Co GKS Katowice wraca na swój stadion po nieudanym wyjeździe to wygrywa. Podobnie było tym razem. Po wysokiej porażce w Szczecinie (choć zbyt wysokiej patrząc na samą grę), katowiczanie mieli zmierzyć się z walczącą o życie Puszczą Niepołomice.
W końcówce sezonu takie mecze zawsze są trudniejsze niż – po pierwsze wcześniej, a po drugie – niż wskazywałaby na to tabela. Zazwyczaj drużyny z dołu się po prostu budzą – wcześniej czy później. Nie zawsze i nie wszystkie – te które pobudki nie zrobią lub nie zrobią jej odpowiednio wcześnie – spadają z ligi. Mamy w tym sezonie aż nadto przykładów. Obudziła się Korona – na samym początku rundy wiosennej – i dziś jest praktycznie pewna utrzymania. Niedawno na wysokie obroty wskoczył Radomiak – i choć przegrał ostatnio dwa mecze – również ma niezłą pozycję w tabeli, a przecież startowali od 0:5 do przerwy w Białymstoku. Skazywane na pożarcie Zagłębie Lubin wygrało dwa mecze i znacząco poprawiło swoją sytuację. A Śląsk Wrocław? Ci to dopiero zaczęli grać. Zagrzebani na ostatnim miejscu, pod wodzą Alana Simundzy zaczęli punktować aż miło i po wielu, wielu kolejkach w końcu osiemnaste miejsce opuścili i są na styku jeśli chodzi o bezpieczną strefę!
Zamieszana w walkę o utrzymanie Puszcza również czeka na to przebudzenie. Był jeden moment, w którym wydawało się, że podopieczni Tomasza Tułacza wskoczyli na właściwe tory. Mowa o wygranej w Gdańsku 2:0. Ta wygrana z zespołem z dołu tabeli, ale też dobrze wówczas grającą Lechią, była pewna i wydawało się, że Puszcza może stać się takim Radomiakiem czy Koroną. Nic z tych rzeczy. Co prawda potem zdarzyło się jeszcze zwycięstwo z Piastem, ale poza tym było słabiutko. Sytuację mógł też trochę uratować Puchar Polski, gdzie niepołomiczanie wygrali na Konwiktorskiej, ale potem Pogoń zmiotła ich w półfinale. Tym motywacyjnym drygiem mógł być też uratowany w doliczonym czasie gry z Rakowem remis. Nie wyszło. Puszcza przegrała w Katowicach i choć jest minimalnie nad kreską, czeka ich niebywała i ciężka batalia o pozostanie w lidze. Za tydzień grają z niezłym Radomiakiem, potem mają Pogoń i Lecha, będą też bezpośrednie potyczki ze Stalą i Śląskiem. Oj, nie będzie u Żubrów nudno.
To jednak problemy naszych ligowych rywali. GieKSa z tą walczącą o życie drużyną sobie poradziła i to przegrywając do przerwy. Nawet trener Tułacz – zasadniczo nieszczędzący swoim podopiecznym słów krytyki – dziwił się, że nie było aż takiej determinacji. Za to w Lidze Plus eksperci mówili, że z Puszczą narzucającą swój styl gry, przejąć tę rolę jest trudno – a GieKSie się to udało. Nie da się ukryć, katowiczanie zdominowali rywali i w tym kontekście był to jeden z najlepszych meczów w tym sezonie – no, powiedzmy druga połowa, bo do pierwszej można się przyczepić.
To był pierwszy mecz w obecnych rozgrywkach, w którym GieKSa przegrywała i przechyliła szalę zwycięstwa na swoją korzyść. W 28. kolejce. Dla porównania powiedzmy, że w ostatnich pięciu meczach poprzedniego sezonu, taka sytuacja miała miejsce… trzy razy (z Polonią, Tychami i Wisłą). Dlatego nawet jeśli taka sytuacja zdarza się raz na jakiś czas, to jednak tyle meczów bez odwrócenia ich losów to sporo. W drugą stronę mieliśmy to trzy razy – z Legią, Koroną i Motorem. A jedynymi drużynami, które pozostają bez przechylenia szali na swoją korzyść są Piast, Puszcza, Śląsk, Lechia.
Żeby dołożyć łyżeczkę dziegciu co do wczorajszego spotkania, to trzeba przyznać, że do pewnego momentu aspirowało ono do jednego z najbardziej frustrujących w tym sezonie. Mam tu na myśli taką niemoc, pewnego rodzaju bezsilność, która – wydawało się – może mieć miejsce. Bo jak przegrywaliśmy wysoko, to GieKSa była ewidentnie słabsza. Jak przegrywaliśmy mecze, których nie powinniśmy przegrać, bo graliśmy dobrze, była irytacja i złość. Ale wczoraj to było jeszcze coś innego. GieKSa niby atakowała, niby stwarzała sytuacje, ale ostatecznie wszystko szło w ręce Komara, ewentualnie było niecelne, tak jak strzał Dawida Drachala z początku meczu. Dodatkowo było widać dużą determinację i dynamikę. To nie był chodzony mecz. Z jednej strony można było myśleć, że taka gra daje szansę na pozytywny rezultat, z drugiej te wykończenia były dość mizerne. No i przede wszystkim Puszcza prowadziła po naszym dość dużym błędzie. Więc trzeba było zdobyć nie jedną, a dwie bramki. Niewiadomą było, jak się to wszystko potoczy.
Ta łyżka dziegciu się zdematerializowała, bo ostatecznie GKS w drugiej połowie grał podobnie jak w pierwszej, a dodatkowo wzmocnił ten sposób gry i w końcu zaczęło wychodzić. Czyli wchodzić. Trzy bramki zdobyte po przerwie mają swoją wymowę. Najpierw Alan Czerwiński dosłownie wypatrzył Sebastiana Bergiera, który po prostu nie mógł tego zmarnować. Potem swoje firmowe zagranie zaliczył Bartosz Nowak i Bergi a la „Franek – łowca bramek” (skoro jesteśmy już przy wiślackich porównaniach trenera) podcinką trafił do siatki. Mało się mówi o trzecim golu, a to co zrobił Marcin Wasielewski przecież było bardzo klasowe. Minął rywala delikatnym podbiciem piłki, a potem to podbicie powtórzył nad bramkarzem, wystawiając piłkę do pustej bramki. To było doprawdy doskonałe i jeśli mówimy o Tsubasie Dawida Drachala w jego kapitalnej akcji w pierwszej połowie, to nie można tego japońskiego bohatera kreskówek nie przyrównać do Wasyla, przy czym Wasyl zrobił to błyskawicznie, a nie jak Tsubasa biegł z piłką przez boisko przez pół odcinka okrążając niemal całą kulę ziemską 😉
Swój sposób gry – to było coś, co trener powtarzał w rundzie jesiennej. Można powiedzieć, że jesienią to wychodziło w bardziej spektakularny sposób, choć nadal musimy pamiętać, że dawało to mniej punktów niż obecnie. Ale pod względem wizualnym, spotkanie z Puszczą rzeczywiście pokazało bardzo dużą dominację nad rywalem.
GieKSa jest w środku tabeli dlatego, że… nie zawsze nam wychodzi. Bartosz Nowak ma potencjał na to, by dawać jeszcze więcej. I ostatecznie coś mu w tych meczach zawsze wyjdzie – jakieś idealne podanie i asysta – bo to po prostu bardzo jakościowy zawodnik. Ale tu może być jeszcze lepiej. Sebastian Bergier nastrzelał już trochę tych bramek, ale ich też może być jeszcze więcej. Coraz lepiej prezentuje się Dawid Drachal i jakby tylko udało się wyciągnąć go z Rakowa, byłoby doskonale, bo ten zawodnik to bardzo duży talent. Naprawdę w tej drużynie drzemie spory potencjał. Na ten moment jest bardzo dobrze. A może być jeszcze lepiej. Tylko prośba do trenera – nie schodźcie z obranej drogi. Wychodźcie z założenia, że rozwój jak najbardziej, ale lepsze czasem jest wrogiem dobrego. Można i trzeba ulepszać i poprawiać, ale nie na siłę. Naprawdę jest dobrze.
Osiągnęliśmy magiczną granicę 38 punktów. Można już mieć absolutnie spokojną głowę. GieKSa w przyszłym sezonie będzie grać w ekstraklasie i dalej sławić Katowice w ligowej piłce. Nie mogliśmy sobie wymarzyć na początku sezonu – a już zwłaszcza po pierwszej kolejce z Radomiakiem – w jakim miejscu będziemy na sześć kolejek przed końcem. Pięknie.
A Dawid Abramowicz, ani żaden inny Craciun czy Atanasov nie okazali się Kojiro 😉
Mecza
3 stycznia 2018 at 21:16
Jestem za tym aby go póścić już teraz. W zamian brać Sadzawickiego na obronę no i szukać dalej napastników ale nie Lebedynskiego.
Irishman
3 stycznia 2018 at 22:08
BRAWO Janicki-Bartnik!!!
Irishman
3 stycznia 2018 at 22:09
Kolejny Błąd???
gieksa
3 stycznia 2018 at 22:19
odchodza bo podobno maja kibicow gdzies
JARECKI
3 stycznia 2018 at 22:40
Co robi nasz dyrektor sportowy? Gdzie do k…. nedzy jest?!
Sciagnijcie jeszcze jakis szrot z Niecieczy i bedzie fajnie.Trener o kant d… rozbic ,prezes chyba jest a o DS nie wspomne
bce
3 stycznia 2018 at 23:17
K…. coraz lepsze jaja w tym klubie. Monty Payton to przy tym pikuś.
Prokic to Ceramika bedzie grał. Narzekaliście na p. Cygana to teraz macie. Walka o utrzymanie nic po za tym. Biercie małolatów i nimi grać. Może Górnik przyśle wam małolatów do ogrywania a potem was…. . Po co nam ta Akademia skoro nic nam nie dostarcza.
Irishman
4 stycznia 2018 at 00:14
Ale przecież Janicki tylko kontynuuje to co robił Cygan, gdy on był wice!
Tymczasem tu trzeba całkiem innego podejścia.
Mecza
4 stycznia 2018 at 07:41
Prokic już nigdy nie będzie grał na poziomie ekstraklasy a więc na sile długiego kontraktu nie ma sensu podpisywać bo to byłby błąd identyczny jak z Goncerzem. Próbować Angielskiego ściągnàć i z takim można podpisać 3 letnią umowę.
stefano
4 stycznia 2018 at 08:28
Dziejes się , wiec jest dobrze , jeszcze kilku do odpalenia .
Bartnik , ma cos do udowodnienia , wiec czekajcie spokojnie .
Znawcy już i tak sezon za stracony uznali , wiec spokojnie .
Marcin
4 stycznia 2018 at 08:37
Niech spada Kalinowski bo w ciula wali niesamowicie, Kamiński i Nowak też robią ino głupie uśmieszki że jeszcze tu grają i dobrze im płacą!
Ksawery
4 stycznia 2018 at 08:49
Nie byłem fanem Prokicia ale teraz to będziemy skazani na Goncerza i Dziadka bo nie wierze że ktoś lepszy przyjdzie… No zobaczymy co bedzie dalej.
Marcin
4 stycznia 2018 at 08:55
Gonzo weź się w garść bo potrzebujemy cię takiego jak z przed kilku lat!!! Widzę cię zaraz za dziadkiem albo koło niego. Weź się w garść bo napewno to czytasz !!!
Tombotleg
4 stycznia 2018 at 08:57
Piękny news kurwaaaa..pozbyć sie najlepszego napadziora to jakiś matrix, były plotki że włączymy się do gry o awans?, to już ich niema, karnet kupię ale do wesołego miasteczka.
Irishman
4 stycznia 2018 at 09:20
Marcin, jak dla mnie to Gonzo powinien się wziąć… ale za pakowanie!
Mecza, żebyś się nie zdziwił! Jak Prokić dostanie stałe miejsce w ataku to będzie strzelał! Niestety my zostawiamy takich, którzy są już wypalenie i faktycznie nic już nie pokażą.
Póki co Bartnik pokazuje, ze nic nie potrafi zrobić.
Greg
4 stycznia 2018 at 09:42
Czyli dalej zostajemy w 1 lidze bez stadionu sponsora z nieudolnym zarządem i coraz to bardziej wkurwionymi kibicami ja sie tylko zastanawiam dlaczego taki prokic wybrał mielec bartnik cos mi sie wydaje ze będziesz jeszcze gorszy niż poprzednik klub bez ambicji tylko nam kibicom sie marzy powrót do ekstraklasy
Mecza
4 stycznia 2018 at 13:41
@Greg, bardzo proste dlaczego wybrał Mielec. Wg mnie byłaby dużo niegospodarność podpisując z nim kontrakt na 3 lata a pewnie chciał taki długi skoro taki zaproponował Mielec. Sytuacja identyczna jak z Goncerzem. Kontakt życia i zniżka formy.
tombotleg
4 stycznia 2018 at 15:35
Dla mnie jasny sygnał z Mielca, że będą walczyć o ekstraklapę, Prokic ocenił szybko sytuację bo widzi to od środka, obstawiam że zagra tam już w rundzie wiosennej, wjebie nam hattrika i pozamiatane, a u nas ciepły kurwidołek dla piłkarskich odpadów, od czasów Moskały nie pamiętam takiego dynamitu i takich bramek, ale u nas miał być pomocnikiem u naszego Murinjo,albo grać 15 minut końcówki, coraz większe bagno.
KaTe
4 stycznia 2018 at 19:04
Jeśli nawet taki (szczerze mówiąc – nienadzwyczajny) zawodnik chce odejść z Gieksy, to najlepiej świadczy o: – aktualnym poziomie klubu, finansach, stadionie i o kibicach (u nas raczej piłkarze nie są noszeni na rękach)