0 do przerwy i jedna minuta doliczona, GieKSa przeprowadziła swoją skuteczną akcję. Dla mnie to był totalny bonus, bo mentalnie byłem przy remisie do przerwy. A potem w doliczonym czasie całego meczu Bartosz ponownie strzelił gola.
Euforia po tej bramce była niebywała. Z wszystkich spadło ciśnienie. Te okrzyki „GKS! GKS!” i „Loooo, lolo loooooooo” po bramce przypominały stare czasy, jeszcze z lat 90., kiedy właśnie tak celebrowało się bramki. Absolutnie piękna sprawa.
Trener oczywiście na konferencji jest „oficjalny”, więc gdy zapytałem go, czy ma satysfakcję, że utarli nosa Jagiellonii za ten mecz ligowy, który się nie odbył powiedział, że nie rozpatruje tego w takich kategoriach. Za to my, jako kibice możemy – bo to też jest kwintesencja kibicowania, takiego bym powiedział w stylu angielski, czyli takie prztyczki, docinki. Więc troszkę Jaga dostała za swoje za to, że nie przygotowali boiska i lekceważąco podeszli zarówno do naszej drużyny, jak i kibiców, którzy do Białegostoku przyjechali. Chytry traci. Więc nie było co kombinować, trzeba było w tamtą niedzielę zagrać. Choć może Jaga wiedziała, co ją czeka i po prostu się bała?…
Myślałem o takim performancie, żeby trenerowi Siemieńcowi wręczyć łopatę do odśnieżania po meczu, ale stwierdziłem, że nie będę takich cyrków robił, choć wydaje mi się to całkiem zabawne (ach, pamiętny Puchar Pepco). Jednak nawet gdybym już miał sprzęt przygotowany, to w ostatniej chwili bym zrezygnował. Widząc przybitego trenera gości, włączyłaby mi się empatia i po prostu bym mu już nie dowalał. Poza tym mógłbym z tej konfrontacji nie wyjść żywy 😉
Jesteśmy w ćwierćfinale. Po raz pierwszy od 21 lat. W końcu po latach upokorzeń, kompromitacji i pucharowych dramatów, przeszliśmy już trzy rundy i zagramy na wiosnę w tych rozgrywkach. Czy znów naszym przeciwnikiem będzie ekipa z ekstraklasy? A może jakaś drużyna z niższej ligi? W ósemce znalazły się Avia Świdnik, Zawisza Bydgoszcz i Chojniczanka. To byłyby bardzo ciekawe opcje. W każdym razie droga na Narodowy zrobiła się realna. Trzeba będzie walczyć o to ze wszystkich sił.
W niedzielę Raków. Na zakończenie roku. GKS Katowice ma obecnie sześć zwycięstw w siedmiu ostatnich meczach. Bilans to znakomity. Trochę osób wieszczyło, że po porażce z Piastem w pozostałych spotkaniach nie zdobędziemy już żadnych punktów, że wszystko przegramy. Tymczasem mecz w Białymstoku się nie odbył, a potem z Pogonią i Jagą GKS po bardzo dobrej grze odniósł zwycięstwa. Naprawdę – wierzmy w tę drużynę.
Oczywiście z Rakowem łatwo nie będzie, bo piłkarze Marka Papszuna złapali dobry rytm. Odprawili z kwitkiem Rapid Wiedeń i Arkę strzelając im po cztery gole, wyeliminowali także Śląsk Wrocław. Więc przeciwnik jest trudny, ale przecież w lutym pokonaliśmy go w Częstochowie. A GieKSa jest na tyle w dobrej dyspozycji, że nie ma powodów, by nie wierzyć, że przy Limanowskiego nasz zespół nie jest w stanie grać o zwycięstwo.
Ekspert
17 maja 2017 at 11:20
Z tym awansem jest jak ze stadionem – gra pozorów.
Jakby komuś z gabinetów zależało na awansie to nie zatrudniłby Brzęczka .
psz
17 maja 2017 at 11:27
Póki co jesteśmy żałośni, niestety…
KaTo
17 maja 2017 at 11:38
Wstyd ! taka szansa na awans !! a ci pseudokopacze wszystkie najważniejsze mecze w ryj ! goncerz pakuj się i wypi…. z GieKSy ! nie ośmieszaj się Ty pseudograjku. budowac tą drużynę od nowa !!
tyta
17 maja 2017 at 11:42
… Shellu drukuj artykuł nawet z błędami i wrzuć do klubowych skrzynek komu trzeba. Może przeczytają to odpowiedni ludzie i zasieje to w nich ziarenko na przyszłość bo ten sezon dla nas prawdziwych GieKSiarzy został już spalony.
Irishman
17 maja 2017 at 11:49
„Jak to jest, że na naszym tle nawet słabo grające drużyny zawsze wyglądają jak taktyczni profesorowie?”
Ale przecież Ty Shellu znasz odpowiedź na to pytanie. Piłka, a tym bardziej I-ligowa to prosta gra. Rozpierdzielały mnie te wszystkie głupoty o tym, jak my to pięknie gramy, w które uwierzyli już nawet sami piłkarze. No oczywiście, można k…a młotek przyozdobić w kwiatki i pomalować go na pomarańczowo, żeby ładnie wyglądał. No tylko, że młotek służy do przybijania gwoździ, tak samo jak gra w piłkę polega na strzelaniu goli choćby najprostszymi metodami. No, chyba, że ma się piłkarzy o dwie klasy lepszych od przeciwników, to można jeszcze efektownie pokazać kilka sztuczek pod publiczkę.
Wczoraj Brosz pokazał Brzęczkowi jak się tworzy drużynę, która potrafi SKUTECZNIE grać w piłkę. Wcześniej pokazywali mu to także inni trenerzy, niestety bez efektu. Podejrzewam, że podobnie było i W Gdańsku, i w Częstochowie, a na pewno było tak u nas rok temu, na wiosnę gdy także oczy krwawiły od patrzenia na ten piach, który graliśmy. Niestety Pan trener wie lepiej i uparcie stoi na swoim. No więc niech stoi, byle jak najdalej od nas…a najlepiej, u któregoś z naszych rywali.
Tak, więc dajmy spokój piłkarzom, którzy po prostu „szanują piłkę” i wierzą w to co im wmawia trener, że o to w piłce chodzi.
Cóż nam, kibicom pozostaje? Teraz już tylko też w to uwierzyć, bo w końcu cuda się zdarzają!
tyta
17 maja 2017 at 11:51
…a i jeszcze jedno pamiętajmy że za rok wybory samorządowe, bądźmy czujni i pamiętliwi za lata upokorzeń !
Mader
17 maja 2017 at 11:57
Kolejny artykuł Shella trafiony w punkt.
Michał, serio, podziwiam Cię. Tyle jeżdżenia po wioskach, pisania tych samych artykułów (schemat tej rundy – przed meczem: musimy, historyczna chwila, po meczu: znowu, kurwa, w dupę).
Mamy bardzo zdolne pokolenie kibiców, którzy dają więcej, niż doping na każdym meczu, które skazane jest na wielokrotne jeżdżenie do Chojnic, czy innego Bytowa. Szacun dla Was – wytrwajcie w tym co robicie.
A co do meczu i obecnej sytuacji – nie ma co komentowac, chyba wszystko zostalo juz powiedziane i napisane. Ta liga jest tak pojebana, że może 3 czerwca – po raz tysięczny w tym dziesięcioleciu będzie mecz o wszystko, i tym razem wreszcie się uda. Nadzieja umiera ostatnia…
falko
17 maja 2017 at 12:12
Dobry artykuł jest w nim wszystko co dzieje się w naszej ukochanej Gieksie Pseudo Prezes Pseudo Trener i Pseudo kopacze wszystko na temat
GieKSiorz
17 maja 2017 at 12:16
ten sezon można na luzie potraktować,chyba ze naprawdę by musial być cud,ale nie zasługujemy na ekstraklasę jesteśmy za slabi!!!nie chce przezyc np.meczu GKS-legia 0-8,a z tymi pseudopilkarzynami i tym dziadem brzeczkiem to jest pewne.proste Cygan obiecal awans nie ma go przyszedł czas rozliczen,Brzeczek out daremny jesteś,Motala out,transfery hujnia,kazdy zakupiony zima pseudo kopacz na lawie siedzi.My kibice musimy poważnie wziasc sprawy w swoje rece,powinnismy poważnie porozmawiać z p.Krupa bo to miasto jest naszym wlascicielem,trzego on naprawdę chce,cisnac tez o stadion.GieKSa to MY!!!
tombotleg
17 maja 2017 at 12:31
Super opisane, chyba nie ma co dodawać..szkoda tylko ludzi, tego entuzjazmu który ludzie mieli w oczach mimo kolejnych klep od frajerskich ekip, jesteśmy w głębokiej dupie, wydawało się że od roku wszystko zaczęło się kręcić ale to tylko pozory, na boisku piłkarsko jesteśmy frajerami do potęgi.
Mecza
17 maja 2017 at 14:46
@Irishman, zgadzam się z Tobą w 100% że to nie wina piłkarzy tylko Brzęczka i jego zaleceń. Podobny do Stawowego. Nawałka potrafił z przeciętnych zrobić czołową drużynę a ten gamoń z czołowych piłkarzy ligi zrobił przeciętny zespół. To dlatego jak od nas odchodzą zaczynają lepiej grać, nie mamy szczęścia do trenerów. Ups to nie szczęście tylko kolejny gamoń który ich zatrudnia.
Michał
17 maja 2017 at 14:52
Jak zwykle świetny tekst i słowa z którymi zgadzam się w 100% – „GKS nie zasługuje na awans w tym sezonie”. Można wierzyć, myśleć i marzyć ale prawda jest taka a nie inna. Tym bardziej, że „oni są za słabi na walkę o ekstraklasę” ! Życzę wszystkim stalowych nerwów.
hajna
17 maja 2017 at 15:36
Można narzekać ale giekse trenuje nadal trener na poziomie czwartej ligi nie mający pojęcia o podstawach.Gornik zagrał bardzo słabo ale miał szczęście niestety Nowak w bramce zagrał po raz trzeci bardzo słabo jest mało zwrotny.No cóż według założeń miasta wejście do ekstraklasy ma się łączyć z wyborami co dał do zrozumienia prezes Cygan określając czas budowy drużyny i awans więc nic się nie stało i jest zgodne z planem problemem jest tylko trener.
Bartolo
17 maja 2017 at 16:56
Akurat wczoraj o dziwo nie można im odmówić ambicji.Gdyby tak ciorali w każdym meczu wcześniej,to nastroje byłyby inne.
Berol
17 maja 2017 at 17:28
zawalili w wczesniejszych spotkaniach przede wszystkim np z Stomilem , Miedzią ,Podbeskidziem , Sandecją …. tu zgadzam sie z Bartolo ze sie cos tam starali a nie wychodziło gdyby w taki sposób grali walczac to pewnie dawno juz bysmy mieli dobra ilosc pt do awansu . Po Sandecji byłem zreszta tak załamany tym co pokazali bo to było total dno że wczoraj nawet mi sie podobało ze cos walczyli . Musiałbym ten mecz jeszcze raz zobaczyc na spokojnie z powtórki tv bo nie wiem czy to obiektywna ocena super stadion swietna atmosfera kibicowskie swieto , to zaciemnia obraz ale akurat tu walczyli ale co z tego jak za wrazenia artystyczne nie ma pt w tym sporcie… W najczarniejszych snach nikt z nas sie nie spodziewał ze wyniki na wiosne beda az tak koszmarne były mecze lepsze lub gorsze w wykonaniu ale bilans jest porażający jak idzie o pt tylko temu ze inni albo nie chca awansowac też jak my albo sa po prostu słabi jeszcze sie liczymy matematycznie z szansami na awans
Stefan
17 maja 2017 at 19:16
Ha ha ha Shellu się obudził.Brzeczek do wyjebania po Bielsku ,teraz można pisać i wylewać żale.Drużyna przygotowana fatalnie ,KAŻDY zawodnik zalicza zjadz nawet Fosa,Kamyk,Alan,Mikolaj nie wspominajac o Goncerzu.Ciekawe ile prawdy jest w stwierdzeniu „Za Cygana awansu nie będzie?
Redaktorze to po części Wasza wina ,trzeba było czarno na białym opisać ze mamy na ławce miernote trenerska.Wiara w szczęście to nam kibicom pozostało ,ale to mamy od kilku kolejek .Nie dziwię się ze nie dostrzegli tego inni ,ale Shellu wydaje się ze wiesz o co w „tym” chodzi.Wczoraj osoby będące blisko klubu straciły nadzieję.
Eda67
17 maja 2017 at 19:40
Można się w nieskończoność wyżywać po Brzęczku i piłkarzach ale moim zdaniem główną odpowiedzialność za tę żenadę ponoszą Cygan i Motała. Jeden zatrudnił przeciętnego trenera i potrafił mu wmówić że jest świetny niczym Ancelotti a drugi nakupił antytalentów z całej Polski i Bałkanów, którzy wyrzucili ze składu naszych wychowanków a niczego dobrego do gry nie wnieśli. Zatrudnili Cerimagicia a nie załatwili polskiego paszportu Prokiciowi. Efekt- na boisku może grać tylko jeden z nich. Paranoja! Trójca C+M+B do wyj…a od zaraz!
Jarek
17 maja 2017 at 19:42
Alan w czerwcu odchodzi pewne info.
tomek
17 maja 2017 at 20:09
To juz naprawde robi sie tak zabawne ze kabaretu nie trzeba ogladac. Z jednej strony smutno bo GKS nie awansuje z drugiej strony mowilem to od poczatku ze nie ma ku temu zadnych podstaw. Oj strasznie bylem rugany i wymyslany od roznych. włączcie ludzie logike i myslenie. Jak to ie stalo ze to trio uspilo calkowicie czujnosc kibicow i mialo spokoj w sytuacji, gdy nalezalo podejmowac ostre ciecia. Panowie Redaktorzy wy tez macie sporo na sumieniu bo robiliscie taka klake ze zal bylo patrzec. Rozsadni kibice juz dawno pisali o brzeczku goncerzu i paru innych. Wy zaś uspokajaliscie nastroje i wystawialiscie wysokie noty za nic.Pisaliscie jaki to gonzo zasluzony. Co to ma do rzeczy za zaslugi to mozna dostac miejsce na powazkach. w sporcie i w zyciu bierze sie ludzi ktorzy cos potrafia. Na koncu nawet powtarzaliscie okreslenia z formum gonzo statysta. Fajnie ze w koncu rozowe okulary gdzies zaginely tylko co z tego jak po ptokach.Na zakonczenie prosze was bardzo przestancie sie nadymac i pisac hasel obowiazkowe zwyciestwo bic lidera bo to jest smieszne tak samo jak kretynizm pt ekstraklasa albo smierc. troche pokory i racjonalnosci w ocenach.
Berol
17 maja 2017 at 20:26
wszystko rozumie prócz jednego…. ktos do nas przychodzi jest w miare dobry i potem zjazd i kaszana w grze ktos od nas odchodzi u nas mizeria ze zal patrzec w nowym klubie odżywa gra ok i strzela o co tu kaman ? no chyba serio jak ktos kiedys napisał u nas ciepły kurwidołek że nie trzeba sie starac bo nikomu na niczym nie zależy prócz kibiców a jak ktos sie wychyla szybko przez reszte jest doprowadzany do odpowiedniego poziomu to mnie boli………ze tu chyba wszystkim dobrze w tym bagnie 1 ligi i miastu i działaczom i grajkom a szansa była hmm jeszcze niby jest by ruszyc wreszcie do przodu po tych latach marazmu
tomek
17 maja 2017 at 21:11
Berol jest dokladnie tak jak piszesz.
Gonzo
18 maja 2017 at 07:53
To wszystko jest przesadzone od gornie,oni juz wiedza ze gieksa ma nie awansowac…i chuj,a kibice wierza jak debile..cza wyjebac kogos z gornej polki
Mecza
18 maja 2017 at 09:31
Ale wy dupczycie, mają zakaz awansu. Pewnie Krupa im zakazał a może nawet Uszok. Wydaje mi się jednak ze prezes z „Ucho Prezesa” Tak to może być on. Gdyby padło choćby podobne słowo do piłkarzy to już głośno by było o tym w prasie. Od razu przeciek. Przecież to by było wyśmienite alibi dla tej padaki. Są słabi i tyle. Trener też by tego nie firmował, on już i tak ma przerąbane i koniec kariery na wysokim szczeblu.
Tomek
18 maja 2017 at 09:55
Też uważam, że pisanie bzdur o zakazie awansu ma się nijak do rzeczywistości i kłóci się z zasadami logicznego myślenia. Temat jet prosty banda nieudaczników wzieła się za projekt awans i go nie zrealizowała. Po co dorabiać do tego jakąś ideologię.
Alan
18 maja 2017 at 15:02
Ludzie ! ocknijcie sie! Ogladacie pewnie ekstraklase? Widzicie jakie pieniadze I jakie stadiony maja kluby?!!
My nie mamy niczego. Jestesmy przecietnym klubem I tyle!@!! Taka smutna rzeczywistosc.
I nie oczekujcie od trenera I prezesa lub od miasta cudow!!!
Miasto owszem, moze pomoc budujac stadion I tyle! Na reszte trzeba miec sponsora bo inaczej sie konczy jak widzewy ruchy I inne finansowane z kasy kluby….
Jak bedzie stadion, moze bedzie sponsor, zainteresowanie, moze zniknie cholota itd Bedzie kasa I bedzie mozna zaczac budowac klub. Na chwile obecna to jestesmy tam gdzie nasze miejsce. Koniec I kropka. 🙁
1964
18 maja 2017 at 22:11
Piszecie o tym jak każdy kopacz przychodząc do GieKSy nagle zapomina jak gra się w piłkę.Być może problemem jest prezes Cygan.Prezes musi być skurw…. dla swoich pracowników a nie kolegą.Piłkarze muszą czuć presje ze strony szefa,wtedy jest mobilizacja,bo w razie niepowodzenia będzie kapa!A pan Cygan po porażce pewnie wchodzi do szatni i klepie po pkecach ów nieudaczników mówiąc teksty typu nie przejmuj się następnym razem będzie lepiej.Nie tu jest GieKSa tu jest presja!Prezes ma przyjść w razie potrzeby w przerwie czy po meczu do szatni i zrobić taką haję że sie skórokopy posrają.Dzięki.